Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. καὶ μὲν τῶν ὑπέλυσε μένος καὶ φαίδιμα γυῖα
  2. Μηκιστηϊάδης καὶ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἐσύλα.
  3. Ἀστύαλον δʼ ἄρʼ ἔπεφνε μενεπτόλεμος Πολυποίτης·
  4. Πιδύτην δʼ Ὀδυσεὺς Περκώσιον ἐξενάριξεν
  5. ἔγχεϊ χαλκείῳ, Τεῦκρος δʼ Ἀρετάονα δῖον.
  6. Ἀντίλοχος δʼ Ἄβληρον ἐνήρατο δουρὶ φαεινῷ
  7. Νεστορίδης, Ἔλατον δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  8. ναῖε δὲ Σατνιόεντος ἐϋρρείταο παρʼ ὄχθας
  9. Πήδασον αἰπεινήν. Φύλακον δʼ ἕλε Λήϊτος ἥρως
  10. φεύγοντʼ· Εὐρύπυλος δὲ Μελάνθιον ἐξενάριξεν.
  11. Ἄδρηστον δʼ ἄρʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
  12. ζωὸν ἕλʼ· ἵππω γάρ οἱ ἀτυζομένω πεδίοιο
  13. ὄζῳ ἔνι βλαφθέντε μυρικίνῳ ἀγκύλον ἅρμα
  14. ἄξαντʼ ἐν πρώτῳ ῥυμῷ αὐτὼ μὲν ἐβήτην
  15. πρὸς πόλιν, ᾗ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι φοβέοντο,
  16. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο παρὰ τροχὸν ἐξεκυλίσθη
  17. πρηνὴς ἐν κονίῃσιν ἐπὶ στόμα· πὰρ δέ οἱ ἔστη
  18. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἔχων δολιχόσκιον ἔγχος.
  19. Ἄδρηστος δʼ ἄρʼ ἔπειτα λαβὼν ἐλίσσετο γούνων·
  20. ζώγρει Ἀτρέος υἱέ, σὺ δʼ ἄξια δέξαι ἄποινα·
  21. πολλὰ δʼ ἐν ἀφνειοῦ πατρὸς κειμήλια κεῖται
  22. χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
  23. τῶν κέν τοι χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσιʼ ἄποινα
  24. εἴ κεν ἐμὲ ζωὸν πεπύθοιτʼ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  25. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθε·
  26. καὶ δή μιν τάχʼ ἔμελλε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  27. δώσειν ᾧ θεράποντι καταξέμεν· ἀλλʼ Ἀγαμέμνων
  28. ἀντίος ἦλθε θέων, καὶ ὁμοκλήσας ἔπος ηὔδα·
  29. ὦ πέπον ὦ Μενέλαε, τί ἢ δὲ σὺ κήδεαι οὕτως
  30. ἀνδρῶν; ἦ σοὶ ἄριστα πεποίηται κατὰ οἶκον
  31. πρὸς Τρώων; τῶν μή τις ὑπεκφύγοι αἰπὺν ὄλεθρον
  32. χεῖράς θʼ ἡμετέρας, μηδʼ ὅν τινα γαστέρι μήτηρ
  33. κοῦρον ἐόντα φέροι, μηδʼ ὃς φύγοι, ἀλλʼ ἅμα πάντες
  34. Ἰλίου ἐξαπολοίατʼ ἀκήδεστοι καὶ ἄφαντοι.
  35. ὣς εἰπὼν ἔτρεψεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως
  36. αἴσιμα παρειπών· ὃ δʼ ἀπὸ ἕθεν ὤσατο χειρὶ
  37. ἥρωʼ Ἄδρηστον· τὸν δὲ κρείων Ἀγαμέμνων
  38. οὖτα κατὰ λαπάρην· ὃ δʼ ἀνετράπετʼ, Ἀτρεΐδης δὲ
  39. λὰξ ἐν στήθεσι βὰς ἐξέσπασε μείλινον ἔγχος.
  40. Νέστωρ δʼ Ἀργείοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  41. ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος
  42. μή τις νῦν ἐνάρων ἐπιβαλλόμενος μετόπισθε
  43. μιμνέτω ὥς κε πλεῖστα φέρων ἐπὶ νῆας ἵκηται,
  44. ἀλλʼ ἄνδρας κτείνωμεν· ἔπειτα δὲ καὶ τὰ ἕκηλοι
  45. νεκροὺς ἂμ πεδίον συλήσετε τεθνηῶτας.
  46. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  47. ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  48. Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες,
  49. εἰ μὴ ἄρʼ Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι εἶπε παραστὰς
  50. Πριαμίδης Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχʼ ἄριστος·
  51. Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ, ἐπεὶ πόνος ὔμμι μάλιστα
  52. Τρώων καὶ Λυκίων ἐγκέκλιται, οὕνεκʼ ἄριστοι
  53. πᾶσαν ἐπʼ ἰθύν ἐστε μάχεσθαί τε φρονέειν τε,
  54. στῆτʼ αὐτοῦ, καὶ λαὸν ἐρυκάκετε πρὸ πυλάων
  55. πάντῃ ἐποιχόμενοι πρὶν αὖτʼ ἐν χερσὶ γυναικῶν
  56. φεύγοντας πεσέειν, δηΐοισι δὲ χάρμα γενέσθαι.
  57. αὐτὰρ ἐπεί κε φάλαγγας ἐποτρύνητον ἁπάσας,
  58. ἡμεῖς μὲν Δαναοῖσι μαχησόμεθʼ αὖθι μένοντες,
  59. καὶ μάλα τειρόμενοί περ· ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει·
  60. Ἕκτορ ἀτὰρ σὺ πόλιν δὲ μετέρχεο, εἰπὲ δʼ ἔπειτα
  61. μητέρι σῇ καὶ ἐμῇ· ἣ δὲ ξυνάγουσα γεραιὰς
  62. νηὸν Ἀθηναίης γλαυκώπιδος ἐν πόλει ἄκρῃ
  63. οἴξασα κληῗδι θύρας ἱεροῖο δόμοιο
  64. πέπλον, ὅς οἱ δοκέει χαριέστατος ἠδὲ μέγιστος
  65. εἶναι ἐνὶ μεγάρῳ καί οἱ πολὺ φίλτατος αὐτῇ,
  66. θεῖναι Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  67. καί οἱ ὑποσχέσθαι δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  68. ἤνις ἠκέστας ἱερευσέμεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃ
  69. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα,
  70. ὥς κεν Τυδέος υἱὸν ἀπόσχῃ Ἰλίου ἱρῆς
  71. ἄγριον αἰχμητὴν κρατερὸν μήστωρα φόβοιο,
  72. ὃν δὴ ἐγὼ κάρτιστον Ἀχαιῶν φημι γενέσθαι.
  73. οὐδʼ Ἀχιλῆά ποθʼ ὧδέ γʼ ἐδείδιμεν ὄρχαμον ἀνδρῶν,
  74. ὅν πέρ φασι θεᾶς ἐξέμμεναι· ἀλλʼ ὅδε λίην
  75. μαίνεται, οὐδέ τίς οἱ δύναται μένος ἰσοφαρίζειν.
  76. ὣς ἔφαθʼ, Ἕκτωρ δʼ οὔ τι κασιγνήτῳ ἀπίθησεν.
  77. αὐτίκα δʼ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε,
  78. πάλλων δʼ ὀξέα δοῦρα κατὰ στρατὸν ᾤχετο πάντῃ
  79. ὀτρύνων μαχέσασθαι, ἔγειρε δὲ φύλοπιν αἰνήν.
  80. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν·
  81. Ἀργεῖοι δʼ ὑπεχώρησαν, λῆξαν δὲ φόνοιο,
  82. φὰν δέ τινʼ ἀθανάτων ἐξ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
  83. Τρωσὶν ἀλεξήσοντα κατελθέμεν, ὡς ἐλέλιχθεν.
  84. Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  85. Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  86. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,
  87. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ βείω προτὶ Ἴλιον, ἠδὲ γέρουσιν
  88. εἴπω βουλευτῇσι καὶ ἡμετέρῃς ἀλόχοισι
  89. δαίμοσιν ἀρήσασθαι, ὑποσχέσθαι δʼ ἑκατόμβας.
  90. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  91. ἀμφὶ δέ μιν σφυρὰ τύπτε καὶ αὐχένα δέρμα κελαινὸν
  92. ἄντυξ ἣ πυμάτη θέεν ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης.
  93. Γλαῦκος δʼ Ἱππολόχοιο πάϊς καὶ Τυδέος υἱὸς
  94. ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι.
  95. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντε,
  96. τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  97. τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε καταθνητῶν ἀνθρώπων;
  98. οὐ μὲν γάρ ποτʼ ὄπωπα μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  99. τὸ πρίν· ἀτὰρ μὲν νῦν γε πολὺ προβέβηκας ἁπάντων
  100. σῷ θάρσει, ὅ τʼ ἐμὸν δολιχόσκιον ἔγχος ἔμεινας·
  101. δυστήνων δέ τε παῖδες ἐμῷ μένει ἀντιόωσιν.
  102. εἰ δέ τις ἀθανάτων γε κατʼ οὐρανοῦ εἰλήλουθας,
  103. οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην.
