Alexander

Lucian of Samosata

Lucian, Vol. 4. Harmon, A. M., editor. London: William Heinemann, Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1925.

ἐνίοτε δὲ μήτε ἐρομένου τινὸς μήτε πεμφθέντος, ἀλλʼ οὐδὲ ὅλως ὄντος ἐχρησμῴδει πρὸς ἔκπληξιν τῶν ἀνοήτων, οἷον καὶ τοῦτο·

  1. Δίζεαι ὅστις σὴν ἄλοχον μάλα πάγχυ λεληθὼς
  2. Καλλιγένειαν ὑπὲρ λεχέων σαλαγεῖ κατὰ δῶμα;
  3. δοῦλος Πρωτογένης, τῷ δὴ σύ γε πάντα πέποιθας.
  4. ὤπυιες γὰρ ἐκεῖνον, ὁ δʼ αὖθις σὴν παράκοιτιν,
  5. ἀντίδοσιν ταύτην ὕβρεως ἄκρην[*](ἄκρην Harmon: ἀκαρὴν β, ἰδίας γ, edd.) ἀποτίνων.
  6. ἀλλʼ ἐπὶ σοὶ δὴ φάρμακʼ ἀπʼ αὐτῶν λυγρὰ τέτυκται,
  7. ὡς μήτʼ εἰσαΐοις μήτʼ εἰσοράοις ἃ ποιοῦσιν.
    8. v.4.p.240
  8. εὑρήσεις δὲ κάτω ὑπὸ σῷ λέχει ἀγχόθι τοίχου
  9. πρὸς κεφαλῆς. καὶ σὴ θεράπαινα σύνοιδε Καλυψώ.
τίς οὐκ ἂν Δημόκριτος διεταράχθη ἀκούσας ὀνόματα καὶ τόπους ἀκριβῶς, εἶτα μετʼ ὀλίγον κατέπτυσεν ἄν, συνεὶς τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν;