Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ἐπὶ νῆα κατήλθομεν ἠδὲ θάλασσαν,
- νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσαμεν εἰς ἅλα δῖαν,
- ἐν δʼ ἱστὸν τιθέμεσθα καὶ ἱστία νηὶ μελαίνῃ,
- ἐν δὲ τὰ μῆλα λαβόντες ἐβήσαμεν, ἂν δὲ καὶ αὐτοὶ
- βαίνομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες.
- ἡμῖν δʼ αὖ κατόπισθε νεὸς κυανοπρῴροιο
- ἴκμενον οὖρον ἵει πλησίστιον, ἐσθλὸν ἑταῖρον,
- Κίρκη εὐπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα.
- ἡμεῖς δʼ ὅπλα ἕκαστα πονησάμενοι κατὰ νῆα
- ἥμεθα· τὴν δʼ ἄνεμός τε κυβερνήτης τʼ ἴθυνε.
- τῆς δὲ πανημερίης τέταθʼ ἱστία ποντοπορούσης·
- δύσετό τʼ ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί.
- ἡ δʼ ἐς πείραθʼ ἵκανε βαθυρρόου Ὠκεανοῖο.
- ἔνθα δὲ Κιμμερίων ἀνδρῶν δῆμός τε πόλις τε,
- ἠέρι καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμένοι· οὐδέ ποτʼ αὐτοὺς
- ἠέλιος φαέθων καταδέρκεται ἀκτίνεσσιν,
- οὔθʼ ὁπότʼ ἂν στείχῃσι πρὸς οὐρανὸν ἀστερόεντα,
- οὔθʼ ὅτʼ ἂν ἂψ ἐπὶ γαῖαν ἀπʼ οὐρανόθεν προτράπηται,
- ἀλλʼ ἐπὶ νὺξ ὀλοὴ τέταται δειλοῖσι βροτοῖσι.
- νῆα μὲν ἔνθʼ ἐλθόντες ἐκέλσαμεν, ἐκ δὲ τὰ μῆλα
- εἱλόμεθʼ· αὐτοὶ δʼ αὖτε παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο
- ᾔομεν, ὄφρʼ ἐς χῶρον ἀφικόμεθʼ, ὃν φράσε Κίρκη.
- ἔνθʼ ἱερήια μὲν Περιμήδης Εὐρύλοχός τε
- ἔσχον· ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
- βόθρον ὄρυξʼ ὅσσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα,
- ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεόμην πᾶσιν νεκύεσσι,
- πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ,
- τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ πάλυνον.
- πολλὰ δὲ γουνούμην νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα,
- ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη,
- ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν,
- Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ
- παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ἡμετέροισι.
- τοὺς δʼ ἐπεὶ εὐχωλῇσι λιτῇσί τε, ἔθνεα νεκρῶν,
- ἐλλισάμην, τὰ δὲ μῆλα λαβὼν ἀπεδειροτόμησα
- ἐς βόθρον, ῥέε δʼ αἷμα κελαινεφές· αἱ δʼ ἀγέροντο
- ψυχαὶ ὑπὲξ Ἐρέβευς νεκύων κατατεθνηώτων.
- νύμφαι τʼ ἠίθεοί τε πολύτλητοί τε γέροντες
- παρθενικαί τʼ ἀταλαὶ νεοπενθέα θυμὸν ἔχουσαι,
- πολλοὶ δʼ οὐτάμενοι χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν,
- ἄνδρες ἀρηίφατοι βεβροτωμένα τεύχεʼ ἔχοντες·
- οἳ πολλοὶ περὶ βόθρον ἐφοίτων ἄλλοθεν ἄλλος
- θεσπεσίῃ ἰαχῇ· ἐμὲ δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει.
- δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσα
- μῆλα, τὰ δὴ κατέκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ,
- δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν,
- ἰφθίμῳ τʼ Ἀΐδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ·
- αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
- ἥμην, οὐδʼ εἴων νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα
- αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
- πρώτη δὲ ψυχὴ Ἐλπήνορος ἦλθεν ἑταίρου·
- οὐ γάρ πω ἐτέθαπτο ὑπὸ χθονὸς εὐρυοδείης·
- σῶμα γὰρ ἐν Κίρκης μεγάρῳ κατελείπομεν ἡμεῖς
- ἄκλαυτον καὶ ἄθαπτον, ἐπεὶ πόνος ἄλλος ἔπειγε.
- τὸν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
- Ἐλπῆνορ, πῶς ἦλθες ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα;
- ἔφθης πεζὸς ἰὼν ἢ ἐγὼ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
- ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μʼ οἰμώξας ἠμείβετο μύθῳ·
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ ἀθέσφατος οἶνος.
- Κίρκης δʼ ἐν μεγάρῳ καταλέγμενος οὐκ ἐνόησα
- ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν,
- ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσον· ἐκ δέ μοι αὐχὴν
- ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθε.
- νῦν δέ σε τῶν ὄπιθεν γουνάζομαι, οὐ παρεόντων,
- πρός τʼ ἀλόχου καὶ πατρός, ὅ σʼ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα,
- Τηλεμάχου θʼ, ὃν μοῦνον ἐνὶ μεγάροισιν ἔλειπες·
- οἶδα γὰρ ὡς ἐνθένδε κιὼν δόμου ἐξ Ἀίδαο
- νῆσον ἐς Αἰαίην σχήσεις ἐυεργέα νῆα·
- ἔνθα σʼ ἔπειτα, ἄναξ, κέλομαι μνήσασθαι ἐμεῖο.
- μή μʼ ἄκλαυτον ἄθαπτον ἰὼν ὄπιθεν καταλείπειν
- νοσφισθείς, μή τοί τι θεῶν μήνιμα γένωμαι,
- ἀλλά με κακκῆαι σὺν τεύχεσιν, ἅσσα μοι ἔστιν,
- σῆμά τέ μοι χεῦαι πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης,
- ἀνδρὸς δυστήνοιο καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.
- ταῦτά τέ μοι τελέσαι πῆξαί τʼ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν,
- τῷ καὶ ζωὸς ἔρεσσον ἐὼν μετʼ ἐμοῖς ἑτάροισιν.
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
- ταῦτά τοι, ὦ δύστηνε, τελευτήσω τε καὶ ἔρξω.
- νῶι μὲν ὣς ἐπέεσσιν ἀμειβομένω στυγεροῖσιν
- ἥμεθʼ, ἐγὼ μὲν ἄνευθεν ἐφʼ αἵματι φάσγανον ἴσχων,
- εἴδωλον δʼ ἑτέρωθεν ἑταίρου πόλλʼ ἀγόρευεν·
- ἦλθε δʼ ἐπὶ ψυχὴ μητρὸς κατατεθνηυίης,
- Αὐτολύκου θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀντίκλεια,
- τὴν ζωὴν κατέλειπον ἰὼν εἰς Ἴλιον ἱρήν.
- τὴν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ·
- ἀλλʼ οὐδʼ ὣς εἴων προτέρην, πυκινόν περ ἀχεύων,
- αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
- ἦλθε δʼ ἐπὶ ψυχὴ Θηβαίου Τειρεσίαο
- χρύσεον σκῆπτρον ἔχων, ἐμὲ δʼ ἔγνω καὶ προσέειπεν·
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- τίπτʼ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, λιπὼν φάος ἠελίοιο
- ἤλυθες, ὄφρα ἴδῃ νέκυας καὶ ἀτερπέα χῶρον;
- ἀλλʼ ἀποχάζεο βόθρου, ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,
- αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω.
- ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
- κουλεῷ ἐγκατέπηξʼ. ὁ δʼ ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,
- καὶ τότε δή μʼ ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων·
- νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμʼ Ὀδυσσεῦ·
- τὸν δέ τοι ἀργαλέον θήσει θεός· οὐ γὰρ ὀίω
- λήσειν ἐννοσίγαιον, ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ
- χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.
- ἀλλʼ ἔτι μέν κε καὶ ὣς κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε,
- αἴ κʼ ἐθέλῃς σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων,
- ὁππότε κε πρῶτον πελάσῃς ἐυεργέα νῆα
- Θρινακίῃ νήσῳ, προφυγὼν ἰοειδέα πόντον,
- βοσκομένας δʼ εὕρητε βόας καὶ ἴφια μῆλα
- Ἠελίου, ὃς πάντʼ ἐφορᾷ καὶ πάντʼ ἐπακούει.
- τὰς εἰ μέν κʼ ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
- καί κεν ἔτʼ εἰς Ἰθάκην κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε·
- εἰ δέ κε σίνηαι, τότε τοι τεκμαίρομʼ ὄλεθρον,
- νηί τε καὶ ἑτάροις. αὐτὸς δʼ εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
- ὀψὲ κακῶς νεῖαι, ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
- νηὸς ἐπʼ ἀλλοτρίης· δήεις δʼ ἐν πήματα οἴκῳ,
- ἄνδρας ὑπερφιάλους, οἵ τοι βίοτον κατέδουσι
- μνώμενοι ἀντιθέην ἄλοχον καὶ ἕδνα διδόντες.
