Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. μή με κτεῖνʼ, ἐπεὶ οὐχ ὁμογάστριος Ἕκτορός εἰμι,
  2. ὅς τοι ἑταῖρον ἔπεφνεν ἐνηέα τε κρατερόν τε.
  3. ὣς ἄρα μιν Πριάμοιο προσηύδα φαίδιμος υἱὸς
  4. λισσόμενος ἐπέεσσιν, ἀμείλικτον δʼ ὄπʼ ἄκουσε·
  5. νήπιε μή μοι ἄποινα πιφαύσκεο μηδʼ ἀγόρευε·
  6. πρὶν μὲν γὰρ Πάτροκλον ἐπισπεῖν αἴσιμον ἦμαρ
  7. τόφρά τί μοι πεφιδέσθαι ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον ἦεν
  8. Τρώων, καὶ πολλοὺς ζωοὺς ἕλον ἠδʼ ἐπέρασσα·
  9. νῦν δʼ οὐκ ἔσθʼ ὅς τις θάνατον φύγῃ ὅν κε θεός γε
  10. Ἰλίου προπάροιθεν ἐμῇς ἐν χερσὶ βάλῃσι
  11. καὶ πάντων Τρώων, περὶ δʼ αὖ Πριάμοιό γε παίδων.
  12. ἀλλὰ φίλος θάνε καὶ σύ· τί ἦ ὀλοφύρεαι οὕτως;
  13. κάτθανε καὶ Πάτροκλος, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
  14. οὐχ ὁράᾳς οἷος καὶ ἐγὼ καλός τε μέγας τε;
  15. πατρὸς δʼ εἴμʼ ἀγαθοῖο, θεὰ δέ με γείνατο μήτηρ·
  16. ἀλλʼ ἔπι τοι καὶ ἐμοὶ θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή·
  17. ἔσσεται ἢ ἠὼς ἢ δείλη ἢ μέσον ἦμαρ
  18. ὁππότε τις καὶ ἐμεῖο Ἄρῃ ἐκ θυμὸν ἕληται
  19. ἢ ὅ γε δουρὶ βαλὼν ἢ ἀπὸ νευρῆφιν ὀϊστῷ.
  20. ὣς φάτο, τοῦ δʼ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ·
  21. ἔγχος μέν ῥʼ ἀφέηκεν, ὃ δʼ ἕζετο χεῖρε πετάσσας
  22. ἀμφοτέρας· Ἀχιλεὺς δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ
  23. τύψε κατὰ κληῗδα παρʼ αὐχένα, πᾶν δέ οἱ εἴσω
  24. δῦ ξίφος ἄμφηκες· ὃ δʼ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ
  25. κεῖτο ταθείς, ἐκ δʼ αἷμα μέλαν ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν.
  26. τὸν δʼ Ἀχιλεὺς ποταμὸν δὲ λαβὼν ποδὸς ἧκε φέρεσθαι,
  27. καί οἱ ἐπευχόμενος ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευεν·
  28. ἐνταυθοῖ νῦν κεῖσο μετʼ ἰχθύσιν, οἵ σʼ ὠτειλὴν
  29. αἷμʼ ἀπολιχμήσονται ἀκηδέες· οὐδέ σε μήτηρ
  30. ἐνθεμένη λεχέεσσι γοήσεται, ἀλλὰ Σκάμανδρος
  31. οἴσει δινήεις εἴσω ἁλὸς εὐρέα κόλπον·
  32. θρῴσκων τις κατὰ κῦμα μέλαιναν φρῖχʼ ὑπαΐξει
  33. ἰχθύς, ὅς κε φάγῃσι Λυκάονος ἀργέτα δημόν.
  34. φθείρεσθʼ εἰς ὅ κεν ἄστυ κιχείομεν Ἰλίου ἱρῆς
  35. ὑμεῖς μὲν φεύγοντες, ἐγὼ δʼ ὄπιθεν κεραΐζων.
  36. οὐδʼ ὑμῖν ποταμός περ ἐΰρροος ἀργυροδίνης
  37. ἀρκέσει, ᾧ δὴ δηθὰ πολέας ἱερεύετε ταύρους,
  38. ζωοὺς δʼ ἐν δίνῃσι καθίετε μώνυχας ἵππους.
  39. ἀλλὰ καὶ ὧς ὀλέεσθε κακὸν μόρον, εἰς ὅ κε πάντες
  40. τίσετε Πατρόκλοιο φόνον καὶ λοιγὸν Ἀχαιῶν,
  41. οὓς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἐπέφνετε νόσφιν ἐμεῖο.
  42. ὣς ἄρʼ ἔφη, ποταμὸς δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
  43. ὅρμηνεν δʼ ἀνὰ θυμὸν ὅπως παύσειε πόνοιο
  44. δῖον Ἀχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν ἀλάλκοι.
  45. τόφρα δὲ Πηλέος υἱὸς ἔχων δολιχόσκιον ἔγχος
  46. Ἀστεροπαίῳ ἐπᾶλτο κατακτάμεναι μενεαίνων
  47. υἱέϊ Πηλεγόνος· τὸν δʼ Ἀξιὸς εὐρυρέεθρος
  48. γείνατο καὶ Περίβοια Ἀκεσσαμενοῖο θυγατρῶν
  49. πρεσβυτάτη· τῇ γάρ ῥα μίγη ποταμὸς βαθυδίνης.
  50. τῷ ῥʼ Ἀχιλεὺς ἐπόρουσεν, ὃ δʼ ἀντίος ἐκ ποταμοῖο
  51. ἔστη ἔχων δύο δοῦρε· μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ θῆκε
  52. Ξάνθος, ἐπεὶ κεχόλωτο δαϊκταμένων αἰζηῶν,
  53. τοὺς Ἀχιλεὺς ἐδάϊζε κατὰ ῥόον οὐδʼ ἐλέαιρεν.
  54. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  55. τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  56. τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν ὅ μευ ἔτλης ἀντίος ἐλθεῖν;
  57. δυστήνων δέ τε παῖδες ἐμῷ μένει ἀντιόωσι.
  58. τὸν δʼ αὖ Πηλεγόνος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός·
  59. Πηλεΐδη μεγάθυμε τί ἦ γενεὴν ἐρεείνεις;
  60. εἴμʼ ἐκ Παιονίης ἐριβώλου τηλόθʼ ἐούσης
  61. Παίονας ἄνδρας ἄγων δολιχεγχέας· ἥδε δέ μοι νῦν
  62. ἠὼς ἑνδεκάτη ὅτε Ἴλιον εἰλήλουθα.
  63. αὐτὰρ ἐμοὶ γενεὴ ἐξ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος
  64. Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησιν,
  65. ὃς τέκε Πηλεγόνα κλυτὸν ἔγχεϊ· τὸν δʼ ἐμέ φασι
  66. γείνασθαι· νῦν αὖτε μαχώμεθα φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ.
  67. ὣς φάτʼ ἀπειλήσας, ὃ δʼ ἀνέσχετο δῖος Ἀχιλλεὺς
  68. Πηλιάδα μελίην· ὃ δʼ ἁμαρτῇ δούρασιν ἀμφὶς
  69. ἥρως Ἀστεροπαῖος, ἐπεὶ περιδέξιος ἦεν.
  70. καί ῥʼ ἑτέρῳ μὲν δουρὶ σάκος βάλεν, οὐδὲ διὰ πρὸ
  71. ῥῆξε σάκος· χρυσὸς γὰρ ἐρύκακε δῶρα θεοῖο·
  72. τῷ δʼ ἑτέρῳ μιν πῆχυν ἐπιγράβδην βάλε χειρὸς
  73. δεξιτερῆς, σύτο δʼ αἷμα κελαινεφές· ἣ δʼ ὑπὲρ αὐτοῦ
  74. γαίῃ ἐνεστήρικτο λιλαιομένη χροὸς ἆσαι.
  75. δεύτερος αὖτʼ Ἀχιλεὺς μελίην ἰθυπτίωνα
  76. Ἀστεροπαίῳ ἐφῆκε κατακτάμεναι μενεαίνων.
  77. καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρτεν, ὃ δʼ ὑψηλὴν βάλεν ὄχθην,
  78. μεσσοπαγὲς δʼ ἄρʼ ἔθηκε κατʼ ὄχθης μείλινον ἔγχος.
  79. Πηλεΐδης δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
  80. ἆλτʼ ἐπί οἱ μεμαώς· ὃ δʼ ἄρα μελίην Ἀχιλῆος
  81. οὐ δύνατʼ ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσαι χειρὶ παχείῃ.
  82. τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσασθαι μενεαίνων,
  83. τρὶς δὲ μεθῆκε βίης· τὸ δὲ τέτρατον ἤθελε θυμῷ
  84. ἆξαι ἐπιγνάμψας δόρυ μείλινον Αἰακίδαο,
  85. ἀλλὰ πρὶν Ἀχιλεὺς σχεδὸν ἄορι θυμὸν ἀπηύρα.
  86. γαστέρα γάρ μιν τύψε παρʼ ὀμφαλόν, ἐκ δʼ ἄρα πᾶσαι
  87. χύντο χαμαὶ χολάδες· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν
  88. ἀσθμαίνοντʼ· Ἀχιλεὺς δʼ ἄρʼ ἐνὶ στήθεσσιν ὀρούσας
  89. τεύχεά τʼ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  90. κεῖσʼ οὕτως· χαλεπόν τοι ἐρισθενέος Κρονίωνος
  91. παισὶν ἐριζέμεναι ποταμοῖό περ ἐκγεγαῶτι.
  92. φῆσθα σὺ μὲν ποταμοῦ γένος ἔμμεναι εὐρὺ ῥέοντος,
  93. αὐτὰρ ἐγὼ γενεὴν μεγάλου Διὸς εὔχομαι εἶναι.
  94. τίκτέ μʼ ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι
  95. Πηλεὺς Αἰακίδης· ὃ δʼ ἄρʼ Αἰακὸς ἐκ Διὸς ἦεν.
  96. τὼ κρείσσων μὲν Ζεὺς ποταμῶν ἁλιμυρηέντων,
  97. κρείσσων αὖτε Διὸς γενεὴ ποταμοῖο τέτυκται.
  98. καὶ γὰρ σοὶ ποταμός γε πάρα μέγας, εἰ δύναταί τι
  99. χραισμεῖν· ἀλλʼ οὐκ ἔστι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι,
  100. τῷ οὐδὲ κρείων Ἀχελώϊος ἰσοφαρίζει,
  101. οὐδὲ βαθυρρείταο μέγα σθένος Ὠκεανοῖο,
  102. ἐξ οὗ περ πάντες ποταμοὶ καὶ πᾶσα θάλασσα
  103. καὶ πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν·
  104. ἀλλὰ καὶ ὃς δείδοικε Διὸς μεγάλοιο κεραυνὸν
  105. δεινήν τε βροντήν, ὅτʼ ἀπʼ οὐρανόθεν σμαραγήσῃ.
  106. ἦ ῥα, καὶ ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσατο χάλκεον ἔγχος,
  107. τὸν δὲ κατʼ αὐτόθι λεῖπεν, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
  108. κείμενον ἐν ψαμάθοισι, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ.
  109. τὸν μὲν ἄρʼ ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες ἀμφεπένοντο
  110. δημὸν ἐρεπτόμενοι ἐπινεφρίδιον κείροντες·
  111. αὐτὰρ ὃ βῆ ῥʼ ἰέναι μετὰ Παίονας ἱπποκορυστάς,
  112. οἵ ῥʼ ἔτι πὰρ ποταμὸν πεφοβήατο δινήεντα,
  113. ὡς εἶδον τὸν ἄριστον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
  114. χέρσʼ ὕπο Πηλεΐδαο καὶ ἄορι ἶφι δαμέντα.
  115. ἔνθʼ ἕλε Θερσίλοχόν τε Μύδωνά τε Ἀστύπυλόν τε
  116. Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἴνιον ἠδʼ Ὀφελέστην·
  117. καί νύ κʼ ἔτι πλέονας κτάνε Παίονας ὠκὺς Ἀχιλλεύς,
  118. εἰ μὴ χωσάμενος προσέφη ποταμὸς βαθυδίνης
  119. ἀνέρι εἰσάμενος, βαθέης δʼ ἐκ φθέγξατο δίνης·
  120. ὦ Ἀχιλεῦ, περὶ μὲν κρατέεις, περὶ δʼ αἴσυλα ῥέζεις
  121. ἀνδρῶν· αἰεὶ γάρ τοι ἀμύνουσιν θεοὶ αὐτοί.
  122. εἴ τοι Τρῶας ἔδωκε Κρόνου παῖς πάντας ὀλέσσαι,
  123. ἐξ ἐμέθεν γʼ ἐλάσας πεδίον κάτα μέρμερα ῥέζε·
  124. πλήθει γὰρ δή μοι νεκύων ἐρατεινὰ ῥέεθρα,
  125. οὐδέ τί πῃ δύναμαι προχέειν ῥόον εἰς ἅλα δῖαν
  126. στεινόμενος νεκύεσσι, σὺ δὲ κτείνεις ἀϊδήλως.
  127. ἀλλʼ ἄγε δὴ καὶ ἔασον· ἄγη μʼ ἔχει ὄρχαμε λαῶν.
  128. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  129. ἔσται ταῦτα Σκάμανδρε διοτρεφές, ὡς σὺ κελεύεις.
  130. Τρῶας δʼ οὐ πρὶν λήξω ὑπερφιάλους ἐναρίζων,
  131. πρὶν ἔλσαι κατὰ ἄστυ καὶ Ἕκτορι πειρηθῆναι
  132. ἀντιβίην, ἤ κέν με δαμάσσεται, ἦ κεν ἐγὼ τόν.
  133. ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος·
  134. καὶ τότʼ Ἀπόλλωνα προσέφη ποταμὸς βαθυδίνης·
  135. ὢ πόποι ἀργυρότοξε Διὸς τέκος οὐ σύ γε βουλὰς
  136. εἰρύσαο Κρονίωνος, ὅ τοι μάλα πόλλʼ ἐπέτελλε
  137. Τρωσὶ παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν, εἰς ὅ κεν ἔλθῃ
  138. δείελος ὀψὲ δύων, σκιάσῃ δʼ ἐρίβωλον ἄρουραν.
  139. ἦ, καὶ Ἀχιλλεὺς μὲν δουρικλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ
  140. κρημνοῦ ἀπαΐξας· ὃ δʼ ἐπέσσυτο οἴδματι θύων,
  141. πάντα δʼ ὄρινε ῥέεθρα κυκώμενος, ὦσε δὲ νεκροὺς
  142. πολλούς, οἵ ῥα κατʼ αὐτὸν ἅλις ἔσαν, οὓς κτάνʼ Ἀχιλλεύς
  143. τοὺς ἔκβαλλε θύραζε μεμυκὼς ἠΰτε ταῦρος
  144. χέρσον δέ· ζωοὺς δὲ σάω κατὰ καλὰ ῥέεθρα,
  145. κρύπτων ἐν δίνῃσι βαθείῃσιν μεγάλῃσι.
  146. δεινὸν δʼ ἀμφʼ Ἀχιλῆα κυκώμενον ἵστατο κῦμα,
  147. ὤθει δʼ ἐν σάκεϊ πίπτων ῥόος· οὐδὲ πόδεσσιν
  148. εἶχε στηρίξασθαι· ὃ δὲ πτελέην ἕλε χερσὶν
  149. εὐφυέα μεγάλην· ἣ δʼ ἐκ ῥιζῶν ἐριποῦσα
  150. κρημνὸν ἅπαντα διῶσεν, ἐπέσχε δὲ καλὰ ῥέεθρα
  151. ὄζοισιν πυκινοῖσι, γεφύρωσεν δέ μιν αὐτὸν
  152. εἴσω πᾶσʼ ἐριποῦσʼ· ὃ δʼ ἄρʼ ἐκ δίνης ἀνορούσας
  153. ἤϊξεν πεδίοιο ποσὶ κραιπνοῖσι πέτεσθαι
  154. δείσας· οὐδέ τʼ ἔληγε θεὸς μέγας, ὦρτο δʼ ἐπʼ αὐτῷ
  155. ἀκροκελαινιόων, ἵνα μιν παύσειε πόνοιο
  156. δῖον Ἀχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν ἀλάλκοι.
  157. Πηλεΐδης δʼ ἀπόρουσεν ὅσον τʼ ἐπὶ δουρὸς ἐρωή,
  158. αἰετοῦ οἴματʼ ἔχων μέλανος τοῦ θηρητῆρος,
  159. ὅς θʼ ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν·
  160. τῷ ἐϊκὼς ἤϊξεν, ἐπὶ στήθεσσι δὲ χαλκὸς
  161. σμερδαλέον κονάβιζεν· ὕπαιθα δὲ τοῖο λιασθεὶς
  162. φεῦγʼ, ὃ δʼ ὄπισθε ῥέων ἕπετο μεγάλῳ ὀρυμαγδῷ.
  163. ὡς δʼ ὅτʼ ἀνὴρ ὀχετηγὸς ἀπὸ κρήνης μελανύδρου
  164. ἂμ φυτὰ καὶ κήπους ὕδατι ῥόον ἡγεμονεύῃ
  165. χερσὶ μάκελλαν ἔχων, ἀμάρης ἐξ ἔχματα βάλλων·
  166. τοῦ μέν τε προρέοντος ὑπὸ ψηφῖδες ἅπασαι
  167. ὀχλεῦνται· τὸ δέ τʼ ὦκα κατειβόμενον κελαρύζει
  168. χώρῳ ἔνι προαλεῖ, φθάνει δέ τε καὶ τὸν ἄγοντα·
  169. ὣς αἰεὶ Ἀχιλῆα κιχήσατο κῦμα ῥόοιο
  170. καὶ λαιψηρὸν ἐόντα· θεοὶ δέ τε φέρτεροι ἀνδρῶν.
  171. ὁσσάκι δʼ ὁρμήσειε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  172. στῆναι ἐναντίβιον καὶ γνώμεναι εἴ μιν ἅπαντες
  173. ἀθάνατοι φοβέουσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
  174. τοσσάκι μιν μέγα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο
  175. πλάζʼ ὤμους καθύπερθεν· ὃ δʼ ὑψόσε ποσσὶν ἐπήδα
  176. θυμῷ ἀνιάζων· ποταμὸς δʼ ὑπὸ γούνατʼ ἐδάμνα
  177. λάβρος ὕπαιθα ῥέων, κονίην δʼ ὑπέρεπτε ποδοῖιν.
  178. Πηλεΐδης δʼ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  179. Ζεῦ πάτερ ὡς οὔ τίς με θεῶν ἐλεεινὸν ὑπέστη
  180. ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι· ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι.
  181. ἄλλος δʼ οὔ τις μοι τόσον αἴτιος Οὐρανιώνων,
  182. ἀλλὰ φίλη μήτηρ, ἥ με ψεύδεσσιν ἔθελγεν·
  183. ἥ μʼ ἔφατο Τρώων ὑπὸ τείχεϊ θωρηκτάων
  184. λαιψηροῖς ὀλέεσθαι Ἀπόλλωνος βελέεσσιν.
  185. ὥς μʼ ὄφελʼ Ἕκτωρ κτεῖναι ὃς ἐνθάδε γʼ ἔτραφʼ ἄριστος·
  186. τώ κʼ ἀγαθὸς μὲν ἔπεφνʼ, ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξε·
  187. νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι
  188. ἐρχθέντʼ ἐν μεγάλῳ ποταμῷ ὡς παῖδα συφορβόν,
  189. ὅν ῥά τʼ ἔναυλος ἀποέρσῃ χειμῶνι περῶντα.
  190. ὣς φάτο, τῷ δὲ μάλʼ ὦκα Ποσειδάων καὶ Ἀθήνη
  191. στήτην ἐγγὺς ἰόντε, δέμας δʼ ἄνδρεσσιν ἐΐκτην,
  192. χειρὶ δὲ χεῖρα λαβόντες ἐπιστώσαντʼ ἐπέεσσι.
  193. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
  194. Πηλεΐδη μήτʼ ἄρ τι λίην τρέε μήτέ τι τάρβει·
  195. τοίω γάρ τοι νῶϊ θεῶν ἐπιταρρόθω εἰμὲν
  196. Ζηνὸς ἐπαινήσαντος ἐγὼ καὶ Παλλὰς Ἀθήνη·
  197. ὡς οὔ τοι ποταμῷ γε δαμήμεναι αἴσιμόν ἐστιν,
  198. ἀλλʼ ὅδε μὲν τάχα λωφήσει, σὺ δὲ εἴσεαι αὐτός·
  199. αὐτάρ τοι πυκινῶς ὑποθησόμεθʼ αἴ κε πίθηαι·
  200. μὴ πρὶν παύειν χεῖρας ὁμοιΐου πολέμοιο
  201. πρὶν κατὰ Ἰλιόφι κλυτὰ τείχεα λαὸν ἐέλσαι
  202. Τρωϊκόν, ὅς κε φύγῃσι· σὺ δʼ Ἕκτορι θυμὸν ἀπούρας
  203. ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν· δίδομεν δέ τοι εὖχος ἀρέσθαι.
  204. τὼ μὲν ἄρʼ ὣς εἰπόντε μετʼ ἀθανάτους ἀπεβήτην·
  205. αὐτὰρ ὃ βῆ, μέγα γάρ ῥα θεῶν ὄτρυνεν ἐφετμή,
  206. ἐς πεδίον· τὸ δὲ πᾶν πλῆθʼ ὕδατος ἐκχυμένοιο,
  207. πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ δαὶ κταμένων αἰζηῶν
  208. πλῶον καὶ νέκυες· τοῦ δʼ ὑψόσε γούνατʼ ἐπήδα
  209. πρὸς ῥόον ἀΐσσοντος ἀνʼ ἰθύν, οὐδέ μιν ἴσχεν
  210. εὐρὺ ῥέων ποταμός· μέγα γὰρ σθένος ἔμβαλʼ Ἀθήνη.
  211. οὐδὲ Σκάμανδρος ἔληγε τὸ ὃν μένος, ἀλλʼ ἔτι μᾶλλον
  212. χώετο Πηλεΐωνι, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο
  213. ὑψόσʼ ἀειρόμενος, Σιμόεντι δὲ κέκλετʼ ἀΰσας·
  214. φίλε κασίγνητε σθένος ἀνέρος ἀμφότεροί περ
  215. σχῶμεν, ἐπεὶ τάχα ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
  216. ἐκπέρσει, Τρῶες δὲ κατὰ μόθον οὐ μενέουσιν.
  217. ἀλλʼ ἐπάμυνε τάχιστα, καὶ ἐμπίπληθι ῥέεθρα
  218. ὕδατος ἐκ πηγέων, πάντας δʼ ὀρόθυνον ἐναύλους,
  219. ἵστη δὲ μέγα κῦμα, πολὺν δʼ ὀρυμαγδὸν ὄρινε
  220. φιτρῶν καὶ λάων, ἵνα παύσομεν ἄγριον ἄνδρα
  221. ὃς δὴ νῦν κρατέει, μέμονεν δʼ ὅ γε ἶσα θεοῖσι.
  222. φημὶ γὰρ οὔτε βίην χραισμησέμεν οὔτέ τι εἶδος
  223. οὔτε τὰ τεύχεα καλά, τά που μάλα νειόθι λίμνης
  224. κείσεθʼ ὑπʼ ἰλύος κεκαλυμμένα· κὰδ δέ μιν αὐτὸν
  225. εἰλύσω ψαμάθοισιν ἅλις χέραδος περιχεύας
  226. μυρίον, οὐδέ οἱ ὀστέʼ ἐπιστήσονται Ἀχαιοὶ
  227. ἀλλέξαι· τόσσην οἱ ἄσιν καθύπερθε καλύψω.
  228. αὐτοῦ οἱ καὶ σῆμα τετεύξεται, οὐδέ τί μιν χρεὼ
  229. ἔσται τυμβοχόης, ὅτε μιν θάπτωσιν Ἀχαιοί.
  230. ἦ, καὶ ἐπῶρτʼ Ἀχιλῆϊ κυκώμενος ὑψόσε θύων
  231. μορμύρων ἀφρῷ τε καὶ αἵματι καὶ νεκύεσσι.
  232. πορφύρεον δʼ ἄρα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο
  233. ἵστατʼ ἀειρόμενον, κατὰ δʼ ᾕρεε Πηλεΐωνα·
  234. Ἥρη δὲ μέγʼ ἄϋσε περιδείσασʼ Ἀχιλῆϊ
  235. μή μιν ἀποέρσειε μέγας ποταμὸς βαθυδίνης,
  236. αὐτίκα δʼ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν·
  237. ὄρσεο κυλλοπόδιον ἐμὸν τέκος· ἄντα σέθεν γὰρ
  238. Ξάνθον δινήεντα μάχῃ ἠΐσκομεν εἶναι·
  239. ἀλλʼ ἐπάμυνε τάχιστα, πιφαύσκεο δὲ φλόγα πολλήν.
  240. αὐτὰρ ἐγὼ Ζεφύροιο καὶ ἀργεστᾶο Νότοιο
  241. εἴσομαι ἐξ ἁλόθεν χαλεπὴν ὄρσουσα θύελλαν,
  242. ἥ κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς καὶ τεύχεα κήαι
  243. φλέγμα κακὸν φορέουσα· σὺ δὲ Ξάνθοιο παρʼ ὄχθας
  244. δένδρεα καῖʼ, ἐν δʼ αὐτὸν ἵει πυρί· μὴ δέ σε πάμπαν
  245. μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἀποτρεπέτω καὶ ἀρειῇ·
  246. μὴ δὲ πρὶν ἀπόπαυε τεὸν μένος, ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ
  247. φθέγξομʼ ἐγὼν ἰάχουσα, τότε σχεῖν ἀκάματον πῦρ.
  248. ὣς ἔφαθʼ, Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο θεσπιδαὲς πῦρ.
  249. πρῶτα μὲν ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο, καῖε δὲ νεκροὺς
  250. πολλούς, οἵ ῥα κατʼ αὐτὸν ἅλις ἔσαν, οὓς κτάνʼ Ἀχιλλεύς·
  251. πᾶν δʼ ἐξηράνθη πεδίον, σχέτο δʼ ἀγλαὸν ὕδωρ.
  252. ὡς δʼ ὅτʼ ὀπωρινὸς Βορέης νεοαρδέʼ ἀλωὴν
  253. αἶψʼ ἀγξηράνῃ· χαίρει δέ μιν ὅς τις ἐθείρῃ·
  254. ὣς ἐξηράνθη πεδίον πᾶν, κὰδ δʼ ἄρα νεκροὺς
  255. κῆεν· ὃ δʼ ἐς ποταμὸν τρέψε φλόγα παμφανόωσαν.
  256. καίοντο πτελέαι τε καὶ ἰτέαι ἠδὲ μυρῖκαι,
  257. καίετο δὲ λωτός τε ἰδὲ θρύον ἠδὲ κύπειρον,
  258. τὰ περὶ καλὰ ῥέεθρα ἅλις ποταμοῖο πεφύκει·
  259. τείροντʼ ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες οἳ κατὰ δίνας,
  260. οἳ κατὰ καλὰ ῥέεθρα κυβίστων ἔνθα καὶ ἔνθα
  261. πνοιῇ τειρόμενοι πολυμήτιος Ἡφαίστοιο.
  262. καίετο δʼ ἲς ποταμοῖο ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  263. Ἥφαιστʼ, οὔ τις σοί γε θεῶν δύνατʼ ἀντιφερίζειν,
  264. οὐδʼ ἂν ἐγὼ σοί γʼ ὧδε πυρὶ φλεγέθοντι μαχοίμην.
  265. λῆγʼ ἔριδος, Τρῶας δὲ καὶ αὐτίκα δῖος Ἀχιλλεὺς
  266. ἄστεος ἐξελάσειε· τί μοι ἔριδος καὶ ἀρωγῆς;
  267. φῆ πυρὶ καιόμενος, ἀνὰ δʼ ἔφλυε καλὰ ῥέεθρα.
  268. ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον ἐπειγόμενος πυρὶ πολλῷ
  269. κνίσην μελδόμενος ἁπαλοτρεφέος σιάλοιο
  270. πάντοθεν ἀμβολάδην, ὑπὸ δὲ ξύλα κάγκανα κεῖται,
  271. ὣς τοῦ καλὰ ῥέεθρα πυρὶ φλέγετο, ζέε δʼ ὕδωρ·
  272. οὐδʼ ἔθελε προρέειν, ἀλλʼ ἴσχετο· τεῖρε δʼ ἀϋτμὴ
  273. Ἡφαίστοιο βίηφι πολύφρονος. αὐτὰρ ὅ γʼ Ἥρην
  274. πολλὰ λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  275. Ἥρη τίπτε σὸς υἱὸς ἐμὸν ῥόον ἔχραε κήδειν
  276. ἐξ ἄλλων; οὐ μέν τοι ἐγὼ τόσον αἴτιός εἰμι
  277. ὅσσον οἱ ἄλλοι πάντες, ὅσοι Τρώεσσιν ἀρωγοί.
  278. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ἐγὼν ἀποπαύσομαι εἰ σὺ κελεύεις,
  279. παυέσθω δὲ καὶ οὗτος· ἐγὼ δʼ ἐπὶ καὶ τόδʼ ὀμοῦμαι,
  280. μή ποτʼ ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ,
  281. μὴ δʼ ὁπότʼ ἂν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται
  282. καιομένη, καίωσι δʼ ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν.
  283. αὐτὰρ ἐπεὶ τό γʼ ἄκουσε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  284. αὐτίκʼ ἄρʼ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν·
  285. Ἥφαιστε σχέο τέκνον ἀγακλεές· οὐ γὰρ ἔοικεν
  286. ἀθάνατον θεὸν ὧδε βροτῶν ἕνεκα στυφελίζειν.
  287. ὣς ἔφαθʼ, Ἥφαιστος δὲ κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῦρ,
  288. ἄψορρον δʼ ἄρα κῦμα κατέσσυτο καλὰ ῥέεθρα.
  289. αὐτὰρ ἐπεὶ Ξάνθοιο δάμη μένος, οἳ μὲν ἔπειτα
  290. παυσάσθην, Ἥρη γὰρ ἐρύκακε χωομένη περ·
  291. ἐν δʼ ἄλλοισι θεοῖσιν ἔρις πέσε βεβριθυῖα
  292. ἀργαλέη, δίχα δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἄητο·
  293. σὺν δʼ ἔπεσον μεγάλῳ πατάγῳ, βράχε δʼ εὐρεῖα χθών,
  294. ἀμφὶ δὲ σάλπιγξεν μέγας οὐρανός. ἄϊε δὲ Ζεὺς
  295. ἥμενος Οὐλύμπῳ· ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ
  296. γηθοσύνῃ, ὅθʼ ὁρᾶτο θεοὺς ἔριδι ξυνιόντας.
  297. ἔνθʼ οἵ γʼ οὐκέτι δηρὸν ἀφέστασαν· ἦρχε γὰρ Ἄρης
  298. ῥινοτόρος, καὶ πρῶτος Ἀθηναίῃ ἐπόρουσε
  299. χάλκεον ἔγχος ἔχων, καὶ ὀνείδειον φάτο μῦθον·
  300. τίπτʼ αὖτʼ ὦ κυνάμυια θεοὺς ἔριδι ξυνελαύνεις
  301. θάρσος ἄητον ἔχουσα, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν;
  302. ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε Τυδεΐδην Διομήδεʼ ἀνῆκας
  303. οὐτάμεναι, αὐτὴ δὲ πανόψιον ἔγχος ἑλοῦσα
  304. ἰθὺς ἐμεῦ ὦσας, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψας;
  305. τώ σʼ αὖ νῦν ὀΐω ἀποτισέμεν ὅσσα ἔοργας.
  306. ὣς εἰπὼν οὔτησε κατʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
  307. σμερδαλέην, ἣν οὐδὲ Διὸς δάμνησι κεραυνός·
  308. τῇ μιν Ἄρης οὔτησε μιαιφόνος ἔγχεϊ μακρῷ.
  309. ἣ δʼ ἀναχασσαμένη λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ
  310. κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε,
  311. τόν ῥʼ ἄνδρες πρότεροι θέσαν ἔμμεναι οὖρον ἀρούρης·
  312. τῷ βάλε θοῦρον Ἄρηα κατʼ αὐχένα, λῦσε δὲ γυῖα.
  313. ἑπτὰ δʼ ἐπέσχε πέλεθρα πεσών, ἐκόνισε δὲ χαίτας,
  314. τεύχεά τʼ ἀμφαράβησε· γέλασσε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη,
  315. καί οἱ ἐπευχομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  316. νηπύτιʼ οὐδέ νύ πώ περ ἐπεφράσω ὅσσον ἀρείων
  317. εὔχομʼ ἐγὼν ἔμεναι, ὅτι μοι μένος ἰσοφαρίζεις.
  318. οὕτω κεν τῆς μητρὸς ἐρινύας ἐξαποτίνοις,
  319. ἥ τοι χωομένη κακὰ μήδεται οὕνεκʼ Ἀχαιοὺς
  320. κάλλιπες, αὐτὰρ Τρωσὶν ὑπερφιάλοισιν ἀμύνεις.
  321. ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ·
  322. τὸν δʼ ἄγε χειρὸς ἑλοῦσα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  323. πυκνὰ μάλα στενάχοντα· μόγις δʼ ἐσαγείρετο θυμόν.
  324. τὴν δʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  325. αὐτίκʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  326. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη
  327. καὶ δʼ αὖθʼ ἡ κυνάμυια ἄγει βροτολοιγὸν Ἄρηα
  328. δηΐου ἐκ πολέμοιο κατὰ κλόνον· ἀλλὰ μέτελθε.
  329. ὣς φάτʼ, Ἀθηναίη δὲ μετέσσυτο, χαῖρε δὲ θυμῷ,
  330. καί ῥʼ ἐπιεισαμένη πρὸς στήθεα χειρὶ παχείῃ
  331. ἤλασε· τῆς δʼ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ.
  332. τὼ μὲν ἄρʼ ἄμφω κεῖντο ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  333. ἣ δʼ ἄρʼ ἐπευχομένη ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευε·
  334. τοιοῦτοι νῦν πάντες ὅσοι Τρώεσσιν ἀρωγοὶ
  335. εἶεν, ὅτʼ Ἀργείοισι μαχοίατο θωρηκτῇσιν,
  336. ὧδέ τε θαρσαλέοι καὶ τλήμονες, ὡς Ἀφροδίτη
  337. ἦλθεν Ἄρῃ ἐπίκουρος ἐμῷ μένει ἀντιόωσα·
  338. τώ κεν δὴ πάλαι ἄμμες ἐπαυσάμεθα πτολέμοιο
  339. Ἰλίου ἐκπέρσαντες ἐϋκτίμενον πτολίεθρον.
  340. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ θεὰ λευκώλενος Ἥρη.
  341. αὐτὰρ Ἀπόλλωνα προσέφη κρείων ἐνοσίχθων·
  342. Φοῖβε τί ἢ δὴ νῶϊ διέσταμεν; οὐδὲ ἔοικεν
  343. ἀρξάντων ἑτέρων· τὸ μὲν αἴσχιον αἴ κʼ ἀμαχητὶ
  344. ἴομεν Οὔλυμπον δὲ Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ.
  345. ἄρχε· σὺ γὰρ γενεῆφι νεώτερος· οὐ γὰρ ἔμοιγε
  346. καλόν, ἐπεὶ πρότερος γενόμην καὶ πλείονα οἶδα.
  347. νηπύτιʼ ὡς ἄνοον κραδίην ἔχες· οὐδέ νυ τῶν περ
  348. μέμνηαι ὅσα δὴ πάθομεν κακὰ Ἴλιον ἀμφὶ
  349. μοῦνοι νῶϊ θεῶν, ὅτʼ ἀγήνορι Λαομέδοντι
  350. πὰρ Διὸς ἐλθόντες θητεύσαμεν εἰς ἐνιαυτὸν
  351. μισθῷ ἔπι ῥητῷ· ὃ δὲ σημαίνων ἐπέτελλεν.
  352. ἤτοι ἐγὼ Τρώεσσι πόλιν πέρι τεῖχος ἔδειμα
  353. εὐρύ τε καὶ μάλα καλόν, ἵνʼ ἄρρηκτος πόλις εἴη·
  354. Φοῖβε σὺ δʼ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς βουκολέεσκες
  355. Ἴδης ἐν κνημοῖσι πολυπτύχου ὑληέσσης.
  356. ἀλλʼ ὅτε δὴ μισθοῖο τέλος πολυγηθέες ὧραι
  357. ἐξέφερον, τότε νῶϊ βιήσατο μισθὸν ἅπαντα
  358. Λαομέδων ἔκπαγλος, ἀπειλήσας δʼ ἀπέπεμπε.
  359. σὺν μὲν ὅ γʼ ἠπείλησε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθε
  360. δήσειν, καὶ περάαν νήσων ἔπι τηλεδαπάων·
  361. στεῦτο δʼ ὅ γʼ ἀμφοτέρων ἀπολεψέμεν οὔατα χαλκῷ.
  362. νῶϊ δὲ ἄψορροι κίομεν κεκοτηότι θυμῷ
  363. μισθοῦ χωόμενοι, τὸν ὑποστὰς οὐκ ἐτέλεσσε.
  364. τοῦ δὴ νῦν λαοῖσι φέρεις χάριν, οὐδὲ μεθʼ ἡμέων
  365. πειρᾷ ὥς κε Τρῶες ὑπερφίαλοι ἀπόλωνται
  366. πρόχνυ κακῶς σὺν παισὶ καὶ αἰδοίῃς ἀλόχοισι
  367. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων·
  368. ἐννοσίγαιʼ οὐκ ἄν με σαόφρονα μυθήσαιο
  369. ἔμμεναι, εἰ δὴ σοί γε βροτῶν ἕνεκα πτολεμίξω
  370. δειλῶν, οἳ φύλλοισιν ἐοικότες ἄλλοτε μέν τε
  371. ζαφλεγέες τελέθουσιν ἀρούρης καρπὸν ἔδοντες,
  372. ἄλλοτε δὲ φθινύθουσιν ἀκήριοι. ἀλλὰ τάχιστα
  373. παυώμεσθα μάχης· οἳ δʼ αὐτοὶ δηριαάσθων.
  374. ὣς ἄρα φωνήσας πάλιν ἐτράπετʼ· αἴδετο γάρ ῥα
  375. πατροκασιγνήτοιο μιγήμεναι ἐν παλάμῃσι.
  376. τὸν δὲ κασιγνήτη μάλα νείκεσε πότνια θηρῶν
  377. Ἄρτεμις ἀγροτέρη, καὶ ὀνείδειον φάτο μῦθον·
  378. φεύγεις δὴ ἑκάεργε, Ποσειδάωνι δὲ νίκην
  379. πᾶσαν ἐπέτρεψας, μέλεον δέ οἱ εὖχος ἔδωκας·
  380. νηπύτιε τί νυ τόξον ἔχεις ἀνεμώλιον αὔτως;
  381. μή σευ νῦν ἔτι πατρὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἀκούσω
  382. εὐχομένου, ὡς τὸ πρὶν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν,
  383. ἄντα Ποσειδάωνος ἐναντίβιον πολεμίζειν.
  384. ὣς φάτο, τὴν δʼ οὔ τι προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων,
  385. ἀλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη παράκοιτις
  386. νείκεσεν ἰοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι·
  387. πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας κύον ἀδεὲς ἀντίʼ ἐμεῖο
  388. στήσεσθαι; χαλεπή τοι ἐγὼ μένος ἀντιφέρεσθαι
  389. τοξοφόρῳ περ ἐούσῃ, ἐπεὶ σὲ λέοντα γυναιξὶ
  390. Ζεὺς θῆκεν, καὶ ἔδωκε κατακτάμεν ἥν κʼ ἐθέλῃσθα.
  391. ἤτοι βέλτερόν ἐστι κατʼ οὔρεα θῆρας ἐναίρειν
  392. ἀγροτέρας τʼ ἐλάφους ἢ κρείσσοσιν ἶφι μάχεσθαι.
  393. εἰ δʼ ἐθέλεις πολέμοιο δαήμεναι, ὄφρʼ ἐῢ εἰδῇς
  394. ὅσσον φερτέρη εἴμʼ, ὅτι μοι μένος ἀντιφερίζεις.
  395. ἦ ῥα, καὶ ἀμφοτέρας ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔμαρπτε
  396. σκαιῇ, δεξιτερῇ δʼ ἄρʼ ἀπʼ ὤμων αἴνυτο τόξα,
  397. αὐτοῖσιν δʼ ἄρʼ ἔθεινε παρʼ οὔατα μειδιόωσα
  398. ἐντροπαλιζομένην· ταχέες δʼ ἔκπιπτον ὀϊστοί.
  399. δακρυόεσσα δʼ ὕπαιθα θεὰ φύγεν ὥς τε πέλεια,
  400. ἥ ῥά θʼ ὑπʼ ἴρηκος κοίλην εἰσέπτατο πέτρην
  401. χηραμόν· οὐδʼ ἄρα τῇ γε ἁλώμεναι αἴσιμον ἦεν·
  402. ὣς ἣ δακρυόεσσα φύγεν, λίπε δʼ αὐτόθι τόξα.
  403. Λητὼ δὲ προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  404. Λητοῖ ἐγὼ δέ τοι οὔ τι μαχήσομαι· ἀργαλέον δὲ
  405. πληκτίζεσθʼ ἀλόχοισι Διὸς νεφεληγερέταο·
  406. ἀλλὰ μάλα πρόφρασσα μετʼ ἀθανάτοισι θεοῖσιν
  407. εὔχεσθαι ἐμὲ νικῆσαι κρατερῆφι βίηφιν.
  408. ὣς ἄρʼ ἔφη, Λητὼ δὲ συναίνυτο καμπύλα τόξα
  409. πεπτεῶτʼ ἄλλυδις ἄλλα μετὰ στροφάλιγγι κονίης.
  410. ἣ μὲν τόξα λαβοῦσα πάλιν κίε θυγατέρος ἧς·
  411. ἣ δʼ ἄρʼ Ὄλυμπον ἵκανε Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ,
  412. δακρυόεσσα δὲ πατρὸς ἐφέζετο γούνασι κούρη,
  413. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ἀμβρόσιος ἑανὸς τρέμε· τὴν δὲ προτὶ οἷ
  414. εἷλε πατὴρ Κρονίδης, καὶ ἀνείρετο ἡδὺ γελάσσας·
  415. τίς νύ σε τοιάδʼ ἔρεξε φίλον τέκος Οὐρανιώνων
  416. μαψιδίως, ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ;
  417. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἐϋστέφανος κελαδεινή·
  418. σή μʼ ἄλοχος στυφέλιξε πάτερ λευκώλενος Ἥρη,
  419. ἐξ ἧς ἀθανάτοισιν ἔρις καὶ νεῖκος ἐφῆπται.
  420. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
  421. αὐτὰρ Ἀπόλλων Φοῖβος ἐδύσετο Ἴλιον ἱρήν·
  422. μέμβλετο γάρ οἱ τεῖχος ἐϋδμήτοιο πόληος
  423. μὴ Δαναοὶ πέρσειαν ὑπὲρ μόρον ἤματι κείνῳ.
  424. οἳ δʼ ἄλλοι πρὸς Ὄλυμπον ἴσαν θεοὶ αἰὲν ἐόντες,
  425. οἳ μὲν χωόμενοι, οἳ δὲ μέγα κυδιόωντες·
  426. κὰδ δʼ ἷζον παρὰ πατρὶ κελαινεφεῖ· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  427. Τρῶας ὁμῶς αὐτούς τʼ ὄλεκεν καὶ μώνυχας ἵππους.
  428. ὡς δʼ ὅτε καπνὸς ἰὼν εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἵκηται
  429. ἄστεος αἰθομένοιο, θεῶν δέ ἑ μῆνις ἀνῆκε,
  430. πᾶσι δʼ ἔθηκε πόνον, πολλοῖσι δὲ κήδεʼ ἐφῆκεν,
  431. ὣς Ἀχιλεὺς Τρώεσσι πόνον καὶ κήδεʼ ἔθηκεν.
  432. ἑστήκει δʼ ὃ γέρων Πρίαμος θείου ἐπὶ πύργου,
  433. ἐς δʼ ἐνόησʼ Ἀχιλῆα πελώριον· αὐτὰρ ὑπʼ αὐτοῦ
  434. Τρῶες ἄφαρ κλονέοντο πεφυζότες, οὐδέ τις ἀλκὴ
  435. γίγνεθʼ· ὃ δʼ οἰμώξας ἀπὸ πύργου βαῖνε χαμᾶζε
  436. ὀτρύνων παρὰ τεῖχος ἀγακλειτοὺς πυλαωρούς·
  437. πεπταμένας ἐν χερσὶ πύλας ἔχετʼ εἰς ὅ κε λαοὶ
  438. ἔλθωσι προτὶ ἄστυ πεφυζότες· ἦ γὰρ Ἀχιλλεὺς
  439. ἐγγὺς ὅδε κλονέων· νῦν οἴω λοίγιʼ ἔσεσθαι.
  440. αὐτὰρ ἐπεί κʼ ἐς τεῖχος ἀναπνεύσωσιν ἀλέντες,
  441. αὖτις ἐπανθέμεναι σανίδας πυκινῶς ἀραρυίας·
  442. δείδια γὰρ μὴ οὖλος ἀνὴρ ἐς τεῖχος ἅληται.
  443. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄνεσάν τε πύλας καὶ ἀπῶσαν ὀχῆας·
  444. αἳ δὲ πετασθεῖσαι τεῦξαν φάος· αὐτὰρ Ἀπόλλων
  445. ἀντίος ἐξέθορε Τρώων ἵνα λοιγὸν ἀλάλκοι.
  446. οἳ δʼ ἰθὺς πόλιος καὶ τείχεος ὑψηλοῖο
  447. δίψῃ καρχαλέοι κεκονιμένοι ἐκ πεδίοιο
  448. φεῦγον· ὃ δὲ σφεδανὸν ἔφεπʼ ἔγχεϊ, λύσσα δέ οἱ κῆρ
  449. αἰὲν ἔχε κρατερή, μενέαινε δὲ κῦδος ἀρέσθαι.
  450. ἔνθά κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἷες Ἀχαιῶν,
  451. εἰ μὴ Ἀπόλλων Φοῖβος Ἀγήνορα δῖον ἀνῆκε
  452. φῶτʼ Ἀντήνορος υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε.
  453. ἐν μέν οἱ κραδίῃ θάρσος βάλε, πὰρ δέ οἱ αὐτὸς
  454. ἔστη, ὅπως θανάτοιο βαρείας χεῖρας ἀλάλκοι
  455. φηγῷ κεκλιμένος· κεκάλυπτο δʼ ἄρʼ ἠέρι πολλῇ.
  456. αὐτὰρ ὅ γʼ ὡς ἐνόησεν Ἀχιλλῆα πτολίπορθον
  457. ἔστη, πολλὰ δέ οἱ κραδίη πόρφυρε μένοντι·
  458. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  459. ὤ μοι ἐγών· εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος
  460. φεύγω, τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται,
  461. αἱρήσει με καὶ ὧς, καὶ ἀνάλκιδα δειροτομήσει.
  462. εἰ δʼ ἂν ἐγὼ τούτους μὲν ὑποκλονέεσθαι ἐάσω
  463. Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ, ποσὶν δʼ ἀπὸ τείχεος ἄλλῃ
  464. φεύγω πρὸς πεδίον Ἰλήϊον, ὄφρʼ ἂν ἵκωμαι
  465. Ἴδης τε κνημοὺς κατά τε ῥωπήϊα δύω·
  466. ἑσπέριος δʼ ἂν ἔπειτα λοεσσάμενος ποταμοῖο
  467. ἱδρῶ ἀποψυχθεὶς προτὶ Ἴλιον ἀπονεοίμην·
  468. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  469. μή μʼ ἀπαειρόμενον πόλιος πεδίον δὲ νοήσῃ
  470. καί με μεταΐξας μάρψῃ ταχέεσσι πόδεσσιν.
  471. οὐκέτʼ ἔπειτʼ ἔσται θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξαι·
  472. λίην γὰρ κρατερὸς περὶ πάντων ἔστʼ ἀνθρώπων.
  473. εἰ δέ κέ οἱ προπάροιθε πόλεος κατεναντίον ἔλθω·
  474. καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸς χρὼς ὀξέϊ χαλκῷ,
  475. ἐν δὲ ἴα ψυχή, θνητὸν δέ ἕ φασʼ ἄνθρωποι
  476. ἔμμεναι· αὐτάρ οἱ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.
  477. ὣς εἰπὼν Ἀχιλῆα ἀλεὶς μένεν, ἐν δέ οἱ ἦτορ
  478. ἄλκιμον ὁρμᾶτο πτολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
  479. ἠΰτε πάρδαλις εἶσι βαθείης ἐκ ξυλόχοιο
  480. ἀνδρὸς θηρητῆρος ἐναντίον, οὐδέ τι θυμῷ
  481. ταρβεῖ οὐδὲ φοβεῖται, ἐπεί κεν ὑλαγμὸν ἀκούσῃ·
  482. εἴ περ γὰρ φθάμενός μιν ἢ οὐτάσῃ ἠὲ βάλῃσιν,
  483. ἀλλά τε καὶ περὶ δουρὶ πεπαρμένη οὐκ ἀπολήγει
  484. ἀλκῆς, πρίν γʼ ἠὲ ξυμβλήμεναι ἠὲ δαμῆναι·
  485. ὣς Ἀντήνορος υἱὸς ἀγαυοῦ δῖος Ἀγήνωρ
  486. οὐκ ἔθελεν φεύγειν, πρὶν πειρήσαιτʼ Ἀχιλῆος.
  487. ἀλλʼ ὅ γʼ ἄρʼ ἀσπίδα μὲν πρόσθʼ ἔσχετο πάντοσʼ ἐΐσην,
  488. ἐγχείῃ δʼ αὐτοῖο τιτύσκετο, καὶ μέγʼ ἀΰτει·
  489. ἦ δή που μάλʼ ἔολπας ἐνὶ φρεσὶ φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  490. ἤματι τῷδε πόλιν πέρσειν Τρώων ἀγερώχων
  491. νηπύτιʼ· ἦ τʼ ἔτι πολλὰ τετεύξεται ἄλγεʼ ἐπʼ αὐτῇ.
  492. ἐν γάρ οἱ πολέες τε καὶ ἄλκιμοι ἀνέρες εἰμέν,
  493. οἳ καὶ πρόσθε φίλων τοκέων ἀλόχων τε καὶ υἱῶν
  494. Ἴλιον εἰρυόμεσθα· σὺ δʼ ἐνθάδε πότμον ἐφέψεις
  495. ὧδʼ ἔκπαγλος ἐὼν καὶ θαρσαλέος πολεμιστής.
  496. ἦ ῥα, καὶ ὀξὺν ἄκοντα βαρείης χειρὸς ἀφῆκε,
  497. καί ῥʼ ἔβαλε κνήμην ὑπὸ γούνατος οὐδʼ ἀφάμαρτεν.
  498. ἀμφὶ δέ οἱ κνημὶς νεοτεύκτου κασσιτέροιο
  499. σμερδαλέον κονάβησε· πάλιν δʼ ἀπὸ χαλκὸς ὄρουσε
  500. βλημένου, οὐδʼ ἐπέρησε, θεοῦ δʼ ἠρύκακε δῶρα.
  501. Πηλεΐδης δʼ ὁρμήσατʼ Ἀγήνορος ἀντιθέοιο
  502. δεύτερος· οὐδʼ ἔτʼ ἔασεν Ἀπόλλων κῦδος ἀρέσθαι,
  503. ἀλλά μιν ἐξήρπαξε, κάλυψε δʼ ἄρʼ ἠέρι πολλῇ,
  504. ἡσύχιον δʼ ἄρα μιν πολέμου ἔκπεμπε νέεσθαι.
  505. αὐτὰρ ὃ Πηλεΐωνα δόλῳ ἀποέργαθε λαοῦ·
  506. αὐτῷ γὰρ ἑκάεργος Ἀγήνορι πάντα ἐοικὼς
  507. ἔστη πρόσθε ποδῶν, ὃ δʼ ἐπέσσυτο ποσσὶ διώκειν·
  508. εἷος ὃ τὸν πεδίοιο διώκετο πυροφόροιο
  509. τρέψας πὰρ ποταμὸν βαθυδινήεντα Σκάμανδρον
  510. τυτθὸν ὑπεκπροθέοντα· δόλῳ δʼ ἄρʼ ἔθελγεν Ἀπόλλων
  511. ὡς αἰεὶ ἔλποιτο κιχήσεσθαι ποσὶν οἷσι·
  512. τόφρʼ ἄλλοι Τρῶες πεφοβημένοι ἦλθον ὁμίλῳ
  513. ἀσπάσιοι προτὶ ἄστυ, πόλις δʼ ἔμπλητο ἀλέντων.
  514. οὐδʼ ἄρα τοί γʼ ἔτλαν πόλιος καὶ τείχεος ἐκτὸς
  515. μεῖναι ἔτʼ ἀλλήλους, καὶ γνώμεναι ὅς τε πεφεύγοι
  516. ὅς τʼ ἔθανʼ ἐν πολέμῳ· ἀλλʼ ἐσσυμένως ἐσέχυντο
  517. ἐς πόλιν, ὅν τινα τῶν γε πόδες καὶ γοῦνα σαώσαι.
  1. ὣς οἳ μὲν κατὰ ἄστυ πεφυζότες ἠΰτε νεβροὶ
  2. ἱδρῶ ἀπεψύχοντο πίον τʼ ἀκέοντό τε δίψαν
  3. κεκλιμένοι καλῇσιν ἐπάλξεσιν· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  4. τείχεος ἆσσον ἴσαν σάκεʼ ὤμοισι κλίναντες.
  5. Ἕκτορα δʼ αὐτοῦ μεῖναι ὀλοιὴ μοῖρα πέδησεν
  6. Ἰλίου προπάροιθε πυλάων τε Σκαιάων.
  7. αὐτὰρ Πηλείωνα προσηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων·
  8. τίπτέ με Πηλέος υἱὲ ποσὶν ταχέεσσι διώκεις
  9. αὐτὸς θνητὸς ἐὼν θεὸν ἄμβροτον; οὐδέ νύ πώ με
  10. ἔγνως ὡς θεός εἰμι, σὺ δʼ ἀσπερχὲς μενεαίνεις.
  11. ἦ νύ τοι οὔ τι μέλει Τρώων πόνος, οὓς ἐφόβησας,
  12. οἳ δή τοι εἰς ἄστυ ἄλεν, σὺ δὲ δεῦρο λιάσθης.
  13. οὐ μέν με κτενέεις, ἐπεὶ οὔ τοι μόρσιμός εἰμι.
  14. τὸν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  15. ἔβλαψάς μʼ ἑκάεργε θεῶν ὀλοώτατε πάντων
  16. ἐνθάδε νῦν τρέψας ἀπὸ τείχεος· ἦ κʼ ἔτι πολλοὶ
  17. γαῖαν ὀδὰξ εἷλον πρὶν Ἴλιον εἰσαφικέσθαι.
  18. νῦν δʼ ἐμὲ μὲν μέγα κῦδος ἀφείλεο, τοὺς δὲ σάωσας
  19. ῥηϊδίως, ἐπεὶ οὔ τι τίσιν γʼ ἔδεισας ὀπίσσω.
  20. ἦ σʼ ἂν τισαίμην, εἴ μοι δύναμίς γε παρείη.
  21. ὣς εἰπὼν προτὶ ἄστυ μέγα φρονέων ἐβεβήκει,
  22. σευάμενος ὥς θʼ ἵππος ἀεθλοφόρος σὺν ὄχεσφιν,
  23. ὅς ῥά τε ῥεῖα θέῃσι τιταινόμενος πεδίοιο·
  24. ὣς Ἀχιλεὺς λαιψηρὰ πόδας καὶ γούνατʼ ἐνώμα.
  25. τὸν δʼ ὃ γέρων Πρίαμος πρῶτος ἴδεν ὀφθαλμοῖσι
  26. παμφαίνονθʼ ὥς τʼ ἀστέρʼ ἐπεσσύμενον πεδίοιο,
  27. ὅς ῥά τʼ ὀπώρης εἶσιν, ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαὶ
  28. φαίνονται πολλοῖσι μετʼ ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ,
  29. ὅν τε κύνʼ Ὠρίωνος ἐπίκλησιν καλέουσι.
  30. λαμπρότατος μὲν ὅ γʼ ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται,
  31. καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν·
  32. ὣς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι θέοντος.
  33. ᾤμωξεν δʼ ὃ γέρων, κεφαλὴν δʼ ὅ γε κόψατο χερσὶν
  34. ὑψόσʼ ἀνασχόμενος, μέγα δʼ οἰμώξας ἐγεγώνει
  35. λισσόμενος φίλον υἱόν· ὃ δὲ προπάροιθε πυλάων
  36. ἑστήκει ἄμοτον μεμαὼς Ἀχιλῆϊ μάχεσθαι·
  37. τὸν δʼ ὃ γέρων ἐλεεινὰ προσηύδα χεῖρας ὀρεγνύς·
  38. Ἕκτορ μή μοι μίμνε φίλον τέκος ἀνέρα τοῦτον
  39. οἶος ἄνευθʼ ἄλλων, ἵνα μὴ τάχα πότμον ἐπίσπῃς
  40. Πηλεΐωνι δαμείς, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι
  41. σχέτλιος· αἴθε θεοῖσι φίλος τοσσόνδε γένοιτο
  42. ὅσσον ἐμοί· τάχα κέν ἑ κύνες καὶ γῦπες ἔδοιεν
  43. κείμενον· ἦ κέ μοι αἰνὸν ἀπὸ πραπίδων ἄχος ἔλθοι·
  44. ὅς μʼ υἱῶν πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν εὖνιν ἔθηκε
  45. κτείνων καὶ περνὰς νήσων ἔπι τηλεδαπάων.
  46. καὶ γὰρ νῦν δύο παῖδε Λυκάονα καὶ Πολύδωρον
  47. οὐ δύναμαι ἰδέειν Τρώων εἰς ἄστυ ἀλέντων,
  48. τούς μοι Λαοθόη τέκετο κρείουσα γυναικῶν.
  49. ἀλλʼ εἰ μὲν ζώουσι μετὰ στρατῷ, ἦ τʼ ἂν ἔπειτα
  50. χαλκοῦ τε χρυσοῦ τʼ ἀπολυσόμεθʼ, ἔστι γὰρ ἔνδον·
  51. πολλὰ γὰρ ὤπασε παιδὶ γέρων ὀνομάκλυτος Ἄλτης.
  52. εἰ δʼ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισιν,
  53. ἄλγος ἐμῷ θυμῷ καὶ μητέρι τοὶ τεκόμεσθα·
  54. λαοῖσιν δʼ ἄλλοισι μινυνθαδιώτερον ἄλγος
  55. ἔσσεται, ἢν μὴ καὶ σὺ θάνῃς Ἀχιλῆϊ δαμασθείς.
  56. ἀλλʼ εἰσέρχεο τεῖχος ἐμὸν τέκος, ὄφρα σαώσῃς
  57. Τρῶας καὶ Τρῳάς, μὴ δὲ μέγα κῦδος ὀρέξῃς
  58. Πηλεΐδῃ, αὐτὸς δὲ φίλης αἰῶνος ἀμερθῇς.
  59. πρὸς δʼ ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντʼ ἐλέησον
  60. δύσμορον, ὅν ῥα πατὴρ Κρονίδης ἐπὶ γήραος οὐδῷ
  61. αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει κακὰ πόλλʼ ἐπιδόντα
  62. υἷάς τʼ ὀλλυμένους ἑλκηθείσας τε θύγατρας,
  63. καὶ θαλάμους κεραϊζομένους, καὶ νήπια τέκνα
  64. βαλλόμενα προτὶ γαίῃ ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
  65. ἑλκομένας τε νυοὺς ὀλοῇς ὑπὸ χερσὶν Ἀχαιῶν.
  66. αὐτὸν δʼ ἂν πύματόν με κύνες πρώτῃσι θύρῃσιν
  67. ὠμησταὶ ἐρύουσιν, ἐπεί κέ τις ὀξέϊ χαλκῷ
  68. τύψας ἠὲ βαλὼν ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται,
  69. οὓς τρέφον ἐν μεγάροισι τραπεζῆας θυραωρούς,
  70. οἵ κʼ ἐμὸν αἷμα πιόντες ἀλύσσοντες περὶ θυμῷ
  71. κείσοντʼ ἐν προθύροισι. νέῳ δέ τε πάντʼ ἐπέοικεν
  72. ἄρηϊ κταμένῳ δεδαϊγμένῳ ὀξέϊ χαλκῷ
  73. κεῖσθαι· πάντα δὲ καλὰ θανόντι περ ὅττι φανήῃ·
  74. ἀλλʼ ὅτε δὴ πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον
  75. αἰδῶ τʼ αἰσχύνωσι κύνες κταμένοιο γέροντος,
  76. τοῦτο δὴ οἴκτιστον πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
  77. ἦ ῥʼ ὃ γέρων, πολιὰς δʼ ἄρʼ ἀνὰ τρίχας ἕλκετο χερσὶ
  78. τίλλων ἐκ κεφαλῆς· οὐδʼ Ἕκτορι θυμὸν ἔπειθε.
  79. μήτηρ δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ὀδύρετο δάκρυ χέουσα
  80. κόλπον ἀνιεμένη, ἑτέρηφι δὲ μαζὸν ἀνέσχε·
  81. καί μιν δάκρυ χέουσʼ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  82. Ἕκτορ τέκνον ἐμὸν τάδε τʼ αἴδεο καί μʼ ἐλέησον
  83. αὐτήν, εἴ ποτέ τοι λαθικηδέα μαζὸν ἐπέσχον·
  84. τῶν μνῆσαι φίλε τέκνον ἄμυνε δὲ δήϊον ἄνδρα
  85. τείχεος ἐντὸς ἐών, μὴ δὲ πρόμος ἵστασο τούτῳ
  86. σχέτλιος· εἴ περ γάρ σε κατακτάνῃ, οὔ σʼ ἔτʼ ἔγωγε
  87. κλαύσομαι ἐν λεχέεσσι φίλον θάλος, ὃν τέκον αὐτή,
  88. οὐδʼ ἄλοχος πολύδωρος· ἄνευθε δέ σε μέγα νῶϊν
  89. Ἀργείων παρὰ νηυσὶ κύνες ταχέες κατέδονται.
  90. ὣς τώ γε κλαίοντε προσαυδήτην φίλον υἱὸν
  91. πολλὰ λισσομένω· οὐδʼ Ἕκτορι θυμὸν ἔπειθον,
  92. ἀλλʼ ὅ γε μίμνʼ Ἀχιλῆα πελώριον ἆσσον ἰόντα.
  93. ὡς δὲ δράκων ἐπὶ χειῇ ὀρέστερος ἄνδρα μένῃσι
  94. βεβρωκὼς κακὰ φάρμακʼ, ἔδυ δέ τέ μιν χόλος αἰνός,
  95. σμερδαλέον δὲ δέδορκεν ἑλισσόμενος περὶ χειῇ·
  96. ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει
  97. πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδʼ ἐρείσας·
  98. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  99. ὤ μοι ἐγών, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω,
  100. Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει,
  101. ὅς μʼ ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι
  102. νύχθʼ ὕπο τήνδʼ ὀλοὴν ὅτε τʼ ὤρετο δῖος Ἀχιλλεύς.
  103. ἀλλʼ ἐγὼ οὐ πιθόμην· ἦ τʼ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν.
  104. νῦν δʼ ἐπεὶ ὤλεσα λαὸν ἀτασθαλίῃσιν ἐμῇσιν,
  105. αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους,
  106. μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο·
  107. Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιθήσας ὤλεσε λαόν.
  108. ὣς ἐρέουσιν· ἐμοὶ δὲ τότʼ ἂν πολὺ κέρδιον εἴη
  109. ἄντην ἢ Ἀχιλῆα κατακτείναντα νέεσθαι,
  110. ἠέ κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐϋκλειῶς πρὸ πόληος.
  111. εἰ δέ κεν ἀσπίδα μὲν καταθείομαι ὀμφαλόεσσαν
  112. καὶ κόρυθα βριαρήν, δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας
  113. αὐτὸς ἰὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω
  114. καί οἱ ὑπόσχωμαι Ἑλένην καὶ κτήμαθʼ ἅμʼ αὐτῇ,
  115. πάντα μάλʼ ὅσσά τʼ Ἀλέξανδρος κοίλῃς ἐνὶ νηυσὶν
  116. ἠγάγετο Τροίηνδʼ, ἥ τʼ ἔπλετο νείκεος ἀρχή,
  117. δωσέμεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν, ἅμα δʼ ἀμφὶς Ἀχαιοῖς
  118. ἄλλʼ ἀποδάσσεσθαι ὅσα τε πτόλις ἥδε κέκευθε·
  119. Τρωσὶν δʼ αὖ μετόπισθε γερούσιον ὅρκον ἕλωμαι
  120. μή τι κατακρύψειν, ἀλλʼ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι
  121. κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἐέργει·
  122. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  123. μή μιν ἐγὼ μὲν ἵκωμαι ἰών, ὃ δέ μʼ οὐκ ἐλεήσει
  124. οὐδέ τί μʼ αἰδέσεται, κτενέει δέ με γυμνὸν ἐόντα
  125. αὔτως ὥς τε γυναῖκα, ἐπεί κʼ ἀπὸ τεύχεα δύω.
  126. οὐ μέν πως νῦν ἔστιν ἀπὸ δρυὸς οὐδʼ ἀπὸ πέτρης
  127. τῷ ὀαριζέμεναι, ἅ τε παρθένος ἠΐθεός τε
  128. παρθένος ἠΐθεός τʼ ὀαρίζετον ἀλλήλοιιν.
  129. βέλτερον αὖτʼ ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα·
  130. εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ.
  131. ὣς ὅρμαινε μένων, ὃ δέ οἱ σχεδὸν ἦλθεν Ἀχιλλεὺς
  132. ἶσος Ἐνυαλίῳ κορυθάϊκι πτολεμιστῇ
  133. σείων Πηλιάδα μελίην κατὰ δεξιὸν ὦμον
  134. δεινήν· ἀμφὶ δὲ χαλκὸς ἐλάμπετο εἴκελος αὐγῇ
  135. ἢ πυρὸς αἰθομένου ἢ ἠελίου ἀνιόντος.
  136. Ἕκτορα δʼ, ὡς ἐνόησεν, ἕλε τρόμος· οὐδʼ ἄρʼ ἔτʼ ἔτλη
  137. αὖθι μένειν, ὀπίσω δὲ πύλας λίπε, βῆ δὲ φοβηθείς·
  138. Πηλεΐδης δʼ ἐπόρουσε ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς.
  139. ἠΰτε κίρκος ὄρεσφιν ἐλαφρότατος πετεηνῶν
  140. ῥηϊδίως οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν,
  141. ἣ δέ θʼ ὕπαιθα φοβεῖται, ὃ δʼ ἐγγύθεν ὀξὺ λεληκὼς
  142. ταρφέʼ ἐπαΐσσει, ἑλέειν τέ ἑ θυμὸς ἀνώγει·
  143. ὣς ἄρʼ ὅ γʼ ἐμμεμαὼς ἰθὺς πέτετο, τρέσε δʼ Ἕκτωρ
  144. τεῖχος ὕπο Τρώων, λαιψηρὰ δὲ γούνατʼ ἐνώμα.
  145. οἳ δὲ παρὰ σκοπιὴν καὶ ἐρινεὸν ἠνεμόεντα
  146. τείχεος αἰὲν ὑπʼ ἐκ κατʼ ἀμαξιτὸν ἐσσεύοντο,
  147. κρουνὼ δʼ ἵκανον καλλιρρόω· ἔνθα δὲ πηγαὶ
  148. δοιαὶ ἀναΐσσουσι Σκαμάνδρου δινήεντος.
  149. ἣ μὲν γάρ θʼ ὕδατι λιαρῷ ῥέει, ἀμφὶ δὲ καπνὸς
  150. γίγνεται ἐξ αὐτῆς ὡς εἰ πυρὸς αἰθομένοιο·
  151. ἣ δʼ ἑτέρη θέρεϊ προρέει ἐϊκυῖα χαλάζῃ,
  152. ἢ χιόνι ψυχρῇ ἢ ἐξ ὕδατος κρυστάλλῳ.
  153. ἔνθα δʼ ἐπʼ αὐτάων πλυνοὶ εὐρέες ἐγγὺς ἔασι
  154. καλοὶ λαΐνεοι, ὅθι εἵματα σιγαλόεντα
  155. πλύνεσκον Τρώων ἄλοχοι καλαί τε θύγατρες
  156. τὸ πρὶν ἐπʼ εἰρήνης πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν.
  157. τῇ ῥα παραδραμέτην φεύγων ὃ δʼ ὄπισθε διώκων·
  158. πρόσθε μὲν ἐσθλὸς ἔφευγε, δίωκε δέ μιν μέγʼ ἀμείνων
  159. καρπαλίμως, ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην
  160. ἀρνύσθην, ἅ τε ποσσὶν ἀέθλια γίγνεται ἀνδρῶν,
  161. ἀλλὰ περὶ ψυχῆς θέον Ἕκτορος ἱπποδάμοιο.
  162. ὡς δʼ ὅτʼ ἀεθλοφόροι περὶ τέρματα μώνυχες ἵπποι
  163. ῥίμφα μάλα τρωχῶσι· τὸ δὲ μέγα κεῖται ἄεθλον
  164. ἢ τρίπος ἠὲ γυνὴ ἀνδρὸς κατατεθνηῶτος·
  165. ὣς τὼ τρὶς Πριάμοιο πόλιν πέρι δινηθήτην
  166. καρπαλίμοισι πόδεσσι· θεοὶ δʼ ἐς πάντες ὁρῶντο·
  167. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  168. ὢ πόποι ἦ φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχος
  169. ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι· ἐμὸν δʼ ὀλοφύρεται ἦτορ
  170. Ἕκτορος, ὅς μοι πολλὰ βοῶν ἐπὶ μηρίʼ ἔκηεν
  171. Ἴδης ἐν κορυφῇσι πολυπτύχου, ἄλλοτε δʼ αὖτε
  172. ἐν πόλει ἀκροτάτῃ· νῦν αὖτέ ἑ δῖος Ἀχιλλεὺς
  173. ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκει.
  174. ἀλλʼ ἄγετε φράζεσθε θεοὶ καὶ μητιάασθε
  175. ἠέ μιν ἐκ θανάτοιο σαώσομεν, ἦέ μιν ἤδη
  176. Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ δαμάσσομεν ἐσθλὸν ἐόντα.
  177. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  178. ὦ πάτερ ἀργικέραυνε κελαινεφὲς οἷον ἔειπες·
  179. ἄνδρα θνητὸν ἐόντα πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ
  180. ἂψ ἐθέλεις θανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι;
  181. ἔρδʼ· ἀτὰρ οὔ τοι πάντες ἐπαινέομεν θεοὶ ἄλλοι.
  182. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  183. θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· οὔ νύ τι θυμῷ
  184. πρόφρονι μυθέομαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι·
  185. ἔρξον ὅπῃ δή τοι νόος ἔπλετο, μὴ δʼ ἔτʼ ἐρώει.
  186. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην·
  187. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
  188. Ἕκτορα δʼ ἀσπερχὲς κλονέων ἔφεπʼ ὠκὺς Ἀχιλλεύς.
  189. ὡς δʼ ὅτε νεβρὸν ὄρεσφι κύων ἐλάφοιο δίηται
  190. ὄρσας ἐξ εὐνῆς διά τʼ ἄγκεα καὶ διὰ βήσσας·
  191. τὸν δʼ εἴ πέρ τε λάθῃσι καταπτήξας ὑπὸ θάμνῳ,
  192. ἀλλά τʼ ἀνιχνεύων θέει ἔμπεδον ὄφρά κεν εὕρῃ·
  193. ὣς Ἕκτωρ οὐ λῆθε ποδώκεα Πηλεΐωνα.
  194. ὁσσάκι δʼ ὁρμήσειε πυλάων Δαρδανιάων
  195. ἀντίον ἀΐξασθαι ἐϋδμήτους ὑπὸ πύργους,
  196. εἴ πως οἷ καθύπερθεν ἀλάλκοιεν βελέεσσι,
  197. τοσσάκι μιν προπάροιθεν ἀποστρέψασκε παραφθὰς
  198. πρὸς πεδίον· αὐτὸς δὲ ποτὶ πτόλιος πέτετʼ αἰεί.
  199. ὡς δʼ ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν·
  200. οὔτʼ ἄρʼ ὃ τὸν δύναται ὑποφεύγειν οὔθʼ ὃ διώκειν·
  201. ὣς ὃ τὸν οὐ δύνατο μάρψαι ποσίν, οὐδʼ ὃς ἀλύξαι.
  202. πῶς δέ κεν Ἕκτωρ κῆρας ὑπεξέφυγεν θανάτοιο,
  203. εἰ μή οἱ πύματόν τε καὶ ὕστατον ἤντετʼ Ἀπόλλων
  204. ἐγγύθεν, ὅς οἱ ἐπῶρσε μένος λαιψηρά τε γοῦνα;
  205. λαοῖσιν δʼ ἀνένευε καρήατι δῖος Ἀχιλλεύς,
  206. οὐδʼ ἔα ἱέμεναι ἐπὶ Ἕκτορι πικρὰ βέλεμνα,
  207. μή τις κῦδος ἄροιτο βαλών, ὃ δὲ δεύτερος ἔλθοι.
  208. ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπὶ κρουνοὺς ἀφίκοντο,
  209. καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα,
  210. ἐν δʼ ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο,
  211. τὴν μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δʼ Ἕκτορος ἱπποδάμοιο,
  212. ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δʼ Ἕκτορος αἴσιμον ἦμαρ,
  213. ᾤχετο δʼ εἰς Ἀΐδαο, λίπεν δέ ἑ Φοῖβος Ἀπόλλων.
  214. Πηλεΐωνα δʼ ἵκανε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  215. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  216. νῦν δὴ νῶι ἔολπα Διῒ φίλε φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  217. οἴσεσθαι μέγα κῦδος Ἀχαιοῖσι προτὶ νῆας
  218. Ἕκτορα δῃώσαντε μάχης ἄατόν περ ἐόντα.
  219. οὔ οἱ νῦν ἔτι γʼ ἔστι πεφυγμένον ἄμμε γενέσθαι,
  220. οὐδʼ εἴ κεν μάλα πολλὰ πάθοι ἑκάεργος Ἀπόλλων
  221. προπροκυλινδόμενος πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο.
  222. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν στῆθι καὶ ἄμπνυε, τόνδε δʼ ἐγώ τοι
  223. οἰχομένη πεπιθήσω ἐναντίβιον μαχέσασθαι.
  224. ὣς φάτʼ Ἀθηναίη, ὃ δʼ ἐπείθετο, χαῖρε δὲ θυμῷ,
  225. στῆ δʼ ἄρʼ ἐπὶ μελίης χαλκογλώχινος ἐρεισθείς.
  226. ἣ δʼ ἄρα τὸν μὲν ἔλειπε, κιχήσατο δʼ Ἕκτορα δῖον
  227. Δηϊφόβῳ ἐϊκυῖα δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν·
  228. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  229. ἠθεῖʼ ἦ μάλα δή σε βιάζεται ὠκὺς Ἀχιλλεὺς
  230. ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκων·
  231. ἀλλʼ ἄγε δὴ στέωμεν καὶ ἀλεξώμεσθα μένοντες.
  232. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  233. Δηΐφοβʼ ἦ μέν μοι τὸ πάρος πολὺ φίλτατος ἦσθα
  234. γνωτῶν οὓς Ἑκάβη ἠδὲ Πρίαμος τέκε παῖδας·
  235. νῦν δʼ ἔτι καὶ μᾶλλον νοέω φρεσὶ τιμήσασθαι,
  236. ὃς ἔτλης ἐμεῦ εἵνεκʼ, ἐπεὶ ἴδες ὀφθαλμοῖσι,
  237. τείχεος ἐξελθεῖν, ἄλλοι δʼ ἔντοσθε μένουσι.
  238. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  239. ἠθεῖʼ ἦ μὲν πολλὰ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  240. λίσσονθʼ ἑξείης γουνούμενοι, ἀμφὶ δʼ ἑταῖροι,
  241. αὖθι μένειν· τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες·
  242. ἀλλʼ ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ.
  243. νῦν δʼ ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα, μὴ δέ τι δούρων
  244. ἔστω φειδωλή, ἵνα εἴδομεν εἴ κεν Ἀχιλλεὺς
  245. νῶϊ κατακτείνας ἔναρα βροτόεντα φέρηται
  246. νῆας ἔπι γλαφυράς, ἦ κεν σῷ δουρὶ δαμήῃ.
  247. ὣς φαμένη καὶ κερδοσύνῃ ἡγήσατʼ Ἀθήνη·
  248. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  249. τὸν πρότερος προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  250. οὔ σʼ ἔτι Πηλέος υἱὲ φοβήσομαι, ὡς τὸ πάρος περ
  251. τρὶς περὶ ἄστυ μέγα Πριάμου δίον, οὐδέ ποτʼ ἔτλην
  252. μεῖναι ἐπερχόμενον· νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε
  253. στήμεναι ἀντία σεῖο· ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην.
  254. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο θεοὺς ἐπιδώμεθα· τοὶ γὰρ ἄριστοι
  255. μάρτυροι ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων·
  256. οὐ γὰρ ἐγώ σʼ ἔκπαγλον ἀεικιῶ, αἴ κεν ἐμοὶ Ζεὺς
  257. δώῃ καμμονίην, σὴν δὲ ψυχὴν ἀφέλωμαι·
  258. ἀλλʼ ἐπεὶ ἄρ κέ σε συλήσω κλυτὰ τεύχεʼ Ἀχιλλεῦ
  259. νεκρὸν Ἀχαιοῖσιν δώσω πάλιν· ὣς δὲ σὺ ῥέζειν.
  260. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  261. Ἕκτορ μή μοι ἄλαστε συνημοσύνας ἀγόρευε·
  262. ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια πιστά,
  263. οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ὁμόφρονα θυμὸν ἔχουσιν,
  264. ἀλλὰ κακὰ φρονέουσι διαμπερὲς ἀλλήλοισιν,
  265. ὣς οὐκ ἔστʼ ἐμὲ καὶ σὲ φιλήμεναι, οὐδέ τι νῶϊν
  266. ὅρκια ἔσσονται, πρίν γʼ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα
  267. αἵματος ἆσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολεμιστήν.
  268. παντοίης ἀρετῆς μιμνήσκεο· νῦν σε μάλα χρὴ
  269. αἰχμητήν τʼ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν.
  270. οὔ τοι ἔτʼ ἔσθʼ ὑπάλυξις, ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη
  271. ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ· νῦν δʼ ἀθρόα πάντʼ ἀποτίσεις
  272. κήδεʼ ἐμῶν ἑτάρων οὓς ἔκτανες ἔγχεϊ θύων.
  273. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος·
  274. καὶ τὸ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο φαίδιμος Ἕκτωρ·
  275. ἕζετο γὰρ προϊδών, τὸ δʼ ὑπέρπτατο χάλκεον ἔγχος,
  276. ἐν γαίῃ δʼ ἐπάγη· ἀνὰ δʼ ἥρπασε Παλλὰς Ἀθήνη,
  277. ἂψ δʼ Ἀχιλῆϊ δίδου, λάθε δʼ Ἕκτορα ποιμένα λαῶν.
  278. Ἕκτωρ δὲ προσέειπεν ἀμύμονα Πηλεΐωνα·
  279. ἤμβροτες, οὐδʼ ἄρα πώ τι θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ
  280. ἐκ Διὸς ἠείδης τὸν ἐμὸν μόρον, ἦ τοι ἔφης γε·
  281. ἀλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων,
  282. ὄφρά σʼ ὑποδείσας μένεος ἀλκῆς τε λάθωμαι.
  283. οὐ μέν μοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξεις,
  284. ἀλλʼ ἰθὺς μεμαῶτι διὰ στήθεσφιν ἔλασσον
  285. εἴ τοι ἔδωκε θεός· νῦν αὖτʼ ἐμὸν ἔγχος ἄλευαι
  286. χάλκεον· ὡς δή μιν σῷ ἐν χροῒ πᾶν κομίσαιο.
  287. καί κεν ἐλαφρότερος πόλεμος Τρώεσσι γένοιτο
  288. σεῖο καταφθιμένοιο· σὺ γάρ σφισι πῆμα μέγιστον.
  289. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  290. καὶ βάλε Πηλεΐδαο μέσον σάκος οὐδʼ ἀφάμαρτε·
  291. τῆλε δʼ ἀπεπλάγχθη σάκεος δόρυ· χώσατο δʼ Ἕκτωρ
  292. ὅττί ῥά οἱ βέλος ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρός,
  293. στῆ δὲ κατηφήσας, οὐδʼ ἄλλʼ ἔχε μείλινον ἔγχος.
  294. Δηΐφοβον δʼ ἐκάλει λευκάσπιδα μακρὸν ἀΰσας·
  295. ᾔτεέ μιν δόρυ μακρόν· ὃ δʼ οὔ τί οἱ ἐγγύθεν ἦεν.
  296. Ἕκτωρ δʼ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε·
  297. ὢ πόποι ἦ μάλα δή με θεοὶ θάνατόνδε κάλεσσαν·
  298. Δηΐφοβον γὰρ ἔγωγʼ ἐφάμην ἥρωα παρεῖναι·
  299. ἀλλʼ ὃ μὲν ἐν τείχει, ἐμὲ δʼ ἐξαπάτησεν Ἀθήνη.
  300. νῦν δὲ δὴ ἐγγύθι μοι θάνατος κακός, οὐδʼ ἔτʼ ἄνευθεν,
  301. οὐδʼ ἀλέη· ἦ γάρ ῥα πάλαι τό γε φίλτερον ἦεν
  302. Ζηνί τε καὶ Διὸς υἷι ἑκηβόλῳ, οἵ με πάρος γε
  303. πρόφρονες εἰρύατο· νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει.
  304. μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην,
  305. ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.
  306. ὣς ἄρα φωνήσας εἰρύσσατο φάσγανον ὀξύ,
  307. τό οἱ ὑπὸ λαπάρην τέτατο μέγα τε στιβαρόν τε,
  308. οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥς τʼ αἰετὸς ὑψιπετήεις,
  309. ὅς τʼ εἶσιν πεδίον δὲ διὰ νεφέων ἐρεβεννῶν
  310. ἁρπάξων ἢ ἄρνʼ ἀμαλὴν ἤ πτῶκα λαγωόν·
  311. ὣς Ἕκτωρ οἴμησε τινάσσων φάσγανον ὀξύ.
  312. ὁρμήθη δʼ Ἀχιλεύς, μένεος δʼ ἐμπλήσατο θυμὸν
  313. ἀγρίου, πρόσθεν δὲ σάκος στέρνοιο κάλυψε
  314. καλὸν δαιδάλεον, κόρυθι δʼ ἐπένευε φαεινῇ
  315. τετραφάλῳ· καλαὶ δὲ περισσείοντο ἔθειραι
  316. χρύσεαι, ἃς Ἥφαιστος ἵει λόφον ἀμφὶ θαμειάς.
  317. οἷος δʼ ἀστὴρ εἶσι μετʼ ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ
  318. ἕσπερος, ὃς κάλλιστος ἐν οὐρανῷ ἵσταται ἀστήρ,
  319. ὣς αἰχμῆς ἀπέλαμπʼ εὐήκεος, ἣν ἄρʼ Ἀχιλλεὺς
  320. πάλλεν δεξιτερῇ φρονέων κακὸν Ἕκτορι δίῳ
  321. εἰσορόων χρόα καλόν, ὅπῃ εἴξειε μάλιστα.
  322. τοῦ δὲ καὶ ἄλλο τόσον μὲν ἔχε χρόα χάλκεα τεύχεα
  323. καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξε κατακτάς·
  324. φαίνετο δʼ ᾗ κληῗδες ἀπʼ ὤμων αὐχένʼ ἔχουσι
  325. λαυκανίην, ἵνα τε ψυχῆς ὤκιστος ὄλεθρος·
  326. τῇ ῥʼ ἐπὶ οἷ μεμαῶτʼ ἔλασʼ ἔγχεϊ δῖος Ἀχιλλεύς,
  327. ἀντικρὺ δʼ ἁπαλοῖο διʼ αὐχένος ἤλυθʼ ἀκωκή·
  328. οὐδʼ ἄρʼ ἀπʼ ἀσφάραγον μελίη τάμε χαλκοβάρεια,
  329. ὄφρά τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν.
  330. ἤριπε δʼ ἐν κονίῃς· ὃ δʼ ἐπεύξατο δῖος Ἀχιλλεύς·
  331. Ἕκτορ ἀτάρ που ἔφης Πατροκλῆʼ ἐξεναρίζων
  332. σῶς ἔσσεσθʼ, ἐμὲ δʼ οὐδὲν ὀπίζεο νόσφιν ἐόντα
  333. νήπιε· τοῖο δʼ ἄνευθεν ἀοσσητὴρ μέγʼ ἀμείνων
  334. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγὼ μετόπισθε λελείμμην,
  335. ὅς τοι γούνατʼ ἔλυσα· σὲ μὲν κύνες ἠδʼ οἰωνοὶ
  336. ἑλκήσουσʼ ἀϊκῶς, τὸν δὲ κτεριοῦσιν Ἀχαιοί.
  337. τὸν δʼ ὀλιγοδρανέων προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  338. λίσσομʼ ὑπὲρ ψυχῆς καὶ γούνων σῶν τε τοκήων
  339. μή με ἔα παρὰ νηυσὶ κύνας καταδάψαι Ἀχαιῶν,
  340. ἀλλὰ σὺ μὲν χαλκόν τε ἅλις χρυσόν τε δέδεξο
  341. δῶρα τά τοι δώσουσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ,
  342. σῶμα δὲ οἴκαδʼ ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρός με
  343. Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα.
  344. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεὺς·
  345. μή με κύον γούνων γουνάζεο μὴ δὲ τοκήων·
  346. αἲ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ θυμὸς ἀνήη
  347. ὤμʼ ἀποταμνόμενον κρέα ἔδμεναι, οἷα ἔοργας,
  348. ὡς οὐκ ἔσθʼ ὃς σῆς γε κύνας κεφαλῆς ἀπαλάλκοι,
  349. οὐδʼ εἴ κεν δεκάκις τε καὶ εἰκοσινήριτʼ ἄποινα
  350. στήσωσʼ ἐνθάδʼ ἄγοντες, ὑπόσχωνται δὲ καὶ ἄλλα,
  351. οὐδʼ εἴ κέν σʼ αὐτὸν χρυσῷ ἐρύσασθαι ἀνώγοι
  352. Δαρδανίδης Πρίαμος· οὐδʼ ὧς σέ γε πότνια μήτηρ
  353. ἐνθεμένη λεχέεσσι γοήσεται ὃν τέκεν αὐτή,
  354. ἀλλὰ κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατὰ πάντα δάσονται.
  355. τὸν δὲ καταθνῄσκων προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  356. ἦ σʼ εὖ γιγνώσκων προτιόσσομαι, οὐδʼ ἄρʼ ἔμελλον
  357. πείσειν· ἦ γὰρ σοί γε σιδήρεος ἐν φρεσὶ θυμός.
  358. φράζεο νῦν, μή τοί τι θεῶν μήνιμα γένωμαι
  359. ἤματι τῷ ὅτε κέν σε Πάρις καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων
  360. ἐσθλὸν ἐόντʼ ὀλέσωσιν ἐνὶ Σκαιῇσι πύλῃσιν.
  361. ὣς ἄρα μιν εἰπόντα τέλος θανάτοιο κάλυψε,
  362. ψυχὴ δʼ ἐκ ῥεθέων πταμένη Ἄϊδος δὲ βεβήκει
  363. ὃν πότμον γοόωσα λιποῦσʼ ἀνδροτῆτα καὶ ἥβην.
  364. τὸν καὶ τεθνηῶτα προσηύδα δῖος Ἀχιλλεύς·
  365. τέθναθι· κῆρα δʼ ἐγὼ τότε δέξομαι ὁππότε κεν δὴ
  366. Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι ἠδʼ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι.
  367. ἦ ῥα, καὶ ἐκ νεκροῖο ἐρύσσατο χάλκεον ἔγχος,
  368. καὶ τό γʼ ἄνευθεν ἔθηχʼ, ὃ δʼ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἐσύλα
  369. αἱματόεντʼ· ἄλλοι δὲ περίδραμον υἷες Ἀχαιῶν,
  370. οἳ καὶ θηήσαντο φυὴν καὶ εἶδος ἀγητὸν
  371. Ἕκτορος· οὐδʼ ἄρα οἵ τις ἀνουτητί γε παρέστη.
  372. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
  373. ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ μαλακώτερος ἀμφαφάασθαι
  374. Ἕκτωρ ἢ ὅτε νῆας ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ.
  375. ὣς ἄρα τις εἴπεσκε καὶ οὐτήσασκε παραστάς.
  376. τὸν δʼ ἐπεὶ ἐξενάριξε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς,
  377. στὰς ἐν Ἀχαιοῖσιν ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευεν·
  378. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  379. ἐπεὶ δὴ τόνδʼ ἄνδρα θεοὶ δαμάσασθαι ἔδωκαν,
  380. ὃς κακὰ πόλλʼ ἔρρεξεν ὅσʼ οὐ σύμπαντες οἱ ἄλλοι,
  381. εἰ δʼ ἄγετʼ ἀμφὶ πόλιν σὺν τεύχεσι πειρηθῶμεν,
  382. ὄφρά κʼ ἔτι γνῶμεν Τρώων νόον ὅν τινʼ ἔχουσιν,
  383. ἢ καταλείψουσιν πόλιν ἄκρην τοῦδε πεσόντος,
  384. ἦε μένειν μεμάασι καὶ Ἕκτορος οὐκέτʼ ἐόντος.
  385. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  386. κεῖται πὰρ νήεσσι νέκυς ἄκλαυτος ἄθαπτος
  387. Πάτροκλος· τοῦ δʼ οὐκ ἐπιλήσομαι, ὄφρʼ ἂν ἔγωγε
  388. ζωοῖσιν μετέω καί μοι φίλα γούνατʼ ὀρώρῃ·
  389. εἰ δὲ θανόντων περ καταλήθοντʼ εἰν Ἀΐδαο
  390. αὐτὰρ ἐγὼ καὶ κεῖθι φίλου μεμνήσομʼ ἑταίρου.
  391. νῦν δʼ ἄγʼ ἀείδοντες παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν
  392. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι νεώμεθα, τόνδε δʼ ἄγωμεν.
  393. ἠράμεθα μέγα κῦδος· ἐπέφνομεν Ἕκτορα δῖον,
  394. ᾧ Τρῶες κατὰ ἄστυ θεῷ ὣς εὐχετόωντο.
  395. ἦ ῥα, καὶ Ἕκτορα δῖον ἀεικέα μήδετο ἔργα.
  396. ἀμφοτέρων μετόπισθε ποδῶν τέτρηνε τένοντε
  397. ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, βοέους δʼ ἐξῆπτεν ἱμάντας,
  398. ἐκ δίφροιο δʼ ἔδησε, κάρη δʼ ἕλκεσθαι ἔασεν·
  399. ἐς δίφρον δʼ ἀναβὰς ἀνά τε κλυτὰ τεύχεʼ ἀείρας
  400. μάστιξέν ῥʼ ἐλάαν, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην.
  401. τοῦ δʼ ἦν ἑλκομένοιο κονίσαλος, ἀμφὶ δὲ χαῖται
  402. κυάνεαι πίτναντο, κάρη δʼ ἅπαν ἐν κονίῃσι
  403. κεῖτο πάρος χαρίεν· τότε δὲ Ζεὺς δυσμενέεσσι
  404. δῶκεν ἀεικίσσασθαι ἑῇ ἐν πατρίδι γαίῃ.
  405. ὣς τοῦ μὲν κεκόνιτο κάρη ἅπαν· ἣ δέ νυ μήτηρ
  406. τίλλε κόμην, ἀπὸ δὲ λιπαρὴν ἔρριψε καλύπτρην
  407. τηλόσε, κώκυσεν δὲ μάλα μέγα παῖδʼ ἐσιδοῦσα·
  408. ᾤμωξεν δʼ ἐλεεινὰ πατὴρ φίλος, ἀμφὶ δὲ λαοὶ
  409. κωκυτῷ τʼ εἴχοντο καὶ οἰμωγῇ κατὰ ἄστυ.
  410. τῷ δὲ μάλιστʼ ἄρʼ ἔην ἐναλίγκιον ὡς εἰ ἅπασα
  411. Ἴλιος ὀφρυόεσσα πυρὶ σμύχοιτο κατʼ ἄκρης.
  412. λαοὶ μέν ῥα γέροντα μόγις ἔχον ἀσχαλόωντα
  413. ἐξελθεῖν μεμαῶτα πυλάων Δαρδανιάων.
  414. πάντας δʼ ἐλλιτάνευε κυλινδόμενος κατὰ κόπρον,
  415. ἐξονομακλήδην ὀνομάζων ἄνδρα ἕκαστον·
  416. σχέσθε φίλοι, καί μʼ οἶον ἐάσατε κηδόμενοί περ
  417. ἐξελθόντα πόληος ἱκέσθʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  418. λίσσωμʼ ἀνέρα τοῦτον ἀτάσθαλον ὀβριμοεργόν,
  419. ἤν πως ἡλικίην αἰδέσσεται ἠδʼ ἐλεήσῃ
  420. γῆρας· καὶ δέ νυ τῷ γε πατὴρ τοιόσδε τέτυκται
  421. Πηλεύς, ὅς μιν ἔτικτε καὶ ἔτρεφε πῆμα γενέσθαι
  422. Τρωσί· μάλιστα δʼ ἐμοὶ περὶ πάντων ἄλγεʼ ἔθηκε.
  423. τόσσους γάρ μοι παῖδας ἀπέκτανε τηλεθάοντας·
  424. τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι ἀχνύμενός περ
  425. ὡς ἑνός, οὗ μʼ ἄχος ὀξὺ κατοίσεται Ἄϊδος εἴσω,
  426. Ἕκτορος· ὡς ὄφελεν θανέειν ἐν χερσὶν ἐμῇσι·
  427. τώ κε κορεσσάμεθα κλαίοντέ τε μυρομένω τε
  428. μήτηρ θʼ, ἥ μιν ἔτικτε δυσάμμορος, ἠδʼ ἐγὼ αὐτός.
  429. ὣς ἔφατο κλαίων, ἐπὶ δὲ στενάχοντο πολῖται·
  430. Τρῳῇσιν δʼ Ἑκάβη ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο·
  431. τέκνον ἐγὼ δειλή· τί νυ βείομαι αἰνὰ παθοῦσα
  432. σεῦ ἀποτεθνηῶτος; ὅ μοι νύκτάς τε καὶ ἦμαρ
  433. εὐχωλὴ κατὰ ἄστυ πελέσκεο, πᾶσί τʼ ὄνειαρ
  434. Τρωσί τε καὶ Τρῳῇσι κατὰ πτόλιν, οἵ σε θεὸν ὣς
  435. δειδέχατʼ· ἦ γὰρ καί σφι μάλα μέγα κῦδος ἔησθα
  436. ζωὸς ἐών· νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
  437. ὣς ἔφατο κλαίουσʼ, ἄλοχος δʼ οὔ πώ τι πέπυστο
  438. Ἕκτορος· οὐ γάρ οἵ τις ἐτήτυμος ἄγγελος ἐλθὼν
  439. ἤγγειλʼ ὅττί ῥά οἱ πόσις ἔκτοθι μίμνε πυλάων,
  440. ἀλλʼ ἥ γʼ ἱστὸν ὕφαινε μυχῷ δόμου ὑψηλοῖο
  441. δίπλακα πορφυρέην, ἐν δὲ θρόνα ποικίλʼ ἔπασσε.
  442. κέκλετο δʼ ἀμφιπόλοισιν ἐϋπλοκάμοις κατὰ δῶμα
  443. ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ὄφρα πέλοιτο
  444. Ἕκτορι θερμὰ λοετρὰ μάχης ἐκ νοστήσαντι
  445. νηπίη, οὐδʼ ἐνόησεν ὅ μιν μάλα τῆλε λοετρῶν
  446. χερσὶν Ἀχιλλῆος δάμασε γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  447. κωκυτοῦ δʼ ἤκουσε καὶ οἰμωγῆς ἀπὸ πύργου·
  448. τῆς δʼ ἐλελίχθη γυῖα, χαμαὶ δέ οἱ ἔκπεσε κερκίς·
  449. ἣ δʼ αὖτις δμῳῇσιν ἐϋπλοκάμοισι μετηύδα·
  450. δεῦτε δύω μοι ἕπεσθον, ἴδωμʼ ὅτινʼ ἔργα τέτυκται.
  451. αἰδοίης ἑκυρῆς ὀπὸς ἔκλυον, ἐν δʼ ἐμοὶ αὐτῇ
  452. στήθεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, νέρθε δὲ γοῦνα
  453. πήγνυται· ἐγγὺς δή τι κακὸν Πριάμοιο τέκεσσιν.
  454. αἲ γὰρ ἀπʼ οὔατος εἴη ἐμεῦ ἔπος· ἀλλὰ μάλʼ αἰνῶς
  455. δείδω μὴ δή μοι θρασὺν Ἕκτορα δῖος Ἀχιλλεὺς
  456. μοῦνον ἀποτμήξας πόλιος πεδίον δὲ δίηται,
  457. καὶ δή μιν καταπαύσῃ ἀγηνορίης ἀλεγεινῆς
  458. ἥ μιν ἔχεσκʼ, ἐπεὶ οὔ ποτʼ ἐνὶ πληθυῖ μένεν ἀνδρῶν,
  459. ἀλλὰ πολὺ προθέεσκε, τὸ ὃν μένος οὐδενὶ εἴκων.
  460. ὣς φαμένη μεγάροιο διέσσυτο μαινάδι ἴση
  461. παλλομένη κραδίην· ἅμα δʼ ἀμφίπολοι κίον αὐτῇ
  462. αὐτὰρ ἐπεὶ πύργόν τε καὶ ἀνδρῶν ἷξεν ὅμιλον
  463. ἔστη παπτήνασʼ ἐπὶ τείχεϊ, τὸν δὲ νόησεν
  464. ἑλκόμενον πρόσθεν πόλιος· ταχέες δέ μιν ἵπποι
  465. ἕλκον ἀκηδέστως κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  466. τὴν δὲ κατʼ ὀφθαλμῶν ἐρεβεννὴ νὺξ ἐκάλυψεν,
  467. ἤριπε δʼ ἐξοπίσω, ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε.
  468. τῆλε δʼ ἀπὸ κρατὸς βάλε δέσματα σιγαλόεντα,
  469. ἄμπυκα κεκρύφαλόν τε ἰδὲ πλεκτὴν ἀναδέσμην
  470. κρήδεμνόν θʼ, ὅ ῥά οἱ δῶκε χρυσῆ Ἀφροδίτη
  471. ἤματι τῷ ὅτε μιν κορυθαίολος ἠγάγεθʼ Ἕκτωρ
  472. ἐκ δόμου Ἠετίωνος, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα.
  473. ἀμφὶ δέ μιν γαλόῳ τε καὶ εἰνατέρες ἅλις ἔσταν,
  474. αἵ ἑ μετὰ σφίσιν εἶχον ἀτυζομένην ἀπολέσθαι.
  475. ἣ δʼ ἐπεὶ οὖν ἔμπνυτο καὶ ἐς φρένα θυμὸς ἀγέρθη
  476. ἀμβλήδην γοόωσα μετὰ Τρῳῇσιν ἔειπεν·
  477. Ἕκτορ ἐγὼ δύστηνος· ἰῇ ἄρα γεινόμεθʼ αἴσῃ
  478. ἀμφότεροι, σὺ μὲν ἐν Τροίῃ Πριάμου κατὰ δῶμα,
  479. αὐτὰρ ἐγὼ Θήβῃσιν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ
  480. ἐν δόμῳ Ἠετίωνος, ὅ μʼ ἔτρεφε τυτθὸν ἐοῦσαν
  481. δύσμορος αἰνόμορον· ὡς μὴ ὤφελλε τεκέσθαι.
  482. νῦν δὲ σὺ μὲν Ἀΐδαο δόμους ὑπὸ κεύθεσι γαίης
  483. ἔρχεαι, αὐτὰρ ἐμὲ στυγερῷ ἐνὶ πένθεϊ λείπεις
  484. χήρην ἐν μεγάροισι· πάϊς δʼ ἔτι νήπιος αὔτως,
  485. ὃν τέκομεν σύ τʼ ἐγώ τε δυσάμμοροι· οὔτε σὺ τούτῳ
  486. ἔσσεαι Ἕκτορ ὄνειαρ ἐπεὶ θάνες, οὔτε σοὶ οὗτος.
  487. ἤν περ γὰρ πόλεμόν γε φύγῃ πολύδακρυν Ἀχαιῶν,
  488. αἰεί τοι τούτῳ γε πόνος καὶ κήδεʼ ὀπίσσω
  489. ἔσσοντʼ· ἄλλοι γάρ οἱ ἀπουρίσσουσιν ἀρούρας.
  490. ἦμαρ δʼ ὀρφανικὸν παναφήλικα παῖδα τίθησι·
  491. πάντα δʼ ὑπεμνήμυκε, δεδάκρυνται δὲ παρειαί,
  492. δευόμενος δέ τʼ ἄνεισι πάϊς ἐς πατρὸς ἑταίρους,
  493. ἄλλον μὲν χλαίνης ἐρύων, ἄλλον δὲ χιτῶνος·
  494. τῶν δʼ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἐπέσχε·
  495. χείλεα μέν τʼ ἐδίηνʼ, ὑπερῴην δʼ οὐκ ἐδίηνε.
  496. τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξε
  497. χερσὶν πεπλήγων καὶ ὀνειδείοισιν ἐνίσσων·
  498. ἔρρʼ οὕτως· οὐ σός γε πατὴρ μεταδαίνυται ἡμῖν.
  499. δακρυόεις δέ τʼ ἄνεισι πάϊς ἐς μητέρα χήρην
  500. Ἀστυάναξ, ὃς πρὶν μὲν ἑοῦ ἐπὶ γούνασι πατρὸς
  501. μυελὸν οἶον ἔδεσκε καὶ οἰῶν πίονα δημόν·
  502. αὐτὰρ ὅθʼ ὕπνος ἕλοι, παύσαιτό τε νηπιαχεύων,
  503. εὕδεσκʼ ἐν λέκτροισιν ἐν ἀγκαλίδεσσι τιθήνης
  504. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ θαλέων ἐμπλησάμενος κῆρ·
  505. νῦν δʼ ἂν πολλὰ πάθῃσι φίλου ἀπὸ πατρὸς ἁμαρτὼν
  506. Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν·
  507. οἶος γάρ σφιν ἔρυσο πύλας καὶ τείχεα μακρά.
  508. νῦν δὲ σὲ μὲν παρὰ νηυσὶ κορωνίσι νόσφι τοκήων
  509. αἰόλαι εὐλαὶ ἔδονται, ἐπεί κε κύνες κορέσωνται
  510. γυμνόν· ἀτάρ τοι εἵματʼ ἐνὶ μεγάροισι κέονται
  511. λεπτά τε καὶ χαρίεντα τετυγμένα χερσὶ γυναικῶν.
  512. ἀλλʼ ἤτοι τάδε πάντα καταφλέξω πυρὶ κηλέῳ
  513. οὐδὲν σοί γʼ ὄφελος, ἐπεὶ οὐκ ἐγκείσεαι αὐτοῖς,
  514. ἀλλὰ πρὸς Τρώων καὶ Τρωϊάδων κλέος εἶναι.
  515. ὣς ἔφατο κλαίουσʼ, ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκες.
  1. ὣς οἳ μὲν στενάχοντο κατὰ πτόλιν· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  2. ἐπεὶ δὴ νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο,
  3. οἳ μὲν ἄρʼ ἐσκίδναντο ἑὴν ἐπὶ νῆα ἕκαστος,
  4. Μυρμιδόνας δʼ οὐκ εἴα ἀποσκίδνασθαι Ἀχιλλεύς,
  5. ἀλλʼ ὅ γε οἷς ἑτάροισι φιλοπτολέμοισι μετηύδα·
  6. Μυρμιδόνες ταχύπωλοι ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι
  7. μὴ δή πω ὑπʼ ὄχεσφι λυώμεθα μώνυχας ἵππους,
  8. ἀλλʼ αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ἆσσον ἰόντες
  9. Πάτροκλον κλαίωμεν· ὃ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.
  10. αὐτὰρ ἐπεί κʼ ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο,
  11. ἵππους λυσάμενοι δορπήσομεν ἐνθάδε πάντες.
  12. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ᾤμωξαν ἀολλέες, ἦρχε δʼ Ἀχιλλεύς.
  13. οἳ δὲ τρὶς περὶ νεκρὸν ἐΰτριχας ἤλασαν ἵππους
  14. μυρόμενοι· μετὰ δέ σφι Θέτις γόου ἵμερον ὦρσε.
  15. δεύοντο ψάμαθοι, δεύοντο δὲ τεύχεα φωτῶν
  16. δάκρυσι· τοῖον γὰρ πόθεον μήστωρα φόβοιο.
  17. τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο
  18. χεῖρας ἐπʼ ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου·
  19. χαῖρέ μοι ὦ Πάτροκλε καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι·
  20. πάντα γὰρ ἤδη τοι τελέω τὰ πάροιθεν ὑπέστην
  21. Ἕκτορα δεῦρʼ ἐρύσας δώσειν κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
  22. δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσειν
  23. Τρώων ἀγλαὰ τέκνα σέθεν κταμένοιο χολωθείς.
  24. ἦ ῥα καὶ Ἕκτορα δῖον ἀεικέα μήδετο ἔργα
  25. πρηνέα πὰρ λεχέεσσι Μενοιτιάδαο τανύσσας
  26. ἐν κονίῃς· οἳ δʼ ἔντεʼ ἀφωπλίζοντο ἕκαστος
  27. χάλκεα μαρμαίροντα, λύον δʼ ὑψηχέας ἵππους,
  28. κὰδ δʼ ἷζον παρὰ νηῒ ποδώκεος Αἰακίδαο
  29. μυρίοι· αὐτὰρ ὃ τοῖσι τάφον μενοεικέα δαίνυ.
  30. πολλοὶ μὲν βόες ἀργοὶ ὀρέχθεον ἀμφὶ σιδήρῳ
  31. σφαζόμενοι, πολλοὶ δʼ ὄϊες καὶ μηκάδες αἶγες·
  32. πολλοὶ δʼ ἀργιόδοντες ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ
  33. εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο·
  34. πάντῃ δʼ ἀμφὶ νέκυν κοτυλήρυτον ἔρρεεν αἷμα.
  35. αὐτὰρ τόν γε ἄνακτα ποδώκεα Πηλεΐωνα
  36. εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον βασιλῆες Ἀχαιῶν
  37. σπουδῇ παρπεπιθόντες ἑταίρου χωόμενον κῆρ.
  38. οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίην Ἀγαμέμνονος ἷξον ἰόντες,
  39. αὐτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσαν
  40. ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, εἰ πεπίθοιεν
  41. Πηλεΐδην λούσασθαι ἄπο βρότον αἱματόεντα.
  42. αὐτὰρ ὅ γʼ ἠρνεῖτο στερεῶς, ἐπὶ δʼ ὅρκον ὄμοσσεν·
  43. οὐ μὰ Ζῆνʼ, ὅς τίς τε θεῶν ὕπατος καὶ ἄριστος,
  44. οὐ θέμις ἐστὶ λοετρὰ καρήατος ἆσσον ἱκέσθαι
  45. πρίν γʼ ἐνὶ Πάτροκλον θέμεναι πυρὶ σῆμά τε χεῦαι
  46. κείρασθαί τε κόμην, ἐπεὶ οὔ μʼ ἔτι δεύτερον ὧδε
  47. ἵξετʼ ἄχος κραδίην ὄφρα ζωοῖσι μετείω.
  48. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν στυγερῇ πειθώμεθα δαιτί·
  49. ἠῶθεν δʼ ὄτρυνον ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  50. ὕλην τʼ ἀξέμεναι παρά τε σχεῖν ὅσσʼ ἐπιεικὲς
  51. νεκρὸν ἔχοντα νέεσθαι ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα,
  52. ὄφρʼ ἤτοι τοῦτον μὲν ἐπιφλέγῃ ἀκάματον πῦρ
  53. θᾶσσον ἀπʼ ὀφθαλμῶν, λαοὶ δʼ ἐπὶ ἔργα τράπωνται.
  54. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
  55. ἐσσυμένως δʼ ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι
  56. δαίνυντʼ, οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.
  57. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  58. οἳ μὲν κακκείοντες ἔβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
  59. Πηλεΐδης δʼ ἐπὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
  60. κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν
  61. ἐν καθαρῷ, ὅθι κύματʼ ἐπʼ ἠϊόνος κλύζεσκον·
  62. εὖτε τὸν ὕπνος ἔμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
  63. νήδυμος ἀμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
  64. Ἕκτορʼ ἐπαΐσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
  65. ἦλθε δʼ ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
  66. πάντʼ αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλʼ ἐϊκυῖα
  67. καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
  68. στῆ δʼ ἄρʼ ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  69. εὕδεις, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ Ἀχιλλεῦ.
  70. οὐ μέν μευ ζώοντος ἀκήδεις, ἀλλὰ θανόντος·
  71. θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο περήσω.
  72. τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ εἴδωλα καμόντων,
  73. οὐδέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν,
  74. ἀλλʼ αὔτως ἀλάλημαι ἀνʼ εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
  75. καί μοι δὸς τὴν χεῖρʼ· ὀλοφύρομαι, οὐ γὰρ ἔτʼ αὖτις
  76. νίσομαι ἐξ Ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
  77. οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
  78. βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, ἀλλʼ ἐμὲ μὲν κὴρ
  79. ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ·
  80. καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ μοῖρα, θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ,
  81. τείχει ὕπο Τρώων εὐηφενέων ἀπολέσθαι.
  82. ἄλλο δέ τοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι αἴ κε πίθηαι·
  83. μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέʼ Ἀχιλλεῦ,
  84. ἀλλʼ ὁμοῦ ὡς ἐτράφημεν ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,
  85. εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ Ὀπόεντος
  86. ἤγαγεν ὑμέτερόνδʼ ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
  87. ἤματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντος
  88. νήπιος οὐκ ἐθέλων ἀμφʼ ἀστραγάλοισι χολωθείς·
  89. ἔνθά με δεξάμενος ἐν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
  90. ἔτραφέ τʼ ἐνδυκέως καὶ σὸν θεράποντʼ ὀνόμηνεν·
  91. ὣς δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι
  92. χρύσεος ἀμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
  93. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  94. τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρʼ εἰλήλουθας
  95. καί μοι ταῦτα ἕκαστʼ ἐπιτέλλεαι; αὐτὰρ ἐγώ τοι
  96. πάντα μάλʼ ἐκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις.
  97. ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι· μίνυνθά περ ἀμφιβαλόντε
  98. ἀλλήλους ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο.
  99. ὣς ἄρα φωνήσας ὠρέξατο χερσὶ φίλῃσιν
  100. οὐδʼ ἔλαβε· ψυχὴ δὲ κατὰ χθονὸς ἠΰτε καπνὸς
  101. ᾤχετο τετριγυῖα· ταφὼν δʼ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς
  102. χερσί τε συμπλατάγησεν, ἔπος δʼ ὀλοφυδνὸν ἔειπεν·
  103. ὢ πόποι ἦ ῥά τίς ἐστι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι
  104. ψυχὴ καὶ εἴδωλον, ἀτὰρ φρένες οὐκ ἔνι πάμπαν·
  105. παννυχίη γάρ μοι Πατροκλῆος δειλοῖο
  106. ψυχὴ ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε,
  107. καί μοι ἕκαστʼ ἐπέτελλεν, ἔϊκτο δὲ θέσκελον αὐτῷ.
  108. ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφʼ ἵμερον ὦρσε γόοιο·
  109. μυρομένοισι δὲ τοῖσι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς
  110. ἀμφὶ νέκυν ἐλεεινόν. ἀτὰρ κρείων Ἀγαμέμνων
  111. οὐρῆάς τʼ ὄτρυνε καὶ ἀνέρας ἀξέμεν ὕλην
  112. πάντοθεν ἐκ κλισιῶν· ἐπὶ δʼ ἀνὴρ ἐσθλὸς ὀρώρει
  113. Μηριόνης θεράπων ἀγαπήνορος Ἰδομενῆος.
  114. οἳ δʼ ἴσαν ὑλοτόμους πελέκεας ἐν χερσὶν ἔχοντες
  115. σειράς τʼ εὐπλέκτους· πρὸ δʼ ἄρʼ οὐρῆες κίον αὐτῶν.
  116. πολλὰ δʼ ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τʼ ἦλθον·
  117. ἀλλʼ ὅτε δὴ κνημοὺς προσέβαν πολυπίδακος Ἴδης,
  118. αὐτίκʼ ἄρα δρῦς ὑψικόμους ταναήκεϊ χαλκῷ
  119. τάμνον ἐπειγόμενοι· ταὶ δὲ μεγάλα κτυπέουσαι
  120. πῖπτον· τὰς μὲν ἔπειτα διαπλήσσοντες Ἀχαιοὶ
  121. ἔκδεον ἡμιόνων· ταὶ δὲ χθόνα ποσσὶ δατεῦντο
  122. ἐλδόμεναι πεδίοιο διὰ ῥωπήϊα πυκνά.
  123. πάντες δʼ ὑλοτόμοι φιτροὺς φέρον· ὡς γὰρ ἀνώγει
  124. Μηριόνης θεράπων ἀγαπήνορος Ἰδομενῆος.
  125. κὰδ δʼ ἄρʼ ἐπʼ ἀκτῆς βάλλον ἐπισχερώ, ἔνθʼ ἄρʼ Ἀχιλλεὺς
  126. φράσσατο Πατρόκλῳ μέγα ἠρίον ἠδὲ οἷ αὐτῷ.
  127. αὐτὰρ ἐπεὶ πάντῃ παρακάββαλον ἄσπετον ὕλην
  128. ἥατʼ ἄρʼ αὖθι μένοντες ἀολλέες. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  129. αὐτίκα Μυρμιδόνεσσι φιλοπτολέμοισι κέλευσε
  130. χαλκὸν ζώννυσθαι, ζεῦξαι δʼ ὑπʼ ὄχεσφιν ἕκαστον
  131. ἵππους· οἳ δʼ ὄρνυντο καὶ ἐν τεύχεσσιν ἔδυνον,
  132. ἂν δʼ ἔβαν ἐν δίφροισι παραιβάται ἡνίοχοί τε,
  133. πρόσθε μὲν ἱππῆες, μετὰ δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν
  134. μυρίοι· ἐν δὲ μέσοισι φέρον Πάτροκλον ἑταῖροι.
  135. θριξὶ δὲ πάντα νέκυν καταείνυσαν, ἃς ἐπέβαλλον
  136. κειρόμενοι· ὄπιθεν δὲ κάρη ἔχε δῖος Ἀχιλλεὺς
  137. ἀχνύμενος· ἕταρον γὰρ ἀμύμονα πέμπʼ Ἄϊδος δέ.
  138. οἳ δʼ ὅτε χῶρον ἵκανον ὅθί σφισι πέφραδʼ Ἀχιλλεὺς
  139. κάτθεσαν, αἶψα δέ οἱ μενοεικέα νήεον ὕλην.
  140. ἔνθʼ αὖτʼ ἄλλʼ ἐνόησε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  141. στὰς ἀπάνευθε πυρῆς ξανθὴν ἀπεκείρατο χαίτην,
  142. τήν ῥα Σπερχειῷ ποταμῷ τρέφε τηλεθόωσαν·
  143. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπεν ἰδὼν ἐπὶ οἴνοπα πόντον·
  144. Σπερχείʼ ἄλλως σοί γε πατὴρ ἠρήσατο Πηλεὺς
  145. κεῖσέ με νοστήσαντα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  146. σοί τε κόμην κερέειν ῥέξειν θʼ ἱερὴν ἑκατόμβην,
  147. πεντήκοντα δʼ ἔνορχα παρʼ αὐτόθι μῆλʼ ἱερεύσειν
  148. ἐς πηγάς, ὅθι τοι τέμενος βωμός τε θυήεις.
  149. ὣς ἠρᾶθʼ ὃ γέρων, σὺ δέ οἱ νόον οὐκ ἐτέλεσσας.
  150. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  151. Πατρόκλῳ ἥρωϊ κόμην ὀπάσαιμι φέρεσθαι.
  152. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ κόμην ἑτάροιο φίλοιο
  153. θῆκεν, τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφʼ ἵμερον ὦρσε γόοιο.
  154. καί νύ κʼ ὀδυρομένοισιν ἔδυ φάος ἠελίοιο
  155. εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αἶψʼ Ἀγαμέμνονι εἶπε παραστάς·
  156. Ἀτρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν
  157. πείσονται μύθοισι, γόοιο μὲν ἔστι καὶ ἆσαι,
  158. νῦν δʼ ἀπὸ πυρκαϊῆς σκέδασον καὶ δεῖπνον ἄνωχθι
  159. ὅπλεσθαι· τάδε δʼ ἀμφὶ πονησόμεθʼ οἷσι μάλιστα
  160. κήδεός ἐστι νέκυς· παρὰ δʼ οἵ τʼ ἀγοὶ ἄμμι μενόντων.
  161. αὐτὰρ ἐπεὶ τό γʼ ἄκουσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  162. αὐτίκα λαὸν μὲν σκέδασεν κατὰ νῆας ἐΐσας,
  163. κηδεμόνες δὲ παρʼ αὖθι μένον καὶ νήεον ὕλην,
  164. ποίησαν δὲ πυρὴν ἑκατόμπεδον ἔνθα καὶ ἔνθα,
  165. ἐν δὲ πυρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν θέσαν ἀχνύμενοι κῆρ.
  166. πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
  167. πρόσθε πυρῆς ἔδερόν τε καὶ ἄμφεπον· ἐκ δʼ ἄρα πάντων
  168. δημὸν ἑλὼν ἐκάλυψε νέκυν μεγάθυμος Ἀχιλλεὺς
  169. ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, περὶ δὲ δρατὰ σώματα νήει.
  170. ἐν δʼ ἐτίθει μέλιτος καὶ ἀλείφατος ἀμφιφορῆας
  171. πρὸς λέχεα κλίνων· πίσυρας δʼ ἐριαύχενας ἵππους
  172. ἐσσυμένως ἐνέβαλλε πυρῇ μεγάλα στεναχίζων.
  173. ἐννέα τῷ γε ἄνακτι τραπεζῆες κύνες ἦσαν,
  174. καὶ μὲν τῶν ἐνέβαλλε πυρῇ δύο δειροτομήσας,
  175. δώδεκα δὲ Τρώων μεγαθύμων υἱέας ἐσθλοὺς
  176. χαλκῷ δηϊόων· κακὰ δὲ φρεσὶ μήδετο ἔργα·
  177. ἐν δὲ πυρὸς μένος ἧκε σιδήρεον ὄφρα νέμοιτο.
  178. ᾤμωξέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα, φίλον δʼ ὀνόμηνεν ἑταῖρον·
  179. χαῖρέ μοι ὦ Πάτροκλε καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι·
  180. πάντα γὰρ ἤδη τοι τελέω τὰ πάροιθεν ὑπέστην,
  181. δώδεκα μὲν Τρώων μεγαθύμων υἱέας ἐσθλοὺς
  182. τοὺς ἅμα σοὶ πάντας πῦρ ἐσθίει· Ἕκτορα δʼ οὔ τι
  183. δώσω Πριαμίδην πυρὶ δαπτέμεν, ἀλλὰ κύνεσσιν.
  184. ὣς φάτʼ ἀπειλήσας· τὸν δʼ οὐ κύνες ἀμφεπένοντο,
  185. ἀλλὰ κύνας μὲν ἄλαλκε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  186. ἤματα καὶ νύκτας, ῥοδόεντι δὲ χρῖεν ἐλαίῳ
  187. ἀμβροσίῳ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.
  188. τῷ δʼ ἐπὶ κυάνεον νέφος ἤγαγε Φοῖβος Ἀπόλλων
  189. οὐρανόθεν πεδίον δέ, κάλυψε δὲ χῶρον ἅπαντα
  190. ὅσσον ἐπεῖχε νέκυς, μὴ πρὶν μένος ἠελίοιο
  191. σκήλειʼ ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν.
  192. οὐδὲ πυρὴ Πατρόκλου ἐκαίετο τεθνηῶτος·
  193. ἔνθʼ αὖτʼ ἀλλʼ ἐνόησε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  194. στὰς ἀπάνευθε πυρῆς δοιοῖς ἠρᾶτʼ ἀνέμοισι
  195. Βορέῃ καὶ Ζεφύρῳ, καὶ ὑπίσχετο ἱερὰ καλά·
  196. πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν
  197. ἐλθέμεν, ὄφρα τάχιστα πυρὶ φλεγεθοίατο νεκροί,
  198. ὕλη τε σεύαιτο καήμεναι. ὦκα δὲ Ἶρις
  199. ἀράων ἀΐουσα μετάγγελος ἦλθʼ ἀνέμοισιν.
  200. οἳ μὲν ἄρα Ζεφύροιο δυσαέος ἀθρόοι ἔνδον
  201. εἰλαπίνην δαίνυντο· θέουσα δὲ Ἶρις ἐπέστη
  202. βηλῷ ἔπι λιθέῳ· τοὶ δʼ ὡς ἴδον ὀφθαλμοῖσι
  203. πάντες ἀνήϊξαν, κάλεόν τέ μιν εἰς ἓ ἕκαστος·
  204. ἣ δʼ αὖθʼ ἕζεσθαι μὲν ἀνήνατο, εἶπε δὲ μῦθον·
  205. οὐχ ἕδος· εἶμι γὰρ αὖτις ἐπʼ Ὠκεανοῖο ῥέεθρα
  206. Αἰθιόπων ἐς γαῖαν, ὅθι ῥέζουσʼ ἑκατόμβας
  207. ἀθανάτοις, ἵνα δὴ καὶ ἐγὼ μεταδαίσομαι ἱρῶν.
  208. ἀλλʼ Ἀχιλεὺς Βορέην ἠδὲ Ζέφυρον κελαδεινὸν
  209. ἐλθεῖν ἀρᾶται, καὶ ὑπίσχεται ἱερὰ καλά,
  210. ὄφρα πυρὴν ὄρσητε καήμεναι, ᾗ ἔνι κεῖται
  211. Πάτροκλος, τὸν πάντες ἀναστενάχουσιν Ἀχαιοί.
  212. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπεβήσετο, τοὶ δʼ ὀρέοντο
  213. ἠχῇ θεσπεσίῃ νέφεα κλονέοντε πάροιθεν.
  214. αἶψα δὲ πόντον ἵκανον ἀήμεναι, ὦρτο δὲ κῦμα
  215. πνοιῇ ὕπο λιγυρῇ· Τροίην δʼ ἐρίβωλον ἱκέσθην,
  216. ἐν δὲ πυρῇ πεσέτην, μέγα δʼ ἴαχε θεσπιδαὲς πῦρ.
  217. παννύχιοι δʼ ἄρα τοί γε πυρῆς ἄμυδις φλόγʼ ἔβαλλον
  218. φυσῶντες λιγέως· ὃ δὲ πάννυχος ὠκὺς Ἀχιλλεὺς
  219. χρυσέου ἐκ κρητῆρος ἑλὼν δέπας ἀμφικύπελλον
  220. οἶνον ἀφυσσόμενος χαμάδις χέε, δεῦε δὲ γαῖαν
  221. ψυχὴν κικλήσκων Πατροκλῆος δειλοῖο.
  222. ὡς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύρεται ὀστέα καίων
  223. νυμφίου, ὅς τε θανὼν δειλοὺς ἀκάχησε τοκῆας,
  224. ὣς Ἀχιλεὺς ἑτάροιο ὀδύρετο ὀστέα καίων,
  225. ἑρπύζων παρὰ πυρκαϊὴν ἁδινὰ στεναχίζων.
  226. ἦμος δʼ ἑωσφόρος εἶσι φόως ἐρέων ἐπὶ γαῖαν,
  227. ὅν τε μέτα κροκόπεπλος ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ἠώς,
  228. τῆμος πυρκαϊὴ ἐμαραίνετο, παύσατο δὲ φλόξ.
  229. οἳ δʼ ἄνεμοι πάλιν αὖτις ἔβαν οἶκον δὲ νέεσθαι
  230. Θρηΐκιον κατὰ πόντον· ὃ δʼ ἔστενεν οἴδματι θύων.
  231. Πηλεΐδης δʼ ἀπὸ πυρκαϊῆς ἑτέρωσε λιασθεὶς
  232. κλίνθη κεκμηώς, ἐπὶ δὲ γλυκὺς ὕπνος ὄρουσεν·
  233. οἳ δʼ ἀμφʼ Ἀτρεΐωνα ἀολλέες ἠγερέθοντο·
  234. τῶν μιν ἐπερχομένων ὅμαδος καὶ δοῦπος ἔγειρεν,
  235. ἕζετο δʼ ὀρθωθεὶς καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  236. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν,
  237. πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σβέσατʼ αἴθοπι οἴνῳ
  238. πᾶσαν, ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος· αὐτὰρ ἔπειτα
  239. ὀστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν
  240. εὖ διαγιγνώσκοντες· ἀριφραδέα δὲ τέτυκται·
  241. ἐν μέσσῃ γὰρ ἔκειτο πυρῇ, τοὶ δʼ ἄλλοι ἄνευθεν
  242. ἐσχατιῇ καίοντʼ ἐπιμὶξ ἵπποι τε καὶ ἄνδρες.
  243. καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ
  244. θείομεν, εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι.
  245. τύμβον δʼ οὐ μάλα πολλὸν ἐγὼ πονέεσθαι ἄνωγα,
  246. ἀλλʼ ἐπιεικέα τοῖον· ἔπειτα δὲ καὶ τὸν Ἀχαιοὶ
  247. εὐρύν θʼ ὑψηλόν τε τιθήμεναι, οἵ κεν ἐμεῖο
  248. δεύτεροι ἐν νήεσσι πολυκλήϊσι λίπησθε.
  249. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἐπίθοντο ποδώκεϊ Πηλεΐωνι.
  250. πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σβέσαν αἴθοπι οἴνῳ
  251. ὅσσον ἐπὶ φλὸξ ἦλθε, βαθεῖα δὲ κάππεσε τέφρη·
  252. κλαίοντες δʼ ἑτάροιο ἐνηέος ὀστέα λευκὰ
  253. ἄλλεγον ἐς χρυσέην φιάλην καὶ δίπλακα δημόν,
  254. ἐν κλισίῃσι δὲ θέντες ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν·
  255. τορνώσαντο δὲ σῆμα θεμείλιά τε προβάλοντο
  256. ἀμφὶ πυρήν· εἶθαρ δὲ χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν,
  257. χεύαντες δὲ τὸ σῆμα πάλιν κίον. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  258. αὐτοῦ λαὸν ἔρυκε καὶ ἵζανεν εὐρὺν ἀγῶνα,
  259. νηῶν δʼ ἔκφερʼ ἄεθλα λέβητάς τε τρίποδάς τε
  260. ἵππους θʼ ἡμιόνους τε βοῶν τʼ ἴφθιμα κάρηνα,
  261. ἠδὲ γυναῖκας ἐϋζώνους πολιόν τε σίδηρον.
  262. ἱππεῦσιν μὲν πρῶτα ποδώκεσιν ἀγλάʼ ἄεθλα
  263. θῆκε γυναῖκα ἄγεσθαι ἀμύμονα ἔργα ἰδυῖαν
  264. καὶ τρίποδʼ ὠτώεντα δυωκαιεικοσίμετρον
  265. τῷ πρώτῳ· ἀτὰρ αὖ τῷ δευτέρῳ ἵππον ἔθηκεν
  266. ἑξέτεʼ ἀδμήτην βρέφος ἡμίονον κυέουσαν·
  267. αὐτὰρ τῷ τριτάτῳ ἄπυρον κατέθηκε λέβητα
  268. καλὸν τέσσαρα μέτρα κεχανδότα λευκὸν ἔτʼ αὔτως·
  269. τῷ δὲ τετάρτῳ θῆκε δύω χρυσοῖο τάλαντα,
  270. πέμπτῳ δʼ ἀμφίθετον φιάλην ἀπύρωτον ἔθηκε.
  271. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  272. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  273. ἱππῆας τάδʼ ἄεθλα δεδεγμένα κεῖτʼ ἐν ἀγῶνι.
  274. εἰ μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν Ἀχαιοὶ
  275. ἦ τʼ ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην.
  276. ἴστε γὰρ ὅσσον ἐμοὶ ἀρετῇ περιβάλλετον ἵπποι·
  277. ἀθάνατοί τε γάρ εἰσι, Ποσειδάων δὲ πόρʼ αὐτοὺς
  278. πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ, ὃ δʼ αὖτʼ ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
  279. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι·
  280. τοίου γὰρ κλέος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο
  281. ἠπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
  282. χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ.
  283. τὸν τώ γʼ ἑσταότες πενθείετον, οὔδεϊ δέ σφι
  284. χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δʼ ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
  285. ἄλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Ἀχαιῶν
  286. ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
  287. ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δʼ ἱππῆες ἄγερθεν.
  288. ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος
  289. Ἀδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
  290. τῷ δʼ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,
  291. ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτʼ ἀπηύρα
  292. Αἰνείαν, ἀτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Ἀπόλλων.
  293. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης ὦρτο ξανθὸς Μενέλαος
  294. διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν ὠκέας ἵππους
  295. Αἴθην τὴν Ἀγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
  296. τὴν Ἀγαμέμνονι δῶκʼ Ἀγχισιάδης Ἐχέπωλος
  297. δῶρʼ, ἵνα μή οἱ ἕποιθʼ ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
  298. ἀλλʼ αὐτοῦ τέρποιτο μένων· μέγα γάρ οἱ ἔδωκε
  299. Ζεὺς ἄφενος, ναῖεν δʼ ὅ γʼ ἐν εὐρυχόρῳ Σικυῶνι·
  300. τὴν ὅ γʼ ὑπὸ ζυγὸν ἦγε μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν.
  301. Ἀντίλοχος δὲ τέταρτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθʼ ἵππους,
  302. Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο ἄνακτος
  303. τοῦ Νηληϊάδαο· Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
  304. ὠκύποδες φέρον ἅρμα· πατὴρ δέ οἱ ἄγχι παραστὰς
  305. μυθεῖτʼ εἰς ἀγαθὰ φρονέων νοέοντι καὶ αὐτῷ·
  306. Ἀντίλοχʼ ἤτοι μέν σε νέον περ ἐόντʼ ἐφίλησαν
  307. Ζεύς τε Ποσειδάων τε, καὶ ἱπποσύνας ἐδίδαξαν
  308. παντοίας· τὼ καί σε διδασκέμεν οὔ τι μάλα χρεώ·
  309. οἶσθα γὰρ εὖ περὶ τέρμαθʼ ἑλισσέμεν· ἀλλά τοι ἵπποι
  310. βάρδιστοι θείειν· τώ τʼ οἴω λοίγιʼ ἔσεσθαι.
  311. τῶν δʼ ἵπποι μὲν ἔασιν ἀφάρτεροι, οὐδὲ μὲν αὐτοὶ
  312. πλείονα ἴσασιν σέθεν αὐτοῦ μητίσασθαι.
  313. ἀλλʼ ἄγε δὴ σὺ φίλος μῆτιν ἐμβάλλεο θυμῷ
  314. παντοίην, ἵνα μή σε παρεκπροφύγῃσιν ἄεθλα.
  315. μήτι τοι δρυτόμος μέγʼ ἀμείνων ἠὲ βίηφι·
  316. μήτι δʼ αὖτε κυβερνήτης ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ
  317. νῆα θοὴν ἰθύνει ἐρεχθομένην ἀνέμοισι·
  318. μήτι δʼ ἡνίοχος περιγίγνεται ἡνιόχοιο.
  319. ἀλλʼ ὃς μέν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασιν οἷσι πεποιθὼς
  320. ἀφραδέως ἐπὶ πολλὸν ἑλίσσεται ἔνθα καὶ ἔνθα,
  321. ἵπποι δὲ πλανόωνται ἀνὰ δρόμον, οὐδὲ κατίσχει·
  322. ὃς δέ κε κέρδεα εἰδῇ ἐλαύνων ἥσσονας ἵππους,
  323. αἰεὶ τέρμʼ ὁρόων στρέφει ἐγγύθεν, οὐδέ ἑ λήθει
  324. ὅππως τὸ πρῶτον τανύσῃ βοέοισιν ἱμᾶσιν,
  325. ἀλλʼ ἔχει ἀσφαλέως καὶ τὸν προὔχοντα δοκεύει.
  326. σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλʼ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει.
  327. ἕστηκε ξύλον αὖον ὅσον τʼ ὄργυιʼ ὑπὲρ αἴης
  328. ἢ δρυὸς ἢ πεύκης· τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ,
  329. λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ
  330. ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ, λεῖος δʼ ἱππόδρομος ἀμφὶς
  331. ἤ τευ σῆμα βροτοῖο πάλαι κατατεθνηῶτος,
  332. ἢ τό γε νύσσα τέτυκτο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων,
  333. καὶ νῦν τέρματʼ ἔθηκε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς.
  334. τῷ σὺ μάλʼ ἐγχρίμψας ἐλάαν σχεδὸν ἅρμα καὶ ἵππους,
  335. αὐτὸς δὲ κλινθῆναι ἐϋπλέκτῳ ἐνὶ δίφρῳ
  336. ἦκʼ ἐπʼ ἀριστερὰ τοῖιν· ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον
  337. κένσαι ὁμοκλήσας, εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν.
  338. ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵππος ἀριστερὸς ἐγχριμφθήτω,
  339. ὡς ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαι
  340. κύκλου ποιητοῖο· λίθου δʼ ἀλέασθαι ἐπαυρεῖν,
  341. μή πως ἵππους τε τρώσῃς κατά θʼ ἅρματα ἄξῃς·
  342. χάρμα δὲ τοῖς ἄλλοισιν, ἐλεγχείη δὲ σοὶ αὐτῷ
  343. ἔσσεται· ἀλλὰ φίλος φρονέων πεφυλαγμένος εἶναι.
  344. εἰ γάρ κʼ ἐν νύσσῃ γε παρεξελάσῃσθα διώκων,
  345. οὐκ ἔσθʼ ὅς κέ σʼ ἕλῃσι μετάλμενος οὐδὲ παρέλθῃ,
  346. οὐδʼ εἴ κεν μετόπισθεν Ἀρίονα δῖον ἐλαύνοι
  347. Ἀδρήστου ταχὺν ἵππον, ὃς ἐκ θεόφιν γένος ἦεν,
  348. ἢ τοὺς Λαομέδοντος, οἳ ἐνθάδε γʼ ἔτραφεν ἐσθλοί.
  349. ὣς εἰπὼν Νέστωρ Νηλήϊος ἂψ ἐνὶ χώρῃ
  350. ἕζετʼ, ἐπεὶ ᾧ παιδὶ ἑκάστου πείρατʼ ἔειπε.
  351. Μηριόνης δʼ ἄρα πέμπτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθʼ ἵππους.
  352. ἂν δʼ ἔβαν ἐς δίφρους, ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο·
  353. πάλλʼ Ἀχιλεύς, ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
  354. Ἀντιλόχου· μετὰ τὸν δʼ ἔλαχε κρείων Εὔμηλος·
  355. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
  356. τῷ δʼ ἐπὶ Μηριόνης λάχʼ ἐλαυνέμεν· ὕστατος αὖτε
  357. Τυδεΐδης ὄχʼ ἄριστος ἐὼν λάχʼ ἐλαυνέμεν ἵππους.
  358. στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματʼ Ἀχιλλεὺς
  359. τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ· παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
  360. ἀντίθεον Φοίνικα ὀπάονα πατρὸς ἑοῖο,
  361. ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ ἀληθείην ἀποείποι.
  362. οἳ δʼ ἅμα πάντες ἐφʼ ἵπποιιν μάστιγας ἄειραν,
  363. πέπληγόν θʼ ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τʼ ἐπέεσσιν
  364. ἐσσυμένως· οἳ δʼ ὦκα διέπρησσον πεδίοιο
  365. νόσφι νεῶν ταχέως· ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
  366. ἵστατʼ ἀειρομένη ὥς τε νέφος ἠὲ θύελλα,
  367. χαῖται δʼ ἐρρώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο.
  368. ἅρματα δʼ ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
  369. ἄλλοτε δʼ ἀΐξασκε μετήορα· τοὶ δʼ ἐλατῆρες
  370. ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου
  371. νίκης ἱεμένων· κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
  372. ἵπποις, οἳ δʼ ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
  373. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον ὠκέες ἵπποι
  374. ἂψ ἐφʼ ἁλὸς πολιῆς, τότε δὴ ἀρετή γε ἑκάστου
  375. φαίνετʼ, ἄφαρ δʼ ἵπποισι τάθη δρόμος· ὦκα δʼ ἔπειτα
  376. αἳ Φηρητιάδαο ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι.
  377. τὰς δὲ μετʼ ἐξέφερον Διομήδεος ἄρσενες ἵπποι
  378. Τρώϊοι, οὐδέ τι πολλὸν ἄνευθʼ ἔσαν, ἀλλὰ μάλʼ ἐγγύς·
  379. αἰεὶ γὰρ δίφρου ἐπιβησομένοισιν ἐΐκτην,
  380. πνοιῇ δʼ Εὐμήλοιο μετάφρενον εὐρέε τʼ ὤμω
  381. θέρμετʼ· ἐπʼ αὐτῷ γὰρ κεφαλὰς καταθέντε πετέσθην.
  382. καί νύ κεν ἢ παρέλασσʼ ἢ ἀμφήριστον ἔθηκεν,
  383. εἰ μὴ Τυδέος υἷϊ κοτέσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
  384. ὅς ῥά οἱ ἐκ χειρῶν ἔβαλεν μάστιγα φαεινήν.
  385. τοῖο δʼ ἀπʼ ὀφθαλμῶν χύτο δάκρυα χωομένοιο,
  386. οὕνεκα τὰς μὲν ὅρα ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον ἰούσας,
  387. οἳ δέ οἱ ἐβλάφθησαν ἄνευ κέντροιο θέοντες.
  388. οὐδʼ ἄρʼ Ἀθηναίην ἐλεφηράμενος λάθʼ Ἀπόλλων
  389. Τυδεΐδην, μάλα δʼ ὦκα μετέσσυτο ποιμένα λαῶν,
  390. δῶκε δέ οἱ μάστιγα, μένος δʼ ἵπποισιν ἐνῆκεν·
  391. ἣ δὲ μετʼ Ἀδμήτου υἱὸν κοτέουσʼ ἐβεβήκει,
  392. ἵππειον δέ οἱ ἦξε θεὰ ζυγόν· αἳ δέ οἱ ἵπποι
  393. ἀμφὶς ὁδοῦ δραμέτην, ῥυμὸς δʼ ἐπὶ γαῖαν ἐλύσθη.
  394. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο παρὰ τροχὸν ἐξεκυλίσθη,
  395. ἀγκῶνάς τε περιδρύφθη στόμα τε ῥῖνάς τε,
  396. θρυλίχθη δὲ μέτωπον ἐπʼ ὀφρύσι· τὼ δέ οἱ ὄσσε
  397. δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
  398. Τυδεΐδης δὲ παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους,
  399. πολλὸν τῶν ἄλλων ἐξάλμενος· ἐν γὰρ Ἀθήνη
  400. ἵπποις ἧκε μένος καὶ ἐπʼ αὐτῷ κῦδος ἔθηκε.
  401. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης εἶχε ξανθὸς Μενέλαος.
  402. Ἀντίλοχος δʼ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο·
  403. ἔμβητον καὶ σφῶϊ· τιταίνετον ὅττι τάχιστα.
  404. ἤτοι μὲν κείνοισιν ἐριζέμεν οὔ τι κελεύω
  405. Τυδεΐδεω ἵπποισι δαΐφρονος, οἷσιν Ἀθήνη
  406. νῦν ὤρεξε τάχος καὶ ἐπʼ αὐτῷ κῦδος ἔθηκεν·
  407. ἵππους δʼ Ἀτρεΐδαο κιχάνετε, μὴ δὲ λίπησθον,
  408. καρπαλίμως, μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ
  409. Αἴθη θῆλυς ἐοῦσα· τί ἢ λείπεσθε φέριστοι;
  410. ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται·
  411. οὐ σφῶϊν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ποιμένι λαῶν
  412. ἔσσεται, αὐτίκα δʼ ὔμμε κατακτενεῖ ὀξέϊ χαλκῷ,
  413. αἴ κʼ ἀποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον.
  414. ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὅττι τάχιστα·
  415. ταῦτα δʼ ἐγὼν αὐτὸς τεχνήσομαι ἠδὲ νοήσω
  416. στεινωπῷ ἐν ὁδῷ παραδύμεναι, οὐδέ με λήσει.
  417. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  418. μᾶλλον ἐπιδραμέτην ὀλίγον χρόνον· αἶψα δʼ ἔπειτα
  419. στεῖνος ὁδοῦ κοίλης ἴδεν Ἀντίλοχος μενεχάρμης.
  420. ῥωχμὸς ἔην γαίης, ᾗ χειμέριον ἀλὲν ὕδωρ
  421. ἐξέρρηξεν ὁδοῖο, βάθυνε δὲ χῶρον ἅπαντα·
  422. τῇ ῥʼ εἶχεν Μενέλαος ἁματροχιὰς ἀλεείνων.
  423. Ἀντίλοχος δὲ παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους
  424. ἐκτὸς ὁδοῦ, ὀλίγον δὲ παρακλίνας ἐδίωκεν.
  425. Ἀτρεΐδης δʼ ἔδεισε καὶ Ἀντιλόχῳ ἐγεγώνει·
  426. Ἀντίλοχʼ ἀφραδέως ἱππάζεαι, ἀλλʼ ἄνεχʼ ἵππους·
  427. στεινωπὸς γὰρ ὁδός, τάχα δʼ εὐρυτέρη παρελάσσαι·
  428. μή πως ἀμφοτέρους δηλήσεαι ἅρματι κύρσας.
  429. ὣς ἔφατʼ, Ἀντίλοχος δʼ ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον ἔλαυνε
  430. κέντρῳ ἐπισπέρχων ὡς οὐκ ἀΐοντι ἐοικώς.
  431. ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωμαδίοιο πέλονται,
  432. ὅν τʼ αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ πειρώμενος ἥβης,
  433. τόσσον ἐπιδραμέτην· αἳ δʼ ἠρώησαν ὀπίσσω
  434. Ἀτρεΐδεω· αὐτὸς γὰρ ἑκὼν μεθέηκεν ἐλαύνειν
  435. μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μώνυχες ἵπποι,
  436. δίφρους τʼ ἀνστρέψειαν ἐϋπλεκέας, κατὰ δʼ αὐτοὶ
  437. ἐν κονίῃσι πέσοιεν ἐπειγόμενοι περὶ νίκης.
  438. τὸν καὶ νεικείων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  439. Ἀντίλοχʼ οὔ τις σεῖο βροτῶν ὀλοώτερος ἄλλος·
  440. ἔρρʼ, ἐπεὶ οὔ σʼ ἔτυμόν γε φάμεν πεπνῦσθαι Ἀχαιοί.
  441. ἀλλʼ οὐ μὰν οὐδʼ ὧς ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεθλον.
  442. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
  443. μή μοι ἐρύκεσθον μὴ δʼ ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
  444. φθήσονται τούτοισι πόδες καὶ γοῦνα καμόντα
  445. ἢ ὑμῖν· ἄμφω γὰρ ἀτέμβονται νεότητος.
  446. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  447. μᾶλλον ἐπιδραμέτην, τάχα δέ σφισιν ἄγχι γένοντο.
  448. Ἀργεῖοι δʼ ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσορόωντο
  449. ἵππους· τοὶ δὲ πέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
  450. πρῶτος δʼ Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἐφράσαθʼ ἵππους·
  451. ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ·
  452. τοῖο δʼ ἄνευθεν ἐόντος ὁμοκλητῆρος ἀκούσας
  453. ἔγνω, φράσσατο δʼ ἵππον ἀριπρεπέα προὔχοντα,
  454. ὃς τὸ μὲν ἄλλο τόσον φοῖνιξ ἦν, ἐν δὲ μετώπῳ
  455. λευκὸν σῆμα τέτυκτο περίτροχον ἠΰτε μήνη.
  456. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  457. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  458. οἶος ἐγὼν ἵππους αὐγάζομαι ἦε καὶ ὑμεῖς;
  459. ἄλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι,
  460. ἄλλος δʼ ἡνίοχος ἰνδάλλεται· αἳ δέ που αὐτοῦ
  461. ἔβλαβεν ἐν πεδίῳ, αἳ κεῖσέ γε φέρτεραι ἦσαν·
  462. ἤτοι γὰρ τὰς πρῶτα ἴδον περὶ τέρμα βαλούσας,
  463. νῦν δʼ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν· πάντῃ δέ μοι ὄσσε
  464. Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι·
  465. ἦε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία, οὐδὲ δυνάσθη
  466. εὖ σχεθέειν περὶ τέρμα καὶ οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας·
  467. ἔνθά μιν ἐκπεσέειν ὀΐω σύν θʼ ἅρματα ἆξαι,
  468. αἳ δʼ ἐξηρώησαν, ἐπεὶ μένος ἔλλαβε θυμόν.
  469. ἀλλὰ ἴδεσθε καὶ ὔμμες ἀνασταδόν· οὐ γὰρ ἔγωγε
  470. εὖ διαγιγνώσκω· δοκέει δέ μοι ἔμμεναι ἀνὴρ
  471. Αἰτωλὸς γενεήν, μετὰ δʼ Ἀργείοισιν ἀνάσσει
  472. Τυδέος ἱπποδάμου υἱὸς κρατερὸς Διομήδης.
  473. τὸν δʼ αἰσχρῶς ἐνένιπεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·
  474. Ἰδομενεῦ τί πάρος λαβρεύεαι; αἳ δέ τʼ ἄνευθεν
  475. ἵπποι ἀερσίποδες πολέος πεδίοιο δίενται.
  476. οὔτε νεώτατός ἐσσι μετʼ Ἀργείοισι τοσοῦτον,
  477. οὔτέ τοι ὀξύτατον κεφαλῆς ἐκδέρκεται ὄσσε·
  478. ἀλλʼ αἰεὶ μύθοις λαβρεύεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
  479. λαβραγόρην ἔμεναι· πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι.
  480. ἵπποι δʼ αὐταὶ ἔασι παροίτεραι, αἳ τὸ πάρος περ,
  481. Εὐμήλου, ἐν δʼ αὐτὸς ἔχων εὔληρα βέβηκε.
  482. τὸν δὲ χολωσάμενος Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  483. Αἶαν νεῖκος ἄριστε κακοφραδὲς ἄλλά τε πάντα
  484. δεύεαι Ἀργείων, ὅτι τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής.
  485. δεῦρό νυν ἢ τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος,
  486. ἴστορα δʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω,
  487. ὁππότεραι πρόσθʼ ἵπποι, ἵνα γνώῃς ἀποτίνων.
  488. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας
  489. χωόμενος χαλεποῖσιν ἀμείψασθαι ἐπέεσσι·
  490. καί νύ κε δὴ προτέρω ἔτʼ ἔρις γένετʼ ἀμφοτέροισιν,
  491. εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον·
  492. μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν
  493. Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς, ἐπεὶ οὐδὲ ἔοικε.
  494. καὶ δʼ ἄλλῳ νεμεσᾶτον ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι.
  495. ἀλλʼ ὑμεῖς ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσοράασθε
  496. ἵππους· οἳ δὲ τάχʼ αὐτοὶ ἐπειγόμενοι περὶ νίκης
  497. ἐνθάδʼ ἐλεύσονται· τότε δὲ γνώσεσθε ἕκαστος
  498. ἵππους Ἀργείων, οἳ δεύτεροι οἵ τε πάροιθεν.
  499. ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ μάλα σχεδὸν ἦλθε διώκων,
  500. μάστι δʼ αἰὲν ἔλαυνε κατωμαδόν· οἳ δέ οἱ ἵπποι
  501. ὑψόσʼ ἀειρέσθην ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον.
  502. αἰεὶ δʼ ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον,
  503. ἅρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε
  504. ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον· οὐδέ τι πολλὴ
  505. γίγνετʼ ἐπισσώτρων ἁρματροχιὴ κατόπισθεν
  506. ἐν λεπτῇ κονίῃ· τὼ δὲ σπεύδοντε πετέσθην.
  507. στῆ δὲ μέσῳ ἐν ἀγῶνι, πολὺς δʼ ἀνεκήκιεν ἱδρὼς
  508. ἵππων ἔκ τε λόφων καὶ ἀπὸ στέρνοιο χαμᾶζε.
  509. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος,
  510. κλῖνε δʼ ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν· οὐδὲ μάτησεν
  511. ἴφθιμος Σθένελος, ἀλλʼ ἐσσυμένως λάβʼ ἄεθλον,
  512. δῶκε δʼ ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα
  513. καὶ τρίποδʼ ὠτώεντα φέρειν· ὃ δʼ ἔλυεν ὑφʼ ἵππους.
  514. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀντίλοχος Νηλήϊος ἤλασεν ἵππους
  515. κέρδεσιν, οὔ τι τάχει γε, παραφθάμενος Μενέλαον·
  516. ἀλλὰ καὶ ὧς Μενέλαος ἔχʼ ἐγγύθεν ὠκέας ἵππους.
  517. ὅσσον δὲ τροχοῦ ἵππος ἀφίσταται, ὅς ῥα ἄνακτα
  518. ἕλκῃσιν πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφι·
  519. τοῦ μέν τε ψαύουσιν ἐπισσώτρου τρίχες ἄκραι
  520. οὐραῖαι· ὃ δέ τʼ ἄγχι μάλα τρέχει, οὐδέ τι πολλὴ
  521. χώρη μεσσηγὺς πολέος πεδίοιο θέοντος·
  522. τόσσον δὴ Μενέλαος ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο
  523. λείπετʼ· ἀτὰρ τὰ πρῶτα καὶ ἐς δίσκουρα λέλειπτο,
  524. ἀλλά μιν αἶψα κίχανεν· ὀφέλλετο γὰρ μένος ἠῢ
  525. ἵππου τῆς Ἀγαμεμνονέης καλλίτριχος Αἴθης·
  526. εἰ δέ κʼ ἔτι προτέρω γένετο δρόμος ἀμφοτέροισι,
  527. τώ κέν μιν παρέλασσʼ οὐδʼ ἀμφήριστον ἔθηκεν.
  528. αὐτὰρ Μηριόνης θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος
  529. λείπετʼ ἀγακλῆος Μενελάου δουρὸς ἐρωήν·
  530. βάρδιστοι μὲν γάρ οἱ ἔσαν καλλίτριχες ἵπποι,
  531. ἤκιστος δʼ ἦν αὐτὸς ἐλαυνέμεν ἅρμʼ ἐν ἀγῶνι.
  532. υἱὸς δʼ Ἀδμήτοιο πανύστατος ἤλυθεν ἄλλων
  533. ἕλκων ἅρματα καλὰ ἐλαύνων πρόσσοθεν ἵππους.
  534. τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτειρε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς,
  535. στὰς δʼ ἄρʼ ἐν Ἀργείοις ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευε·
  536. λοῖσθος ἀνὴρ ὤριστος ἐλαύνει μώνυχας ἵππους·
  537. ἀλλʼ ἄγε δή οἱ δῶμεν ἀέθλιον ὡς ἐπιεικὲς
  538. δεύτερʼ· ἀτὰρ τὰ πρῶτα φερέσθω Τυδέος υἱός.
  539. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνεον ὡς ἐκέλευε.
  540. καί νύ κέ οἱ πόρεν ἵππον, ἐπῄνησαν γὰρ Ἀχαιοί,
  541. εἰ μὴ ἄρʼ Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  542. Πηλεΐδην Ἀχιλῆα δίκῃ ἠμείψατʼ ἀναστάς·
  543. ὦ Ἀχιλεῦ μάλα τοι κεχολώσομαι αἴ κε τελέσσῃς
  544. τοῦτο ἔπος· μέλλεις γὰρ ἀφαιρήσεσθαι ἄεθλον
  545. τὰ φρονέων ὅτι οἱ βλάβεν ἅρματα καὶ ταχέʼ ἵππω
  546. αὐτός τʼ ἐσθλὸς ἐών· ἀλλʼ ὤφελεν ἀθανάτοισιν
  547. εὔχεσθαι· τό κεν οὔ τι πανύστατος ἦλθε διώκων.
  548. εἰ δέ μιν οἰκτίρεις καί τοι φίλος ἔπλετο θυμῷ
  549. ἔστί τοι ἐν κλισίῃ χρυσὸς πολύς, ἔστι δὲ χαλκὸς
  550. καὶ πρόβατʼ, εἰσὶ δέ τοι δμῳαὶ καὶ μώνυχες ἵπποι·
  551. τῶν οἱ ἔπειτʼ ἀνελὼν δόμεναι καὶ μεῖζον ἄεθλον
  552. ἠὲ καὶ αὐτίκα νῦν, ἵνα σʼ αἰνήσωσιν Ἀχαιοί.
  553. τὴν δʼ ἐγὼ οὐ δώσω· περὶ δʼ αὐτῆς πειρηθήτω
  554. ἀνδρῶν ὅς κʼ ἐθέλῃσιν ἐμοὶ χείρεσσι μάχεσθαι.
  555. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  556. χαίρων Ἀντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος·
  557. καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  558. Ἀντίλοχʼ, εἰ μὲν δή με κελεύεις οἴκοθεν ἄλλο
  559. Εὐμήλῳ ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω.
  560. δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων
  561. χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο
  562. ἀμφιδεδίνηται· πολέος δέ οἱ ἄξιος ἔσται.
  563. ἦ ῥα, καὶ Αὐτομέδοντι φίλῳ ἐκέλευσεν ἑταίρῳ
  564. οἰσέμεναι κλισίηθεν· ὃ δʼ ᾤχετο καί οἱ ἔνεικεν,
  565. Εὐμήλῳ δʼ ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δὲ δέξατο χαίρων.
  566. τοῖσι δὲ καὶ Μενέλαος ἀνίστατο θυμὸν ἀχεύων
  567. Ἀντιλόχῳ ἄμοτον κεχολωμένος· ἐν δʼ ἄρα κῆρυξ
  568. χειρὶ σκῆπτρον ἔθηκε, σιωπῆσαί τε κέλευσεν
  569. Ἀργείους· ὃ δʼ ἔπειτα μετηύδα ἰσόθεος φώς·
  570. Ἀντίλοχε πρόσθεν πεπνυμένε ποῖον ἔρεξας.
  571. ᾔσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετήν, βλάψας δέ μοι ἵππους
  572. τοὺς σοὺς πρόσθε βαλών, οἵ τοι πολὺ χείρονες ἦσαν.
  573. ἀλλʼ ἄγετʼ Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  574. ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, μὴ δʼ ἐπʼ ἀρωγῇ,
  575. μή ποτέ τις εἴπῃσιν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
  576. Ἀντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
  577. οἴχεται ἵππον ἄγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ἦσαν
  578. ἵπποι, αὐτὸς δὲ κρείσσων ἀρετῇ τε βίῃ τε.
  579. εἰ δʼ ἄγʼ ἐγὼν αὐτὸς δικάσω, καί μʼ οὔ τινά φημι
  580. ἄλλον ἐπιπλήξειν Δαναῶν· ἰθεῖα γὰρ ἔσται.
  581. Ἀντίλοχʼ εἰ δʼ ἄγε δεῦρο διοτρεφές, ἣ θέμις ἐστί,
  582. στὰς ἵππων προπάροιθε καὶ ἅρματος, αὐτὰρ ἱμάσθλην
  583. χερσὶν ἔχε ῥαδινήν, ᾗ περ τὸ πρόσθεν ἔλαυνες,
  584. ἵππων ἁψάμενος γαιήοχον ἐννοσίγαιον
  585. ὄμνυθι μὴ μὲν ἑκὼν τὸ ἐμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι.
  586. τὸν δʼ αὖτʼ Ἀντίλοχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  587. ἄνσχεο νῦν· πολλὸν γὰρ ἔγωγε νεώτερός εἰμι
  588. σεῖο ἄναξ Μενέλαε, σὺ δὲ πρότερος καὶ ἀρείων.
  589. οἶσθʼ οἷαι νέου ἀνδρὸς ὑπερβασίαι τελέθουσι·
  590. κραιπνότερος μὲν γάρ τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
  591. τώ τοι ἐπιτλήτω κραδίη· ἵππον δέ τοι αὐτὸς
  592. δώσω, τὴν ἀρόμην. εἰ καί νύ κεν οἴκοθεν ἄλλο
  593. μεῖζον ἐπαιτήσειας, ἄφαρ κέ τοι αὐτίκα δοῦναι
  594. βουλοίμην ἢ σοί γε διοτρεφὲς ἤματα πάντα
  595. ἐκ θυμοῦ πεσέειν καὶ δαίμοσιν εἶναι ἀλιτρός.
  596. ἦ ῥα καὶ ἵππον ἄγων μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  597. ἐν χείρεσσι τίθει Μενελάου· τοῖο δὲ θυμὸς
  598. ἰάνθη ὡς εἴ τε περὶ σταχύεσσιν ἐέρση
  599. ληΐου ἀλδήσκοντος, ὅτε φρίσσουσιν ἄρουραι·
  600. ὣς ἄρα σοὶ Μενέλαε μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  601. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  602. Ἀντίλοχε νῦν μέν τοι ἐγὼν ὑποείξομαι αὐτὸς
  603. χωόμενος, ἐπεὶ οὔ τι παρήορος οὐδʼ ἀεσίφρων
  604. ἦσθα πάρος· νῦν αὖτε νόον νίκησε νεοίη.
  605. δεύτερον αὖτʼ ἀλέασθαι ἀμείνονας ἠπεροπεύειν.
  606. οὐ γάρ κέν με τάχʼ ἄλλος ἀνὴρ παρέπεισεν Ἀχαιῶν.
  607. ἀλλὰ σὺ γὰρ δὴ πολλὰ πάθες καὶ πολλὰ μόγησας
  608. σός τε πατὴρ ἀγαθὸς καὶ ἀδελφεὸς εἵνεκʼ ἐμεῖο·
  609. τώ τοι λισσομένῳ ἐπιπείσομαι, ἠδὲ καὶ ἵππον
  610. δώσω ἐμήν περ ἐοῦσαν, ἵνα γνώωσι καὶ οἵδε
  611. ὡς ἐμὸς οὔ ποτε θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής.
  612. ἦ ῥα, καὶ Ἀντιλόχοιο Νοήμονι δῶκεν ἑταίρῳ
  613. ἵππον ἄγειν· ὃ δʼ ἔπειτα λέβηθʼ ἕλε παμφανόωντα.
  614. Μηριόνης δʼ ἀνάειρε δύω χρυσοῖο τάλαντα
  615. τέτρατος, ὡς ἔλασεν. πέμπτον δʼ ὑπελείπετʼ ἄεθλον,
  616. ἀμφίθετος φιάλη· τὴν Νέστορι δῶκεν Ἀχιλλεὺς
  617. Ἀργείων ἀνʼ ἀγῶνα φέρων, καὶ ἔειπε παραστάς·
  618. τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο γέρον κειμήλιον ἔστω
  619. Πατρόκλοιο τάφου μνῆμʼ ἔμμεναι· οὐ γὰρ ἔτʼ αὐτὸν
  620. ὄψῃ ἐν Ἀργείοισι· δίδωμι δέ τοι τόδʼ ἄεθλον
  621. αὔτως· οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι, οὐδὲ παλαίσεις,
  622. οὐδʼ ἔτʼ ἀκοντιστὺν ἐσδύσεαι, οὐδὲ πόδεσσι
  623. θεύσεαι· ἤδη γὰρ χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει.
