Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἀγορεύω τινὶ
  2. ἐμὲ μὴ βασανίζειν ἀθάνατον ὄντʼ· εἰ δὲ μή,
  3. αὐτὸς σεαυτὸν αἰτιῶ.
Ἄιακος
  1. λέγεις δὲ τί;
Διόνυσος
  1. ἀθάνατος εἶναί φημι Διόνυσος Διός,
  2. τοῦτον δὲ δοῦλον.
Ἄιακος
  1. ταῦτʼ ἀκούεις;
Ξανθίας
  1. φήμʼ ἐγώ.
  2. καὶ πολύ γε μᾶλλόν ἐστι μαστιγωτέος·
  3. εἴπερ θεὸς γάρ ἐστιν, οὐκ αἰσθήσεται.
Διόνυσος
  1. τί δῆτʼ, ἐπειδὴ καὶ σὺ φῂς εἶναι θεός,
  2. οὐ καὶ σὺ τύπτει τὰς ἴσας πληγὰς ἐμοί;
Ξανθίας
  1. δίκαιος ὁ λόγος· χὠπότερόν γʼ ἂν νῷν ἴδῃς
  2. κλαύσαντα πρότερον ἢ προτιμήσαντά τι
  3. τυπτόμενον, εἶναι τοῦτον ἡγοῦ μὴ θεόν.
Ἄιακος
  1. οὐκ ἔσθʼ ὅπως οὐκ εἶ σὺ γεννάδας ἀνήρ·
  2. χωρεῖς γὰρ ἐς τὸ δίκαιον. ἀποδύεσθε δή.
Ξανθίας
  1. πῶς οὖν βασανιεῖς νὼ δικαίως;
Ἄιακος
  1. ῥᾳδίως·
  2. πληγὴν παρὰ πληγὴν ἑκάτερον.
Ξανθίας
  1. καλῶς λέγεις.