Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
- ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν προτὶ Ἴλιον ἱρήν.
- ὣς δʼ αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
- νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
- ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.
- ἦμος δʼ οὔτʼ ἄρ πω ἠώς, ἔτι δʼ ἀμφιλύκη νύξ,
- τῆμος ἄρʼ ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν,
- τύμβον δʼ ἀμφʼ αὐτὴν ἕνα ποίεον ἐξαγαγόντες
- ἄκριτον ἐκ πεδίου, ποτὶ δʼ αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν
- πύργους θʼ ὑψηλούς, εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.
- ἐν δʼ αὐτοῖσι πύλας ἐνεποίεον εὖ ἀραρυίας,
- ὄφρα διʼ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·
- ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ἐπʼ αὐτῷ τάφρον ὄρυξαν
- εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξαν.
- ὣς οἳ μὲν πονέοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί·
- οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἀστεροπητῇ
- θηεῦντο μέγα ἔργον Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.
- τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
- Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν
- ὅς τις ἔτʼ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει;
- οὐχ ὁράᾳς ὅτι δʼ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
- τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον
- ἤλασαν, οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας;
- τοῦ δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς·
- τοῦ δʼ ἐπιλήσονται τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων
- ἥρῳ Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντε.
- τὸν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
- ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες.
- ἄλλός κέν τις τοῦτο θεῶν δείσειε νόημα,
- ὃς σέο πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε·
- σὸν δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς.
- ἄγρει μὰν ὅτʼ ἂν αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
- οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
- τεῖχος ἀναρρήξας τὸ μὲν εἰς ἅλα πᾶν καταχεῦαι,
- αὖτις δʼ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι καλύψαι,
- ὥς κέν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν.
- ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
- δύσετο δʼ ἠέλιος, τετέλεστο δὲ ἔργον Ἀχαιῶν,
- βουφόνεον δὲ κατὰ κλισίας καὶ δόρπον ἕλοντο.
- νῆες δʼ ἐκ Λήμνοιο παρέσταν οἶνον ἄγουσαι
- πολλαί, τὰς προέηκεν Ἰησονίδης Εὔνηος,
- τόν ῥʼ ἔτεχʼ Ὑψιπύλη ὑπʼ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν.
- χωρὶς δʼ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
- δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ χίλια μέτρα.
- ἔνθεν οἰνίζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,
- ἄλλοι μὲν χαλκῷ, ἄλλοι δʼ αἴθωνι σιδήρῳ,
- ἄλλοι δὲ ῥινοῖς, ἄλλοι δʼ αὐτῇσι βόεσσιν,
- ἄλλοι δʼ ἀνδραπόδεσσι· τίθεντο δὲ δαῖτα θάλειαν.
- παννύχιοι μὲν ἔπειτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
- δαίνυντο, Τρῶες δὲ κατὰ πτόλιν ἠδʼ ἐπίκουροι·
- παννύχιος δέ σφιν κακὰ μήδετο μητίετα Ζεὺς
- σμερδαλέα κτυπέων· τοὺς δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει·
- οἶνον δʼ ἐκ δεπάων χαμάδις χέον, οὐδέ τις ἔτλη
- πρὶν πιέειν πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.
- κοιμήσαντʼ ἄρʼ ἔπειτα καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.
- Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσαν ἐπʼ αἶαν,
- Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος
- ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο·
- αὐτὸς δέ σφʼ ἀγόρευε, θεοὶ δʼ ὑπὸ πάντες ἄκουον·
- κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,
- ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
- μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις ἄρσην
- πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλʼ ἅμα πάντες
- αἰνεῖτʼ, ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
- ὃν δʼ ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλοντα νοήσω
- ἐλθόντʼ ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν ἢ Δαναοῖσι
- πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ·
- ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον ἠερόεντα
- τῆλε μάλʼ, ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον,
- ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος οὐδός,
- τόσσον ἔνερθʼ Ἀΐδεω ὅσον οὐρανός ἐστʼ ἀπὸ γαίης·
- γνώσετʼ ἔπειθʼ ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων.
