De Sacrificiis Abelis Et Caini
Philo Judaeus
Philo Judaeus. Cohn, Leonard, editor. Opera quae supersunt, Volume 1. Berlin: Reimer, 1896.
καίτοι γε οὐκ ἄν τις ἐπ’ ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ τοσοῦτον αὔχημά ποτε αὐχήσαι, ὅσον ἐπὶ τῷ ποιμένες εἶναι οἱ ἄνδρες οὗτοι. τοῖς μέντοι δυναμένοις λογίζεσθαι σεμνότερον βασιλείας ἐστὶ τὸ ἔργον, ἰσχῦσαι, καθάπερ πόλεως ἢ χώρας, σώματός τε καὶ αἰσθήσεων καὶ γαστρὸς καὶ τῶν μετὰ γαστέρα ἡδονῶν καὶ παθῶν τῶν ἄλλων καὶ γλώττης καὶ συνόλως ἅπαντος τοῦ [*](1 οἱ om. AF Λάβαν om. UF ἀποστάντες ὁδὸν PapUF : ὁδὸν ἀποστάντες ceteri 2 τημελλούση U, τῆ μελλούσῃ Α 3 παραλελυθοτος Pap καὶ ἐνεστῶτος om. Α, ἐξ ἐνεστῶτος F, καὶ μέλλοντος καὶ ἐνεστῶτος transp. U 4 συνεστώς add. Pap UF: ceteri ἑτέραν] ἑκατέραν UFPH1 εγδοχην Pap 5 ὅσαι] ὦσαι Pap τὰ ἄλογα] τὰ ἄλλα MAGU, τἄλλα Pap 6 σφάλματα Pap UF: σφάλματ’ ceteri ταύταις UF 7 ἀπ’ ἀμαθίας F 8 ἑκούσιον G ἀκούσιον Pap UF: ἀκούσιον ὂν ceteri οὐ δύσεργον θεραπείαν transp. F 9 διδασκαλειαν Pap 10 εἰ καὶ μὴ UF, εἰ κω δὴ (?) Pap: δὴ καὶ ceteri 11 πασσοφω Pap 12 καταβοῶσι FL2 σκεδαστῆ Pap UF: διασκεδαστῆ ceteri εὐτυχῶσι Pap 13 βασιλεύειν UF συγκρίτου UF (Pap?): συγκριτικοῦ ceteri 14 ὁμολογήσουσιν UF(Pap?): ὁμολογοῦσιν ceteri 16 γε] γ’ οὖν UF ποτε αὐχήσαι UF: αὐχήσαι ποτέ ceteri, ποτε om. Pap αὐχῆσαι M 18 ἐστιν Pap ἰσχύσαι MHP 19 αἰσθήσεως UF καὶ ante τῶν om. G 19.20 τῶν μέτα γαστέρα ἡδονῶν Pap: ἡδονῶν τῶν μετὰ γαστέρα codd. 20 καὶ ante παθῶν om. Pap) [*](15 sqq. ibid. et ideo ovium pastor indncitur (lacob), eo quod iraperitare corpori et sensibus eius ac voluptatibus ventrisque (votique vulg., corr. Mang.) modum tenere, ne velut ovis vagetur incerta, praestantius aestimatur quam regere populos vel praeesse urbibus.)
ἄγαμαι καὶ τοῦ θεσμοφύλακος Μωυσέως, ὃς μέγα καὶ λαμπρὸν ἡγούμενος τὸ ποιμαίνειν περιῆψεν ἑαυτῷ τὸ ἔργον· τῶν γὰρ τοῦ περιττοῦ Ἰοθὸρ ἐπιστατεῖ καὶ ἀφηγεῖται δογμάτων, ἄγων αὐτὰ ἀπὸ τῶν ὀχλικῶν τῆς πολιτείας σπουδασμάτων εἰς ἐρημίαν τοῦ μὴ ἀδικεῖν· „ἦγε γὰρ τὰ πρόβατα ὑπὸ τὴν ἔρημον“ (Exod. 3, 1).
παρὸ καὶ ἀκολουθεῖ „βδέλυγμα Αἰγυπτίων εἶναι πάντα προβάτων ποιμένα“ (Gen. 46,34)· τὸν γὰρ κυβερνήτην καὶ ὑφηγητὴν τῶν καλῶν ὀρθὸν λόγον βδελύττεται πᾶς φιλοπαθής, καθάπερ οἱ τῶν παίδων ἀφρονέστατοι τοὺς διδασκάλους καὶ παιδαγωγοὺς καὶ πάντα νουθετητὴν καὶ σωφρονιστὴν λόγον. Μωυσῆς δὲ „τὰ βδελύγματα Αἰγύπτου θύσειν τῷ θεῷ“ (Exod. 8, 26) φησί, τὰς ἀρετάς, ἄμωμα καὶ πρεπωδέστατα ἱερεῖα, ἃ βδελύττεται πᾶς ἄφρων. ὥστ’ εἰκότως ὁ τὰ ἄριστα ἐπὶ θεὸν ἀναφέρων Ἄβελ ποιμὴν κέκληται, ὁ δὲ ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ τὸν ἴδιον νοῦν γῆς ἐργάτης ὁ Κάιν. τί δέ ἐστι τὸ γῆν ἐργάζεσθαι (Gen. 4, 2), διὰ τῶν προτέρων βιβλίων ἐδηλώσαμεν.
[*](1 ἀγωνίσασθαι καὶ ἀφηγήσασθαι FL2 2 τῆ Pap GH: τῆ UP, τὴν MAP ὑπανιέναι Hcorr. δεῖ] δε Pap ἡνιόχους UF, ἡνίοχος Α 3 τὰς ἡνίας UFG: ταῖς ἡνίαις ceteri πῆ Pap H: τῆ MAGF, τί U, τὴν P ὁπότε] ἀπό τε Α, ὅπως μὴ UF πλεῖον Α 4 ῥύμη scripsi: ῥώμη Pap UF, ὁρμὴ ceteri γίνοιτο U: γίγνοιτο ceteri, γένοιτο Pap ἄγαμαι καὶ Pap UFG: ἄγαμαι δὲ καὶ ceteri 5 Μωϋσέος F, Μώσεως MAGHP 6 τοῦ περιττοῦ Pap F, περιττοῦ U: περὶ τὸν ceteri 7 δογμάτων καὶ ἀφηγεῖται transp. G 8 ἐρημίαν] ἑρμηνείαν UF1L2 μὴ om. UF1 ἦγε] ἡ μὲν U τὰ om. F 9 παρὸ] παρ’ ὧ MAGHP βδελύγματα Pap 10 γὰρ] μὲν γὰρ UF 13 λόγον] ἀγαθόν UFL2 Μωσῆς MAGHP δὲ om. Pap 14 θύσιν Pap φησιν Pap 15 πρεπωδέστερα F ἱέρεα Pap βδελύττεται UF: βδελύσσεται ceteri ὥστε Pap 16 θεὸν Pap UF: τὸν θεὸν ceteri δ’ AUF αὑτὸν F 17 δ’ UF ἐστιν Pap γῆν codd.: τὴν γῆν v 18 βιβλίων Pap F: βίβλων ceteri)[*](4 sqq. ibid. . . . denique ipse sibi Legislator vindicavit hoc munus, ut oves pasceret letro, qui dicitur superfluus, et ageret in desertum, eo quod irrationabilem et superflui vulgarisque sermonis loquacitatem in discreta quaedam sobriae doctrinae coegit mysteria. ideoque Aegyptiis abominationi erant pastores ovium; omnes enim qui corporis dediti passionibus huiusmodi et voluptatibus indulgent suis, disceptatorem verbi doctoremque virtutis quadam execratione declinant. et ideo per aenigmata haec docuit Moyses, apta Deo esse sacrificia, quae refugit omnis insipiens, hoc est opera et praecepta virtutis, ideoque pastor Abel, Cain autem operator terrae legitur.)„Καὶ ἐγένετο μεθ’ ἡμέρας, ἤνεγκε Κάιν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς θυσίαν τῷ κυρίῳ“ (Gen. 4, 3). δύο ἐγκλήματα τοῦ φιλαύτου· ἓν μὲν τὸ „μεθ’ ἡμέρας“ ἀλλ’ οὐκ εὐθὺς εὐχαριστῆσαι θεῷ, ἕτερον δὲ τὸ
„ἀπὸ τῶν καρπῶν“ ἀλλὰ μὴ ἀπὸ τῶν πρώτων καρπῶν, ὧν σύνθετον ὄνομα πρωτογεννήματα. ἑκατέραν δὲ τῶν αἰτιῶν ἐρευνήσωμεν, καὶ προτέραν γε τὴν προτέραν τῇ τάξει.
φθάνοντας καὶ προεκτρέχοντας δεῖ πράττειν τὰ καλὰ τῶν ἔργων βραδυτῆτα καὶ μέλλησιν ἐκποδὼν ποιουμένους· ἔργον δὲ ἄριστον ἡ πρὸς τὸ πρῶτον καλὸν ἀνυπέρθετος ἀρέσκεια. διὸ καὶ προστέτακται· „ἐὰν εὔξῃ εὐχήν, μὴ χρονίσῃς ἀποδοῦναι αὐτήν“ (Deut. 23, 21). εὐχὴ μὲν οὖν ἐστιν αἴτησις ἀγαθῶν παρὰ θεοῦ, ἡ δὲ πρόσταξις τυχόντα τῶν ἐλπισθέντων στεφανῶσαι θεόν, μὴ ἑαυτόν, καὶ εἰ οἷόν τε ἀχρόνως καὶ ἀμελλητὶ στεφανῶσαι.
τῶν δὲ μὴ κατορθούντων ἐν τούτῳ οἱ μὲν διὰ λήθην ὧν εὖ πεπόνθασι μεγάλου κτήματος εὐχαριστίας ἐσφάλησαν, οἱ δὲ ὑπὸ σφοδρᾶς οἰήσεως ἑαυτοὺς [*](1 ἤνεγκεν Pap τῶν καρπῶν Pap UF: τοῦ καρποῦ ceteri 2 θυσίαν Pap DF: δῶρον ceteri κυρίῳ] θεῶ UF 3 ἄλλα οὐκ Pap, ἀλλὰ μὴ UF θεῶ Pap U: τῶ θεῶ ceteri 4 σύνθετον] συνέθεντο MAPH1, συνέθετο G 5 πρωτογενήματα ’ αἰτίων F ἐρευνήσομεν G 6 προτέραν γε codd. et Pap: πρότερόν γε v τὴν προτέραν om. Α δεῖ Pap UFL2: ἀεὶ ceteri 7 μέλησιν UF 8 δ’ Α 9 μὴ χρονίσῃς scripsi: μὴ χρονίσαι Pap DF, οὐ χρονίσεις ceteri κροτήσεις A) 11 θεοῦ Pap UF: τοῦ θεοῦ ceteri post θεοῦ Mang. lacunam statuit ex Ambrosio supplendam τυχόντα Pap UF: ἐπιτυχόντα ceteri 12 καὶ μὴ ἑαυτόν MAP ἀχρόνως] εὐτόνως G ἀμελητὶ UFP 13 πεπόνθασιν Pap μεγάλου Pap UF: μεγάλου καλοῦ MAGH, μεγάλου κακοῦ P, μεγάλου καὶ καλοῦ Mang. 14 οἱ δ’ ἀπὸ DF αὐτοὺς F) [*](1 sqq. ibid. I 7,25 Et factum est post dies, obtulit Cain ex fructibus terrae munus Domino. Duplex culpa, uua quod post dies obtulit, altera quod ex fructibus, non ex primis fructibus. sacrificium autem et celeritate coramendatur et gratia. unde praeceptum est: si voveris votum, non facias moram reddere illud. melius est enim non vovere votum quam vovere et non reddere; cum enim moram facis, non reddis. votura est autem postulatio bonorum a Deo cum solvendi muneris promissione. et ideo cum impetraveris quod petisti, ingrati est tardare promissum. sed interdum aut neglegentibus irrepit oblivio impetratorum aut tumidis et elatis arrogare eventus sibi: hebetjs cordis est et bonum quod agit vel quod a Deo consequitur propriis virtutibus vindicare nec auctoris deputare gratiae, sed ipsum se suorum bonorum auctorem ducere. tertium genus est peccati quidem minoris sed supparis arrogantiae, eorum scilicet qui datorem bonorum Deum non negant, sed quae acciderint ea sibi propter prudentiam suam ceterarumque merita virtutum iure delata arbitrantur, propterea etiam divina dignos habitos gratia, quod nequaquam viderentur indigni quibus talia divinis beneficiis provenirent.)