Res Publica Atheniensium

XLIX. δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺς ἵππους ἡ βουλή, κἂν μέν τις καλ[ὸν [*](1) [*](3 post α conspicitur; ante αις fortasse λ; sed ρ quoque nonnumquam babet ligaturam (e. g. vv. 27, 56 huius pag.), uncie ἀγοραῖς conieci. fortasse autem longius quid desideratur 5 γݲ] potest etiam λ legi; τݲ Wn, quod incredibile est 6 αν οm. L*, suprascr. L4 δημοσίαν Gertz, K-W 7 θ’ αὑτοῦ 2 8 καληι L*, εγ suprascr. L 4 ἐπιγραψάμενος Herwerden 9 ἀναγνούς Bl με) deL K-W, Bl 10 toI? suppl. Bl, οἳ ego εἰσάγουσιν] δικάζουσιν Richards, K-W 11 συναναγραφει leg. Wn (K- W3) sed συν non video; spatium autem non obstat 12 ταύτην suppl. Bl (spatii causa) 13 τοῦτο κύριον H-L, K-W 14. p. 53,1 καλὸν ἵπποv K-W; ante ων, χ vel σ vel μ) [*](2 Harpocr. s. v. εὔθυναι: . . . εὔθυνοι εὐθύναι Εpit., εὐθύνη coodd.) ὄνομα ἀρχῆς παρ’ Ἀθηναίοις. δέκα δὲ τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες ἦσαν, παρ’ οἷς ἐδίδοσαν οἱ πρεσβεύσαντες ἢ ἄρξαντες ἢ διοικήσαντές τι τῶν δημοσίων τὰς εὐδύνας. διείλεκται περὶ αὐτῶν Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. II [ex quo Etym. genuin., unde Symeo et Etym. M. 391,53] et Suid. II). — Cf. Phot. I ex Boetho (exscr. Et. gen., unde Symeo et Et. M. 391,30) εὔθυναι: οἱ ἀπολογισμοὶ τῶν ἀρξάντων. καὶ εὔθυνοι οἱ τούτους αὐνακρίνοντες. νόμων ιβ· “ εἰ δὲ μὴ τούτους κατευθύνειν αὐτοὺς κατευθύνοντα”, καὶ μετ’ ὀλίγα “διὸ δὴ δεῖ πάντων τοὺς εὐθύνους θαυμαστοὺς πᾶσαν ἀρετὴν εἶναι.” τούτους λογιστὰς λέγομεν.) [*](14 Hesych. τρυσίππιον: τὸν χαρακτῆρα τὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐν ταῖς δοκιμασίαις τοῖς ἀδυνάτοις καὶ τετρυμ[μ]ένοις τῶν ἵππων ἐπιβαλλόμενον add. > ἵνα μηκέτι στρατεύωνται, τὸ παλαιὸν ἐκάλουν τρυσίππιον. τροχὸς δ’ ἦν ὁ ἐπιβαλλόμενος χαρακτὴρ τῇ γνάθῳ τῶν ἵππων. Eustath. ad δ 762 (1517,8) ἐξ αὐτοῦ (scil. τοῦ τρύω) δὲ καὶ τρύσιππον 8 τοῖς τετρυμ[μ]ένοις καὶ ἀχρήστοις ἵπποις ἐπιβάλλεται. ἢ κατὰ Αἴλιον Διονύσιον τρυσίππ[ε]ιον τετρασυλλάβως, ἔγκαυμα ἵππου γεγηρακότος, επὶ τῆς γνάθου ὅμοιον τροχῷ. φέρει γε αὐτὸς καὶ χρῆσιν Εὐπόλιδος ταύτην· “ἀλλ’ ὥσπερ ἵππῳ μοι ἐπιβαλεῖς τρυσίππ[ε]ιον” (Giossam Aelii Dionysii descripsit Phot. s. v. τρυσίππιον). Phot. ἵππου τροχός ἱππότροχος cod., corr. Naber): τὸ τρυσίππιον, διὰ τὸ τοῖς διὰ τῆρας ἐκτρυχωθεῖσιν ἵπποις ἐκτυποῦσθαι (leg. ἐντυποῦσθαι) τροχὸν ἀπολεόντων αὐτοὺς τῶν στρατηγῶν. Hesych. ἵππου τροχός: τοῖς γεγηρακόσιν ἵπποις ἐχάραττον ἐπὶ τὴν γνάθον σημεῖον τροχοῦ σχῆμα ἔχον. ἐκαλεῖτο δὲ γρυσίππιον. — Zeuob. prov. III 15 (Ath. = Zenob. Par. IV 41) ἵππῳ γηράσκοντι τὰ μείονα κύκλ’ ἐπίβαλλε· ταύτης μέμνηται Κράτης ὁ κωμικός ἐν Σαμίοις. τάττεται δὲ ἐπὶ τῶν διὰ γῆρας δεομένων ῥᾳστώνης τινὸς καὶ ἀναπαύλης. μετῆκται δὲ ἀπὸ στρατιωτικῶν ἵππων οἷς ἐπέβαλλον τὸ καλούμενον τρυσίππιον. ἔστι δὲ τοῦτο σιδηροῦς τροχίσκος οἱονεὶ δημόσιος ὡς} χαρακτήρ τροχίσκος], ὃν ἐκπυροῦντες ἐπέβαλλον ταῖς σιαγόσι τῶν ἵππων.)

ἔκρινεν δέ ποτε καὶ τὰ παραδείγματα καὶ τὸν πέπλον ἡ βουλή, νῦν [*](3) δὲ τὸ δικαστήριον τὸ λαχόν· ἐδόκουν γὰρ οὖτοι καταχαριζεσθαι τὴν κρίσιν. καὶ τῆς ποιήσεως τῶν Νικῶν καὶ τῶν ἄθλων τῶν εἰς τὰ Παναθήναια συνεπνεπιμελεῖται μετὰ τοῦ ταμίου τῶν στρτιωτικῶν.

δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺς ἀδυνάτους ἡ βουλή· νόμος γάρ ἐστιν ὅς κελεύει [*](4) τοὺς ἐντὸς τριῶν μνῶν κεκτημένους καὶ τὸ σῶμα πεπηρωμένους ὥστε μὴ [*](1 δοκη L 2 ἀκολουθεῖν Wyse (e Xen. Mem. ΙΙΙ 3,4) αναγουσι L*, λλ super να scr. L 4; Κ- W 3, ἀλλ’ ἀνάγουσι Bl 3 ἐπιβάλλει] fragmentum novum huc attuli, quod hic litteras αλλεικοτ habet, proximo autem versu jiveaava. couiecturas priores afferre non est necesse 5 τινα προχειροτονησηι L, corr. J. B. Mayor, cett. (item 1, 6) ανιππους L, corr. Newman. 10 κ(ατα)σεσησμ(εν)α L*, corr. iuter scribendum L 4 11 ενγεγραμμ(εν) L*, ων suprascr. L 4 12 εξαλιφουσι L εξομησηται L; ἐξομνύηται K-W, Bl 14 ποτηρον L*, corr. L 4 15 ενγραφουσιν L 22 πεπληρωμενους L*, corr. L ?) [*](21 Harpocr. s. v. ἀδύνατοι: . . . οἱ ἐντὸς τριῶν μνῶν μηνῶν codd.) κεκτημένοι > τὸ σῶμα πεπηρωμένοι (sic Epitome; πεπηρωμένον codd.). ἐλάμβανον δὲ οὖτοι δοκιμασθέντες ὑπὸ τῆς βουλῆς δύο ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας ἑκάστης ἢ ὀβολόν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Suidas). Lexicon Bekk. quintum (BA 200,3) ἀδύνατοι: οἱ μέρος τι βεβλαμμένοι τοῦ σώματος καὶ ἀδύνατοι τοῦ ἐργάζεσθαι καὶ πορίζειν αὑτοῖς τῷ σώματι τὰ ἐπιτήδεια. Eadem glossa plenior extat in lexico Bachmanniaao p. 345,15 Bekk. dSuvotot: οἱ μέρος τι βεβλαμμένοι τοῦ σώματος ὡς μηδὲ ἐργάζεσθαι. οἲ καὶ ἐχορήγοῦντο τὰ πρὸς τὸ ζῆν παρὰ τῆς πόλεως, μισθοφορούντων αὐτοῖς τῶν ἐντὸς ἐν τοῖς cod.) τριῶν μνῶν περιουσίαν κεκτημένων. ἐδοκιμάζοντο δὲ οἱ ἀδύνατοι ὑπὸ τῆς τῶν ݲ βουλῆς καὶ ἐλάμβανον τῆς ἡμέρας, ὡς με) λυσίας λέγει, ὀβολὸν ἕνα, ὡς δὲ Φιλόχορος, ݲ, Ἀριστοτέλης δὲ ݲ ἴφη. — Hesych. ἀδύνατοι: οἱ ἐντὸς εκετημένοι τριῶν μνῶν add. Schmidt) παρὰ Ἀττικοῖς. ἐλάμβανον δὲ παρὰ τῆς βουλῆς δύο ὀβολούς.)

συνδιοικεῖ 81 καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρχαῖς τὰ πλεῖςθ’, ὡς ἔπος εἰπεῖν.

L. τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τῆς βουλῆς διοικούμενα ταῦτ’ ἐστίν. κληροῦνται [*](1) δὲ καὶ ἱερῶν ἐπισκευασταί, δέκα ἄνδρες, Τι λαμβάνοντες τριάκοντα μνᾶς παρὰ τῶν ἀποδεκτῶν ἐπισκευάζουσιν τὰ μάλιστα δεόμενα τῶν ἱερῶν· καὶ ἀστυνόμοι δέκα· τούτων δὲ εݲ μὲν ἂρχουσιν ἐν Πειραιεῖ, πέντε δ’ ἄστει, καὶ τάς τε αύλητρίδας καὶ τὰς ψαλτρίας καὶ τὰς κιθαριστρίας οὖτοι σκοποῦσιν ὅπως μὴ πλείονος ἢ δυεῖν δραχμαῖς μισθωθήσονται, κἂν πλείους τὴν αὐτὴν σπουδάσωσι λαβεῖν οὗτοι διακληροῦσι καὶ τῷ λαχόντι μισθοῦσιν. καὶ ὅπως τῶν κοπρολόγων μηδεὶς ἐντὸς ݲ σταδίων τοῦ τείχους καταβαλεῖ κόπρον ἐπιμελοῦνται· καὶ τὰς ὁδοὺς κωλύουσι κατοικοδομεῖν καὶ δρυφάκτους ὑπὲρ τῶν ὁδῶν ὑπερτείνειν καὶ ὁχετοὺς εἰς τὴν ὁδὸν ἔκρουν ἔχοντας ποιεῖν καὶ τὰς θυρίδας εἰς τὴν ὁδὸν ἀνοίγειν· καὶ τοὺς ἐν ταῖς ὁδοῖς ἀπογιγνομένους ἀναιροῦσιν, ἔχοντες δημοσίους ὐπηρέτας.

LI. κληροῦνται 81 καὶ ἀγορανόμοι πέντε μὲν εἰς Πειραιέα, ݲ δ’ [*](1) εἰς ἄστυ. τούτοις δὲ ὑπὸ τῶν νόμων προστέτακται τῶν ὠνίων ἐπιμελεῖσθαι πάντων, ὅπως καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλα πωλήσεται.

