Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. γλῶτταν δʼ ἐπιορκήσασαν ἰδίᾳ τῆς φρενός.
Ἡρακλῆς
  1. σὲ δὲ ταῦτʼ ἀρέσκει;
Διόνυσος
  1. μἀλλὰ πλεῖν ἢ μαίνομαι.
Ἡρακλῆς
  1. ἦ μὴν κόβαλά γʼ ἐστίν, ὡς καὶ σοὶ δοκεῖ.
Διόνυσος
  1. μὴ τὸν ἐμὸν οἴκει νοῦν· ἔχεις γὰρ οἰκίαν.
Ἡρακλῆς
  1. καὶ μὴν ἀτεχνῶς γε παμπόνηρα φαίνεται.
Διόνυσος
  1. δειπνεῖν με δίδασκε.
Ξανθίας
  1. περὶ ἐμοῦ δʼ οὐδεὶς λόγος.
Διόνυσος
  1. ἀλλʼ ὧνπερ ἕνεκα τήνδε τὴν σκευὴν ἔχων
  2. ἦλθον κατὰ σὴν μίμησιν, ἵνα μοι τοὺς ξένους
  3. τοὺς σοὺς φράσειας, εἰ δεοίμην, οἷσι σὺ
  4. ἐχρῶ τόθʼ, ἡνίκʼ ἐπὶ τὸν Κέρβερον,
  5. τούτους φράσον μοι, λιμένας ἀρτοπώλια
  6. πορνεῖʼ ἀναπαύλας ἐκτροπὰς κρήνας ὁδοὺς
  7. πόλεις διαίτας πανδοκευτρίας, ὅπου
  8. κόρεις ὀλίγιστοι.
Ξανθίας
  1. περὶ ἐμοῦ δʼ οὐδεὶς λόγος.
Ἡρακλῆς
  1. ὦ σχέτλιε τολμήσεις γὰρ ἰέναι καὶ σύ γε;
Διόνυσος
  1. μηδὲν ἔτι πρὸς ταῦτʼ, ἀλλὰ φράζε τῶν ὁδῶν
  2. ὅπῃ τάχιστʼ ἀφιξόμεθʼ εἰς Ἅιδου κάτω·
  3. καὶ μήτε θερμὴν μήτʼ ἄγαν ψυχρὰν φράσῃς.
Ἡρακλῆς
  1. φέρε δὴ τίνʼ αὐτῶν σοι φράσω πρώτην; τίνα;
  2. μία μὲν γὰρ ἔστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου,