Book of Revelation
New Testament
The New Testament in the original Greek. The text revised by. Brooke Foss Westcott, D.D. Fenton John Anthony Hort, D.D. New York. Harper and Brothers, Franklin Square. 1885.
λέγοντες Οὐαί οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἡ περιβεβλημένη βύσσινον καὶ πορφυροῦν καὶ κόκκινον, καὶ κεχρυσωμένη [ἐν] χρυσίῳ καὶ λίθῳ τιμίῳ καὶ μαργαρίτῃ, ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθη ὁ τοσοῦτος πλοῦτος.
καὶ πᾶς
κυβερνήτηςκαὶ πᾶς ὁ ἐπὶ τόπον πλέων,
καὶ ναῦται καὶ ὅσοι τὴν θάλασσανἐργάζονται, ἀπὸ μακρόθεν
ἔστησαν
καὶ ἔκραξαν βλέποντες τὸν καπνὸν τῆς πυρώσεως αὐτῆς λέγοντες
Τίς ὁμοίατῇ πόλει τῇ μεγάλῃ;
καὶ ἔβαλον χοῦν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἔκραξαν κλαίοντες καὶ πενθοῦντες,λέγοντες Οὐαί οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἐν ᾗ
ἐπλούτησαν πάντεςοἱ ἔχοντες
τὰ πλοῖα ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐκ τῆς τιμιότητοςαὐτῆς, ὅτι μιᾷ ὥρᾳ
ἠρημώθη.
532
Εὐφραίνουἐπʼ αὐτῇ,
οὐρανέ,καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται,
ὅτι ἔκρινενὁ θεὸς τὸ κρίμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς.
Καὶ ἦρεν εἷς ἄγγελος ἰσχυρὸς
λίθονὡς μύλινον μέγαν,
καὶ ἔβαλεν εἰςτὴν θάλασσαν
λέγων Οὕτωςὁρμήματι βληθήσεται
Βαβυλὼν ἡ μεγάληπόλις,
καὶ οὐ μὴ εὑρεθῆ ἔτι.
καὶ φωνὴκιθαρῳδῶν καὶ μουσικῶν καὶ αὐλητῶν καὶ σαλπιστῶν
οὐ μὴ ἀκουσθῇἐν
σοὶ ἔτι,καὶ πᾶς τεχνίτης [πάσης τέχνης] οὐ μὴ εὑρεθῇ ἐν σοὶ ἔτι,
καὶ φωνὴ μύλουοὐ μὴ ἀκουσθῇ ἐν σοὶ ἔτι,
καὶ φῶς λύχνουοὐ μὴ φάνῃ ἐν σοὶ ἔτι,
καὶ φωνὴ νυμφίου καὶ νύμφηςοὐ μὴ ἀκουσθῇ ἐν σοὶ ἔτι· ὅτι [οἱ]
ἔμποροίσου ἦσαν
οἱ μεγιστᾶνες τῆς γῆς,ὅτι
ἐν τῇ φαρμακίᾳ σουἐπλανήθησαν πάντα τὰ ἔθνη,
καὶ ἐν αὐτῇ αἷμα προφητῶν καὶ ἁγίων εὑρέθη καὶ
πάντων τῶν ἐσφαγμένωνἐπὶ
τῆς γῆς.
Μετὰ ταῦτα ἤκουσα ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων
Ἁλληλουιά·ἡ σωτηρία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις τοῦ θεοῦ ἡμῶν,
ὅτι
ἀληθιναὶκαὶ
δίκαιαι αἱ κρίσεις αὐτοῦ·ὅτι ἔκρινεν τὴν πόρνην τὴν μεγάλην ἥτις ἔφθειρεν τὴν γῆν ἐν τῇ πορνείᾳ αὐτῆς, καὶ
ἐξεδίκησεν τὸ αἷμα τῶν δουλωναὐτοῦ
ἐκ χειρὸςαὐτῆς. καὶ δεύτερον εἴρηκαν
Ἁλληλουιά·
καὶ ὁ καπνὸς αὐτῆς ἀναβαίνει εἰς τοὺς αἰῶναςτῶν αἰώνων.
καὶ ἔπεσαν οἱ πρεσβύτεροι οἱ εἴκοσι τέσσαρες καὶ τὰ τέσσερα ζῷα, καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ τῷ
καθημένῳ ἐπὶ, τῷ θρόνῳλέγοντες Ἀμήν,
Ἁλληλουιά.
καὶ φωνὴ ἀπὸ τοῦ θρόνου ἐξῆλθεν λέγουσα
τῷ θεῷ ἡμῶν, πάντες
- Αἰνεῖτε
οἱ δοῦλοιαὐτοῦ
οἱ φοβούμενοι αὐτόν, οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι.
Καὶ ἤκουσα
ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦκαὶ
ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶνκαὶ ὡς φωνὴν βροντῶν ἰσχυρῶν, λεγόντων
533
Ἁλληλουιά,ὅτι
ἐβασίλευσεν Κύριος, ὁ θεὸς[ἡμῶν],
ὁ παντοκράτωρ.