Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- τὰ δʼ ἔνθεν οὔτʼ εἶδον οὔτʼ ἐννέπω·
- τέχναι δὲ Κάλχαντος οὐκ ἄκραντοι.
- Δίκα δὲ τοῖς μὲν παθοῦσ-
- ιν μαθεῖν ἐπιρρέπει·
- τὸ μέλλον δʼ, ἐπεὶ γένοιτʼ, ἂν κλύοις· πρὸ χαιρέτω·
- ἴσον δὲ τῷ προστένειν.
- τορὸν γὰρ ἥξει σύνορθρον αὐγαῖς.
- πέλοιτο δʼ οὖν τἀπὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις, ὡς
- θέλει τόδʼ ἄγχιστον Ἀ-
- πίας γαίας μονόφρουρον ἕρκος.
- ἥκω σεβίζων σόν, Κλυταιμήστρα, κράτος·
- δίκη γάρ ἐστι φωτὸς ἀρχηγοῦ τίειν
- γυναῖκʼ ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου.
- σὺ δʼ εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη
- εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς,
- κλύοιμʼ ἂν εὔφρων· οὐδὲ σιγώσῃ φθόνος.
- εὐάγγελος μέν, ὥσπερ ἡ παροιμία,
- ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα.
- πεύσῃ δὲ χάρμα μεῖζον ἐλπίδος κλύειν·
- Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν.