Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- Ἕκτορα καὶ μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀΐω.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἕκαστος ἑλὼν δέπας ἀμφικύπελλον
- σπείσαντες παρὰ νῆας ἴσαν πάλιν· ἦρχε δʼ Ὀδυσσεύς.
- Πάτροκλος δʼ ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
- Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
- αἳ δʼ ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
- κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
- ἔνθʼ ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
- αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
- τῷ δʼ ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,
- Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
- Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δʼ ἄρα καὶ τῷ
- Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
- Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.
- οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο.
- τοὺς μὲν ἄρα χρυσέοισι κυπέλλοις υἷες Ἀχαιῶν
- δειδέχατʼ ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν, ἔκ τʼ ἐρέοντο·
- πρῶτος δʼ ἐξερέεινεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
- εἴπʼ ἄγε μʼ ὦ πολύαινʼ Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
- ἤ ῥʼ ἐθέλει νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ,
- ἦ ἀπέειπε, χόλος δʼ ἔτʼ ἔχει μεγαλήτορα θυμόν;
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
- Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
- κεῖνός γʼ οὐκ ἐθέλει σβέσσαι χόλον, ἀλλʼ ἔτι μᾶλλον
- πιμπλάνεται μένεος, σὲ δʼ ἀναίνεται ἠδὲ σὰ δῶρα.
- αὐτόν σε φράζεσθαι ἐν Ἀργείοισιν ἄνωγεν
- ὅππως κεν νῆάς τε σαῷς καὶ λαὸν Ἀχαιῶν·
- αὐτὸς δʼ ἠπείλησεν ἅμʼ ἠοῖ φαινομένηφι
- νῆας ἐϋσσέλμους ἅλαδʼ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.
- καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἔφη παραμυθήσασθαι
- οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
- Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
- χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
- ὣς ἔφατʼ· εἰσὶ καὶ οἵδε τάδʼ εἰπέμεν, οἵ μοι ἕποντο,
- Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω.
- Φοῖνιξ δʼ αὖθʼ ὃ γέρων κατελέξατο, ὡς γὰρ ἀνώγει,
- ὄφρά οἱ ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
- αὔριον, ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξει.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
- μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσε.
- δὴν δʼ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες υἷες Ἀχαιῶν·
- ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
- Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
- μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονα Πηλεΐωνα
- μυρία δῶρα διδούς· ὃ δʼ ἀγήνωρ ἐστὶ καὶ ἄλλως·
- νῦν αὖ μιν πολὺ μᾶλλον ἀγηνορίῃσιν ἐνῆκας.
- ἀλλʼ ἤτοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν ἤ κεν ἴῃσιν
- ἦ κε μένῃ· τότε δʼ αὖτε μαχήσεται ὁππότε κέν μιν
- θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγῃ καὶ θεὸς ὄρσῃ.
- ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·
- νῦν μὲν κοιμήσασθε τεταρπόμενοι φίλον ἦτορ
- σίτου καὶ οἴνοιο· τὸ γὰρ μένος ἐστὶ καὶ ἀλκή·
- αὐτὰρ ἐπεί κε φανῇ καλὴ ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
- καρπαλίμως πρὸ νεῶν ἐχέμεν λαόν τε καὶ ἵππους
- ὀτρύνων, καὶ δʼ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνησαν βασιλῆες
- μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
- καὶ τότε δὴ σπείσαντες ἔβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
- ἔνθα δὲ κοιμήσαντο καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.
- ἄλλοι μὲν παρὰ νηυσὶν ἀριστῆες Παναχαιῶν
- εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ·
- ἀλλʼ οὐκ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν
- ὕπνος ἔχε γλυκερὸς πολλὰ φρεσὶν ὁρμαίνοντα.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης ἠϋκόμοιο
- τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἀθέσφατον ἠὲ χάλαζαν
- ἢ νιφετόν, ὅτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρούρας,
- ἠέ ποθι πτολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο,
- ὣς πυκίνʼ ἐν στήθεσσιν ἀνεστενάχιζʼ Ἀγαμέμνων
- νειόθεν ἐκ κραδίης, τρομέοντο δέ οἱ φρένες ἐντός.
