αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλονἡβῷμʼ ὡς ὅτʼ ἐπʼ ὠκυρόῳ Κελάδοντι μάχοντοἀγρόμενοι Πύλιοί τε καὶ Ἀρκάδες ἐγχεσίμωροιΦειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα.τοῖσι δʼ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο ἰσόθεος φὼςτεύχεʼ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτοςδίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτηνἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκεςοὕνεκʼ ἄρʼ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ,ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας.τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ, οὔ τι κράτεΐ γε,στεινωπῷ ἐν ὁδῷ ὅθʼ ἄρʼ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρονχραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰςδουρὶ μέσον περόνησεν, ὃ δʼ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·τεύχεα δʼ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα,δῶκε δʼ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι·τοῦ ὅ γε τεύχεʼ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.οἳ δὲ μάλʼ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη·