Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- θεῶν δʼ ἐφετμαῖς Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς
- λέγειν ἐν πτερόεντι τροχῷ
- παντᾷ κυλινδόμενον·
- τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι.
- ἔμαθε δὲ σαφές. εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις
- γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον, μαινομέναις φρασὶν
- Ἥρας ὅτʼ ἐράσσατο, τὰν Διὸς εὐναὶ λάχον
- πολυγαθέες· ἀλλά νιν ὕβρις εἰς ἀυάταν ὑπεράφανον
- ὦρσεν· τάχα δὲ παθὼν ἐοικότʼ ἀνὴρ
- ἐξαίρετον ἕλε μόχθον. αἱ δύο δʼ ἀμπλακίαι
- φερέπονοι τελέθοντι· τὸ μὲν ἥρως ὅτι
- ἐμφύλιον αἷμα πρώτιστος οὐκ ἄτερ τέχνας ἐπέμιξε θνατοῖς,
- ὅτι τε μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοις
- Διὸς ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο. χρὴ δὲ κατʼ αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν μέτρον.
- εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατʼ ἀθρόαν
- ἔβαλον· ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντʼ· ἐπεὶ νεφέλᾳ παρελέξατο,
- ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων, ἄϊδρις ἀνήρ·
- εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν οὐρανιᾶν
- θυγατέρι Κρόνου· ἅντε δόλον αὐτῷ θέσαν
- Ζηνὸς παλάμαι, καλὸν πῆμα. τὸν δὲ τετράκναμον ἔπραξε δεσμόν,