- ἤτοι ὅτʼ ἐς πεδίον τὸ Τρωϊκὸν ἀθρήσειε,
- θαύμαζεν πυρὰ πολλὰ τὰ καίετο Ἰλιόθι πρὸ
- αὐλῶν συρίγγων τʼ ἐνοπὴν ὅμαδόν τʼ ἀνθρώπων.
- αὐτὰρ ὅτʼ ἐς νῆάς τε ἴδοι καὶ λαὸν Ἀχαιῶν,
- πολλὰς ἐκ κεφαλῆς προθελύμνους ἕλκετο χαίτας
- ὑψόθʼ ἐόντι Διί, μέγα δʼ ἔστενε κυδάλιμον κῆρ.
- ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλὴ
- Νέστορʼ ἔπι πρῶτον Νηλήϊον ἐλθέμεν ἀνδρῶν,
- εἴ τινά οἱ σὺν μῆτιν ἀμύμονα τεκτήναιτο,
- ἥ τις ἀλεξίκακος πᾶσιν Δαναοῖσι γένοιτο.
- ὀρθωθεὶς δʼ ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
- ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
- ἀμφὶ δʼ ἔπειτα δαφοινὸν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
- αἴθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δʼ ἔγχος.
- ὣς δʼ αὔτως Μενέλαον ἔχε τρόμος· οὐδὲ γὰρ αὐτῷ
- ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἐφίζανε· μή τι πάθοιεν
- Ἀργεῖοι, τοὶ δὴ ἕθεν εἵνεκα πουλὺν ἐφʼ ὑγρὴν
- ἤλυθον ἐς Τροίην πόλεμον θρασὺν ὁρμαίνοντες.
- παρδαλέῃ μὲν πρῶτα μετάφρενον εὐρὺ κάλυψε
- ποικίλῃ, αὐτὰρ ἐπὶ στεφάνην κεφαλῆφιν ἀείρας
- θήκατο χαλκείην, δόρυ δʼ εἵλετο χειρὶ παχείῃ.
- βῆ δʼ ἴμεν ἀνστήσων ὃν ἀδελφεόν, ὃς μέγα πάντων
- Ἀργείων ἤνασσε, θεὸς δʼ ὣς τίετο δήμῳ.
- τὸν δʼ εὗρʼ ἀμφʼ ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα καλὰ
- νηῒ πάρα πρύμνῃ· τῷ δʼ ἀσπάσιος γένετʼ ἐλθών.
- τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
- τίφθʼ οὕτως ἠθεῖε κορύσσεαι; ἦ τινʼ ἑταίρων
- ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον; ἀλλὰ μάλʼ αἰνῶς
- δείδω μὴ οὔ τίς τοι ὑπόσχηται τόδε ἔργον
- ἄνδρας δυσμενέας σκοπιαζέμεν οἶος ἐπελθὼν
- νύκτα διʼ ἀμβροσίην· μάλα τις θρασυκάρδιος ἔσται.
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
- χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε
- κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει
- Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.
- Ἑκτορέοις ἄρα μᾶλλον ἐπὶ φρένα θῆχʼ ἱεροῖσιν·
- οὐ γάρ πω ἰδόμην, οὐδʼ ἔκλυον αὐδήσαντος
- ἄνδρʼ ἕνα τοσσάδε μέρμερʼ ἐπʼ ἤματι μητίσασθαι,
- ὅσσʼ Ἕκτωρ ἔρρεξε Διῒ φίλος υἷας Ἀχαιῶν
- αὔτως, οὔτε θεᾶς υἱὸς φίλος οὔτε θεοῖο.
- ἔργα δʼ ἔρεξʼ ὅσα φημὶ μελησέμεν Ἀργείοισι
- δηθά τε καὶ δολιχόν· τόσα γὰρ κακὰ μήσατʼ Ἀχαιούς.
- ἀλλʼ ἴθι νῦν Αἴαντα καὶ Ἰδομενῆα κάλεσσον
- ῥίμφα θέων παρὰ νῆας· ἐγὼ δʼ ἐπὶ Νέστορα δῖον
- εἶμι, καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι, αἴ κʼ ἐθέλῃσιν
- ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδʼ ἐπιτεῖλαι.
- κείνῳ γάρ κε μάλιστα πιθοίατο· τοῖο γὰρ υἱὸς
- σημαίνει φυλάκεσσι καὶ Ἰδομενῆος ὀπάων
- Μηριόνης· τοῖσιν γὰρ ἐπετράπομέν γε μάλιστα.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
- πῶς γάρ μοι μύθῳ ἐπιτέλλεαι ἠδὲ κελεύεις;
- αὖθι μένω μετὰ τοῖσι δεδεγμένος εἰς ὅ κεν ἔλθῃς,
- ἦε θέω μετὰ σʼ αὖτις, ἐπὴν εὖ τοῖς ἐπιτείλω;
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
- αὖθι μένειν, μή πως ἀβροτάξομεν ἀλλήλοιιν
- ἐρχομένω· πολλαὶ γὰρ ἀνὰ στρατόν εἰσι κέλευθοι.
- φθέγγεο δʼ ᾗ κεν ἴῃσθα καὶ ἐγρήγορθαι ἄνωχθι
- πατρόθεν ἐκ γενεῆς ὀνομάζων ἄνδρα ἕκαστον
- πάντας κυδαίνων· μηδὲ μεγαλίζεο θυμῷ,
- ἀλλὰ καὶ αὐτοί περ πονεώμεθα· ὧδέ που ἄμμι
- Ζεὺς ἐπὶ γιγνομένοισιν ἵει κακότητα βαρεῖαν.
- ὣς εἰπὼν ἀπέπεμπεν ἀδελφεὸν εὖ ἐπιτείλας·
- αὐτὰρ ὃ βῆ ῥʼ ἰέναι μετὰ Νέστορα ποιμένα λαῶν·
- τὸν δʼ εὗρεν παρά τε κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ
- εὐνῇ ἔνι μαλακῇ· παρὰ δʼ ἔντεα ποικίλʼ ἔκειτο
- ἀσπὶς καὶ δύο δοῦρε φαεινή τε τρυφάλεια.
- πὰρ δὲ ζωστὴρ κεῖτο παναίολος, ᾧ ῥʼ ὁ γεραιὸς
- ζώννυθʼ ὅτʼ ἐς πόλεμον φθισήνορα θωρήσσοιτο
- λαὸν ἄγων, ἐπεὶ οὐ μὲν ἐπέτρεπε γήραϊ λυγρῷ.
- ὀρθωθεὶς δʼ ἄρʼ ἐπʼ ἀγκῶνος κεφαλὴν ἐπαείρας
- Ἀτρεΐδην προσέειπε καὶ ἐξερεείνετο μύθῳ·
- τίς δʼ οὗτος κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν ἔρχεαι οἶος
- νύκτα διʼ ὀρφναίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι,
- ἠέ τινʼ οὐρήων διζήμενος, ἤ τινʼ ἑταίρων;
- φθέγγεο, μηδʼ ἀκέων ἐπʼ ἔμʼ ἔρχεο· τίπτε δέ σε χρεώ;
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
- ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
- γνώσεαι Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα, τὸν περὶ πάντων
- Ζεὺς ἐνέηκε πόνοισι διαμπερὲς εἰς ὅ κʼ ἀϋτμὴ
- ἐν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατʼ ὀρώρῃ.
- πλάζομαι ὧδʼ ἐπεὶ οὔ μοι ἐπʼ ὄμμασι νήδυμος ὕπνος
- ἱζάνει, ἀλλὰ μέλει πόλεμος καὶ κήδεʼ Ἀχαιῶν.
