Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ὤλεσαν, ἐξ οὗ κεῖνος ἔβη κοίλῃς ἐνὶ νηυσίν.
- ἀλλά μοι Αὐτονόην τε καὶ Ἱπποδάμειαν ἄνωχθι
- ἐλθέμεν, ὄφρα κέ μοι παρστήετον ἐν μεγάροισιν·
- οἴη δʼ οὐκ εἴσειμι μετʼ ἀνέρας· αἰδέομαι γάρ.
- ὣς ἄρʼ ἔφη, γρηῢς δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
- ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.
- ἔνθʼ αὖτʼ ἄλλʼ ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
- κούρῃ Ἰκαρίοιο κατὰ γλυκὺν ὕπνον ἔχευεν,
- εὗδε δʼ ἀνακλινθεῖσα, λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα
- αὐτοῦ ἐνὶ κλιντῆρι· τέως δʼ ἄρα δῖα θεάων
- ἄμβροτα δῶρα δίδου, ἵνα μιν θησαίατʼ Ἀχαιοί.
- κάλλεϊ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν
- ἀμβροσίῳ, οἵῳ περ ἐϋστέφανος Κυθέρεια
- χρίεται, εὖτʼ ἂν ἴῃ Χαρίτων χορὸν ἱμερόεντα·
- καί μιν μακροτέρην καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι,
- λευκοτέρην δʼ ἄρα μιν θῆκε πριστοῦ ἐλέφαντος.
- ἡ μὲν ἄρʼ ὣς ἔρξασʼ ἀπεβήσετο δῖα θεάων,
- ἦλθον δʼ ἀμφίπολοι λευκώλενοι ἐκ μεγάροιο
- φθόγγῳ ἐπερχόμεναι· τὴν δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκε,
- καί ῥʼ ἀπομόρξατο χερσὶ παρειὰς φώνησέν τε·