Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

227. βουκόλε ἐπεὶ οὔτε κακῷ: ἀναγκαίωϲ ἐκ πλήρουϲ γράφειν τὴν λέξιν βουκόλε δεῖ, ἵνα καὶ ἡ ϲτιγμὴ καὶ ὁ τόνοϲ ἀναλόγωϲ καὶ Ἑλληνικῶϲ ἔχῃ. τὸ δὲ μέτρον οὐκ ἂν δόξαι βλάπτεϲθαι τοῦ ϲτοιχείου προϲτιθέντοϲ, ἐπεί, ὅταν δέῃ ὑγιὲϲ αὐτὸ παριϲτάναι, πάλιν ἀφαιρεθήϲεται. Π. Pr. 441.

311. τέτλαμεν: προπαροξυτόνωϲ εἴτε κίνημά ἐϲτιν ἀπὸ τοῦ τέτλημι εἶτε ἀπὸ τοῦ τετλήκαμεν ϲυγκέκοπται. B.

20. ἐξἑϲίην: δημοϲίαν ἔκπεμψιν, παρὰ τὸν ἥϲω ἑϲία καὶ ἐξεϲία. ΒΗQ.