- αἰνῶς γὰρ Δαναῶν περιδείδια, οὐδέ μοι ἦτορ
- ἔμπεδον, ἀλλʼ ἀλαλύκτημαι, κραδίη δέ μοι ἔξω
- στηθέων ἐκθρῴσκει, τρομέει δʼ ὑπὸ φαίδιμα γυῖα.
- ἀλλʼ εἴ τι δραίνεις, ἐπεὶ οὐδὲ σέ γʼ ὕπνος ἱκάνει,
- δεῦρʼ ἐς τοὺς φύλακας καταβήομεν, ὄφρα ἴδωμεν
- μὴ τοὶ μὲν καμάτῳ ἀδηκότες ἠδὲ καὶ ὕπνῳ
- κοιμήσωνται, ἀτὰρ φυλακῆς ἐπὶ πάγχυ λάθωνται.
- δυσμενέες δʼ ἄνδρες σχεδὸν εἵαται· οὐδέ τι ἴδμεν
- μή πως καὶ διὰ νύκτα μενοινήσωσι μάχεσθαι.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
- οὔ θην Ἕκτορι πάντα νοήματα μητίετα Ζεὺς
- ἐκτελέει, ὅσα πού νυν ἐέλπεται· ἀλλά μιν οἴω
- κήδεσι μοχθήσειν καὶ πλείοσιν, εἴ κεν Ἀχιλλεὺς
- ἐκ χόλου ἀργαλέοιο μεταστρέψῃ φίλον ἦτορ.
- σοὶ δὲ μάλʼ ἕψομʼ ἐγώ· ποτὶ δʼ αὖ καὶ ἐγείρομεν ἄλλους
- ἠμὲν Τυδεΐδην δουρὶ κλυτὸν ἠδʼ Ὀδυσῆα
- ἠδʼ Αἴαντα ταχὺν καὶ Φυλέος ἄλκιμον υἱόν.
- ἀλλʼ εἴ τις καὶ τούσδε μετοιχόμενος καλέσειεν
- ἀντίθεόν τʼ Αἴαντα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα·
- τῶν γὰρ νῆες ἔασιν ἑκαστάτω, οὐδὲ μάλʼ ἐγγύς.
- ἀλλὰ φίλον περ ἐόντα καὶ αἰδοῖον Μενέλαον
- νεικέσω, εἴ πέρ μοι νεμεσήσεαι, οὐδʼ ἐπικεύσω
- ὡς εὕδει, σοὶ δʼ οἴῳ ἐπέτρεψεν πονέεσθαι.
- νῦν ὄφελεν κατὰ πάντας ἀριστῆας πονέεσθαι
- λισσόμενος· χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτʼ ἀνεκτός.
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
- ὦ γέρον ἄλλοτε μέν σε καὶ αἰτιάασθαι ἄνωγα·
- πολλάκι γὰρ μεθιεῖ τε καὶ οὐκ ἐθέλει πονέεσθαι
- οὔτʼ ὄκνῳ εἴκων οὔτʼ ἀφραδίῃσι νόοιο,
- ἀλλʼ ἐμέ τʼ εἰσορόων καὶ ἐμὴν ποτιδέγμενος ὁρμήν.
- νῦν δʼ ἐμέο πρότερος μάλʼ ἐπέγρετο καί μοι ἐπέστη·
- τὸν μὲν ἐγὼ προέηκα καλήμεναι οὓς σὺ μεταλλᾷς.
- ἀλλʼ ἴομεν· κείνους δὲ κιχησόμεθα πρὸ πυλάων
- ἐν φυλάκεσσʼ, ἵνα γάρ σφιν ἐπέφραδον ἠγερέθεσθαι.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- οὕτως οὔ τίς οἱ νεμεσήσεται οὐδʼ ἀπιθήσει
- Ἀργείων, ὅτε κέν τινʼ ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ.
- ὣς εἰπὼν ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
- ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
- ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαῖναν περονήσατο φοινικόεσσαν
- διπλῆν ἐκταδίην, οὔλη δʼ ἐπενήνοθε λάχνη.
- εἵλετο δʼ ἄλκιμον ἔγχος ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ,
- βῆ δʼ ἰέναι κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.
- πρῶτον ἔπειτʼ Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον
- ἐξ ὕπνου ἀνέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
- φθεγξάμενος· τὸν δʼ αἶψα περὶ φρένας ἤλυθʼ ἰωή,
- ἐκ δʼ ἦλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπε·
- τίφθʼ οὕτω κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε
- νύκτα διʼ ἀμβροσίην, ὅ τι δὴ χρειὼ τόσον ἵκει;
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
- μὴ νεμέσα· τοῖον γὰρ ἄχος βεβίηκεν Ἀχαιούς.
- ἀλλʼ ἕπεʼ, ὄφρα καὶ ἄλλον ἐγείρομεν ὅν τʼ ἐπέοικε
- βουλὰς βουλεύειν, ἢ φευγέμεν ἠὲ μάχεσθαι.
- ὣς φάθʼ, ὃ δὲ κλισίην δὲ κιὼν πολύμητις Ὀδυσσεὺς
- ποικίλον ἀμφʼ ὤμοισι σάκος θέτο, βῆ δὲ μετʼ αὐτούς.
- βὰν δʼ ἐπὶ Τυδεΐδην Διομήδεα· τὸν δὲ κίχανον
- ἐκτὸς ἀπὸ κλισίης σὺν τεύχεσιν· ἀμφὶ δʼ ἑταῖροι
- εὗδον, ὑπὸ κρασὶν δʼ ἔχον ἀσπίδας· ἔγχεα δέ σφιν
- ὄρθʼ ἐπὶ σαυρωτῆρος ἐλήλατο, τῆλε δὲ χαλκὸς
- λάμφʼ ὥς τε στεροπὴ πατρὸς Διός· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
- εὗδʼ, ὑπὸ δʼ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸς ἀγραύλοιο,
- αὐτὰρ ὑπὸ κράτεσφι τάπης τετάνυστο φαεινός.
- τὸν παρστὰς ἀνέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
- λὰξ ποδὶ κινήσας, ὄτρυνέ τε νείκεσέ τʼ ἄντην·
- ἔγρεο Τυδέος υἱέ· τί πάννυχον ὕπνον ἀωτεῖς;
- οὐκ ἀΐεις ὡς Τρῶες ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο
- εἵαται ἄγχι νεῶν, ὀλίγος δʼ ἔτι χῶρος ἐρύκει;
- ὣς φάθʼ, ὃ δʼ ἐξ ὕπνοιο μάλα κραιπνῶς ἀνόρουσε,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- σχέτλιός ἐσσι γεραιέ· σὺ μὲν πόνου οὔ ποτε λήγεις.
- οὔ νυ καὶ ἄλλοι ἔασι νεώτεροι υἷες Ἀχαιῶν
- οἵ κεν ἔπειτα ἕκαστον ἐγείρειαν βασιλήων
- πάντῃ ἐποιχόμενοι; σὺ δʼ ἀμήχανός ἐσσι γεραιέ.
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα φίλος κατὰ μοῖραν ἔειπες.
- εἰσὶν μέν μοι παῖδες ἀμύμονες, εἰσὶ δὲ λαοὶ
- καὶ πολέες, τῶν κέν τις ἐποιχόμενος καλέσειεν·
- ἀλλὰ μάλα μεγάλη χρειὼ βεβίηκεν Ἀχαιούς.
- νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς
- ἢ μάλα λυγρὸς ὄλεθρος Ἀχαιοῖς ἠὲ βιῶναι.
- ἀλλʼ ἴθι νῦν Αἴαντα ταχὺν καὶ Φυλέος υἱὸν
- ἄνστησον· σὺ γάρ ἐσσι νεώτερος· εἴ μʼ ἐλεαίρεις.
- ὣς φάθʼ, ὃ δʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
- αἴθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δʼ ἔγχος.
- βῆ δʼ ἰέναι, τοὺς δʼ ἔνθεν ἀναστήσας ἄγεν ἥρως.
- οἳ δʼ ὅτε δὴ φυλάκεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν,
- οὐδὲ μὲν εὕδοντας φυλάκων ἡγήτορας εὗρον,
- ἀλλʼ ἐγρηγορτὶ σὺν τεύχεσιν εἵατο πάντες.
- ὡς δὲ κύνες περὶ μῆλα δυσωρήσωνται ἐν αὐλῇ
- θηρὸς ἀκούσαντες κρατερόφρονος, ὅς τε καθʼ ὕλην
- ἔρχηται διʼ ὄρεσφι· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ἐπʼ αὐτῷ
- ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν, ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν·
- ὣς τῶν νήδυμος ὕπνος ἀπὸ βλεφάροιιν ὀλώλει
- νύκτα φυλασσομένοισι κακήν· πεδίον δὲ γὰρ αἰεὶ
- τετράφαθʼ, ὁππότʼ ἐπὶ Τρώων ἀΐοιεν ἰόντων.
- τοὺς δʼ ὃ γέρων γήθησεν ἰδὼν θάρσυνέ τε μύθῳ
- καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- οὕτω νῦν φίλα τέκνα φυλάσσετε· μηδέ τινʼ ὕπνος
- αἱρείτω, μὴ χάρμα γενώμεθα δυσμενέεσσιν.
- ὣς εἰπὼν τάφροιο διέσσυτο· τοὶ δʼ ἅμʼ ἕποντο
- Ἀργείων βασιλῆες ὅσοι κεκλήατο βουλήν.
- τοῖς δʼ ἅμα Μηριόνης καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς
- ἤϊσαν· αὐτοὶ γὰρ κάλεον συμμητιάασθαι.
- τάφρον δʼ ἐκδιαβάντες ὀρυκτὴν ἑδριόωντο
- ἐν καθαρῷ, ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος
- πιπτόντων· ὅθεν αὖτις ἀπετράπετʼ ὄβριμος Ἕκτωρ
- ὀλλὺς Ἀργείους, ὅτε δὴ περὶ νὺξ ἐκάλυψεν.
- ἔνθα καθεζόμενοι ἔπεʼ ἀλλήλοισι πίφαυσκον·
- τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- ὦ φίλοι οὐκ ἂν δή τις ἀνὴρ πεπίθοιθʼ ἑῷ αὐτοῦ
- θυμῷ τολμήεντι μετὰ Τρῶας μεγαθύμους
- ἐλθεῖν, εἴ τινά που δηΐων ἕλοι ἐσχατόωντα,
- ἤ τινά που καὶ φῆμιν ἐνὶ Τρώεσσι πύθοιτο,
- ἅσσά τε μητιόωσι μετὰ σφίσιν, ἢ μεμάασιν
- αὖθι μένειν παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν, ἦε πόλιν δὲ
- ἂψ ἀναχωρήσουσιν, ἐπεὶ δαμάσαντό γʼ Ἀχαιούς.
- ταῦτά κε πάντα πύθοιτο, καὶ ἂψ εἰς ἡμέας ἔλθοι
- ἀσκηθής· μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη
- πάντας ἐπʼ ἀνθρώπους, καί οἱ δόσις ἔσσεται ἐσθλή·
- ὅσσοι γὰρ νήεσσιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι
- τῶν πάντων οἱ ἕκαστος ὄϊν δώσουσι μέλαιναν
- θῆλυν ὑπόρρηνον· τῇ μὲν κτέρας οὐδὲν ὁμοῖον,
- αἰεὶ δʼ ἐν δαίτῃσι καὶ εἰλαπίνῃσι παρέσται.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
- τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
- Νέστορ ἔμʼ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
- ἀνδρῶν δυσμενέων δῦναι στρατὸν ἐγγὺς ἐόντων