Pythian

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. υἱὸς Δανάας· τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμεν αὐτορύτου
  2. ἔμμεναι. ἀλλʼ ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων
  3. ἐρρύσατο, παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος,
  4. ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων
  5. χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτʼ ἐρικλάγκταν γόον.
  6. εὗρεν θεός· ἀλλά νιν εὑροῖσʼ ἀνδράσι θνατοῖς ἔχειν,
  7. ὠνόμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον,
  8. εὐκλεᾶ λαοσσόων μναστῆρʼ ἀγώνων,
  9. λεπτοῦ διανισσόμενον χαλκοῦ θαμὰ καὶ δονάκων,
  10. τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλει Χαρίτων.
  11. Καφισίδος ἐν τεμένει, πιστοὶ χορευτᾶν μάρτυρες.
  12. εἰ δέ τις ὄλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου
  13. οὐ φαίνεται· ἐκ δὲ τελευτάσει νιν ἤτοι σάμερον
  14. δαίμων—τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν,—ἀλλʼ ἔσται χρόνος
  15. οὗτος, ὃ καί τινʼ ἀελπτίᾳ βαλὼν
  16. ἔμπαλιν γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δʼ οὔπω.