Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἐγὼ δʼ ἔχαιρον τῇ σιωπῇ, καί με τοῦτʼ ἔτερπεν
  2. οὐχ ἧττον ἢ νῦν οἱ λαλοῦντες.
Εὐριπίδης
  1. ἠλίθιος γὰρ ἦσθα,
  2. σάφʼ ἴσθι.
Διόνυσος
  1. κἀμαυτῷ δοκῶ. τί δὲ ταῦτʼ ἔδρασʼ ὁ δεῖνα;
Εὐριπίδης
  1. ὑπʼ ἀλαζονείας, ἵνʼ ὁ θεατὴς προσδοκῶν καθοῖτο,
  2. ὁπόθʼ ἡ Νιόβη τι φθέγξεται· τὸ δρᾶμα δʼ ἂν διῄει.
Διόνυσος
  1. ὢ παμπόνηρος, οἷʼ ἄρʼ ἐφενακιζόμην ὑπʼ αὐτοῦ.
  2. τί σκορδινᾷ καὶ δυσφορεῖς;
Εὐριπίδης
  1. ὅτι αὐτὸν ἐξελέγχω.
  2. κἄπειτʼ ἐπειδὴ ταῦτα ληρήσειε καὶ τὸ δρᾶμα
  3. ἤδη μεσοίη, ῥήματʼ ἂν βόεια δώδεκʼ εἶπεν,
  4. ὀφρῦς ἔχοντα καὶ λόφους, δείνʼ ἄττα μορμορωπά,
  5. ἄγνωτα τοῖς θεωμένοις.
Αἰσχύλος
  1. οἴμοι τάλας.
Διόνυσος
  1. σιώπα.
Εὐριπίδης
  1. σαφὲς δʼ ἂν εἶπεν οὐδὲ ἕν—
Διόνυσος
  1. μὴ πρῖε τοὺς ὀδόντας.
Εὐριπίδης
  1. ἀλλʼ ἢ Σκαμάνδρους ἢ τάφρους ἢ ʼπʼ ἀσπίδων ἐπόντας
  2. γρυπαιέτους χαλκηλάτους καὶ ῥήμαθʼ ἱππόκρημνα,
  3. ἃ ξυμβαλεῖν οὐ ῥᾴδιʼ ἦν.