De partibus animalium

Aristotle

Aristotle. Aristotelis De partibus animalium libri quattuor. Langkavel, Bernhard. Leipzig: Teubner, 1868.

11 πρὸς δὲ τὸ κατασχεῖν [*](editio prior. 1 Ἐπεὶ δὲ τὸ μεταξὺ κεφαλῆϲ καὶ ὤμων κέκληται αὐχήν, ἥκιϲτα τῶν τοιούτων ὁ ὄφιϲ δόξειεν ἂν ἔχειν αὐχένα, ἀλλὰ τὸ ἀνάλον τῷ αὐχένι, εἴ γε δεῖ τοῖϲ εἰρημένοιϲ ἐψχάτοιϲ διορίζειν τὸ μόριον τοῦτο. 2 ἴδιον δὲ πρὸϲ τὰ ϲυγγενὴ τῶν ζῴων ὑπάρχει τοῖc ὄφεϲι τὸ ϲτρέφειν τὴν κεφαλὴν εἰϲ τοὔπιϲθεν ἠρεμοῦντοϲ 3 τοῦ ϲώματοϲ τοῦ λοιποῦ. τούτου δʼ αἴτιον ὅτ καθάπερ τὰ ἔντομα ἑλυκτόν ἐϲτιν, ὥϲτε εὐκάμπτουϲ καὶ 4 χονδρώδειϲ τοὺc ϲπονδύλουϲ ἔχειν. ἐξ ἀνάγκηϲ μὲν)

135
ἢ λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν ᾖ ἡ πληγὴ ἰσχυρστέρα, ταύτῃ χρηδιμωτέρα κινουμένη ἐστίν· ἡ δὲ πληγὴ ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν ἢ κάτωθεν· ἐπεὶ οὖν ἀμφοτέρων μὲν διὰ τοῦ στόματος ἡ χρῆσις, καὶ τοῦ λαβεῖν καὶ τοῦ δακεῖν, ἀναγκαιοτέρα δʼ ἡ τοῦ κατασχεῖν μήτε χεῖρας ἔχοντι μήτε πόδας εὐφυεῖς, χρησιμώτερον τὴν ἄνωθεν κινεῖν σιαγόνα ἢ τὴν κάτωθεν αὐτοῖς.

διὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ οἱ καρκίνοι τὸ ἄνωθεν 12 τῆς χηλῆς κινοῦσι μόριον, ἀλλʼ οὐ τὸ κάτωθεν· ἀντὶ χειρὸς γὰρ ἔχουσι τὰς χηλάς, ὥστε πρὸς τὸ λαβεῖν ἀλλʼ οὐ πρὸς τὸ διελεῖν χρήσιμον δεῖ εἶναι τὴν χηλήν. τὸ δὲ διελεῖν καὶ δακεῖν ὀδόντων ἔργον ἐστίν. τοῖς μὲν οὖν καρκίνοις καὶ τοῖς ἄλλοις ὅσκς ἐνδέχεται σχολαίως ποιεῖσθαι τὴν λῆψιν διὰ τὸ μὴ ἐν ὑγρῷ εἶναι τὴν χρῆσιν τοῦ στόματος, διῄρηται, καὶ λαμβάνουσι μὲν χερσὶν ποσί, διαιροῦσι δὲ τῷ στόματι καὶ δάκνουσιν·