Book of Revelation

Καὶ εἶδον ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ μέγα καὶ θαυμαστόν, ἀγγέλους ἑπτὰ ἔχοντας

πληγὰς ἑπτὰ

Καὶ εἶδον ὡς θάλασσαν ὑαλίνην μεμιγμένην πυρί, καὶ τοὺς νικῶντας ἐκ τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἑστῶτας ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας κιθάρας τοῦ θεοῦ.

καὶ

ᾁδουσιν τὴν ᾠδὴν Μωυσέως τοῦ δούλου τοῦ θεοῦ

Μεγάλα

θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, κύριε, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ· δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοί

ὁ βασιλεὺς τῶν αἰώνων·

τίς οὐ μὴ φοβηθῇ,

δοξάσει τὸ ὄνομά σου,

ὅσιος;

πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσιν καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου,

Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἠνοίγη ὁ ναὸς

τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου

καὶ ἐξῆλθαν οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι [οἱ] ἔχοντες τὰς

ἑπτὰ πληγὰς

ἐνδεδυ-

μένοι λίθον

καὶ ἓν ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων ἔδωκεν τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις ἑπτὰ φιάλας χρυσᾶς γεμούσας τοῦ θυμοῦ τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

καὶ ἐγεμίσθη ὁ ναὸς καπνοῦ

τῆς δόξης

καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο εἰσελθεῖν εἰς

ἑπτὰ πληγαὶ

Καὶ ἤκουσα μεγάλης

φωνῆς ἐκ τοῦ ναοῦ

ἐκχέετε

τοῦ θυμοῦ

εἰς τὴν γῆν.

Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος καὶ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν·

καὶ ἐγένετο ἕλκος

πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους

Καὶ ὁ δεύτερος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν·

καὶ ἐγένετο αἷμα

ἀπέθανεν, τὰ ἐν

Καὶ ὁ τρίτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς

τοὺς ποταμοὺς

καὶ ἐγένετο αἷμα.

Καὶ ἤκουσα τοῦ ἀγγέλου τῶν ὑδάτων λέγοντος

Δίκαιος εἶ, ὁ ὢν

ὅσιος,

ὅτι

αἷμα

ἐξέχεαν,

Καὶ ἤκουσα τοῦ θυσιαστηρίου λέγοντος Ναί,

κύριε, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ, ἀληθιναὶ

δίκαιαι αἱ κρίσεις

σου.

καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα· καὶ ἐβλασφήμησαν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ἔχοντος τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας, καὶ οὐ μετενόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν.

Καὶ ὁ πέμπτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ θηρίου· καὶ

ἐγένετο

ἐσκοτωμένη,

καὶ ἐβλασφήμησαν

τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ

Καὶ ὁ ἕκτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ

τὸν ποταμὸν

ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ

ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου.