Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φράσει τῶν πραγμάτων.
Διόνυσος
  1. καὶ ποῖον αὐτοῦ βασανιεῖς;
Εὐριπίδης
  1. πολλοὺς πάνυ.
  2. πρῶτον δέ μοι τὸν ἐξ Ὀρεστείας λέγε.
Διόνυσος
  1. ἄγε δὴ σιώπα πᾶς ἀνήρ. λέγʼ Αἰσχύλε.
Αἰσχύλος
  1. Ἑρμῆ χθόνιε πατρῷʼ ἐποπτεύων κράτη,
  2. σωτὴρ γενοῦ μοι σύμμαχός τʼ αἰτουμένῳ.
  3. ἥκω γὰρ ἐς γῆν τήνδε καὶ κατέρχομαι.
Διόνυσος
  1. τούτων ἔχεις ψέγειν τι;
Εὐριπίδης
  1. πλεῖν ἢ δώδεκα.
Διόνυσος
  1. ἀλλʼ οὐδὲ πάντα ταῦτά γʼ ἔστʼ ἀλλʼ ἢ τρία.
Εὐριπίδης
  1. ἔχει δʼ ἕκαστον εἴκοσίν γʼ ἁμαρτίας.
Διόνυσος
  1. Αἰσχύλε παραινῶ σοι σιωπᾶν· εἰ δὲ μή,
  2. πρὸς τρισὶν ἰαμβείοισι προσοφείλων φανεῖ.
Αἰσχύλος
  1. ἐγὼ σιωπῶ τῷδʼ;
Διόνυσος
  1. ἐὰν πείθῃ γʼ ἐμοί.
Εὐριπίδης
  1. εὐθὺς γὰρ ἡμάρτηκεν οὐράνιόν γʼ ὅσον.
Αἰσχύλος
  1. ὁρᾷς ὅτι ληρεῖς;
Διόνυσος
  1. ἀλλʼ ὀλίγον γέ μοι μέλει.
Αἰσχύλος
  1. πῶς φῄς μʼ ἁμαρτεῖν;
Εὐριπίδης
  1. αὖθις ἐξ ἀρχῆς λέγε.