Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- λέγοιμ᾽ ἂν φρόνημα μὲν
- νηνέμου γαλάνας,
- ἀκασκαῖον <δ᾽>[*](δ᾽ add. Porson) ἄγαλμα πλούτου,
- μαλθακὸν ὀμμάτων βέλος,
- δηξίθυμον ἔρωτος ἄνθος.
- παρακλίνασ᾽ ἐπέκρανεν
- δὲ γάμου πικρὰς τελευτάς,
- δύσεδρος καὶ δυσόμιλος
- συμένα Πριαμίδαισιν,
- πομπᾷ Διὸς ξενίου,
- νυμφόκλαυτος Ἐρινύς.
- παλαίφατος δ᾽ ἐν βροτοῖς γέρων λόγος
- τέτυκται, μέγαν τελε-
- σθέντα φωτὸς ὄλβον
- τεκνοῦσθαι μηδ᾽ ἄπαιδα θνῄσκειν,
- ἐκ δ᾽ ἀγαθᾶς τύχας γένει
- βλαστάνειν ἀκόρεστον οἰζύν.
- δίχα δ᾽ ἄλλων μονόφρων εἰ-
- μί. τὸ δυσσεβὲς γὰρ[*](δυσσεβὲς γὰρ Pauw: γὰρ δυσσεβὲς codd.) ἔργον
- μετὰ μὲν πλείονα τίκτει,