κληροῦνται δὲ καὶ μετρονόμοι >, πέντε μὲν εἰς ἄστυ, ݲ δὲ εἰς Πειδοκιμαζει [*](2) [*](1 δ(ε) L*, corr. L 4 4 συνοικει L*, corr. L 4 6 λαμβανοντες om. L*, suprascr. L 4 8 Πειραει L 9. 10 ουτοσκο- L*, ι suprascr. L 4 10 δραψμαῖν H-L, K-W, Bl, S; sed cf. Meisterhans 3, p. 201 11 σπουδαζωσι Bl, K-W 12 ενττοσιδιων L*, στα suprascr. L 4 13 επιμελονται L 17 T suppi. Papa- georgios, cf. 1. 20 et p. 55,3 19 πωληται L, corr. Kaibel (cf. p. 55,1.2.5 – 7) 20 ῑ ῑ Papag. (et ita optime explicatur error ap. Harp.; v. testim.)) [*](8 Ilarpocr. s. v. ἀστυνόμος: . . . Sexa φησὶν εἶναι τοὺς ἀστυνόμους Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ, πέντε μὲν ἐν πειραιεῖ, πέντε δ’ ἐν ἄστει. τούτοις δέ φησι μέλειν περί τε τῶν αυλητρίδων καὶ ψαλτριῶν καὶ τῶν κοπρολόγων καὶ τῶν τοιούτων. (Kpitomeu exscr. lex. Bachmann. p. 455,24 Bekk. et Suid.)) [*](17 Harpocr. ἀγορανόμοι: οἱ τὰ κατὰ τὴν ἀγορὰν ὤνια διοικοῦντες ἄρχοντες. Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου.κ Ἀριστοτέλης δ’ ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ κληροῦσθαί φησι πέντε μὲν εἰς Πειραιᾶ, πέντε δὲ εἰς ἄστυ. (Epitomen exscr. lex. Bachmaun. p. 330,13 Bekk. et Suid.) — Lex. Bekk. quintum (BA 199,24, exscr. Et. M. 13,8) ἀγορανόμοι: οἱ τὴν ἀγορὰν διοικοῦντες ἄρχοντες. Eandem glossam pleniorem habet Photius Atheniensis (Nachrichten v. d. Kgl. Gesellsch. d. Wiss. zu Gcittingen 1896, 324) ἀγορανόμοι: οἱ τὰ κατὰ τὴν ἀγορὰν διοικοῦντες ὤνια ἄρχοντες. δέκα δὲ ἦσαν, ὧν πέντε τὰ κατὰ τὸ ἄστυ, πέντε δὲ τὰ κατὰ τὴν χώραν διέταττον.) [*](20 Harpocr. s. v. μετρονόμοι: . . . . . ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιεݲ εἰς μὲν δέκα, πέντε δ’ εἰς ἄστυ, εἶχον δὲ τὴν ἐπιμέλειαν ὄπως δίκαια εἴη τὰ μέτρα τῶν πωλούντων, ὡς καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ δηλοῖ. (Epitomen exscr. Phot. II et Suid.) — Lex. Bekk. quintum (BA 278,25) μετρονόμοι: ἀρχή τις Ἀθήνησι κληρωτὴ ἡ τῶν 3. δέκα τὸν ἀριθμὸν ὦν πέντε με) ἦσαν ἐν τῷ Πειραεῖ, ݲ δὲ ἐν ἄστει. οὖτοι δὲ τὴν ἐπιμέλειαν εἶχον, ὅπως δίκαια ᾗ τὰ μέτρα τῶν πωλούντων. Eandem glossam exhibet Phot.i μετρονόμοι: ἄρχοντες ἦσαν δέκα τὸν ἀριθμόν, ὦν πέντε με) ἐν ἄστει, πέντε δ’ ἐν Πειραιεῖ. καὶ εἶχον τὴν ἐπιμέλειαν ὄπως δίκαια ᾗ τὰ μέτρα τῶν πωλούντων.)

ἦσαν δὲ καὶ σιτοφύλακες κληρωτοὶ <ιݲ>, πέντε μὲν εἰς Πειραιέα, πέντε δ᾿ εἰς ἄστυ, νῦν δ᾿ εἴκοσι μὲν εἰς ἄστυ, πεντεκαίδεκα δ᾿ εἰς Πειραιέα. οὗτοι δ᾿ ἐπιμελοῦνται πρῶτον μὲν ὅπως ὁ ἐν ἀγορᾷ σῖτος ἀργὸς ὤνιος ἔσται δικαίως, ἔπειθ᾿ ὅπως οἵ τε μυλωθροὶ πρὸς τάς τιμὰς τῶν κριθῶν τὰ ἄλφιται πωλήσουσιν καὶ οἱ ἀρτοπῶλαι πρὸς τὰς τιμὰς τῶν πῦρῶν τοὺς ἄρτους καὶ τὸν σταθμὸν ἄγοντας ὅσον ἂν οὗτοι τάξωσιν· ὁ γὰρ νόμος τούτους κελεύει τάττειν.

ἐμπορίου δ᾿ ἐπιμελητὰς δέκα κληροῦσιν· τούτοις δὲ προστέτακται τῶν τ᾿ ἐμπορίων ἐπιμελεῖσθαι, καὶ τοῦ σίτου τοῦ καταπλέοντος εἰς τὸ σιτικὸν ἐμπόριον τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.