- εἰ δʼ ἄγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα εἴδετε πάντες·
- σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες
- πάντές τʼ ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι·
- ἀλλʼ οὐκ ἂν ἐρύσαιτʼ ἐξ οὐρανόθεν πεδίον δὲ
- Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρʼ, οὐδʼ εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι,
- αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμʼ αὐτῇ τε θαλάσσῃ·
- σειρὴν μέν κεν ἔπειτα περὶ ῥίον Οὐλύμποιο
- δησαίμην, τὰ δέ κʼ αὖτε μετήορα πάντα γένοιτο.
- τόσσον ἐγὼ περί τʼ εἰμὶ θεῶν περί τʼ εἴμʼ ἀνθρώπων.
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
- μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν.
- ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
- ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων
- εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἐπιεικτόν·
- ἀλλʼ ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθʼ αἰχμητάων,
- οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται.
- ἀλλʼ ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθʼ ὡς σὺ κελεύεις·
- βουλὴν δʼ Ἀργείοις ὑποθησόμεθʼ ἥ τις ὀνήσει,
- ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.
- τὴν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
- θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· οὔ νύ τι θυμῷ
- πρόφρονι μυθέομαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι.
- ὣς εἰπὼν ὑπʼ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδʼ ἵππω
- ὠκυπέτα χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε,
- χρυσὸν δʼ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δʼ ἱμάσθλην
- χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δʼ ἐπεβήσετο δίφρου,
- μάστιξεν δʼ ἐλάαν· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
- μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
- Ἴδην δʼ ἵκανεν πολυπίδακα μητέρα θηρῶν
- Γάργαρον, ἔνθά τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
- ἔνθʼ ἵππους ἔστησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
- λύσας ἐξ ὀχέων, κατὰ δʼ ἠέρα πουλὺν ἔχευεν.
- αὐτὸς δʼ ἐν κορυφῇσι καθέζετο κύδεϊ γαίων
- εἰσορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν.
- οἳ δʼ ἄρα δεῖπνον ἕλοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
- ῥίμφα κατὰ κλισίας, ἀπὸ δʼ αὐτοῦ θωρήσσοντο.
- Τρῶες δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἀνὰ πτόλιν ὁπλίζοντο
- παυρότεροι· μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι
- χρειοῖ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν.
- πᾶσαι δʼ ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δʼ ἔσσυτο λαός,
- πεζοί θʼ ἱππῆές τε· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
- οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο
- σύν ῥʼ ἔβαλον ῥινούς, σὺν δʼ ἔγχεα καὶ μένεʼ ἀνδρῶν
- χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι
- ἔπληντʼ ἀλλήλῃσι, πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
- ἔνθα δʼ ἅμʼ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
- ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δʼ αἵματι γαῖα.
- ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
- τόφρα μάλʼ ἀμφοτέρων βέλεʼ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός.
- ἦμος δʼ Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει,
- καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα·
- ἐν δʼ ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο
- Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
- ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δʼ αἴσιμον ἦμαρ Ἀχαιῶν.
- αἳ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
- ἑζέσθην, Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν·
- αὐτὸς δʼ ἐξ Ἴδης μεγάλʼ ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ
- ἧκε σέλας μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν· οἳ δὲ ἰδόντες
- θάμβησαν, καὶ πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν.
- ἔνθʼ οὔτʼ Ἰδομενεὺς τλῆ μίμνειν οὔτʼ Ἀγαμέμνων,
- οὔτε δύʼ Αἴαντες μενέτην θεράποντες Ἄρηος·
- Νέστωρ οἶος ἔμιμνε Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν
- οὔ τι ἑκών, ἀλλʼ ἵππος ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ
- δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
- ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων
- κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν.
- ἀλγήσας δʼ ἀνέπαλτο, βέλος δʼ εἰς ἐγκέφαλον δῦ,
- σὺν δʼ ἵππους ἐτάραξε κυλινδόμενος περὶ χαλκῷ.
- ὄφρʼ ὁ γέρων ἵπποιο παρηορίας ἀπέταμνε
- φασγάνῳ ἀΐσσων, τόφρʼ Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι
- ἦλθον ἀνʼ ἰωχμὸν θρασὺν ἡνίοχον φορέοντες
- Ἕκτορα· καί νύ κεν ἔνθʼ ὁ γέρων ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν
- εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
- σμερδαλέον δʼ ἐβόησεν ἐποτρύνων Ὀδυσῆα·
- διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
- πῇ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλὼν κακὸς ὣς ἐν ὁμίλῳ;
- μή τίς τοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξῃ·
- ἀλλὰ μένʼ ὄφρα γέροντος ἀπώσομεν ἄγριον ἄνδρα.
- ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἐσάκουσε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
- ἀλλὰ παρήϊξεν κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
- Τυδεΐδης δʼ αὐτός περ ἐὼν προμάχοισιν ἐμίχθη,
- στῆ δὲ πρόσθʼ ἵππων Νηληϊάδαο γέροντος,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- ὦ γέρον ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί,
- σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ὀπάζει,
- ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι.
- ἀλλʼ ἄγʼ ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι
- οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο
- κραιπνὰ μάλʼ ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι,
- οὕς ποτʼ ἀπʼ Αἰνείαν ἑλόμην μήστωρε φόβοιο.
- τούτω μὲν θεράποντε κομείτων, τώδε δὲ νῶϊ
- Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοις ἰθύνομεν, ὄφρα καὶ Ἕκτωρ
- εἴσεται εἰ καὶ ἐμὸν δόρυ μαίνεται ἐν παλάμῃσιν.
- ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
- Νεστορέας μὲν ἔπειθʼ ἵππους θεράποντε κομείτην
- ἴφθιμοι Σθένελός τε καὶ Εὐρυμέδων ἀγαπήνωρ.
- τὼ δʼ εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην·
- Νέστωρ δʼ ἐν χείρεσσι λάβʼ ἡνία σιγαλόεντα,
- μάστιξεν δʼ ἵππους· τάχα δʼ Ἕκτορος ἄγχι γένοντο.
- τοῦ δʼ ἰθὺς μεμαῶτος ἀκόντισε Τυδέος υἱός·
- καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρτεν, ὃ δʼ ἡνίοχον θεράποντα
- υἱὸν ὑπερθύμου Θηβαίου Ἠνιοπῆα
- ἵππων ἡνίʼ ἔχοντα βάλε στῆθος παρὰ μαζόν.
- ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
- ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
- Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο·
- τὸν μὲν ἔπειτʼ εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
- κεῖσθαι, ὃ δʼ ἡνίοχον μέθεπε θρασύν· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
- ἵππω δευέσθην σημάντορος· αἶψα γὰρ εὗρεν
- Ἰφιτίδην Ἀρχεπτόλεμον θρασύν, ὅν ῥα τόθʼ ἵππων
- ὠκυπόδων ἐπέβησε, δίδου δέ οἱ ἡνία χερσίν.
- ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο,
- καί νύ κε σήκασθεν κατὰ Ἴλιον ἠΰτε ἄρνες,
- εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
- βροντήσας δʼ ἄρα δεινὸν ἀφῆκʼ ἀργῆτα κεραυνόν,
- κὰδ δὲ πρόσθʼ ἵππων Διομήδεος ἧκε χαμᾶζε·
- δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο,
- τὼ δʼ ἵππω δείσαντε καταπτήτην ὑπʼ ὄχεσφι·
- Νέστορα δʼ ἐκ χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα,
- δεῖσε δʼ ὅ γʼ ἐν θυμῷ, Διομήδεα δὲ προσέειπε·
- Τυδεΐδη ἄγε δʼ αὖτε φόβον δʼ ἔχε μώνυχας ἵππους.
- ἦ οὐ γιγνώσκεις ὅ τοι ἐκ Διὸς οὐχ ἕπετʼ ἀλκή;
- νῦν μὲν γὰρ τούτῳ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπάζει
- σήμερον· ὕστερον αὖτε καὶ ἡμῖν, αἴ κʼ ἐθέλῃσι,
- δώσει· ἀνὴρ δέ κεν οὔ τι Διὸς νόον εἰρύσσαιτο
- οὐδὲ μάλʼ ἴφθιμος, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
- ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες·
- ἀλλὰ τόδʼ αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει·
- Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσʼ ἀγορεύων·
- Τυδεΐδης ὑπʼ ἐμεῖο φοβεύμενος ἵκετο νῆας.
- ὥς ποτʼ ἀπειλήσει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος, οἷον ἔειπες.
