Περὶ ὀρθογραφίας

4. Il. Pr. Θ 441: ἀμβωμοῖϲι: Χρύϲιπποϲ ὑφ᾿  ἓν προφέρεται· ὁ μέντοι Ἀρίϲταρχοϲ δύο μέρη λόγου παραλαμβάνει καὶ προπεριϲπᾷ. λέγει γοῦν καὶ ἀλλαχοῦ «χρύϲειοι δ᾿ ἄρα κοῦροι ἐϋδμήτων ἐπὶ βωμῶν» (Od. η 100). χρὴ μέντοι γινώϲκειν, ὄτι διὰ τοῦ μ γράφεται κἂν παράθεϲιϲ ᾖ ὁμοίωϲ τῷ «ἂμ φόνον, ἆν νέκυαϲ» (Il. Κ 298). τὸ δὲ αἴτίον ἐν τοῖϲ περὶ ὀρθογραφίαϲ εἴρηται.

5. E. M. 792, 34: φθέγμα ὁ μὲν Ὦροϲ δι᾿  ἑνὸϲ γ γράφει, ὁ δὲ Ἡρωδιανὸϲ διὰ δύο φθέγγμα· καὶ ἴϲωϲ παρὰ τὸ φθέγγομαι· τὸ δὲ φθέγγομαι κατὰ πλεοναϲμὸν τοῦ θ γίνεται· παρὰ τὸ φῶ τὸ λάμπω γίνεται φέγγοϲ καὶ φέγγω φθέγγω παρὰ τὸ εἰϲ φῶϲ ἄγειν τὰ τοῦ νοῦ.

6. E. Orion. 150, 21: ϲπόγγοϲ εἰ μὲν διὰ τοῦ π παρὰ τὸ ϲπᾶν τὰ ὑγρά, διὰ δὲ τοῦ φ παρὰ τὸ ϲφίγγειν κατὰ τὰϲ ἐκθλίψειϲ. οὕτωϲ Ἡρωδιανόϲ.