LII. καθ[ισ]τᾶσι δὲ καὶ τοὺς ἕνδεκα κλήρῳ τοὺς ἐπιμελησομένους τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρ[ί]ῳ, καὶ τοὺς ἀπαγομένους κλέπτας καὶ τοὺς ἀνδραπο- [*](2 χρησωνται L, corr. Rutherford, al. 3 ιݲ add. K-W, ex Harp. 12 σιτικὸν] ἀστικὸν Lex. Bekk. quint., Harp. (v. testim.); Ἀττικὸν Harp. (MSS. nonnulla), quod recipit S.) [*](3 Harpocr. s. v. σιτοφύλακες: . . . ἀρχή τις ἦν Ἀθήνησιν ἥτις ἐπεμελεῖτο ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται, καὶ τὰ ἄλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι. ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιݲεݲ (id est ιݲ, εݲ) μὲν ἐν ἄστει, πέντε δ᾿ ἐν Πειραιεῖ, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. Epitome (exscr. Suid.) σιτοφύλακες: ἀρχή τις ἦν Ἀθήνησιν, ἥτις ἐπεμελεῖτο ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται καὶ τὰ ἄλλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι. ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιݲεݲ μὲν ἐν ἄστει, εݲ δ᾿ ἐν Πειραιεῖ. Photius cum epitoma usque ad ἀριθμὸν plane congruit, deinde ita pergit: πάλαι μὲν πεντεκαίδεκα ἐν ἄστει πέντε δὲ ἐν Πειραιεῖ, ὕστερον λݲ μὲν ἐν ἄστει, ε δὲ ἐν Πειραιεῖ. — Lex. Bekk. quiutum (Bekk. An. 300,19) σιτοφύλακες: ἄρχοντες Ἀθήνησι κληρωτοί. οὗτοι δ᾿ ἐπεμελοῦντο, ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται καὶ τὰ ἄλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι κατὰ τὰς ὡρισμένας τιμὰς καὶ τὸν σταθμόν.) [*](10 Harpocr. s. v. ἐπιμελητὴν ἐμπορίου:. . . . . Ἀριστοτέλης “ἐμπορίου δ᾿ ἐπιμελητὰς δέκα κληροῦσιν, τούτοις δὲ προστέτακται τῶν τε ἐμπορίων ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοῦ σίτου τοῦ καταπλέοντος εἰς τὸ ἀστικὸν ἐμπόριον τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.” (Epitomen exscr. Suidas et [ex Photio] Et. genuin., unde Symeo et Et. M. 362,6). — Lex. Bekk. quintum (BA 255,22) ἐπιμεληταί: ἐμπορίου ἄρχοντες ἦσαν κληρωτοί, δέκα τὸν ἀριθμὸν ἑκάστου (ἑκάστους cod. corr. Bekker.) ἔτους καθιστάμενοι, οἷς προσετέτακτο τῶν ἐμπορίωμ ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοῦ σίτου <τοῦ add. Bekk.> καταπλέοντος εἰς τὸ ἐμπόριον τὸ ἀστικὸν τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν <εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν>. Eandem glossam habent Suid. s. v. ἐπιμεληταί II = [ex Phot.] Et. genuin. [exscr. Et. M. 362,1]: . . . . . ἄλλοι δὲ λέγουσιν ὅτι ἐμπορίου ἄρχοντές εἰσι κληρωτοὶ ἑκάστου ἔτους καθιστάμενοι εἷς προσετέτακτο ἐπιμελεῖσθαι τοῦ καταπλέοντος σίτου εἰς τὸ ἐμπόριον τὸ Ἀττικὸν (sic!) καὶ τοὺς ἐμπόρους ὰναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.) [*](13 Pοll. VIII 102 de undecim viris disputans: ἐπεμελοῦντο δὲ τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ἀπῆγον κλέπτας, ἀνδραποδιστάς, λωποδύτας, εἰ μὲν ὁμολογοῖεν, θανατώσοντες, εἰ δὲ μὴ εἰσάξοντες εἰς τὰ δικαστήρια, κἂν ἁλῶσιν, ἀποκτενοῦντες (exscr. schol. Clark. ad Plat. Phaedon. 59 E). — Lex. Bekk. quiut. (BA 250,4) ἕνδεκα τίνες εἰσί: κληρωτοὶ ἄρχοντες ἦσαν ιݲαݲ τὸν ἀριθμόν, προϊστάμενοι τοῦ δεσμωτηρίου, καὶ τοὺς <ἀπ<αγομένους ἐπὶ κακουργήμασι παρελάμβανον κλέπτας καὶ ἀνδραποδιστὰς καὶ φονεῖς. καὶ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας θανάτῳ ἐζημίουν, τοὺς δὲ ἀπφισβητοῦντας εἰσῆγον εἰς δικαστήριον. Eandem glossa habent et Lex. Patm. p. 13 ἕνδεκα: ἀρχή τις κληρωτή, προϊσταμένη τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοὺς ἀπαγομένους ἐπὶ κακουρ-)

κληροῦσι δὲ καὶ εἰσαγωγέας εݲ ἄνδρας, οἳ τὰς ἐμμήνους εἰσάγουσι [*](2) δίκας, δυοῖν φυλαῖν ἕκαστος. εἰσὶ δ᾿ ἔμμηνοι προικός, ἐάν τις ὀφείλων μὴ ἀποδῷ, κἄν τις ἐπὶ δραχμῇ δανεισάμενος ἀποστερῇ, κἄν τις ἐν ἀγορᾷ βουλόμενος ἐργάζεσθαι δανείσηται παρά τινος ἀφορμήν· ἔτι δ᾿ αἰκείας καὶ

γήμασι καὶ αἰτίαις παραλαμβάνουσα, καὶ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας τὰ ἀδικήματα κυρία ἦν θανάτῳ ζημιοῦν, τοὺς δ᾿ ἀμφισβητοῦντας ἐφύλαττεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῶ μέχρι κρίσεως. καὶ τοὺς μὲν καταγνωσθέντας φαρμάκῳ ἀνῄρουν, τοὺς δὲ τῇ δημίῳ παρεδίδοσαν ἀποκτεῖναι. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰ ἐγγραφόμενα χωρία ἢ οἰκίας εἰς δικαστήριον καὶ τὰ δημόσια εἶναι δόξαντα παρεδίδοσαν τοῖς πωληταῖς (πολίταις cod.) ἐκπράττειν et Et. gen. [ex Photio], unde Symeo et Et. M. 338,31 (=Lex. Sabb. 19,22 = Lex. Vindob. 88), ἕνδεκα:κληρωτοὶ ἄρχοντες ἦσαν οὗτοι προεστηκότες τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοὺς ἀπαγομένους κακούργους ἐπὶ θάνατον παραλαμβάνοντες ἐζημίουν, τοὺς δὲ ἀμφισβητοῦντας εἰσῆγον εἰς τὸ δικαστήριον καὶ τὸ γνωσθὲν περὶ αὐτῶν ἔπραττον. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰ ἀπογραφόμενα χωρία καὶ οἰκίας καὶ τὰ δημόσια εἶναι δόξαντα παρεδίδουν τοῖς πωληταῖς (πολίταις cod.), εἰσῆγον δὲ καὶ ἐνίας ἐνδείξεις. ῥητορική. Lex. Bekk. quintum (BA 310,15) οἱ ἕνδεκα τοὺς κλέπτας καὶ τοὺς λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστὰς ὁμολογοῦντας μὲν ἀποκτιννύουσιν, ἀντιλέγοντας δὲ εἰσάγουσιν εἰς τὸ δικαστήριον. Eandem glossam habent Phot.11, Suid.1 s. v. ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν, ἀλλὰ ..... τοῖς ἕνδεκα ὅσαι (ὅσοι Suid.) ληιστὰς καὶ λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστὰς εἰσάγουσιν. Phot. p. 49,12 Pors. περὶ τῶν ἕνδεκα. ἕνδεκα ἄνδρες ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη γεγονότες κλήρῳ τὴν ἀρχὴν ταύτην ἐλάμβανον. ἐπεμελοῦντο δὲ τῶν ἐν δεσμωτηρίῳ· κλέπτας δὲ καὶ λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστάς, εἰ μὲν ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ λάβοιεν, ἐκόλαζον θανάτῳ· ἐι δὲ ἀντιλέγοιεν, εἰς κρίσιν καθίστων. Suid. ἕνδεκα: ἀρχὴ ἐν Ἀθήναις ἐπιμελομένη τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ [κατακρίτων], ἐφ᾿ ἣν ἀνήγοντο (leg. ἀπήγοντο) οἱ κλέπται καὶ οἱ ἀνδραποδισταί. Schol. Ar. Vesp. 1108 (VR) ἡ τῶν ἕνδεκα ἀρχὴ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας <κλέπτας> καὶ ἀνδραποδιστὰς ποδιστὰς καὶ λωποδύτας θανάτῳ ἐκόλαζον, τοὺς δ᾿ ἀρνουμένους εἰς δικαστήριον εἰσῆγον. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰς ἐνδείξεις. — Schol. Luc. IV p. 170 Jac. οἱ ἕνδεκα ἄρχοντες ἦσαν παρὰ Ἀθηναίοις τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἐπιμελούμενοι καὶ τοὺς ἀπαγομένους (ἐναγομένους codd.) [ὡς] κλέπτας ἢ ἀνδραποδιστὰς ἢ λωποδύτας, θανάτῳ ζημιοῦσιν, ἐὰν δὲ ἀμφισβητῶσιν, εἰς δικαστήριον εἰσάγουσι καὶ ὅτι ἂν κριθῇ περὶ αὐτῶν ποιοῦσι. καὶ εἴ τις ἄλλος κατακριθῇ θανάτου, οἱ ἕνδεκα τοῦτον παραλμβάνουσιν. — Lex. Bekk. quintum s. v.ἕνδεκα (BA 250,11):... τῶν δὲ ἐνδείξεων εἰσέφερον εἰς δικαστήριον ἃς μὲν οἱ ἕνδεκα, ἃς δὲ οἱ θεσμοθέται. Lex. Sabb. 19,19:... τῶν δὲ ἐνδείξεων ἃς μὲν εἰσέφερον εἰς τὸ δικαστήριον οἱ ἕνδεκα, ἃς δὲ οἱ θεσμοθέται. Lex. Patm. p. 16: τῶν δὲ ἐνδείξεων τὰς μὲν οἱ ἕνδεκα εἰσῆγον, τὰς δὲ οἱ θεσμοθέται.

ἐρανικαὶ καὶ κοινωνικαὶ ἀνδραπόδων καὶ ὑποζυγίων καὶ τριηραρχικαὶ [*](p.26) καὶ τραπεζιτικαὶ. οὗτοι μὲν οὖν ταύτας δικάζουσιν ἐμμήνους εἰσάγ[ον]τες, οἱ δ᾿ ἀποδέκται τοῖς τελώναις καὶ κατὰ τῶν τελωνῶν, τὰ μὲν μέχρι δέκα δραχμῶν ὄντες κύρι[οι], τὰ δ᾿ ἄλλ᾿ εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγοντες ἔμμηνα.

