Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἔτνους; βαβαιάξ, μυριάκις γʼ ἐν τῷ βίῳ.
Διόνυσος
  1. ἆρʼ ἐκδιδάσκω τὸ σαφὲς ἢ ʼτέρᾳ φράσω;
Ἡρακλῆς
  1. μὴ δῆτα περὶ ἔτνους γε· πάνυ γὰρ μανθάνω.
Διόνυσος
  1. τοιουτοσὶ τοίνυν με δαρδάπτει πόθος
  2. Εὐριπίδου.
Ἡρακλῆς
  1. καὶ ταῦτα τοῦ τεθνηκότος;
Διόνυσος
  1. κοὐδείς γέ μʼ ἂν πείσειεν ἀνθρώπων τὸ μὴ οὐκ
  2. ἐλθεῖν ἐπʼ ἐκεῖνον.
Ἡρακλῆς
  1. πότερον εἰς Ἅιδου κάτω;
Διόνυσος
  1. καὶ νὴ Δίʼ εἴ τί γʼ ἔστιν ἔτι κατωτέρω.
Ἡρακλῆς
  1. τί βουλόμενος;
Διόνυσος
  1. δέομαι ποιητοῦ δεξιοῦ.
  2. οἱ μὲν γὰρ οὐκέτʼ εἰσίν, οἱ δʼ ὄντες κακοί.
Ἡρακλῆς
  1. τί δʼ; οὐκ Ἰοφῶν ζῇ;
Διόνυσος
  1. τοῦτο γάρ τοι καὶ μόνον
  2. ἔτʼ ἐστὶ λοιπὸν ἀγαθόν, εἰ καὶ τοῦτʼ ἄρα·
  3. οὐ γὰρ σάφʼ οἶδʼ οὐδʼ αὐτὸ τοῦθʼ ὅπως ἔχει.
Ἡρακλῆς
  1. εἶτʼ οὐχὶ Σοφοκλέα πρότερον Εὐριπίδου
  2. μέλλεις ἀναγαγεῖν, εἴπερ ἐκεῖθεν δεῖ σʼ ἄγειν;
Διόνυσος
  1. οὐ πρίν γʼ ἂν Ἰοφῶντʼ, ἀπολαβὼν αὐτὸν μόνον,
  2. ἄνευ Σοφοκλέους ὅ τι ποιεῖ κωδωνίσω.