Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἔννυχοι πάραγον κοῖται; τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις
- ἔχθιστον ἀμπλάκιον καλύψαι τʼ ἀμάχανον
- ἀλλοτρίαισι γλώσσαις·
- κακολόγοι δὲ πολῖται.
- ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον·
- ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον βρέμει.
- θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρεΐδας
- ἵκων χρόνῳ κλυταῖς ἐν Ἀμύκλαις,
- μάντιν τʼ ὄλεσσε κόραν, ἐπεὶ ἀμφʼ Ἑλένᾳ πυρωθέντων
- Τρώων ἔλυσε δόμους ἁβρότατος. ὁ δʼ ἄρα γέροντα ξένον
- Στρόφιον ἐξίκετο, νέα κεφαλά,
- Παρνασοῦ πόδα ναίοντʼ· ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει
- πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τʼ Αἴγισθον ἐν φοναῖς.
- ἦ ῥʼ, ὦ φίλοι, κατʼ ἀμευσιπόρους τριόδους ἐδινήθην,
- ὀρθὰν κέλευθον ἰὼν τὸ πρίν· ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου
- ἔβαλεν, ὡς ὅτʼ ἄκατον εἰναλίαν;
- Μοῖσα, τὸ δὲ τεόν, εἰ μισθοῖο συνέθευ παρέχειν
- φωνὰν ὑπάργυρον, ἄλλοτʼ ἄλλᾳ ταρασσέμεν
- ἢ πατρὶ Πυθονίκῳ
- τό γέ νυν ἢ Θρασυδαίῳ·