- εἴ περ γάρ σʼ Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φήσει,
- ἀλλʼ οὐ πείσονται Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
- καὶ Τρώων ἄλοχοι μεγαθύμων ἀσπιστάων,
- τάων ἐν κονίῃσι βάλες θαλεροὺς παρακοίτας.
- ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους
- αὖτις ἀνʼ ἰωχμόν· ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ
- ἠχῇ θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο.
- τῷ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
- Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον Δαναοὶ ταχύπωλοι
- ἕδρῃ τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσι·
- νῦν δέ σʼ ἀτιμήσουσι· γυναικὸς ἄρʼ ἀντὶ τέτυξο.
- ἔρρε κακὴ γλήνη, ἐπεὶ οὐκ εἴξαντος ἐμεῖο
- πύργων ἡμετέρων ἐπιβήσεαι, οὐδὲ γυναῖκας
- ἄξεις ἐν νήεσσι· πάρος τοι δαίμονα δώσω.
- ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν
- ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι.
- τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
- τρὶς δʼ ἄρʼ ἀπʼ Ἰδαίων ὀρέων κτύπε μητίετα Ζεὺς
- σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην.
- Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
- Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
- ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
- γιγνώσκω δʼ ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων
- νίκην καὶ μέγα κῦδος, ἀτὰρ Δαναοῖσί γε πῆμα·
- νήπιοι οἳ ἄρα δὴ τάδε τείχεα μηχανόωντο
- ἀβλήχρʼ οὐδενόσωρα· τὰ δʼ οὐ μένος ἁμὸν ἐρύξει·
- ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν.
- ἀλλʼ ὅτε κεν δὴ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι γένωμαι,
- μνημοσύνη τις ἔπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω,
- ὡς πυρὶ νῆας ἐνιπρήσω, κτείνω δὲ καὶ αὐτοὺς
- Ἀργείους παρὰ νηυσὶν ἀτυζομένους ὑπὸ καπνοῦ.
- ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
- Ξάνθέ τε καὶ σὺ Πόδαργε καὶ Αἴθων Λάμπέ τε δῖε
- νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον, ἣν μάλα πολλὴν
- Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
- ὑμῖν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν ἔθηκεν
- οἶνόν τʼ ἐγκεράσασα πιεῖν, ὅτε θυμὸς ἀνώγοι,
- ἢ ἐμοί, ὅς πέρ οἱ θαλερὸς πόσις εὔχομαι εἶναι.
- ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὄφρα λάβωμεν
- ἀσπίδα Νεστορέην, τῆς νῦν κλέος οὐρανὸν ἵκει
- πᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνας τε καὶ αὐτήν,
- αὐτὰρ ἀπʼ ὤμοιιν Διομήδεος ἱπποδάμοιο
- δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.
- εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἐελποίμην κεν Ἀχαιοὺς
- αὐτονυχὶ νηῶν ἐπιβησέμεν ὠκειάων.
- ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη,
- σείσατο δʼ εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον,
- καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα·
- ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ
- ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός.
- οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρʼ ἀνάγουσι
- πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην.
- εἴ περ γάρ κʼ ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί,
- Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν,
- αὐτοῦ κʼ ἔνθʼ ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ.
- τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη κρείων ἐνοσίχθων·
- Ἥρη ἀπτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
- οὐκ ἂν ἔγωγʼ ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι
- ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστιν.
- ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
- τῶν δʼ ὅσον ἐκ νηῶν ἀπὸ πύργου τάφρος ἔεργε
- πλῆθεν ὁμῶς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν ἀσπιστάων
- εἰλομένων· εἴλει δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
- Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκε.
- καί νύ κʼ ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ νῆας ἐΐσας,
- εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκʼ Ἀγαμέμνονι πότνια Ἥρη
- αὐτῷ ποιπνύσαντι θοῶς ὀτρῦναι Ἀχαιούς.
- βῆ δʼ ἰέναι παρά τε κλισίας καὶ νῆας Ἀχαιῶν
- πορφύρεον μέγα φᾶρος ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ,
- στῆ δʼ ἐπʼ Ὀδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ,
- ἥ ῥʼ ἐν μεσσάτῳ ἔσκε γεγωνέμεν ἀμφοτέρωσε,
- ἠμὲν ἐπʼ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο
- ἠδʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος, τοί ῥʼ ἔσχατα νῆας ἐΐσας