Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. εἰδώς με μάχιμον ὄντα φιλοτιμούμενος.
  2. οὐδὲν γὰρ οὕτω γαῦρόν ἐσθʼ ὡς Ἡρακλῆς.
  3. ἐγὼ δέ γʼ εὐξαίμην ἂν ἐντυχεῖν τινι
  4. λαβεῖν τʼ ἀγώνισμʼ ἄξιόν τι τῆς ὁδοῦ.
Ξανθίας
  1. νὴ τὸν Δία καὶ μὴν αἰσθάνομαι ψόφου τινός.
Διόνυσος
  1. ποῦ ποῦ ʼστιν;
Ξανθίας
  1. ἐξόπισθεν.
Διόνυσος
  1. ἐξόπισθʼ ἴθι.
Ξανθίας
  1. ἀλλʼ ἐστὶν ἐν τῷ πρόσθε.
Διόνυσος
  1. πρόσθε νυν ἴθι.
Ξανθίας
  1. καὶ μὴν ὁρῶ νὴ τὸν Δία θηρίον μέγα.
Διόνυσος
  1. ποῖόν τι;
Ξανθίας
  1. δεινόν· παντοδαπὸν γοῦν γίγνεται
  2. τοτὲ μέν γε βοῦς, νυνὶ δʼ ὀρεύς, τοτὲ δʼ αὖ γυνὴ
  3. ὡραιοτάτη τις.
Διόνυσος
  1. ποῦ ʼστι; φέρʼ ἐπʼ αὐτὴν ἴω.
Ξανθίας
  1. ἀλλʼ οὐκέτʼ αὖ γυνή ʼστιν, ἀλλʼ ἤδη κύων.
Διόνυσος
  1. Ἔμπουσα τοίνυν ἐστί.
Ξανθίας
  1. πυρὶ γοῦν λάμπεται
  2. ἅπαν τὸ πρόσωπον.
Διόνυσος
  1. καὶ σκέλος χαλκοῦν ἔχει;
Ξανθίας
  1. νὴ τὸν Ποσειδῶ, καὶ βολίτινον θάτερον,
  2. σάφʼ ἴσθι.
Διόνυσος
  1. ποῖ δῆτʼ ἂν τραποίμην;
Ξανθίας
  1. ποῖ δʼ ἐγώ;
Διόνυσος
  1. ἱερεῦ διαφύλαξόν μʼ, ἵνʼ ὦ σοι ξυμπότης.
Ξανθίας
  1. ἀπολούμεθʼ ὦναξ Ἡράκλεις.
Διόνυσος
  1. οὐ μὴ καλεῖς μʼ
  2. ὦνθρωφʼ, ἱκετεύω, μηδὲ κατερεῖς τοὔνομα.
Ξανθίας
  1. Διόνυσε τοίνυν.
Διόνυσος
  1. τοῦτό γʼ ἧττον θατέρου.