Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. δόλοις λαθραίοις, ταῦτʼ ἐποπτεύειν ἔφη;
Αἰσχύλος
  1. οὐ δῆτʼ ἐκεῖνον, ἀλλὰ τὸν Ἐριούνιον
  2. Ἑρμῆν χθόνιον προσεῖπε, κἀδήλου λέγων
  3. ὁτιὴ πατρῷον τοῦτο κέκτηται γέρας—
Εὐριπίδης
  1. ἔτι μεῖζον ἐξήμαρτες ἢ ʼγὼ ʼβουλόμην·
  2. εἰ γὰρ πατρῷον τὸ χθόνιον ἔχει γέρας—
Διόνυσος
  1. οὕτω γʼ ἂν εἴη πρὸς πατρὸς τυμβωρύχος.
Αἰσχύλος
  1. Διόνυσε πίνεις οἶνον οὐκ ἀνθοσμίαν.
Διόνυσος
  1. λέγʼ ἕτερον αὐτῷ· σὺ δʼ ἐπιτήρει τὸ βλάβος.
Αἰσχύλος
  1. σωτὴρ γενοῦ μοι σύμμαχός τʼ αἰτουμένῳ.
  2. ἥκω γὰρ ἐς γῆν τήνδε καὶ κατέρχομαι—
Εὐριπίδης
  1. δὶς ταὐτὸν ἡμῖν εἶπεν ὁ σοφὸς Αἰσχύλος.
Διόνυσος
  1. πῶς δίς;
Εὐριπίδης
  1. σκόπει τὸ ῥῆμʼ· ἐγὼ δέ σοι φράσω.
  2. ἥκω γὰρ ἐς γῆν, φησί, καὶ κατέρχομαι·
  3. ἥκω δὲ ταὐτόν ἐστι τῷ κατέρχομαι.
Διόνυσος
  1. νὴ τὸν Δίʼ ὥσπερ γʼ εἴ τις εἴποι γείτονι,
  2. χρῆσον σὺ μάκτραν, εἰ δὲ βούλει, κάρδοπον.
Αἰσχύλος
  1. οὐ δῆτα τοῦτό γʼ ὦ κατεστωμυλμένε
  2. ἄνθρωπε ταὔτʼ ἔστʼ, ἀλλʼ ἄριστʼ ἐπῶν ἔχον.