Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. εἶτʼ αὖ λαλιὰν ἐπιτηδεῦσαι καὶ στωμυλίαν ἐδίδαξας,
  2. ἣ ʼξεκένωσεν τάς τε παλαίστρας καὶ τὰς πυγὰς ἐνέτριψεν
  3. τῶν μειρακίων στωμυλλομένων, καὶ τοὺς Παράλους ἀνέπεισεν
  4. ἀνταγορεύειν τοῖς ἄρχουσιν. καίτοι τότε γʼ ἡνίκʼ ἐγὼ ʼζων,
  5. οὐκ ἠπίσταντʼ ἀλλʼ ἢ μᾶζαν καλέσαι καὶ ῥυππαπαῖ εἰπεῖν.
Διόνυσος
  1. νὴ τὸν Ἀπόλλω, καὶ προσπαρδεῖν γʼ ἐς τὸ στόμα τῷ θαλάμακι,
  2. καὶ μινθῶσαι τὸν ξύσσιτον κἀκβάς τινα λωποδυτῆσαι·
  3. νῦν δʼ ἀντιλέγει κοὐκέτʼ ἐλαύνων πλεῖ δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε.
Αἰσχύλος
  1. ποίων δὲ κακῶν οὐκ αἴτιός ἐστʼ;
  2. οὐ προαγωγοὺς κατέδειξʼ οὗτος,
  3. καὶ τικτούσας ἐν τοῖς ἱεροῖς,
  4. καὶ μιγνυμένας τοῖσιν ἀδελφοῖς,
  5. καὶ φασκούσας οὐ ζῆν τὸ ζῆν;
  6. κᾆτʼ ἐκ τούτων ἡ πόλις ἡμῶν
  7. ὑπογραμματέων ἀνεμεστώθη
  8. καὶ βωμολόχων δημοπιθήκων
  9. ἐξαπατώντων τὸν δῆμον ἀεί,
  10. λαμπάδα δʼ οὐδεὶς οἷός τε φέρειν
  11. ὑπʼ ἀγυμνασίας ἔτι νυνί.
Διόνυσος
  1. μὰ Δίʼ οὐ δῆθʼ, ὥστʼ ἐπαφαυάνθην
  2. Παναθηναίοισι γελῶν, ὅτε δὴ
  3. βραδὺς ἄνθρωπός τις ἔθει κύψας
  4. λευκὸς πίων ὑπολειπόμενος