Against Philocles

ἀλλʼ ἔγωγε, νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα, αἰσχύνομαι, εἰ προτραπέντας ὑμᾶς δεῖ[*](δεῖ A corr. ras.: δεῖν A pr. N.) καὶ παροξυνθέντας ὑφʼ ἡμῶν[*](ἡμῶν A corr.: ὑμῶν A pr. N.) ἐπὶ τὴν τοῦ νῦν εἰσεληλυθότος[*](εἰσεληλυθότος Blass (iam εἰσεληλυθότος [τὴν κρίσιν] Maetzner': ἐκλελοιπότος ΝΑ.) τὴν κρίσιν τιμωρίαν ἐλθεῖν. [καὶ][*](καὶ del. Baiter.) οὐκ αὐτόπται ἐστὲ τῶν ὑπὸ τούτου γεγενημένων ἀδικημάτων; καὶ ὁ μὲν δῆμος ἅπας οὔτʼ ἀσφαλὲς οὔτε δίκαιον νομίζων εἶναι παρακαταθέσθαι τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας ἀπεχειροτόνησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς τῶν ἐφήβων ἐπιμελείας,

ὑμεῖς δʼ οἱ τῆς δημοκρατίας καὶ τῶν νόμων φύλακες, οἷς[*](οἷς Reiske: οὓς codd.: οἷς et δικάσαι infra pro δικάσοντας Sauppe; sed inter φύλακες et ἐπέτρεψεν nonnihil excidisse videtur: post δικάσοντας lacunam indicavit Blass, qui οὓς retinuit: sensum ita supplet Reiske: οἷς ἡ τύχη . . . τὸ ὑπὲρ τοῦ δήμου ἀμύνεσθαι δικάσοντας ἐπέτρεψεν.) ἡ τύχη καὶ ὁ κλῆρος ---ὑπὲρ τοῦ[*](τοῦ add. A corr. (2)) δήμου δικάσοντας ἐπέτρεψεν, φείσεσθε τοῦ τοιαῦτα διαπεπραγμένου, καὶ τὸ πέρας ἔχοντες τῶν ἐν τῇ πόλει ἁπάντων δικαίων ἀτιμώρητον ἀφήσετε τὸν δωροδόκον καὶ πάντων τῶν γεγενημένων κακῶν αἴτιον, ὅς, ὅπερ καὶ μικρῷ πρότερον εἶπον, μόνος τῶν πονηρῶν πάντων τρὶς οὐχ ἅπαξ ἀποπέφανται, καὶ τρὶς ἤδη δικαίως [ἂν][*](ἂν add. Reiske.) ἐζημιωμένος θανάτῳ κατὰ τὸ αὑτοῦ ψήφισμα.