- ἀλλʼ ἦ τοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλθών·
- αὐτὰρ ἐπὴν μνηστῆρας ἐνὶ μεγάροισι τεοῖσι
- κτείνῃς ἠὲ δόλῳ ἢ ἀμφαδὸν ὀξέι χαλκῷ,
- ἔρχεσθαι δὴ ἔπειτα λαβὼν ἐυῆρες ἐρετμόν,
- εἰς ὅ κε τοὺς ἀφίκηαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν
- ἀνέρες, οὐδέ θʼ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν·
- οὐδʼ ἄρα τοί γʼ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους
- οὐδʼ ἐυήρεʼ ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
- σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλʼ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει·
- ὁππότε κεν δή τοι συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
- φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ,
- καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας ἐυῆρες ἐρετμόν,
- ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
- ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τʼ ἐπιβήτορα κάπρον,
- οἴκαδʼ ἀποστείχειν ἔρδειν θʼ ἱερᾶς ἑκατόμβας
- ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
- πᾶσι μάλʼ ἑξείης. θάνατος δέ τοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
- ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται, ὅς κέ σε πέφνῃ
- γήραι ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
- ὄλβιοι ἔσσονται. τὰ δέ τοι νημερτέα εἴρω.
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
- Τειρεσίη, τὰ μὲν ἄρ που ἐπέκλωσαν θεοὶ αὐτοί.
- ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
- μητρὸς τήνδʼ ὁρόω ψυχὴν κατατεθνηυίης·
- ἡ δʼ ἀκέουσʼ ἧσται σχεδὸν αἵματος, οὐδʼ ἑὸν υἱὸν
- ἔτλη ἐσάντα ἰδεῖν οὐδὲ προτιμυθήσασθαι.
- εἰπέ, ἄναξ, πῶς κέν με ἀναγνοίη τὸν ἐόντα;
- ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μʼ αὐτίκʼ ἀμειβόμενος προσέειπεν·
- ῥηΐδιόν τοι ἔπος ἐρέω καὶ ἐπὶ φρεσὶ θήσω.
- ὅν τινα μέν κεν ἐᾷς νεκύων κατατεθνηώτων
- αἵματος ἆσσον ἴμεν, ὁ δέ τοι νημερτὲς ἐνίψει·
- ᾧ δέ κʼ ἐπιφθονέῃς, ὁ δέ τοι πάλιν εἶσιν ὀπίσσω.
- ὣς φαμένη ψυχὴ μὲν ἔβη δόμον Ἄϊδος εἴσω
- Τειρεσίαο ἄνακτος, ἐπεὶ κατὰ θέσφατʼ ἔλεξεν·
- αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μένον ἔμπεδον, ὄφρʼ ἐπὶ μήτηρ
- ἤλυθε καὶ πίεν αἷμα κελαινεφές· αὐτίκα δʼ ἔγνω,
- καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- τέκνον ἐμόν, πῶς ἦλθες ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα
- ζωὸς ἐών; χαλεπὸν δὲ τάδε ζωοῖσιν ὁρᾶσθαι.
- μέσσῳ γὰρ μεγάλοι ποταμοὶ καὶ δεινὰ ῥέεθρα,
- Ὠκεανὸς μὲν πρῶτα, τὸν οὔ πως ἔστι περῆσαι
- πεζὸν ἐόντʼ, ἢν μή τις ἔχῃ ἐυεργέα νῆα.
- ἦ νῦν δὴ Τροίηθεν ἀλώμενος ἐνθάδʼ ἱκάνεις
- νηί τε καὶ ἑτάροισι πολὺν χρόνον; οὐδέ πω ἦλθες
- εἰς Ἰθάκην, οὐδʼ εἶδες ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκα;
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
- μῆτερ ἐμή, χρειώ με κατήγαγεν εἰς Ἀίδαο
- ψυχῇ χρησόμενον Θηβαίου Τειρεσίαο·
- οὐ γάρ πω σχεδὸν ἦλθον Ἀχαιΐδος, οὐδέ πω ἁμῆς
- γῆς ἐπέβην, ἀλλʼ αἰὲν ἔχων ἀλάλημαι ὀιζύν,
- ἐξ οὗ τὰ πρώτισθʼ ἑπόμην Ἀγαμέμνονι δίῳ
- Ἴλιον εἰς ἐύπωλον, ἵνα Τρώεσσι μαχοίμην.
- ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
- τίς νύ σε κὴρ ἐδάμασσε τανηλεγέος θανάτοιο;
- ἦ δολιχὴ νοῦσος, ἦ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα
- οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν;
- εἰπὲ δέ μοι πατρός τε καὶ υἱέος, ὃν κατέλειπον,
- ἢ ἔτι πὰρ κείνοισιν ἐμὸν γέρας, ἦέ τις ἤδη
- ἀνδρῶν ἄλλος ἔχει, ἐμὲ δʼ οὐκέτι φασὶ νέεσθαι.
- εἰπὲ δέ μοι μνηστῆς ἀλόχου βουλήν τε νόον τε,
- ἠὲ μένει παρὰ παιδὶ καὶ ἔμπεδα πάντα φυλάσσει
- ἦ ἤδη μιν ἔγημεν Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος.
- ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο πότνια μήτηρ·
- καὶ λίην κείνη γε μένει τετληότι θυμῷ
- σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν· ὀιζυραὶ δέ οἱ αἰεὶ
- φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα δάκρυ χεούσῃ.
- σὸν δʼ οὔ πώ τις ἔχει καλὸν γέρας, ἀλλὰ ἕκηλος
- Τηλέμαχος τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας ἐίσας
- δαίνυται, ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρʼ ἀλεγύνειν·
- πάντες γὰρ καλέουσι. πατὴρ δὲ σὸς αὐτόθι μίμνει
- ἀγρῷ, οὐδὲ πόλινδε κατέρχεται. οὐδέ οἱ εὐναὶ
- δέμνια καὶ χλαῖναι καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα,
- ἀλλʼ ὅ γε χεῖμα μὲν εὕδει ὅθι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ,
- ἐν κόνι ἄγχι πυρός, κακὰ δὲ χροῒ εἵματα εἷται·
- αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσι θέρος τεθαλυῖά τʼ ὀπώρη,
- πάντῃ οἱ κατὰ γουνὸν ἀλωῆς οἰνοπέδοιο
- φύλλων κεκλιμένων χθαμαλαὶ βεβλήαται εὐναί.
- ἔνθʼ ὅ γε κεῖτʼ ἀχέων, μέγα δὲ φρεσὶ πένθος ἀέξει
- σὸν νόστον ποθέων, χαλεπὸν δʼ ἐπὶ γῆρας ἱκάνει.
- οὕτω γὰρ καὶ ἐγὼν ὀλόμην καὶ πότμον ἐπέσπον·
- οὔτʼ ἐμέ γʼ ἐν μεγάροισιν ἐύσκοπος ἰοχέαιρα
- οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν,
- οὔτε τις οὖν μοι νοῦσος ἐπήλυθεν, ἥ τε μάλιστα
- τηκεδόνι στυγερῇ μελέων ἐξείλετο θυμόν·
- ἀλλά με σός τε πόθος σά τε μήδεα, φαίδιμʼ Ὀδυσσεῦ,
- σή τʼ ἀγανοφροσύνη μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα.
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γʼ ἔθελον φρεσὶ μερμηρίξας
- μητρὸς ἐμῆς ψυχὴν ἑλέειν κατατεθνηυίης.
- τρὶς μὲν ἐφωρμήθην, ἑλέειν τέ με θυμὸς ἀνώγει,
- τρὶς δέ μοι ἐκ χειρῶν σκιῇ εἴκελον ἢ καὶ ὀνείρῳ
- ἔπτατʼ. ἐμοὶ δʼ ἄχος ὀξὺ γενέσκετο κηρόθι μᾶλλον,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
- μῆτερ ἐμή, τί νύ μʼ οὐ μίμνεις ἑλέειν μεμαῶτα,
- ὄφρα καὶ εἰν Ἀίδαο φίλας περὶ χεῖρε βαλόντε
- ἀμφοτέρω κρυεροῖο τεταρπώμεσθα γόοιο;
- ἦ τί μοι εἴδωλον τόδʼ ἀγαυὴ Περσεφόνεια
- ὤτρυνʼ, ὄφρʼ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω;
- ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο πότνια μήτηρ·
- ὤ μοι, τέκνον ἐμόν, περὶ πάντων κάμμορε φωτῶν,
- οὔ τί σε Περσεφόνεια Διὸς θυγάτηρ ἀπαφίσκει,
- ἀλλʼ αὕτη δίκη ἐστὶ βροτῶν, ὅτε τίς κε θάνῃσιν·
- οὐ γὰρ ἔτι σάρκας τε καὶ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν,
- ἀλλὰ τὰ μέν τε πυρὸς κρατερὸν μένος αἰθομένοιο
- δαμνᾷ, ἐπεί κε πρῶτα λίπῃ λεύκʼ ὀστέα θυμός,
- ψυχὴ δʼ ἠύτʼ ὄνειρος ἀποπταμένη πεπότηται.
- ἀλλὰ φόωσδε τάχιστα λιλαίεο· ταῦτα δὲ πάντα
- ἴσθʼ, ἵνα καὶ μετόπισθε τεῇ εἴπῃσθα γυναικί.
- νῶι μὲν ὣς ἐπέεσσιν ἀμειβόμεθʼ, αἱ δὲ γυναῖκες
- ἤλυθον, ὤτρυνεν γὰρ ἀγαυὴ Περσεφόνεια,
- ὅσσαι ἀριστήων ἄλοχοι ἔσαν ἠδὲ θύγατρες.
- αἱ δʼ ἀμφʼ αἷμα κελαινὸν ἀολλέες ἠγερέθοντο,
- αὐτὰρ ἐγὼ βούλευον ὅπως ἐρέοιμι ἑκάστην.
- ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
- σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ
- οὐκ εἴων πίνειν ἅμα πάσας αἷμα κελαινόν.
- αἱ δὲ προμνηστῖναι ἐπήισαν, ἠδὲ ἑκάστη
- ὃν γόνον ἐξαγόρευεν· ἐγὼ δʼ ἐρέεινον ἁπάσας.
- ἔνθʼ ἦ τοι πρώτην Τυρὼ ἴδον εὐπατέρειαν,
- ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι,
- φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο·
- ἣ ποταμοῦ ἠράσσατʼ Ἐνιπῆος θείοιο,
- ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι,
- καί ῥʼ ἐπʼ Ἐνιπῆος πωλέσκετο καλὰ ῥέεθρα.
- τῷ δʼ ἄρα εἰσάμενος γαιήοχος ἐννοσίγαιος
- ἐν προχοῇς ποταμοῦ παρελέξατο δινήεντος·
- πορφύρεον δʼ ἄρα κῦμα περιστάθη, οὔρεϊ ἶσον,
- κυρτωθέν, κρύψεν δὲ θεὸν θνητήν τε γυναῖκα.
- λῦσε δὲ παρθενίην ζώνην, κατὰ δʼ ὕπνον ἔχευεν.
- αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ἐτέλεσσε θεὸς φιλοτήσια ἔργα,
- ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
- χαῖρε, γύναι, φιλότητι· περιπλομένου δʼ ἐνιαυτοῦ
- τέξεις ἀγλαὰ τέκνα, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώλιοι εὐναὶ
- ἀθανάτων· σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε.
- νῦν δʼ ἔρχευ πρὸς δῶμα, καὶ ἴσχεο μηδʼ ὀνομήνῃς·
- αὐτὰρ ἐγώ τοί εἰμι Ποσειδάων ἐνοσίχθων.
- ὣς εἰπὼν ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα.
- ἡ δʼ ὑποκυσαμένη Πελίην τέκε καὶ Νηλῆα,
- τὼ κρατερὼ θεράποντε Διὸς μεγάλοιο γενέσθην
- ἀμφοτέρω· Πελίης μὲν ἐν εὐρυχόρῳ Ἰαωλκῷ
- ναῖε πολύρρηνος, ὁ δʼ ἄρʼ ἐν Πύλῳ ἠμαθόεντι.
- τοὺς δʼ ἑτέρους Κρηθῆι τέκεν βασίλεια γυναικῶν,
- Αἴσονά τʼ ἠδὲ Φέρητʼ Ἀμυθάονά θʼ ἱππιοχάρμην.
- τὴν δὲ μετʼ Ἀντιόπην ἴδον, Ἀσωποῖο θύγατρα,
- ἣ δὴ καὶ Διὸς εὔχετʼ ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαῦσαι,
- καί ῥʼ ἔτεκεν δύο παῖδʼ, Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε,
- οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο,
- πύργωσάν τʼ, ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γʼ ἐδύναντο
- ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε.
- τὴν δὲ μετʼ Ἀλκμήνην ἴδον, Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν,
- ἥ ῥʼ Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα
- γείνατʼ ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα·
- καὶ Μεγάρην, Κρείοντος ὑπερθύμοιο θύγατρα,
- τὴν ἔχεν Ἀμφιτρύωνος υἱὸς μένος αἰὲν ἀτειρής.
- μητέρα τʼ Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην,
- ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο
- γημαμένη ᾧ υἷι· ὁ δʼ ὃν πατέρʼ ἐξεναρίξας
- γῆμεν· ἄφαρ δʼ ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν.
- ἀλλʼ ὁ μὲν ἐν Θήβῃ πολυηράτῳ ἄλγεα πάσχων
- Καδμείων ἤνασσε θεῶν ὀλοὰς διὰ βουλάς·
- ἡ δʼ ἔβη εἰς Ἀίδαο πυλάρταο κρατεροῖο,
- ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφʼ ὑψηλοῖο μελάθρου,
- ᾧ ἄχεϊ σχομένη· τῷ δʼ ἄλγεα κάλλιπʼ ὀπίσσω
- πολλὰ μάλʼ, ὅσσα τε μητρὸς Ἐρινύες ἐκτελέουσιν.
