Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- σφὸν ὄλβον υἱῷ τε κοινὰν χάριν
- ἔνδικόν τʼ Ἀρκεσίλᾳ. τὸν ἐν ἀοιδᾷ νέων
- πρέπει χρυς άο ρα Φοῖβον ἀπύειν,
- ἔχοντα Πυθωνόθεν
- τὸ καλλίνικον λυτήριον δαπανᾶν
- μέλος χαρίεν. ἄνδρα κεῖνον ἐπαινέοντι συνετοί.
- λεγόμενον ἐρέω·
- κρέσσονα μὲν ἁλικίας
- νόον φέρβεται
- γλῶσσάν τε· θάρσος δὲ τανύπτερος
- ἐν ὄρνιξιν αἰετὸς ἔπλετο·
- ἀγωνίας δʼ, ἕρκος οἷον, σθένος·
- ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας,
- πέφανταί θʼ ἁρματηλάτας σοφός·
- ὅσαι τʼ εἰσὶν ἐπιχωρίων καλῶν ἔσοδοι,
- τετόλμακε. θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν,
- καὶ τὸ λοιπὸν ὁμοῖα , Κρονίδαι μάκαρες,
- διδοῖτʼ ἐπʼ ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς
- ἔχειν, μὴ φθινοπωρὶς ἀνέμων
- χειμερία κατὰ πνοὰ δαμαλίζοι χρόνον.