Prometheus Bound
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἵν᾽ οὔτε φωνὴν οὔτε του μορφὴν βροτῶν
- ὄψει, σταθευτὸς δ᾽ ἡλίου φοίβῃ φλογὶ
- χροιᾶς ἀμείψεις ἄνθος: ἀσμένῳ δέ σοι
- ἡ ποικιλείμων νὺξ ἀποκρύψει φάος,
- πάχνην θ᾽ ἑῴαν ἥλιος σκεδᾷ πάλιν:
- αἰεὶ[*](αἰεὶ G: ἀεὶ cett. codd.) δὲ τοῦ παρόντος ἀχθηδὼν κακοῦ
- τρύσει σ᾽: ὁ λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω.
- τοιαῦτ᾽ ἐπηύρου[*](ἐπηύρου Elmsley: ἐπηύρω M) τοῦ φιλανθρώπου τρόπου.
- θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον
- βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης.
- ἀνθ᾽ ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν
- ὀρθοστάδην, ἄυπνος, οὐ κάμπτων γόνυ:
- πολλοὺς δ᾽ ὀδυρμοὺς καὶ γόους ἀνωφελεῖς
- φθέγξει: Διὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φρένες:
- ἅπας δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νέον κρατῇ.
- εἶεν, τί μέλλεις καὶ κατοικτίζει μάτην;
- τί τὸν θεοῖς ἔχθιστον οὐ στυγεῖς θεόν,
- ὅστις τὸ σὸν θνητοῖσι προὔδωκεν γέρας;
- τὸ συγγενές τοι δεινὸν ἥ θ᾽ ὁμιλία.
- σύμφημ᾽: ἀνηκουστεῖν δὲ τῶν πατρὸς λόγων[*](Κρ. add. m1)