- καὶ Χλῶριν εἶδον περικαλλέα, τήν ποτε Νηλεὺς
- γῆμεν ἑὸν διὰ κάλλος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα,
- ὁπλοτάτην κούρην Ἀμφίονος Ἰασίδαο,
- ὅς ποτʼ ἐν Ὀρχομενῷ Μινυείῳ ἶφι ἄνασσεν·
- ἡ δὲ Πύλου βασίλευε, τέκεν δέ οἱ ἀγλαὰ τέκνα,
- Νέστορά τε Χρόνιον τε Περικλύμενόν τʼ ἀγέρωχον.
- τοῖσι δʼ ἐπʼ ἰφθίμην Πηρὼ τέκε, θαῦμα βροτοῖσι,
- τὴν πάντες μνώοντο περικτίται· οὐδʼ ἄρα Νηλεὺς
- τῷ ἐδίδου ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους
- ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης
- ἀργαλέας· τὰς δʼ οἶος ὑπέσχετο μάντις ἀμύμων
- ἐξελάαν· χαλεπὴ δὲ θεοῦ κατὰ μοῖρα πέδησε,
- δεσμοί τʼ ἀργαλέοι καὶ βουκόλοι ἀγροιῶται.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο
- ἂψ περιτελλομένου ἔτεος καὶ ἐπήλυθον ὧραι,
- καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη,
- θέσφατα πάντʼ εἰπόντα· Διὸς δʼ ἐτελείετο βουλή.
- καὶ Λήδην εἶδον, τὴν Τυνδαρέου παράκοιτιν,
- ἥ ῥʼ ὑπὸ Τυνδαρέῳ κρατερόφρονε γείνατο παῖδε,
- Κάστορά θʼ ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα,
- τοὺς ἄμφω ζωοὺς κατέχει φυσίζοος αἶα·
- οἳ καὶ νέρθεν γῆς τιμὴν πρὸς Ζηνὸς ἔχοντες
- ἄλλοτε μὲν ζώουσʼ ἑτερήμεροι, ἄλλοτε δʼ αὖτε
- τεθνᾶσιν· τιμὴν δὲ λελόγχασιν ἶσα θεοῖσι.
- τὴν δὲ μετʼ Ἰφιμέδειαν, Ἀλωῆος παράκοιτιν
- εἴσιδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι,
- καί ῥʼ ἔτεκεν δύο παῖδε, μινυνθαδίω δʼ ἐγενέσθην,
- Ὦτόν τʼ ἀντίθεον τηλεκλειτόν τʼ Ἐφιάλτην,
- οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα
- καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα·
- ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν
- εὖρος, ἀτὰρ μῆκός γε γενέσθην ἐννεόργυιοι.
- οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἀπειλήτην ἐν Ὀλύμπῳ
- φυλόπιδα στήσειν πολυάικος πολέμοιο.
- Ὄσσαν ἐπʼ Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπʼ Ὄσσῃ
- Πήλιον εἰνοσίφυλλον, ἵνʼ οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη.
- καί νύ κεν ἐξετέλεσσαν, εἰ ἥβης μέτρον ἵκοντο·
- ἀλλʼ ὄλεσεν Διὸς υἱός, ὃν ἠύκομος τέκε Λητώ,
- ἀμφοτέρω, πρίν σφωιν ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλους
- ἀνθῆσαι πυκάσαι τε γένυς ἐυανθέι λάχνῃ.
- Φαίδρην τε Πρόκριν τε ἴδον καλήν τʼ Ἀριάδνην,
- κούρην Μίνωος ὀλοόφρονος, ἥν ποτε Θησεὺς
- ἐκ Κρήτης ἐς γουνὸν Ἀθηνάων ἱεράων
- ἦγε μέν, οὐδʼ ἀπόνητο· πάρος δέ μιν Ἄρτεμις ἔκτα
- Δίῃ ἐν ἀμφιρύτῃ Διονύσου μαρτυρίῃσιν.
- Μαῖράν τε Κλυμένην τε ἴδον στυγερήν τʼ Ἐριφύλην,
- ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα.
- πάσας δʼ οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδʼ ὀνομήνω,
- ὅσσας ἡρώων ἀλόχους ἴδον ἠδὲ θύγατρας·
- πρὶν γάρ κεν καὶ νὺξ φθῖτʼ ἄμβροτος. ἀλλὰ καὶ ὥρη
- εὕδειν, ἢ ἐπὶ νῆα θοὴν ἐλθόντʼ ἐς ἑταίρους
- ἢ αὐτοῦ· πομπὴ δὲ θεοῖς ὑμῖν τε μελήσει.
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ,
- κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
- τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων.
- Φαίηκες, πῶς ὔμμιν ἀνὴρ ὅδε φαίνεται εἶναι
- εἶδός τε μέγεθός τε ἰδὲ φρένας ἔνδον ἐίσας;
- ξεῖνος δʼ αὖτʼ ἐμός ἐστιν, ἕκαστος δʼ ἔμμορε τιμῆς·
- τῷ μὴ ἐπειγόμενοι ἀποπέμπετε, μηδὲ τὰ δῶρα
- οὕτω χρηίζοντι κολούετε· πολλὰ γὰρ ὑμῖν
- κτήματʼ ἐνὶ μεγάροισι θεῶν ἰότητι κέονται.
- τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε γέρων ἥρως Ἐχένηος,
- ὃς δὴ Φαιήκων ἀνδρῶν προγενέστερος ἦεν·
- ὦ φίλοι, οὐ μὰν ἧμιν ἀπὸ σκοποῦ οὐδʼ ἀπὸ δόξης
- μυθεῖται βασίλεια περίφρων· ἀλλὰ πίθεσθε.
- Ἀλκινόου δʼ ἐκ τοῦδʼ ἔχεται ἔργον τε ἔπος τε.
- τὸν δʼ αὖτʼ Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε·
- τοῦτο μὲν οὕτω δὴ ἔσται ἔπος, αἴ κεν ἐγώ γε
- ζωὸς Φαιήκεσσι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω·
- ξεῖνος δὲ τλήτω μάλα περ νόστοιο χατίζων
- ἔμπης οὖν ἐπιμεῖναι ἐς αὔριον, εἰς ὅ κε πᾶσαν
- δωτίνην τελέσω· πομπὴ δʼ ἄνδρεσσι μελήσει
- πᾶσι, μάλιστα δʼ ἐμοί· τοῦ γὰρ κράτος ἔστʼ ἐνὶ δήμῳ.
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
- Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
- εἴ με καὶ εἰς ἐνιαυτὸν ἀνώγοιτʼ αὐτόθι μίμνειν,
- πομπὴν δʼ ὀτρύνοιτε καὶ ἀγλαὰ δῶρα διδοῖτε,
- καὶ κε τὸ βουλοίμην, καί κεν πολὺ κέρδιον εἴη,
- πλειοτέρῃ σὺν χειρὶ φίλην ἐς πατρίδʼ ἱκέσθαι·
- καί κʼ αἰδοιότερος καὶ φίλτερος ἀνδράσιν εἴην
- πᾶσιν, ὅσοι μʼ Ἰθάκηνδε ἰδοίατο νοστήσαντα.
- τὸν δʼ αὖτʼ Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε·
- ὦ Ὀδυσεῦ, τὸ μὲν οὔ τί σʼ ἐίσκομεν εἰσορόωντες,
- ἠπεροπῆά τʼ ἔμεν καὶ ἐπίκλοπον, οἷά τε πολλοὺς
- βόσκει γαῖα μέλαινα πολυσπερέας ἀνθρώπους,
- ψεύδεά τʼ ἀρτύνοντας ὅθεν κέ τις οὐδὲ ἴδοιτο·
- σοὶ δʼ ἔπι μὲν μορφὴ ἐπέων, ἔνι δὲ φρένες ἐσθλαί.
- μῦθον δʼ ὡς ὅτʼ ἀοιδὸς ἐπισταμένως κατέλεξας,
- πάντων τʼ Ἀργείων σέο τʼ αὐτοῦ κήδεα λυγρά.
- ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
- εἴ τινας ἀντιθέων ἑτάρων ἴδες, οἵ τοι ἅμʼ αὐτῷ
- Ἴλιον εἰς ἅμʼ ἕποντο καὶ αὐτοῦ πότμον ἐπέσπον.
- νὺξ δʼ ἥδε μάλα μακρή, ἀθέσφατος· οὐδέ πω ὥρη
- εὕδειν ἐν μεγάρῳ, σὺ δέ μοι λέγε θέσκελα ἔργα.
- καί κεν ἐς ἠῶ δῖαν ἀνασχοίμην, ὅτε μοι σὺ
- τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι.
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
- Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
- ὥρη μὲν πολέων μύθων, ὥρη δὲ καὶ ὕπνου·
- εἰ δʼ ἔτʼ ἀκουέμεναί γε λιλαίεαι, οὐκ ἂν ἐγώ γε
- τούτων σοι φθονέοιμι καὶ οἰκτρότερʼ ἄλλʼ ἀγορεύειν,
- κήδεʼ ἐμῶν ἑτάρων, οἳ δὴ μετόπισθεν ὄλοντο,
- οἳ Τρώων μὲν ὑπεξέφυγον στονόεσσαν ἀυτήν,
- ἐν νόστῳ δʼ ἀπόλοντο κακῆς ἰότητι γυναικός.
- αὐτὰρ ἐπεὶ ψυχὰς μὲν ἀπεσκέδασʼ ἄλλυδις ἄλλῃ
- ἁγνὴ Περσεφόνεια γυναικῶν θηλυτεράων,
- ἦλθε δʼ ἐπὶ ψυχὴ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο
- ἀχνυμένη· περὶ δʼ ἄλλαι ἀγηγέραθʼ, ὅσσοι ἅμʼ αὐτῷ
- οἴκῳ ἐν Αἰγίσθοιο θάνον καὶ πότμον ἐπέσπον.
- ἔγνω δʼ αἶψʼ ἔμʼ ἐκεῖνος, ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν·
- κλαῖε δʼ ὅ γε λιγέως, θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἴβων,
- πιτνὰς εἰς ἐμὲ χεῖρας, ὀρέξασθαι μενεαίνων·
- ἀλλʼ οὐ γάρ οἱ ἔτʼ ἦν ἲς ἔμπεδος οὐδέ τι κῖκυς,
- οἵη περ πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι.
- τὸν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
- Ἀτρεΐδη κύδιστε, ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον,
- τίς νύ σε κὴρ ἐδάμασσε τανηλεγέος θανάτοιο;
- ἦε σέ γʼ ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν
- ὄρσας ἀργαλέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀυτμήν;
- ἦέ σʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου
- βοῦς περιταμνόμενον ἠδʼ οἰῶν πώεα καλά,
- ἠὲ περὶ πτόλιος μαχεούμενον ἠδὲ γυναικῶν;
- ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μʼ αὐτίκʼ ἀμειβόμενος προσέειπε·
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- οὔτʼ ἐμέ γʼ ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν
- ὄρσας ἀργαλέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀυτμήν,
- οὔτε μʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου,
- ἀλλά μοι Αἴγισθος τεύξας θάνατόν τε μόρον τε
- ἔκτα σὺν οὐλομένῃ ἀλόχῳ, οἶκόνδε καλέσσας,
- δειπνίσσας, ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ.
- ὣς θάνον οἰκτίστῳ θανάτῳ· περὶ δʼ ἄλλοι ἑταῖροι
- νωλεμέως κτείνοντο σύες ὣς ἀργιόδοντες,
- οἵ ῥά τʼ ἐν ἀφνειοῦ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο
- ἢ γάμῳ ἢ ἐράνῳ ἢ εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ.
- ἤδη μὲν πολέων φόνῳ ἀνδρῶν ἀντεβόλησας,
- μουνὰξ κτεινομένων καὶ ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ·
- ἀλλά κε κεῖνα μάλιστα ἰδὼν ὀλοφύραο θυμῷ,
- ὡς ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζας τε πληθούσας
- κείμεθʼ ἐνὶ μεγάρῳ, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦεν.
- οἰκτροτάτην δʼ ἤκουσα ὄπα Πριάμοιο θυγατρός,
- Κασσάνδρης, τὴν κτεῖνε Κλυταιμνήστρη δολόμητις
- ἀμφʼ ἐμοί, αὐτὰρ ἐγὼ ποτὶ γαίῃ χεῖρας ἀείρων
- βάλλον ἀποθνήσκων περὶ φασγάνῳ· ἡ δὲ κυνῶπις
- νοσφίσατʼ, οὐδέ μοι ἔτλη ἰόντι περ εἰς Ἀίδαο
- χερσὶ κατʼ ὀφθαλμοὺς ἑλέειν σύν τε στόμʼ ἐρεῖσαι.
- ὣς οὐκ αἰνότερον καὶ κύντερον ἄλλο γυναικός,
- ἥ τις δὴ τοιαῦτα μετὰ φρεσὶν ἔργα βάληται·
- οἷον δὴ καὶ κείνη ἐμήσατο ἔργον ἀεικές,
- κουριδίῳ τεύξασα πόσει φόνον. ἦ τοι ἔφην γε
- ἀσπάσιος παίδεσσιν ἰδὲ δμώεσσιν ἐμοῖσιν
- οἴκαδʼ ἐλεύσεσθαι· ἡ δʼ ἔξοχα λυγρὰ ἰδυῖα
- οἷ τε κατʼ αἶσχος ἔχευε καὶ ἐσσομένῃσιν ὀπίσσω
- θηλυτέρῃσι γυναιξί, καὶ ἥ κʼ ἐυεργὸς ἔῃσιν.
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
- ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ γόνον Ἀτρέος εὐρύοπα Ζεὺς
- ἐκπάγλως ἤχθηρε γυναικείας διὰ βουλὰς
- ἐξ ἀρχῆς· Ἑλένης μὲν ἀπωλόμεθʼ εἵνεκα πολλοί,
- σοὶ δὲ Κλυταιμνήστρη δόλον ἤρτυε τηλόθʼ ἐόντι.
- ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μʼ αὐτίκʼ ἀμειβόμενος προσέειπε·
- τῷ νῦν μή ποτε καὶ σὺ γυναικί περ ἤπιος εἶναι·