LIII. κληροῦσι δὲ καὶ <τοὺς> τετταράκοντα, ἐκ τῆς φυλῆς ἑκάστης, πρὸς οὓς τὰς ἄλλας δίκας λαγχάνουσιν· οἳ πρότερ[ον] μὲν ἧσαν τριάκοντα καὶ κατὰ δήμους περιόντες ἐδίκαζον, μετὰ δὲ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ὀλιγαρχία[ν] τετταράκοντα γεγόνασιν. καὶ τὰ μὲν | μέχρι δέκα δραχμῶν αὐτοτελεῖς εἰσι δ[ικά]ζεῖ]ν, τὰ δ᾿ ὑπὲρ τοῦτο τὸ τίμημα τοῖς [*](p. 27) διαιτηταῖς παραδιδόασιν. οἱ δὲ παραλαβόντες, [ἐ]ὰν μὴ δύνωνται διαλῦσαι, [*](1. 2 ερανικας . . κοινωνικας . . τριηραρχιας . . τραπεζιτικας L, quae retinet Bl, etiam K-W3 (sed τριηραρχικας) ; constructio scilicet ad sensum, quasi post εἰσάγουσι. corr. Bury, al. 2 δικαζουμ L*, corr. L4 5 τοὺς add. K-W εκ της φυλ(ης) εκαστης L*, postea φυλ casu oblitteratum rescripsit post ἑκαστης L4 7 ἐπὶ om. L*, suprascr. L4 9 δικάζειν recte, ut vid., Wn) [*](3 Pοll. VIII 97 ἀποδέκται δὲ ἦσαν δέκα, οἳ τούς τε φόρους καὶ τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰ τέλη ὑπεδέχοντο (leg. ἀπεδέχοντο) καὶ περὶ τούτων ἀμφισβητούμενα ἐδίκαζον, εἰ δέ τι μεῖζον εἴη, εἰσῆγον εἰς δικαστήριον.) [*](5 Harpocr. s. v. κατὰ δήμους δικαστάς: . . . . . περὶ τῶν κατὰ δήμους δικαστῶν ὡς πρότερον μὲν ἦσαν λݲ καὶ κατὰ δήμους περιιόντες ἐδίκαζον, εἶτα ἐγένοντο μݲ, εἵρηκεν Ἀριστοτέλης ἐν τῇ πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. Suid.). — Lex. Bekk. quintum (BA 306,15) τεσσαράκοντα τένες εἰσιν: ἀρχή τίς ἐστι κληρωτή, τεσσαράκοντα τὸν ἀριθμόν, πρὸς οὓς αἰ ἵδιαι δίκαι ἐλαγχάνοντο καὶ τὰ μέχρι ῑ δραχμωݲν. τὰ (τὸ cod., corr. Bekk.) δ᾿ ὑπὲρ τοῦτο τὸ τίμημα τοῖς δικασταῖς παραδιδόασιν. Eandem glossam habet Phot. (exscr. Et. genuin., unde Symeo) τετταράκοντα: κληρωτή τις ἦν Ἀθήνησιν ἀρχή, μݲ (sic Et. gen.; μετὰ Photii codex) τὸν ἀριθμόν, οἳ τὰς ἰδιωτικὰς δίκας ἐδίκαζον, ἀλλὰ τὰς μὲν ἄχρι δέκα δραχμῶν αὐτοτελεῖς ἦσαν δικάζειν, τὰς δὲ ὑπὲρ ταύτας τοῖς διαιτηταῖς παρεδίδουν. Lex. Bekk. quint. (BA 310,21) . . . οἱ τεσσαράκοντα, οὓς ἐχειροτόνουν μάλιστα φυλάττειν τὸν δῆμον, οὖτοι ἕως ἦσαν τριάκοντα, ἕως δέκα δραχμῶν ἐδίκαζον κατὰ δήμους. Poll. H 100 οἰ δὲ τεσσαράκοντα πρότερον μὲν ἦσαν τριάκοντα, οἳ περιιόντες κατὰ δήμους τὰ μέχρι δραχμῶν δέκα ἐδίκαζον, τὰ δ᾿ ὑπὲρ ταῦτα διαιτηταῖς παρεδίδοσαν, μετὰ δὲ τὴν τῶν τριάκοντα ὀλιγαρχίαν μίσει τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ τριάκοντα τεσσαράκοντα ἐγένοντο.) [*](10 Harpocr. s. v. διαιτητής:. . . . . εἰσὶ δὲ οἱ διαιτηταὶ ἕτεροι τῶν δικαστῶν. οὖτοι μὲν γὰρ ἐν δικαστηρίοις ἐδίκαζον ἀποδεδειγμένοις καὶ τὰς ἀπὸ τῶν διαιτητῶν ἐφεσίμους <δίκας> ἔκρινον. οἰ δὲ διαιτηται κλήρῳ πρότερον λαχόντες ἢ ἐπιτρεψάντων αὐτοῖς τῶν κρινομένων τοῖς κρινομένοις διῄτουν. καὶ εἰ μὲν ἤρεσκε τοῖς ἀντικίκοις, τέλος εἶχεν ἡ δίκη· εἰ δὲ μή, τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς προκλήσεις καὶ τὰς μαρτυρίας, ἔτι δὲ καὶ τοὺς νόμους καὶ τὰς ἄλλας πίστεις ἑκατέρων ἐμβαλόντες εἰς καδίσκους καὶ σημηνάμενοι παρεδίδοσαν τοῖς εἰσαγωγεῦσι τῶν δικῶν. λέγει δὲ περὶ αὐτῶν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτεία. (Epitomen exscr. Suidas). Harpocr. s. v. εἰσαγγελία: . . . ἄλλη δὲ εἰσαγγελία ἐστὶ κατὰ τῶν διαιτητῶν· εἰ γάρ τις ὑπὸ τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθῇ codices meliores et Epitome; corr. deteriores), ἐξῆν τοῦτον εἰσαγγέλλειν πρὸς δικαστὰς καὶ ἁλοὺς ἠτιμοῦτο . . . (Epitomen exscr. Suid.III, [ex Photio] τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθ«codices meliores et Epitomeq saa τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθ« ψο Et gen. [unde Symeo], lex. Sabb. 15,27). Lex. Bekk. quintum (BA 235,20) διαιτηταὶ τίνες εἰσίν: καριταί. ἦσαν γὰρ διαιτηταί τινες τῶν ἰδιωτικῶν κριταί. εἰ δέ τινες μὲ ἐπείθοντο τοῖς διαιτηθεῖσιν αὐτοῖς, εἰσῆγον αὐτοὺς εἰς δικαστήριον. ἐγίνοντο δὲ διαιτηταὶ πάντες Ἀθηναῖοι οἷς ἑξηκοστὸν ἔτος ἦν. τὸν δὲ ἀδικοῦντα διαιτητὴν ἐξῆν εἰσαγγέλλειν, καὶ εἴ τις ἑάλω, ἀτιμία ἦν τὸ ἐπιτίμιον. (Inde Et. M. 267,3). Eadem glossa exstat in Schol. Platon. Legg.)

LIV. κληροῦσι δὲ καὶ τάσδε τὰς ἀρχάς· ὁδοποιοὺς πέντε οἶς προστέτακται [*](1) δημοσίους ἐργάτας ἔχουσι τὰς ὁδοὺς ἐπισκευάζειν. καὶ λογιστὰς [*](2) δέκα καὶ συνηγόρους τούτοις δέκα, πρὸς οὓς ἅπαντας ἀνάγκη τοὺς τὰς [*](1 ενγραφομένοι L 3 προτερωι L, Harp. ; πρότερον K-W, Bl 5 Trapd] ππερὶ, sc. L κ(αι) τον τε3λευταιον L*, corr. inter scribendum L 4 επωνυμω L*, V suprascr. L 4 9 τυχη L 11 διαιτητάς] δικαστάς Harp., Lex. Bekk. quint. (v. testim.) ; verba eadem inter se confandit et Lex Bekk. quint. 306,15; v. testim. ad p. 57,5) αδικηθη L 16. 17 προτετακται L*, corr. L 4 17 επισκευασειν L*, ut vid., corr. L 4) [*](17 SchoL Ar. Vesp. 691 (V) κληρωτοὺς δὲ γενομένους δέκα συνηγόρους Ἀριστοτέλης φησίν. Lex. Bekk. quiutum (BA 310,6) s. v. τίνες ποίων δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν: . . . . . οἱ λογισταὶ τὰς εὐθὐνας ἁπάσας εἰσῆγον. Phot. II = Suid. I ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εισάγειν, ἀλλὰ . . . . . τοῖς δὲ λογισταῖς τὰς κατὰ τῶν ἀρξάντωνν εὐθύνας. — Lex. Bekk. quintum (BA 245,6; exscr. lexicon Bekk. quartum, BA 187,3) = Lex. Bachmann. p. 240,10 (exscr. Suid. et Phot., unde Et. gen., ex quo Symeo et Et. M. 391,56) εὐθύνας: κυρίως ἃς εἰσάγουσιν οἱ λογισταὶ πρὸς τοὺς δόξαντας μὴ ὀρθῶς ἄρξαι τῆς πόλεως ἤ πρεσβεῦσαι κακῶς. καὶ τὰ δικαστήρια μὲν οἱ λογισταὶ κληροῦσιν, κατηγορεῖ δὲ ὁ βουλόμενος καὶ τοῖς δικασταῖς ἐφεῖται τιμᾶσθαι τοῖς ἁλοῦσιν. Eaudem glossam hahent Lex. Patm. p. 142 εὔθυνα: ἣν εἰσῆγον οἰ λογισταὶ κατὰ τῶν δοξάντων μὴ ὀρθῶς ἄρξαι ἢ παραπρεσβεῦσαι ἢ ὅλως δημόσιόν τι καὶ κοινὸν διαχειρισάντων. κατηγόρει δὲ ὁ βουλόμενος καὶ τοῖς δικασταῖς ἐφεῖτο τιμᾶν ὅσον ἐβούλοντο, et Lex. Cant. Ρ. 670,12 = Schol. Plat. Legg. 945 D. εὔθυνά εὐθύνη schol. εὐθυνία lex. Caut.) ἐστι κρίσις κατὰ τῶν ἀρξάντων 15 πρεσβευσάντων ἤ τι τῶν τῆς πόλε(??)ς χειρισάντων χειρωσάντων lex. Cant.) ὅλως. — Lex. Cantabr. 672,20 λογισταὶ καὶ συνήγοροι: Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ οὕτω λέγει “λογισταὶ δὲ αἱροῦνται κληροῦται Blass) δέκα πάρ’ οἷς διαλογιίζονται πᾶσαι αἱ ἁρχαὶ τά τε λήμματα καὶ τὰς γεγενημένας δαπάνας καὶ ἄλλοις δέκα συννηγόροις· οἵ τινες συνανακρίνουσι τούτοις· καὶ οἱ τὰς εὐθύνας διδόντες παρὰ τούτοις ἀνακρίνοντες πρῶτον, εἶτα ἐφίεται εἰς τὸ δικαστήριον εἰς ενα καὶ πεντακοσιοθς.)

