Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἅλικας δʼ ἐλθόντας οἴκοι τʼ ἐκράτεις
- Νίσου τʼ ἐν εὐαγκεῖ λόφῳ. χαίρω δʼ, ὅτι
- ἐσλοῖσι μάρναται πέρι πᾶσα πόλις.
- ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν
- ἐπαύρεο· χρὴ δʼ ἀπʼ Ἀθανᾶν τέκτονʼ ἀθληταῖσιν ἔμμεν.
- εἰ δὲ Θεμίστιον ἵκεις, ὥστʼ ἀείδειν, μηκέτι ῥίγει· δίδοι
- φωνάν, ἀνὰ δʼ ἱστία τεῖνον πρὸς ζυγὸν καρχασίου,
- πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίῳ φθέγξαι ἑλεῖν Ἐπιδαύρῳ διπλόαν
- νικῶντʼ ἀρετάν, προθύροισιν δʼ Αἰακοῦ
- ἀνθέων ποι άε ντα φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν.
- ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος· ἐκ μιᾶς δὲ πνέομεν
- ματρὸς ἀμφότεροι· διείργει δὲ πᾶσα κεκριμένα
- δύναμις, ὡς τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος
- μένει οὐρανός. ἀλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν
- νόον ἤτοι φύσιν ἀθανάτοις,
- καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος
- οἵαν τινʼ ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν.
- τεκμαίρει καί νυν Ἀλκιμίδας τὸ συγγενὲς ἰδεῖν
- ἄγχι καρποφόροις ἀρούραισιν, αἵτʼ ἀμειβόμεναι
- τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν πεδίων ἔδοσαν,