Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- Μοῖσα δʼ οὐκ ἀποδαμεῖ
- τρόποις ἐπὶ σφετέροισι· παντᾷ, δὲ χοροὶ παρθένων
- λυρᾶν τε βοαὶ καναχαί τʼ αὐλῶν δονέονται·
- δάφνᾳ τε χρυσέᾳ κόμας ἀναδήσαντες εἰλαπινάζοισιν εὐφρόνως.
- νόσοι δʼ οὔτε γῆρας οὐλόμενον κέκραται
- ἱερᾷ γενεᾷ· πόνων δὲ καὶ μαχᾶν ἄτερ
- οἰκέοισι φυγόντες
- ὑπέρδικον Νέμεσιν. θρασείᾳ δὲ πνέων καρδίᾳ
- μόλεν Δανάας ποτὲ παῖς, ἁγεῖτο δʼ Ἀθάνα,
- ἐς ἀνδρῶν μακάρων ὅμιλον· ἔπεφνέν τε Γοργόνα, καὶ ποικίλον κάρα
- δρακόντων φόβαισιν ἤλυθε νασιώταις
- λίθινον θάνατον φέρων. ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι
- θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται
- ἔμμεν ἄπιστον.
- κώπαν σχάσον, ταχὺ δʼ ἄγκυραν ἔρεισον χθονὶ
- πρῴραθε, χοιράδος ἄλκαρ πέτρας.
- ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων
- ἐπʼ ἄλλοτʼ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον.
- ἔλπομαι δʼ Ἐφυραίων
- ὄπʼ ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων ἐμὰν