κληροῦσι δὲ καὶ γραμματέα τὸν κατὰ πρυτανείαν καλούμενον, ὅς τῶν [*](3) γραμμάτων ἐστὶ κύριος καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ γιγνόμενα φυλάττει, καὶ τἄλλα πάντα ἀντιγράφεται καὶ παρακάθηται τῇ βουλῇ. πρότερον μὲν οὖν οὖτος ἦν χειροτονητός, καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους καὶ πιστοτάτους ἐχ[ει]ροτόνουν· καὶ γὰρ ἐν ταῖς στήλαις πρὸς ταῖς συμμαχίαις καὶ προξενί[αι]ς καὶ πολιτείαις οὗτος ἀναγράφεται· νῦν δὲ γέγονε κληρωτός. κληροῦσι δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς [*](4) νόμους ἕτερον ὅς παρακάθηται τῇ βουλῇ, καὶ ἀντιγράφεται καὶ οὗτος [*](1 μονοι| τοις L, οἱ add. J. B. Mayor; εἰσιν οἱ μόνοι Bl, K -W 3 3 καταγινωισκουσι L*, i post u) del L 4 puncto superposito 7 τ(ης) male scriptum rescr. L 4 εκτισηι L 10 γραμματων Harp., Poll.; τεω(ν) L. post γp., τ’ add. Harp. (exc. MSS. BC), quem sequuntur Bl, K- W 3 ; sed illic necesse fuit τε inserere propter formam locu- tionis (v. testim.) γινομενα L, γενομενα Harp. (exc. MS. B) 12 απιστοτατους L 14. 15 επι τουτοις ν[ο]μον ετερον L; corr. ex Poll.) [*](6 Harpocr. s. v. ἀδικίου: . . . . . ἀποτίνυται δὲ τοῦτο ἁπλοῦν, ἐὰν πρὸ τῆς πρυτανείας ἀποδοθῇ, εἰ δὲ μὴ, διπλοῦν καταβάλλεται. (Epitomen exscr. Phot.I, Suid., Lex. Bachm. 341,29 Bekk.)) [*](9 Harpocr. s. v. γραμματεύς: . . . . . ὀ γραμματεὺς πῶς τε καθίστατο καὶ τί ἔπραττεν ὡς τῶς γραμμάτων τἐ ἐστι κύριος καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ γινόμενα φυλάττει καὶ τὰ ἄλλα πάντα ἀντιγράφεται, καὶ παρακάθηται τῇ βουλῇ, δεδήλωκεν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. — Harpocr. s. v. ἀντιγραφεύς: . . . . . διττοὶ δ’ ἦσαν ἀντιγραφεῖς, ὁ μὲν τῆς διοικήσεως, ὥς φησι Φιλόχορος, ὁ δὲ τῆς βουλῆς, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Lex. Bachm. p. 410,6 Bk. et Suid.). — PoII. VIII 98 γραμματεὺς ὁ κατὰ πρυτανείαν κληρωθεὶς ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῷ τὰ γράμματα φυλάττειν καὶ τὰ ψηφίσματα καὶ ἕτερος ἐπὶ τοὺς νόμους ὑπὸ τῆς βουλῆς χειροτονούμενος. ὁ δ’ ὑπὸ τοῦ δήμου αἱρεθεις γραμματεὺς ἀναγινώσκει τῷ τε δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ. — Lex. Bekk. quintum (BA 226,30) γραμματεὺς: καὶ τὸν γραμματέα ὁ δῆμος] χειροτονεῖ ὁ δῆμος. ἀναγνωσόμενον αὐτῷ καὶ τῇ βουλῇ. καἱ οὗτος οὐδενὸς τὸ συνόλον ἄλλου ἐστὶ κύριος ἢ τοῦ ἀναγνῶναι. Suid. γραμματεύς ΙΙ: . . . κληρωτοὶ δὲ ἦσαν τὸν ἀριθμὸν τρεῖς, γράφοντες τὰ δημόσια. οὐδενὸς δὲ ἦσαν κύριοι ἀλλ’ ἤ τοῦ γράφειν καὶ ἀναγνῶναι. Lex. Bekk. quartum (BA 185,14) γραμματεὺς; ὁ ἀναγινώσκων τῇ βουλῇ καὶ τῷ. δήμῳ τὰ προστεταγμένα (leg. πραττόμενα). κατὰ χρόνον δ’x00δ3E; ἠλλάσσετο. ὁ δὲ καταγραφόμενος (leg. ἀντιγραφόμενος) τὰ ἐν τῇ βουλῇ γινόμενα ἀντιγραφεὺς ἐλέγετο. Suid. s. v. γραμματεύς = Lex. Sabb. 7,2: γραμματεὺς· οὗτος πράξεως μὲν οὐδεμιας ἦν κύριος, ὑπανεγίνωσκε δὲ τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τὰ πραττόμενα. ὁ δ’ ἀντιγραφεὺς καὶ οὖτος ἁπὸ τοῦ γράφειν τὰ παρὰ τῇ βουλῇ ὠνόμασται.)

κληροῖ δὲ καὶ ἱεροποιοὺς δέκα, τοὺς ἐπὶ τὰ ἐκθύματα καλουμένους, [*](6) [oἳ] τά τε μ[αν] τευτὰ ἑρὰ θύουσιν, κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, μετὰ τῶν μάντε[ ων] . κληροῖ δὲ καὶ ἑτέρους δέκα,κ τοὺς κατ’ ἐνιαυτὸν. [*](7) καλουμένους, οἳ θυσίας τέ τινας θύουσι καὶ τ]ὰς πεντετηρίδας ἁπάσας διοικοῦσιν πλὴν Παναθηναίων. ε[ἰσὶ δ] ὲ πεντετηρίδες μἰα μ[ ὲν ἡ εἰ]ς Δῆλον ἔστι δὲ καὶ ἑπ[τ]ετηρὶς ἐνταῦθα), δευτέρα δὲ Βραυρώνια, τρίτη δ’ Ἡράκλε]ια,κκ τετάρτη δ]6 Ἐλευσ[ίν] ια, εݲ δὲ Πα[ν]αθήναια· καὶ οὐδεμία ἐν τῷ αυτῷ ἐγγίγνε[ται. νῦν] δὲ πρόσκειται καὶ Ἡ] φαίσ[τια] ἐπὶ Κηφισοφῶντος ἄρχοντος.

κληροῦσι δὲ καὶ εἰς Σαλαμῖνα ἄρχον|τα, καὶ εἰς Πει[ραι]ἐα [*](8) δήμαρχον, 01 τά τε Διονύσια ποιοῦσιν ἑκατέρωθι καὶ χορηγοὺς καθιστᾶσιν. ἐν Σλαμ[ῖνι] δὲ καὶ τοὔ[ν]ομα τοῦ ἄρχοντος ἀναγράφεται.