Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. μηδὲν ἔτι πρὸς ταῦτʼ, ἀλλὰ φράζε τῶν ὁδῶν
  2. ὅπῃ τάχιστʼ ἀφιξόμεθʼ εἰς Ἅιδου κάτω·
  3. καὶ μήτε θερμὴν μήτʼ ἄγαν ψυχρὰν φράσῃς.
Ἡρακλῆς
  1. φέρε δὴ τίνʼ αὐτῶν σοι φράσω πρώτην; τίνα;
  2. μία μὲν γὰρ ἔστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου,
  3. κρεμάσαντι σαυτόν.
Διόνυσος
  1. παῦε, πνιγηρὰν λέγεις.
Ἡρακλῆς
  1. ἀλλʼ ἔστιν ἀτραπὸς ξύντομος τετριμμένη
  2. ἡ διὰ θυείας.
Διόνυσος
  1. ἆρα κώνειον λέγεις;
Ἡρακλῆς
  1. μάλιστά γε.
Διόνυσος
  1. ψυχράν γε καὶ δυσχείμερον·
  2. εὐθὺς γὰρ ἀποπήγνυσι τἀντικνήμια.
Ἡρακλῆς
  1. βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω;
Διόνυσος
  1. νὴ τὸν Δίʼ ὡς ὄντος γε μὴ βαδιστικοῦ.
Ἡρακλῆς
  1. καθέρπυσόν νυν ἐς Κεραμεικόν.
Διόνυσος
  1. κᾆτα τί;
Ἡρακλῆς
  1. ἀναβὰς ἐπὶ τὸν πύργον τὸν ὑψηλόν—
Διόνυσος
  1. τί δρῶ;
Ἡρακλῆς
  1. ἀφιεμένην τὴν λαμπάδʼ ἐντεῦθεν θεῶ,
  2. κἄπειτʼ ἐπειδὰν φῶσιν οἱ θεώμενοι
  3. εἷναι, τόθʼ εἷναι καὶ σὺ σαυτόν.
Διόνυσος
  1. ποῖ
Ἡρακλῆς
  1. κάτω.
Διόνυσος
  1. ἀλλʼ ἀπολέσαιμʼ ἂν ἐγκεφάλου θρίω δύο.
  2. οὐκ ἂν βαδίσαιμι τὴν ὁδὸν ταύτην.
Ἡρακλῆς
  1. τί δαί;
Διόνυσος
  1. ἥνπερ σὺ τότε κατῆλθες.
Ἡρακλῆς
  1. ἀλλʼ ὁ πλοῦς πολύς.
  2. εὐθὺς γὰρ ἐπὶ λίμνην μεγάλην ἥξεις πάνυ