  104. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Δρύαντος υἱὸς κρατερὸς Λυκόοργος
  105. δὴν ἦν, ὅς ῥα θεοῖσιν ἐπουρανίοισιν ἔριζεν·
  106. ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνας
  107. σεῦε κατʼ ἠγάθεον Νυσήϊον· αἳ δʼ ἅμα πᾶσαι
  108. θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν ὑπʼ ἀνδροφόνοιο Λυκούργου
  109. θεινόμεναι βουπλῆγι· Διώνυσος δὲ φοβηθεὶς
  110. δύσεθʼ ἁλὸς κατὰ κῦμα, Θέτις δʼ ὑπεδέξατο κόλπῳ
  111. δειδιότα· κρατερὸς γὰρ ἔχε τρόμος ἀνδρὸς ὁμοκλῇ.
  112. τῷ μὲν ἔπειτʼ ὀδύσαντο θεοὶ ῥεῖα ζώοντες,
  113. καί μιν τυφλὸν ἔθηκε Κρόνου πάϊς· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  114. ἦν, ἐπεὶ ἀθανάτοισιν ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν·
  115. οὐδʼ ἂν ἐγὼ μακάρεσσι θεοῖς ἐθέλοιμι μάχεσθαι.
  116. εἰ δέ τίς ἐσσι βροτῶν οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν,
  117. ἆσσον ἴθʼ ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθʼ ἵκηαι.
  118. τὸν δʼ αὖθʼ Ἱππολόχοιο προσηύδα φαίδιμος υἱός·
  119. Τυδεΐδη μεγάθυμε τί ἢ γενεὴν ἐρεείνεις;
  120. οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν.
  121. φύλλα τὰ μέν τʼ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θʼ ὕλη
  122. τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δʼ ἐπιγίγνεται ὥρη·
  123. ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δʼ ἀπολήγει.
  124. εἰ δʼ ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι ὄφρʼ ἐῢ εἰδῇς
  125. ἡμετέρην γενεήν, πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασιν·
  126. ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο,
  127. ἔνθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν, ὃ κέρδιστος γένετʼ ἀνδρῶν,
  128. Σίσυφος Αἰολίδης· ὃ δʼ ἄρα Γλαῦκον τέκεθʼ υἱόν,
  129. αὐτὰρ Γλαῦκος τίκτεν ἀμύμονα Βελλεροφόντην·
  130. τῷ δὲ θεοὶ κάλλός τε καὶ ἠνορέην ἐρατεινὴν
  131. ὤπασαν· αὐτάρ οἱ Προῖτος κακὰ μήσατο θυμῷ,
  132. ὅς ῥʼ ἐκ δήμου ἔλασσεν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
  133. Ἀργείων· Ζεὺς γάρ οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ ἐδάμασσε.
  134. τῷ δὲ γυνὴ Προίτου ἐπεμήνατο δῖʼ Ἄντεια
  135. κρυπταδίῃ φιλότητι μιγήμεναι· ἀλλὰ τὸν οὔ τι
  136. πεῖθʼ ἀγαθὰ φρονέοντα δαΐφρονα Βελλεροφόντην.
  137. ἣ δὲ ψευσαμένη Προῖτον βασιλῆα προσηύδα·
  138. τεθναίης ὦ Προῖτʼ, ἢ κάκτανε Βελλεροφόντην,
  139. ὅς μʼ ἔθελεν φιλότητι μιγήμεναι οὐκ ἐθελούσῃ.
  140. ὣς φάτο, τὸν δὲ ἄνακτα χόλος λάβεν οἷον ἄκουσε·
  141. κτεῖναι μέν ῥʼ ἀλέεινε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
  142. πέμπε δέ μιν Λυκίην δέ, πόρεν δʼ ὅ γε σήματα λυγρὰ
  143. γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά,
  144. δεῖξαι δʼ ἠνώγειν ᾧ πενθερῷ ὄφρʼ ἀπόλοιτο.
  145. αὐτὰρ ὁ βῆ Λυκίην δὲ θεῶν ὑπʼ ἀμύμονι πομπῇ.
  146. ἀλλʼ ὅτε δὴ Λυκίην ἷξε Ξάνθόν τε ῥέοντα,
  147. προφρονέως μιν τῖεν ἄναξ Λυκίης εὐρείης·
  148. ἐννῆμαρ ξείνισσε καὶ ἐννέα βοῦς ἱέρευσεν.
  149. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς
  150. καὶ τότε μιν ἐρέεινε καὶ ᾔτεε σῆμα ἰδέσθαι
  151. ὅττί ῥά οἱ γαμβροῖο πάρα Προίτοιο φέροιτο.
  152. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σῆμα κακὸν παρεδέξατο γαμβροῦ,
  153. πρῶτον μέν ῥα Χίμαιραν ἀμαιμακέτην ἐκέλευσε
  154. πεφνέμεν· ἣ δʼ ἄρʼ ἔην θεῖον γένος οὐδʼ ἀνθρώπων,
  155. πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα,
  156. δεινὸν ἀποπνείουσα πυρὸς μένος αἰθομένοιο,
  157. καὶ τὴν μὲν κατέπεφνε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
  158. δεύτερον αὖ Σολύμοισι μαχέσσατο κυδαλίμοισι·
  159. καρτίστην δὴ τήν γε μάχην φάτο δύμεναι ἀνδρῶν.
  160. τὸ τρίτον αὖ κατέπεφνεν Ἀμαζόνας ἀντιανείρας.
  161. τῷ δʼ ἄρʼ ἀνερχομένῳ πυκινὸν δόλον ἄλλον ὕφαινε·
  162. κρίνας ἐκ Λυκίης εὐρείης φῶτας ἀρίστους
  163. εἷσε λόχον· τοὶ δʼ οὔ τι πάλιν οἶκον δὲ νέοντο·
  164. πάντας γὰρ κατέπεφνεν ἀμύμων Βελλεροφόντης.
  165. ἀλλʼ ὅτε δὴ γίγνωσκε θεοῦ γόνον ἠῢν ἐόντα
  166. αὐτοῦ μιν κατέρυκε, δίδου δʼ ὅ γε θυγατέρα ἥν,
  167. δῶκε δέ οἱ τιμῆς βασιληΐδος ἥμισυ πάσης·
  168. καὶ μέν οἱ Λύκιοι τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων
  169. καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο.
  170. ἣ δʼ ἔτεκε τρία τέκνα δαΐφρονι Βελλεροφόντῃ
  171. Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν.
  172. Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς,
  173. ἣ δʼ ἔτεκʼ ἀντίθεον Σαρπηδόνα χαλκοκορυστήν.
  174. ἀλλʼ ὅτε δὴ καὶ κεῖνος ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν,
  175. ἤτοι ὃ κὰπ πεδίον τὸ Ἀλήϊον οἶος ἀλᾶτο
  176. ὃν θυμὸν κατέδων, πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων·
  177. Ἴσανδρον δέ οἱ υἱὸν Ἄρης ἆτος πολέμοιο
  178. μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε κυδαλίμοισι·
  179. τὴν δὲ χολωσαμένη χρυσήνιος Ἄρτεμις ἔκτα.
  180. Ἱππόλοχος δέ μʼ ἔτικτε, καὶ ἐκ τοῦ φημι γενέσθαι·
  181. πέμπε δέ μʼ ἐς Τροίην, καί μοι μάλα πόλλʼ ἐπέτελλεν
  182. αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων,
  183. μηδὲ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν, οἳ μέγʼ ἄριστοι
  184. ἔν τʼ Ἐφύρῃ ἐγένοντο καὶ ἐν Λυκίῃ εὐρείῃ.
  185. ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι.
  186. ὣς φάτο, γήθησεν δὲ βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  187. ἔγχος μὲν κατέπηξεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  188. αὐτὰρ ὃ μειλιχίοισι προσηύδα ποιμένα λαῶν·
  189. ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός·
  190. Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην
  191. ξείνισʼ ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματʼ ἐρύξας·
  192. οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά·
  193. Οἰνεὺς μὲν ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
  194. Βελλεροφόντης δὲ χρύσεον δέπας ἀμφικύπελλον
  195. καί μιν ἐγὼ κατέλειπον ἰὼν ἐν δώμασʼ ἐμοῖσι.
  196. Τυδέα δʼ οὐ μέμνημαι, ἐπεί μʼ ἔτι τυτθὸν ἐόντα
  197. κάλλιφʼ, ὅτʼ ἐν Θήβῃσιν ἀπώλετο λαὸς Ἀχαιῶν.
  198. τὼ νῦν σοὶ μὲν ἐγὼ ξεῖνος φίλος Ἄργεϊ μέσσῳ
  199. εἰμί, σὺ δʼ ἐν Λυκίῃ ὅτε κεν τῶν δῆμον ἵκωμαι.
  200. ἔγχεα δʼ ἀλλήλων ἀλεώμεθα καὶ διʼ ὁμίλου·
  201. πολλοὶ μὲν γὰρ ἐμοὶ Τρῶες κλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  202. κτείνειν ὅν κε θεός γε πόρῃ καὶ ποσσὶ κιχείω,
  203. πολλοὶ δʼ αὖ σοὶ Ἀχαιοὶ ἐναιρέμεν ὅν κε δύνηαι.
  204. τεύχεα δʼ ἀλλήλοις ἐπαμείψομεν, ὄφρα καὶ οἵδε
  205. γνῶσιν ὅτι ξεῖνοι πατρώϊοι εὐχόμεθʼ εἶναι.
