Περὶ ῥημάτων
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ῥημάτων, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
λίγξε (Δ 125) τοῦτο δηλοῖ μίμηϲιν ἤχου, ὃν ἀφιεμένου τοῦ βέλουϲ ἀποτελεῖ ἡ νευρά. τὰ δὲ κατὰ μίμηϲιν φωνῆϲ λεγόμενα εἰϲ ἰδιότητα γέγονε· καὶ τοίνυν τὸ λίγξε, εἰ καὶ ἀορίϲτου α΄ χαρακτῆρα ἔχει, ἀλλ’ οὖν τὸ θέμα αὐτοῦ μὴ ζητήϲειϲ, ὅθεν τὸν Νίκανδρόν τινεϲ ἐμέμψαντο ἐν τῷ λέγειν «ἐπιλίζονταϲ ὀϊϲτούϲ». τοῦ γὰρ λίγξε τὸ θέμα θελήϲαϲ εἰπεῖν ἔφθειρε τὴν τοῦ ἤχου μίμηϲιν· οὐ γὰρ ἀπὸ θέματοϲ τὰ τοιαῦτα κέκλιται, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν φωνῶν μόνων αὐτῶν ἡ ὀνοματοποιΐα γέγονε καὶ τὸ «ϲίζ’ ὀφθαλμόϲ» (ι 394 ) καιόμενοϲ γὰρ ὁ τοῦ Κύκλωποϲ ὀφθαλμὸϲ ποιὰν ἀπετέλεϲε φωνήν. τοῦ οὖν ϲίζω χαρακτῆρα ἔχοντοϲ ἐνεϲτῶτοϲ χρόνου μὴ ζήτει μηδένα [*](1. 3 extrema verba καὶ ἀπὸ τοῦ τύπτω ἔτυπον in κτυπῶ ἔκτυπον mutanda, sed Herodiano abiudicanda esse vidit Lehrsius Mon. 24, 12 collato gemino Epimerismorum loco Cr. I 176. l. 12 verba οὗτοϲ δὲ μετάγεται addidi collato Choerob. p. 752. Simlia habent Ep. Cr. Ι 205 et Schol. ad 0d. δ 1.) [*](1. 15 Choerobosci praeceptum praeposui, quia γόον ibi protulisse Herodianum arbitror, ubi de aoristis secundis puris disputavit. l.24 prior pars huius adnotamenti usque ad l. 4 p. seq. τῆϲ τοῦ ἤχου μιμήϲεωϲ exstat etiam in E. M. 712, 30 cum subscriptione οὕτω Ζηνόβιοϲ, altera pars inde ab πάλιν ἔϲτι παρὰ τῷ ποιητῇ «εκρίκε κτλ. usque ad finem legitur in E. M.538, 51, E. Gud. 347, 21 cum subscriptione οὕτω Ζηνόδοτοϲ. Zenodotus autem vel Zenobins Herodianum more suo exscripsit cf. quae dixi n Philol. XXI p. 386 seqq. Nicandri versus in E. M. 712,41 servatus est. l. 25 in codice sunt τὰ δὲ κατὰ μίμηϲιν φωνῆϲ ἢ ἰδιότητα λεγόμενα γεγόναϲιν.)
( Περὶ πρώτου μέλλοντοϲ).