Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα.
- τοῖσι δʼ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο ἰσόθεος φὼς
- τεύχεʼ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος
- δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην
- ἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκες
- οὕνεκʼ ἄρʼ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ,
- ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας.
- τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ, οὔ τι κράτεΐ γε,
- στεινωπῷ ἐν ὁδῷ ὅθʼ ἄρʼ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον
- χραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς
- δουρὶ μέσον περόνησεν, ὃ δʼ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·
- τεύχεα δʼ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.
- καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·
- αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα,
- δῶκε δʼ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι·
- τοῦ ὅ γε τεύχεʼ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.
- οἳ δὲ μάλʼ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη·
- ἀλλʼ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν
- θάρσεϊ ᾧ· γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων·
- καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη.
- τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα·
- πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα.
- εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη·
- τώ κε τάχʼ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ.
- ὑμέων δʼ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν
- οὐδʼ οἳ προφρονέως μέμαθʼ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.
- ὣς νείκεσσʼ ὃ γέρων, οἳ δʼ ἐννέα πάντες ἀνέσταν.
- ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
- τῷ δʼ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,
- τοῖσι δʼ ἐπʼ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,
- τοῖσι δʼ ἐπʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
- Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ,
- τοῖσι δʼ ἐπʼ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός,
- ἂν δὲ Θόας Ἀνδραιμονίδης καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
- πάντες ἄρʼ οἵ γʼ ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.
- τοῖς δʼ αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε λάχῃσιν·
- οὗτος γὰρ δὴ ὀνήσει ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,
- καὶ δʼ αὐτὸς ὃν θυμὸν ὀνήσεται αἴ κε φύγῃσι
- δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος,
- ἐν δʼ ἔβαλον κυνέῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
- λαοὶ δʼ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον·
- ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
- Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν,
- ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.
- ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
- ἐκ δʼ ἔθορε κλῆρος κυνέης ὃν ἄρʼ ἤθελον αὐτοὶ
- Αἴαντος· κῆρυξ δὲ φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
- δεῖξʼ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν.
- οἳ δʼ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
- ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέῃ βάλε φαίδιμος Αἴας,
- ἤτοι ὑπέσχεθε χεῖρʼ, ὃ δʼ ἄρʼ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς,
- γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῷ.
- τὸν μὲν πὰρ πόδʼ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε·
- ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς
- θυμῷ, ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον.
- ἀλλʼ ἄγετʼ ὄφρʼ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω,
- τόφρʼ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι
- σιγῇ ἐφʼ ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται,
- ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης·
- οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται
- οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδʼ ἐμὲ νήϊδά γʼ οὕτως
- ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·