  206. ὣς ἄρα φωνήσαντε καθʼ ἵππων ἀΐξαντε
  207. χεῖράς τʼ ἀλλήλων λαβέτην καὶ πιστώσαντο·
  208. ἔνθʼ αὖτε Γλαύκῳ Κρονίδης φρένας ἐξέλετο Ζεύς,
  209. ὃς πρὸς Τυδεΐδην Διομήδεα τεύχεʼ ἄμειβε
  210. χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοιʼ ἐννεαβοίων.
  211. Ἕκτωρ δʼ ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν,
  212. ἀμφʼ ἄρα μιν Τρώων ἄλοχοι θέον ἠδὲ θύγατρες
  213. εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους τε ἔτας τε
  214. καὶ πόσιας· ὃ δʼ ἔπειτα θεοῖς εὔχεσθαι ἀνώγει
  215. πάσας ἑξείης· πολλῇσι δὲ κήδεʼ ἐφῆπτο.
  216. ἀλλʼ ὅτε δὴ Πριάμοιο δόμον περικαλλέʼ ἵκανε
  217. ξεστῇς αἰθούσῃσι τετυγμένον· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
  218. πεντήκοντʼ ἔνεσαν θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο
  219. πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ παῖδες
  220. κοιμῶντο Πριάμοιο παρὰ μνηστῇς ἀλόχοισι,
  221. κουράων δʼ ἑτέρωθεν ἐναντίοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  222. δώδεκʼ ἔσαν τέγεοι θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο
  223. πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ γαμβροὶ
  224. κοιμῶντο Πριάμοιο παρʼ αἰδοίῃς ἀλόχοισιν·
  225. ἔνθά οἱ ἠπιόδωρος ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ
  226. Λαοδίκην ἐσάγουσα θυγατρῶν εἶδος ἀρίστην·
  227. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  228. τέκνον τίπτε λιπὼν πόλεμον θρασὺν εἰλήλουθας;
  229. ἦ μάλα δὴ τείρουσι δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν
  230. μαρνάμενοι περὶ ἄστυ· σὲ δʼ ἐνθάδε θυμὸς ἀνῆκεν
  231. ἐλθόντʼ ἐξ ἄκρης πόλιος Διὶ χεῖρας ἀνασχεῖν.
  232. ἀλλὰ μένʼ ὄφρά κέ τοι μελιηδέα οἶνον ἐνείκω,
  233. ὡς σπείσῃς Διὶ πατρὶ καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισι
  234. πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὐτὸς ὀνήσεαι αἴ κε πίῃσθα.
  235. ἀνδρὶ δὲ κεκμηῶτι μένος μέγα οἶνος ἀέξει,
  236. ὡς τύνη κέκμηκας ἀμύνων σοῖσιν ἔτῃσι.
  237. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  238. μή μοι οἶνον ἄειρε μελίφρονα πότνια μῆτερ,
  239. μή μʼ ἀπογυιώσῃς μένεος, ἀλκῆς τε λάθωμαι·
  240. χερσὶ δʼ ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον
  241. ἅζομαι· οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  242. αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι.
  243. ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς νηὸν Ἀθηναίης ἀγελείης
  244. ἔρχεο σὺν θυέεσσιν ἀολλίσσασα γεραιάς·
  245. πέπλον δʼ, ὅς τίς τοι χαριέστατος ἠδὲ μέγιστος
  246. ἔστιν ἐνὶ μεγάρῳ καί τοι πολὺ φίλτατος αὐτῇ,
  247. τὸν θὲς Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  248. καί οἱ ὑποσχέσθαι δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  249. ἤνις ἠκέστας ἱερευσέμεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃ
  250. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα,
  251. αἴ κεν Τυδέος υἱὸν ἀπόσχῃ Ἰλίου ἱρῆς
  252. ἄγριον αἰχμητὴν κρατερὸν μήστωρα φόβοιο.
  253. ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς νηὸν Ἀθηναίης ἀγελείης
  254. ἔρχευ, ἐγὼ δὲ Πάριν μετελεύσομαι ὄφρα καλέσσω
  255. αἴ κʼ ἐθέλῃσʼ εἰπόντος ἀκουέμεν· ὥς κέ οἱ αὖθι
  256. γαῖα χάνοι· μέγα γάρ μιν Ὀλύμπιος ἔτρεφε πῆμα
  257. Τρωσί τε καὶ Πριάμῳ μεγαλήτορι τοῖό τε παισίν.
  258. εἰ κεῖνόν γε ἴδοιμι κατελθόντʼ Ἄϊδος εἴσω
  259. φαίην κε φρένʼ ἀτέρπου ὀϊζύος ἐκλελαθέσθαι.
  260. ὣς ἔφαθʼ, ἣ δὲ μολοῦσα ποτὶ μέγαρʼ ἀμφιπόλοισι
  261. κέκλετο· ταὶ δʼ ἄρʼ ἀόλλισσαν κατὰ ἄστυ γεραιάς.
  262. αὐτὴ δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα,
  263. ἔνθʼ ἔσάν οἱ πέπλοι παμποίκιλα ἔργα γυναικῶν
  264. Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδὴς
  265. ἤγαγε Σιδονίηθεν ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον,
  266. τὴν ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν·
  267. τῶν ἕνʼ ἀειραμένη Ἑκάβη φέρε δῶρον Ἀθήνῃ,
  268. ὃς κάλλιστος ἔην ποικίλμασιν ἠδὲ μέγιστος,
  269. ἀστὴρ δʼ ὣς ἀπέλαμπεν· ἔκειτο δὲ νείατος ἄλλων.
  270. βῆ δʼ ἰέναι, πολλαὶ δὲ μετεσσεύοντο γεραιαί.
  271. αἱ δʼ ὅτε νηὸν ἵκανον Ἀθήνης ἐν πόλει ἄκρῃ,
  272. τῇσι θύρας ὤϊξε Θεανὼ καλλιπάρῃος
  273. Κισσηῒς ἄλοχος Ἀντήνορος ἱπποδάμοιο·
  274. τὴν γὰρ Τρῶες ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν.
  275. αἳ δʼ ὀλολυγῇ πᾶσαι Ἀθήνῃ χεῖρας ἀνέσχον·
  276. ἣ δʼ ἄρα πέπλον ἑλοῦσα Θεανὼ καλλιπάρῃος
  277. θῆκεν Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  278. εὐχομένη δʼ ἠρᾶτο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο·
  279. πότνιʼ Ἀθηναίη ἐρυσίπτολι δῖα θεάων
  280. ἆξον δὴ ἔγχος Διομήδεος, ἠδὲ καὶ αὐτὸν
  281. πρηνέα δὸς πεσέειν Σκαιῶν προπάροιθε πυλάων,
  282. ὄφρά τοι αὐτίκα νῦν δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  283. ἤνις ἠκέστας ἱερεύσομεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃς
  284. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα.
  285. ὣς ἔφατʼ εὐχομένη, ἀνένευε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη.
  286. ὣς αἳ μέν ῥʼ εὔχοντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
  287. Ἕκτωρ δὲ πρὸς δώματʼ Ἀλεξάνδροιο βεβήκει
  288. καλά, τά ῥʼ αὐτὸς ἔτευξε σὺν ἀνδράσιν οἳ τότʼ ἄριστοι
  289. ἦσαν ἐνὶ Τροίῃ ἐριβώλακι τέκτονες ἄνδρες,
  290. οἵ οἱ ἐποίησαν θάλαμον καὶ δῶμα καὶ αὐλὴν
  291. ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος ἐν πόλει ἄκρῃ.
  292. ἔνθʼ Ἕκτωρ εἰσῆλθε Διῒ φίλος, ἐν δʼ ἄρα χειρὶ
  293. ἔγχος ἔχʼ ἑνδεκάπηχυ· πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
  294. αἰχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης.
  295. τὸν δʼ εὗρʼ ἐν θαλάμῳ περικαλλέα τεύχεʼ ἕποντα
  296. ἀσπίδα καὶ θώρηκα, καὶ ἀγκύλα τόξʼ ἁφόωντα·
  297. Ἀργείη δʼ Ἑλένη μετʼ ἄρα δμῳῇσι γυναιξὶν
  298. ἧστο καὶ ἀμφιπόλοισι περικλυτὰ ἔργα κέλευε.
  299. τὸν δʼ Ἕκτωρ νείκεσσεν ἰδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσι·
  300. δαιμόνιʼ οὐ μὲν καλὰ χόλον τόνδʼ ἔνθεο θυμῷ,
  301. λαοὶ μὲν φθινύθουσι περὶ πτόλιν αἰπύ τε τεῖχος
  302. μαρνάμενοι· σέο δʼ εἵνεκʼ ἀϋτή τε πτόλεμός τε
  303. ἄστυ τόδʼ ἀμφιδέδηε· σὺ δʼ ἂν μαχέσαιο καὶ ἄλλῳ,
  304. ὅν τινά που μεθιέντα ἴδοις στυγεροῦ πολέμοιο.
  305. ἀλλʼ ἄνα μὴ τάχα ἄστυ πυρὸς δηΐοιο θέρηται.
  306. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν Ἀλέξανδρος θεοειδής·
  307. Ἕκτορ ἐπεί με κατʼ αἶσαν ἐνείκεσας οὐδʼ ὑπὲρ αἶσαν,
  308. τοὔνεκά τοι ἐρέω· σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον·
  309. οὔ τοι ἐγὼ Τρώων τόσσον χόλῳ οὐδὲ νεμέσσι
  310. ἥμην ἐν θαλάμῳ, ἔθελον δʼ ἄχεϊ προτραπέσθαι.
  311. νῦν δέ με παρειποῦσʼ ἄλοχος μαλακοῖς ἐπέεσσιν
  312. ὅρμησʼ ἐς πόλεμον· δοκέει δέ μοι ὧδε καὶ αὐτῷ
  313. λώϊον ἔσσεσθαι· νίκη δʼ ἐπαμείβεται ἄνδρας.
  314. ἀλλʼ ἄγε νῦν ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω·
  315. ἢ ἴθʼ, ἐγὼ δὲ μέτειμι· κιχήσεσθαι δέ σʼ ὀΐω.
  316. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  317. τὸν δʼ Ἑλένη μύθοισι προσηύδα μειλιχίοισι·
  318. δᾶερ ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου ὀκρυοέσσης,
  319. ὥς μʼ ὄφελʼ ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ
  320. οἴχεσθαι προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο θύελλα
  321. εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,
  322. ἔνθά με κῦμʼ ἀπόερσε πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι.
  323. αὐτὰρ ἐπεὶ τάδε γʼ ὧδε θεοὶ κακὰ τεκμήραντο,
  324. ἀνδρὸς ἔπειτʼ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις,
  325. ὃς ᾔδη νέμεσίν τε καὶ αἴσχεα πόλλʼ ἀνθρώπων.
  326. τούτῳ δʼ οὔτʼ ἂρ νῦν φρένες ἔμπεδοι οὔτʼ ἄρʼ ὀπίσσω
  327. ἔσσονται· τὼ καί μιν ἐπαυρήσεσθαι ὀΐω.
  328. ἀλλʼ ἄγε νῦν εἴσελθε καὶ ἕζεο τῷδʼ ἐπὶ δίφρῳ
  329. δᾶερ, ἐπεί σε μάλιστα πόνος φρένας ἀμφιβέβηκεν
  330. εἵνεκʼ ἐμεῖο κυνὸς καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἄτης,
  331. οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς θῆκε κακὸν μόρον, ὡς καὶ ὀπίσσω
  332. ἀνθρώποισι πελώμεθʼ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι.
  333. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  334. μή με κάθιζʼ Ἑλένη φιλέουσά περ· οὐδέ με πείσεις·
  335. ἤδη γάρ μοι θυμὸς ἐπέσσυται ὄφρʼ ἐπαμύνω
  336. Τρώεσσʼ, οἳ μέγʼ ἐμεῖο ποθὴν ἀπεόντος ἔχουσιν.
  337. ἀλλὰ σύ γʼ ὄρνυθι τοῦτον, ἐπειγέσθω δὲ καὶ αὐτός,
  338. ὥς κεν ἔμʼ ἔντοσθεν πόλιος καταμάρψῃ ἐόντα.
  339. καὶ γὰρ ἐγὼν οἶκον δὲ ἐλεύσομαι ὄφρα ἴδωμαι
  340. οἰκῆας ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν.
  341. οὐ γὰρ οἶδʼ εἰ ἔτι σφιν ὑπότροπος ἵξομαι αὖτις,
  342. ἦ ἤδη μʼ ὑπὸ χερσὶ θεοὶ δαμόωσιν Ἀχαιῶν.
  343. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  344. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας,
  345. οὐδʼ εὗρʼ Ἀνδρομάχην λευκώλενον ἐν μεγάροισιν,
  346. ἀλλʼ ἥ γε ξὺν παιδὶ καὶ ἀμφιπόλῳ ἐϋπέπλῳ
  347. πύργῳ ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε.
  348. Ἕκτωρ δʼ ὡς οὐκ ἔνδον ἀμύμονα τέτμεν ἄκοιτιν
  349. ἔστη ἐπʼ οὐδὸν ἰών, μετὰ δὲ δμῳῇσιν ἔειπεν·
  350. εἰ δʼ ἄγε μοι δμῳαὶ νημερτέα μυθήσασθε·
  351. πῇ ἔβη Ἀνδρομάχη λευκώλενος ἐκ μεγάροιο;
  352. ἠέ πῃ ἐς γαλόων ἢ εἰνατέρων ἐϋπέπλων
  353. ἢ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
  354. Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;
  355. τὸν δʼ αὖτʼ ὀτρηρὴ ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  356. Ἕκτορ ἐπεὶ μάλʼ ἄνωγας ἀληθέα μυθήσασθαι,
  357. οὔτέ πῃ ἐς γαλόων οὔτʼ εἰνατέρων ἐϋπέπλων
  358. οὔτʼ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
  359. Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται,
  360. ἀλλʼ ἐπὶ πύργον ἔβη μέγαν Ἰλίου, οὕνεκʼ ἄκουσε
  361. τείρεσθαι Τρῶας, μέγα δὲ κράτος εἶναι Ἀχαιῶν.
  362. ἣ μὲν δὴ πρὸς τεῖχος ἐπειγομένη ἀφικάνει
  363. μαινομένῃ ἐϊκυῖα· φέρει δʼ ἅμα παῖδα τιθήνη.
  364. ἦ ῥα γυνὴ ταμίη, ὃ δʼ ἀπέσσυτο δώματος Ἕκτωρ
  365. τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις ἐϋκτιμένας κατʼ ἀγυιάς.
  366. εὖτε πύλας ἵκανε διερχόμενος μέγα ἄστυ
  367. Σκαιάς, τῇ ἄρʼ ἔμελλε διεξίμεναι πεδίον δέ,
  368. ἔνθʼ ἄλοχος πολύδωρος ἐναντίη ἦλθε θέουσα
  369. Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
  370. Ἠετίων ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ
  371. Θήβῃ Ὑποπλακίῃ Κιλίκεσσʼ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων·
  372. τοῦ περ δὴ θυγάτηρ ἔχεθʼ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ.
  373. ἥ οἱ ἔπειτʼ ἤντησʼ, ἅμα δʼ ἀμφίπολος κίεν αὐτῇ
  374. παῖδʼ ἐπὶ κόλπῳ ἔχουσʼ ἀταλάφρονα νήπιον αὔτως
  375. Ἑκτορίδην ἀγαπητὸν ἀλίγκιον ἀστέρι καλῷ,
  376. τόν ῥʼ Ἕκτωρ καλέεσκε Σκαμάνδριον, αὐτὰρ οἱ ἄλλοι
  377. Ἀστυάνακτʼ· οἶος γὰρ ἐρύετο Ἴλιον Ἕκτωρ.
  378. ἤτοι ὃ μὲν μείδησεν ἰδὼν ἐς παῖδα σιωπῇ·
  379. Ἀνδρομάχη δέ οἱ ἄγχι παρίστατο δάκρυ χέουσα,
  380. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  381. δαιμόνιε φθίσει σε τὸ σὸν μένος, οὐδʼ ἐλεαίρεις
  382. παῖδά τε νηπίαχον καὶ ἔμʼ ἄμμορον, ἣ τάχα χήρη
  383. σεῦ ἔσομαι· τάχα γάρ σε κατακτανέουσιν Ἀχαιοὶ
  384. πάντες ἐφορμηθέντες· ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἴη
  385. σεῦ ἀφαμαρτούσῃ χθόνα δύμεναι· οὐ γὰρ ἔτʼ ἄλλη
  386. ἔσται θαλπωρὴ ἐπεὶ ἂν σύ γε πότμον ἐπίσπῃς
  387. ἀλλʼ ἄχεʼ· οὐδέ μοι ἔστι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.
  388. ἤτοι γὰρ πατέρʼ ἁμὸν ἀπέκτανε δῖος Ἀχιλλεύς,
  389. ἐκ δὲ πόλιν πέρσεν Κιλίκων εὖ ναιετάουσαν
  390. Θήβην ὑψίπυλον· κατὰ δʼ ἔκτανεν Ἠετίωνα,
  391. οὐδέ μιν ἐξενάριξε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
  392. ἀλλʼ ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισιν
  393. ἠδʼ ἐπὶ σῆμʼ ἔχεεν· περὶ δὲ πτελέας ἐφύτευσαν
  394. νύμφαι ὀρεστιάδες κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο.
  395. οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν
  396. οἳ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι Ἄϊδος εἴσω·
  397. πάντας γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  398. βουσὶν ἐπʼ εἰλιπόδεσσι καὶ ἀργεννῇς ὀΐεσσι.
  399. μητέρα δʼ, ἣ βασίλευεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ,
  400. τὴν ἐπεὶ ἂρ δεῦρʼ ἤγαγʼ ἅμʼ ἄλλοισι κτεάτεσσιν,
  401. ἂψ ὅ γε τὴν ἀπέλυσε λαβὼν ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  402. πατρὸς δʼ ἐν μεγάροισι βάλʼ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα.
  403. Ἕκτορ ἀτὰρ σύ μοί ἐσσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  404. ἠδὲ κασίγνητος, σὺ δέ μοι θαλερὸς παρακοίτης·
  405. ἀλλʼ ἄγε νῦν ἐλέαιρε καὶ αὐτοῦ μίμνʼ ἐπὶ πύργῳ,
  406. μὴ παῖδʼ ὀρφανικὸν θήῃς χήρην τε γυναῖκα·
  407. λαὸν δὲ στῆσον παρʼ ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα
  408. ἀμβατός ἐστι πόλις καὶ ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος.
  409. τρὶς γὰρ τῇ γʼ ἐλθόντες ἐπειρήσανθʼ οἱ ἄριστοι
  410. ἀμφʼ Αἴαντε δύω καὶ ἀγακλυτὸν Ἰδομενῆα