Supplices
Aeschylus
Aeschylus, Volume 1. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1922.
- λακὶς χιτῶνος ἔργον οὐ κατοικτιεῖ.
- διωλόμεσθʼ· ἄσεπτʼ, ἄναξ, πάσχομεν—
- πολλοὺς ἄνακτας, παῖδας Αἰγύπτου τάχα
- ὄψεσθε· θαρσεῖτʼ, οὐκ ἐρεῖτʼ ἀναρχίαν.
- ἰὼ πόλεως ἀγοὶ πρόμοι, δάμναμαι.
- ἕλξειν ἔοιχʼ ὑμᾶς ἀποσπάσας κόμης,
- ἐπεὶ οὐκ ἀκούετʼ ὀξὺ τῶν ἐμῶν λόγων.
- οὗτος, τί ποιεῖς; ἐκ ποίου φρονήματος
- ἀνδρῶν Πελασγῶν τήνδʼ ἀτιμάζεις χθόνα;
- ἀλλʼ ἦ γυναικῶν ἐς πόλιν δοκεῖς μολεῖν;
- κάρβανος ὢν δʼ Ἕλλησιν ἐγχλίεις ἄγαν·
- καὶ πόλλʼ ἁμαρτὼν οὐδὲν ὤρθωσας φρενί.
- τί δʼ ἠμπλάκηται τῶνδʼ ἐμοὶ δίκης ἄτερ;
- ξένος μὲν εἶναι πρῶτον οὐκ ἐπίστασαι.
- πῶς δʼ οὐχί; τἄμʼ ὀλωλόθʼ εὑρίσκων ἄγω.
- ποίοισιν εἰπὼν προξένοις ἐγχωρίοις;
- Ἑρμῇ μεγίστῳ προξένῳ μαστηρίῳ.
- θεοῖσιν εἰπὼν τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβῃ.
- τοὺς ἀμφὶ Νεῖλον δαίμονας σεβίζομαι.