Περὶ μονήρους λέξεως

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ μονήρους λέξεως, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

Μέταζε. οὐδὲν ἐπίρρημα διὰ τοῦ αζε ἐκφερόμενον ἐπὶ χρόνου τέθειται, ἀλλὰ μόνον τὸ

  • μέταζε χατίζων (Hes. op. 396).

    • Ἐγγύθεν. οὐδὲν εἰϲ θεν λῆγον ἐπίρρημα τῷ υ παραλήγει, ἀλλὰ μόνον τὸ ἐγγύθεν.

    Πάροιθεν. οὐδὲν εἰϲ θεν ἐπίρρημα λῆγον τῇ οι διφθόγγῳ παρα. λήγειν θέλει, ἀλλὰ μόνον τὸ πάροιθεν.

    [*](l. 5 ὑπέρτεροί εἰϲι cod., Ls. coll. Epim. Hom. 66, 30 ex versu Homerico emendavit. l. 11 ὡϲ τὸ πάλιν ἱεροῖϲιν. παρ’ Ἀττικοῖϲ αἰέν, παρὰ Δωριεῦϲιν αἷν, παρ’ Αἰολεῦϲι λέγεται. ταῦτα ἄνευ τοῦ ν, emendavit Ahrens de dial.Aeol. p. 157 Dor. 379. 513, quem secutus est Lehrsins quamvis dubitanter de αἰὲν παρὰ Δωριεῦϲιν. l. 14 cod. πῶϲ, em. Ls. l. 22 πάντα δὲ οἱ νέκυνα ἐλεύκαινον τὰ πρόϲωπα, correxit Ϲram. Mus. phil. 658. l. 23 et 24 cod. ἄμφουδιϲ, ego oxytenos scripsi cf. Cathol. p. 512, 13. l. 28 ἀλλὰ ante μόνον et παραιτοῦμαι ante δὲ inseruit Dind. cum Βlochio. l. 32 χατίζον cod., corr. Dind.)
    952

    Νύκτωρ. οὐδὲν εἰϲ ωρ ἐπίρρημα, ἀλλὰ μόνον τὸ νύκτωρ. δεῖκνυται γὰρ ἐπίρρημα.

    Ἄτερ. οὐδὲν εἰϲ τερ ἐπίρρημα, ἀλλὰ μόνον τὸ ἄτερ. τὸ γὰρ Δάματερ κλητική, ὡϲ τὸ Ἥρακλεϲ.

    Ἐχθέϲ καὶ χθέϲ. οὐδὲν εἰϲ εϲ λῆγον ἐπίρρημα κοινόν, ἀλλὰ μόνον τὸ ἐχθέϲ καὶ χθέϲ. τὸ γὰρ ἄληθεϲ καὶ ἐπίτηδεϲ καὶ ὅϲα τοιαῦτα ἀπὸ ὀνομάτων μετατεθειμένα. πρόϲκειται δὲ «κοινὸν» διὰ τὸ ἀέϲ Δώριον.

    Τοϲαῦτα περὶ μονήρων λέξεων ὡϲ ἐπὶ τὸ πλεῖϲτον. ἐπειράθημεν δὲ ἐν τῷδε τῷ βιβλίῳ καὶ προθέϲεων παράθεϲιν ποιήϲαϲθαι, ἐπεὶ καὶ αὐταὶ ὀλίγαι οὖϲαι ὁμοιότητα ἔϲχον.

    [*](l. 5 κοινόν ins. Ls. l. 7 μόνον κοινὰ cod., Ls.κοινὸν. διὰ τὸ θὲϲ cod., Ls. διὰ τὸ ἀέϲ.)