Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἦ ῥʼ οἵ γʼ ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι,
- ἦε φιλόξεινοι, καί σφιν νόος ἐστὶ θεουδής;
- πῇ δὴ χρήματα πολλὰ φέρω τάδε; πῇ τε καὶ αὐτὸς
- πλάζομαι; αἴθʼ ὄφελον μεῖναι παρὰ Φαιήκεσσιν
- αὐτοῦ· ἐγὼ δέ κεν ἄλλον ὑπερμενέων βασιλήων
- ἐξικόμην, ὅς κέν μʼ ἐφίλει καὶ ἔπεμπε νέεσθαι.
- νῦν δʼ οὔτʼ ἄρ πῃ θέσθαι ἐπίσταμαι, οὐδὲ μὲν αὐτοῦ
- καλλείψω, μή πώς μοι ἕλωρ ἄλλοισι γένηται.
- ὢ πόποι, οὐκ ἄρα πάντα νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι
- ἦσαν Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες,
- οἵ μʼ εἰς ἄλλην γαῖαν ἀπήγαγον, ἦ τέ μʼ ἔφαντο
- ἄξειν εἰς Ἰθάκην εὐδείελον, οὐδʼ ἐτέλεσσαν.
- Ζεὺς σφέας τίσαιτο ἱκετήσιος, ὅς τε καὶ ἄλλους
- ἀνθρώπους ἐφορᾷ καὶ τίνυται ὅς τις ἁμάρτῃ.
- ἀλλʼ ἄγε δὴ τὰ χρήματʼ ἀριθμήσω καὶ ἴδωμαι,
- μή τί μοι οἴχωνται κοίλης ἐπὶ νηὸς ἄγοντες.
- ὣς εἰπὼν τρίποδας περικαλλέας ἠδὲ λέβητας
- ἠρίθμει καὶ χρυσὸν ὑφαντά τε εἵματα καλά.
- τῶν μὲν ἄρʼ ὀύ τι πόθει· ὁ δʼ ὀδύρετο πατρίδα γαῖαν
- ἑρπύζων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,