  624. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δʼ ἐδέξατο χαίρων,
  625. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  626. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα τέκος κατὰ μοῖραν ἔειπες·
  627. οὐ γὰρ ἔτʼ ἔμπεδα γυῖα φίλος πόδες, οὐδέ τι χεῖρες
  628. ὤμων ἀμφοτέρωθεν ἐπαΐσσονται ἐλαφραί.
  629. εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη
  630. ὡς ὁπότε κρείοντʼ Ἀμαρυγκέα θάπτον Ἐπειοὶ
  631. Βουπρασίῳ, παῖδες δʼ ἔθεσαν βασιλῆος ἄεθλα·
  632. ἔνθʼ οὔ τίς μοι ὁμοῖος ἀνὴρ γένετʼ, οὔτʼ ἄρʼ Ἐπειῶν
  633. οὔτʼ αὐτῶν Πυλίων οὔτʼ Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
  634. πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα Ἤνοπος υἱόν,
  635. Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅς μοι ἀνέστη·
  636. Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα,
  637. δουρὶ δʼ ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον.
  638. οἴοισίν μʼ ἵπποισι παρήλασαν Ἀκτορίωνε
  639. πλήθει πρόσθε βαλόντες ἀγασσάμενοι περὶ νίκης,
  640. οὕνεκα δὴ τὰ μέγιστα παρʼ αὐτόθι λείπετʼ ἄεθλα.
  641. οἳ δʼ ἄρʼ ἔσαν δίδυμοι· ὃ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν,
  642. ἔμπεδον ἡνιόχευʼ, ὃ δʼ ἄρα μάστιγι κέλευεν.
  643. ὥς ποτʼ ἔον· νῦν αὖτε νεώτεροι ἀντιοώντων
  644. ἔργων τοιούτων· ἐμὲ δὲ χρὴ γήραϊ λυγρῷ
  645. πείθεσθαι, τότε δʼ αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν.
  646. ἀλλʼ ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε.
  647. τοῦτο δʼ ἐγὼ πρόφρων δέχομαι, χαίρει δέ μοι ἦτορ,
  648. ὥς μευ ἀεὶ μέμνησαι ἐνηέος, οὐδέ σε λήθω,
  649. τιμῆς ἧς τέ μʼ ἔοικε τετιμῆσθαι μετʼ Ἀχαιοῖς.
  650. σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδʼ ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν.
  651. ὣς φάτο, Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθʼ ὅμιλον Ἀχαιῶν
  652. ᾤχετʼ, ἐπεὶ πάντʼ αἶνον ἐπέκλυε Νηλεΐδαο.
  653. αὐτὰρ ὃ πυγμαχίης ἀλεγεινῆς θῆκεν ἄεθλα·
  654. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κατέδησʼ ἐν ἀγῶνι
  655. ἑξέτεʼ ἀδμήτην, ἥ τʼ ἀλγίστη δαμάσασθαι·
  656. τῷ δʼ ἄρα νικηθέντι τίθει δέπας ἀμφικύπελλον.
  657. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  658. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  659. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ ἀρίστω,
  660. πὺξ μάλʼ ἀνασχομένω πεπληγέμεν· ᾧ δέ κʼ Ἀπόλλων
  661. δώῃ καμμονίην, γνώωσι δὲ πάντες Ἀχαιοί,
  662. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κλισίην δὲ νεέσθω·
  663. αὐτὰρ ὃ νικηθεὶς δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον.
  664. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  665. εἰδὼς πυγμαχίης υἱὸς Πανοπῆος Ἐπειός,
  666. ἅψατο δʼ ἡμιόνου ταλαεργοῦ φώνησέν τε·
  667. ἆσσον ἴτω ὅς τις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον·
  668. ἡμίονον δʼ οὔ φημί τινʼ ἀξέμεν ἄλλον Ἀχαιῶν
  669. πυγμῇ νικήσαντʼ, ἐπεὶ εὔχομαι εἶναι ἄριστος.
  670. ἦ οὐχ ἅλις ὅττι μάχης ἐπιδεύομαι; οὐδʼ ἄρα πως ἦν
  671. ἐν πάντεσσʼ ἔργοισι δαήμονα φῶτα γενέσθαι.
  672. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  673. ἀντικρὺ χρόα τε ῥήξω σύν τʼ ὀστέʼ ἀράξω.
  674. κηδεμόνες δέ οἱ ἐνθάδʼ ἀολλέες αὖθι μενόντων,
  675. οἵ κέ μιν ἐξοίσουσιν ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμέντα.
  676. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  677. Εὐρύαλος δέ οἱ οἶος ἀνίστατο ἰσόθεος φὼς
  678. Μηκιστῆος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος,
  679. ὅς ποτε Θήβας δʼ ἦλθε δεδουπότος Οἰδιπόδαο
  680. ἐς τάφον· ἔνθα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας.
  681. τὸν μὲν Τυδεΐδης δουρὶ κλυτὸς ἀμφεπονεῖτο
  682. θαρσύνων ἔπεσιν, μέγα δʼ αὐτῷ βούλετο νίκην.
  683. ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
  684. δῶκεν ἱμάντας ἐϋτμήτους βοὸς ἀγραύλοιο.
  685. τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,
  686. ἄντα δʼ ἀνασχομένω χερσὶ στιβαρῇσιν ἅμʼ ἄμφω
  687. σύν ῥʼ ἔπεσον, σὺν δέ σφι βαρεῖαι χεῖρες ἔμιχθεν.
  688. δεινὸς δὲ χρόμαδος γενύων γένετʼ, ἔρρεε δʼ ἱδρὼς
  689. πάντοθεν ἐκ μελέων· ἐπὶ δʼ ὄρνυτο δῖος Ἐπειός,
  690. κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  691. ἑστήκειν· αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα.
  692. ὡς δʼ ὅθʼ ὑπὸ φρικὸς Βορέω ἀναπάλλεται ἰχθὺς
  693. θίνʼ ἐν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν,
  694. ὣς πληγεὶς ἀνέπαλτʼ· αὐτὰρ μεγάθυμος Ἐπειὸς
  695. χερσὶ λαβὼν ὤρθωσε· φίλοι δʼ ἀμφέσταν ἑταῖροι,
  696. οἵ μιν ἄγον διʼ ἀγῶνος ἐφελκομένοισι πόδεσσιν
  697. αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθʼ ἑτέρωσε·
  698. κὰδ δʼ ἀλλοφρονέοντα μετὰ σφίσιν εἷσαν ἄγοντες,
  699. αὐτοὶ δʼ οἰχόμενοι κόμισαν δέπας ἀμφικύπελλον.
  700. Πηλεΐδης δʼ αἶψʼ ἄλλα κατὰ τρίτα θῆκεν ἄεθλα
  701. δεικνύμενος Δαναοῖσι παλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς,
  702. τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδʼ ἐμπυριβήτην,
  703. τὸν δὲ δυωδεκάβοιον ἐνὶ σφίσι τῖον Ἀχαιοί·
  704. ἀνδρὶ δὲ νικηθέντι γυναῖκʼ ἐς μέσσον ἔθηκε,
  705. πολλὰ δʼ ἐπίστατο ἔργα, τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον.
  706. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  707. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθον.
  708. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
  709. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις ἀνίστατο κέρδεα εἰδώς.
  710. ζωσαμένω δʼ ἄρα τώ γε βάτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,
  711. ἀγκὰς δʼ ἀλλήλων λαβέτην χερσὶ στιβαρῇσιν
  712. ὡς ὅτʼ ἀμείβοντες, τούς τε κλυτὸς ἤραρε τέκτων
  713. δώματος ὑψηλοῖο βίας ἀνέμων ἀλεείνων.
  714. τετρίγει δʼ ἄρα νῶτα θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
  715. ἑλκόμενα στερεῶς· κατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱδρώς,
  716. πυκναὶ δὲ σμώδιγγες ἀνὰ πλευράς τε καὶ ὤμους
  717. αἵματι φοινικόεσσαι ἀνέδραμον· οἳ δὲ μάλʼ αἰεὶ
  718. νίκης ἱέσθην τρίποδος πέρι ποιητοῖο·
  719. οὔτʼ Ὀδυσεὺς δύνατο σφῆλαι οὔδει τε πελάσσαι,
  720. οὔτʼ Αἴας δύνατο, κρατερὴ δʼ ἔχεν ἲς Ὀδυσῆος.
  721. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἀνίαζον ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,
  722. δὴ τότε μιν προσέειπε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  723. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  724. ἤ μʼ ἀνάειρʼ, ἢ ἐγὼ σέ· τὰ δʼ αὖ Διὶ πάντα μελήσει.
  725. ὣς εἰπὼν ἀνάειρε· δόλου δʼ οὐ λήθετʼ Ὀδυσσεύς·
  726. κόψʼ ὄπιθεν κώληπα τυχών, ὑπέλυσε δὲ γυῖα,
  727. κὰδ δʼ ἔβαλʼ ἐξοπίσω· ἐπὶ δὲ στήθεσσιν Ὀδυσσεὺς
  728. κάππεσε· λαοὶ δʼ αὖ θηεῦντό τε θάμβησάν τε.
  729. δεύτερος αὖτʼ ἀνάειρε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  730. κίνησεν δʼ ἄρα τυτθὸν ἀπὸ χθονός, οὐδʼ ἔτʼ ἄειρεν,
  731. ἐν δὲ γόνυ γνάμψεν· ἐπὶ δὲ χθονὶ κάππεσον ἄμφω
  732. πλησίοι ἀλλήλοισι, μιάνθησαν δὲ κονίῃ.
  733. καί νύ κε τὸ τρίτον αὖτις ἀναΐξαντʼ ἐπάλαιον,
  734. εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ κατέρυκε·
  735. μηκέτʼ ἐρείδεσθον, μὴ δὲ τρίβεσθε κακοῖσι·
  736. νίκη δʼ ἀμφοτέροισιν· ἀέθλια δʼ ἶσʼ ἀνελόντες
  737. ἔρχεσθʼ, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἀεθλεύωσιν Ἀχαιοί.
  738. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο,
  739. καί ῥʼ ἀπομορξαμένω κονίην δύσαντο χιτῶνας.
  740. Πηλεΐδης δʼ αἶψʼ ἄλλα τίθει ταχυτῆτος ἄεθλα
  741. ἀργύρεον κρητῆρα τετυγμένον· ἓξ δʼ ἄρα μέτρα
  742. χάνδανεν, αὐτὰρ κάλλει ἐνίκα πᾶσαν ἐπʼ αἶαν
  743. πολλόν, ἐπεὶ Σιδόνες πολυδαίδαλοι εὖ ἤσκησαν,
  744. Φοίνικες δʼ ἄγον ἄνδρες ἐπʼ ἠεροειδέα πόντον,
  745. στῆσαν δʼ ἐν λιμένεσσι, Θόαντι δὲ δῶρον ἔδωκαν·
  746. υἷος δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ὦνον ἔδωκε
  747. Πατρόκλῳ ἥρωϊ Ἰησονίδης Εὔνηος.
  748. καὶ τὸν Ἀχιλλεὺς θῆκεν ἄεθλον οὗ ἑτάροιο,
  749. ὅς τις ἐλαφρότατος ποσσὶ κραιπνοῖσι πέλοιτο·
  750. δευτέρῳ αὖ βοῦν θῆκε μέγαν καὶ πίονα δημῷ,
  751. ἡμιτάλαντον δὲ χρυσοῦ λοισθήϊʼ ἔθηκε.
  752. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  753. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε.
  754. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας,
  755. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις, ἔπειτα δὲ Νέστορος υἱὸς
  756. Ἀντίλοχος· ὃ γὰρ αὖτε νέους ποσὶ πάντας ἐνίκα.
  757. στὰν δὲ μεταστοιχί· σήμηνε δὲ τέρματʼ Ἀχιλλεύς.
  758. τοῖσι δʼ ἀπὸ νύσσης τέτατο δρόμος· ὦκα δʼ ἔπειτα
  759. ἔκφερʼ Ὀϊλιάδης· ἐπὶ δʼ ὄρνυτο δῖος Ὀδυσσεὺς
  760. ἄγχι μάλʼ, ὡς ὅτε τίς τε γυναικὸς ἐϋζώνοιο
  761. στήθεός ἐστι κανών, ὅν τʼ εὖ μάλα χερσὶ τανύσσῃ
  762. πηνίον ἐξέλκουσα παρὲκ μίτον, ἀγχόθι δʼ ἴσχει
  763. στήθεος· ὣς Ὀδυσεὺς θέεν ἐγγύθεν, αὐτὰρ ὄπισθεν
  764. ἴχνια τύπτε πόδεσσι πάρος κόνιν ἀμφιχυθῆναι·
  765. κὰδ δʼ ἄρα οἱ κεφαλῆς χέʼ ἀϋτμένα δῖος Ὀδυσσεὺς
  766. αἰεὶ ῥίμφα θέων· ἴαχον δʼ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ
  767. νίκης ἱεμένῳ, μάλα δὲ σπεύδοντι κέλευον.
  768. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον, αὐτίκʼ Ὀδυσσεὺς
  769. εὔχετʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ὃν κατὰ θυμόν·
  770. κλῦθι θεά, ἀγαθή μοι ἐπίρροθος ἐλθὲ ποδοῖιν.
  771. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος· τοῦ δʼ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη,
  772. γυῖα δʼ ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
  773. ἀλλʼ ὅτε δὴ τάχʼ ἔμελλον ἐπαΐξασθαι ἄεθλον,
  774. ἔνθʼ Αἴας μὲν ὄλισθε θέων, βλάψεν γὰρ Ἀθήνη,
  775. τῇ ῥα βοῶν κέχυτʼ ὄνθος ἀποκταμένων ἐριμύκων,
  776. οὓς ἐπὶ Πατρόκλῳ πέφνεν πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  777. ἐν δʼ ὄνθου βοέου πλῆτο στόμα τε ῥῖνάς τε·
  778. κρητῆρʼ αὖτʼ ἀνάειρε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  779. ὡς ἦλθε φθάμενος· ὃ δὲ βοῦν ἕλε φαίδιμος Αἴας.
  780. στῆ δὲ κέρας μετὰ χερσὶν ἔχων βοὸς ἀγραύλοιο
  781. ὄνθον ἀποπτύων, μετὰ δʼ Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  782. ὢ πόποι ἦ μʼ ἔβλαψε θεὰ πόδας, ἣ τὸ πάρος περ
  783. μήτηρ ὣς Ὀδυσῆϊ παρίσταται ἠδʼ ἐπαρήγει.
  784. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπʼ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν.
  785. Ἀντίλοχος δʼ ἄρα δὴ λοισθήϊον ἔκφερʼ ἄεθλον
  786. μειδιόων, καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  787. εἰδόσιν ὔμμʼ ἐρέω πᾶσιν φίλοι, ὡς ἔτι καὶ νῦν
  788. ἀθάνατοι τιμῶσι παλαιοτέρους ἀνθρώπους.
  789. Αἴας μὲν γὰρ ἐμεῖʼ ὀλίγον προγενέστερός ἐστιν,
  790. οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς προτέρων τʼ ἀνθρώπων·
  791. ὠμογέροντα δέ μίν φασʼ ἔμμεναι· ἀργαλέον δὲ
  792. ποσσὶν ἐριδήσασθαι Ἀχαιοῖς, εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ.
  793. ὣς φάτο, κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα.
  794. τὸν δʼ Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·
  795. Ἀντίλοχʼ οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος,
  796. ἀλλά τοι ἡμιτάλαντον ἐγὼ χρυσοῦ ἐπιθήσω.
  797. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει, ὃ δʼ ἐδέξατο χαίρων.
  798. αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος
  799. θῆκʼ ἐς ἀγῶνα φέρων, κατὰ δʼ ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν
  800. τεύχεα Σαρπήδοντος, ἅ μιν Πάτροκλος ἀπηύρα.
  801. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  802. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ ἀρίστω,
  803. τεύχεα ἑσσαμένω ταμεσίχροα χαλκὸν ἑλόντε
  804. ἀλλήλων προπάροιθεν ὁμίλου πειρηθῆναι.
  805. ὁππότερός κε φθῇσιν ὀρεξάμενος χρόα καλόν,
  806. ψαύσῃ δʼ ἐνδίνων διά τʼ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
  807. τῷ μὲν ἐγὼ δώσω τόδε φάσγανον ἀργυρόηλον
  808. καλὸν Θρηΐκιον, τὸ μὲν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων·
  809. τεύχεα δʼ ἀμφότεροι ξυνήϊα ταῦτα φερέσθων·
  810. καί σφιν δαῖτʼ ἀγαθὴν παραθήσομεν ἐν κλισίῃσιν.
  811. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
  812. ἂν δʼ ἄρα Τυδεΐδης ὦρτο, κρατερὸς Διομήδης.
  813. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
  814. ἐς μέσον ἀμφοτέρω συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι
  815. δεινὸν δερκομένω· θάμβος δʼ ἔχε πάντας Ἀχαιούς.
  816. ἀλλʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  817. τρὶς μὲν ἐπήϊξαν, τρὶς δὲ σχεδὸν ὁρμήθησαν.
  818. ἔνθʼ Αἴας μὲν ἔπειτα κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην
  819. νύξʼ, οὐδὲ χρόʼ ἵκανεν· ἔρυτο γὰρ ἔνδοθι θώρηξ·
  820. Τυδεΐδης δʼ ἄρʼ ἔπειτα ὑπὲρ σάκεος μεγάλοιο
  821. αἰὲν ἐπʼ αὐχένι κῦρε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκῇ.
  822. καὶ τότε δή ῥʼ Αἴαντι περιδείσαντες Ἀχαιοὶ
  823. παυσαμένους ἐκέλευσαν ἀέθλια ἶσʼ ἀνελέσθαι.
  824. αὐτὰρ Τυδεΐδῃ δῶκεν μέγα φάσγανον ἥρως
  825. σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι.
  826. αὐτὰρ Πηλεΐδης θῆκεν σόλον αὐτοχόωνον
  827. ὃν πρὶν μὲν ῥίπτασκε μέγα σθένος Ἠετίωνος·
  828. ἀλλʼ ἤτοι τὸν ἔπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς,
  829. τὸν δʼ ἄγετʼ ἐν νήεσσι σὺν ἄλλοισι κτεάτεσσι.
  830. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  831. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε.
  832. εἴ οἱ καὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι πίονες ἀγροί,
  833. ἕξει μιν καὶ πέντε περιπλομένους ἐνιαυτοὺς
  834. χρεώμενος· οὐ μὲν γάρ οἱ ἀτεμβόμενός γε σιδήρου
  835. ποιμὴν οὐδʼ ἀροτὴρ εἶσʼ ἐς πόλιν, ἀλλὰ παρέξει.
  836. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
  837. ἂν δὲ Λεοντῆος κρατερὸν μένος ἀντιθέοιο,
  838. ἂν δʼ Αἴας Τελαμωνιάδης καὶ δῖος Ἐπειός.
  839. ἑξείης δʼ ἵσταντο, σόλον δʼ ἕλε δῖος Ἐπειός,
  840. ἧκε δὲ δινήσας· γέλασαν δʼ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοί.
  841. δεύτερος αὖτʼ ἀφέηκε Λεοντεὺς ὄζος Ἄρηος·
  842. τὸ τρίτον αὖτʼ ἔρριψε μέγας Τελαμώνιος Αἴας
  843. χειρὸς ἄπο στιβαρῆς, καὶ ὑπέρβαλε σήματα πάντων.
  844. ἀλλʼ ὅτε δὴ σόλον εἷλε μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
  845. ὅσσόν τίς τʼ ἔρριψε καλαύροπα βουκόλος ἀνήρ,
  846. ἣ δέ θʼ ἑλισσομένη πέτεται διὰ βοῦς ἀγελαίας,
  847. τόσσον παντὸς ἀγῶνος ὑπέρβαλε· τοὶ δὲ βόησαν.
  848. ἀνστάντες δʼ ἕταροι Πολυποίταο κρατεροῖο
  849. νῆας ἔπι γλαφυρὰς ἔφερον βασιλῆος ἄεθλον.
  850. αὐτὰρ ὃ τοξευτῇσι τίθει ἰόεντα σίδηρον,
  851. κὰδ δʼ ἐτίθει δέκα μὲν πελέκεας, δέκα δʼ ἡμιπέλεκκα,
  852. ἱστὸν δʼ ἔστησεν νηὸς κυανοπρῴροιο
  853. τηλοῦ ἐπὶ ψαμάθοις, ἐκ δὲ τρήρωνα πέλειαν
  854. λεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός, ἧς ἄρʼ ἀνώγει
  855. τοξεύειν· ὃς μέν κε βάλῃ τρήρωνα πέλειαν,
  856. πάντας ἀειράμενος πελέκεας οἶκον δὲ φερέσθω·
  857. ὃς δέ κε μηρίνθοιο τύχῃ ὄρνιθος ἁμαρτών,
  858. ἥσσων γὰρ δὴ κεῖνος, ὃ δʼ οἴσεται ἡμιπέλεκκα.
  859. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα βίη Τεύκροιο ἄνακτος,
  860. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος.
  861. κλήρους δʼ ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
  862. Τεῦκρος δὲ πρῶτος κλήρῳ λάχεν· αὐτίκα δʼ ἰὸν
  863. ἧκεν ἐπικρατέως, οὐδʼ ἠπείλησεν ἄνακτι
  864. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην.
  865. ὄρνιθος μὲν ἅμαρτε· μέγηρε γάρ οἱ τό γʼ Ἀπόλλων·
  866. αὐτὰρ ὃ μήρινθον βάλε πὰρ πόδα, τῇ δέδετʼ ὄρνις·
  867. ἀντικρὺ δʼ ἀπὸ μήρινθον τάμε πικρὸς ὀϊστός.
  868. ἣ μὲν ἔπειτʼ ἤϊξε πρὸς οὐρανόν, ἣ δὲ παρείθη
  869. μήρινθος ποτὶ γαῖαν· ἀτὰρ κελάδησαν Ἀχαιοί.
  870. σπερχόμενος δʼ ἄρα Μηριόνης ἐξείρυσε χειρὸς
  871. τόξον· ἀτὰρ δὴ ὀϊστὸν ἔχεν πάλαι, ὡς ἴθυνεν.
  872. αὐτίκα δʼ ἠπείλησεν ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι
  873. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην.
  874. ὕψι δʼ ὑπὸ νεφέων εἶδε τρήρωνα πέλειαν·
  875. τῇ ῥʼ ὅ γε δινεύουσαν ὑπὸ πτέρυγος βάλε μέσσην,
  876. ἀντικρὺ δὲ διῆλθε βέλος· τὸ μὲν ἂψ ἐπὶ γαίῃ
  877. πρόσθεν Μηριόναο πάγη ποδός· αὐτὰρ ἣ ὄρνις
  878. ἱστῷ ἐφεζομένη νηὸς κυανοπρῴροιο
  879. αὐχένʼ ἀπεκρέμασεν, σὺν δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασθεν.
  880. ὠκὺς δʼ ἐκ μελέων θυμὸς πτάτο, τῆλε δʼ ἀπʼ αὐτοῦ
  881. κάππεσε· λαοὶ δʼ αὖ θηεῦντό τε θάμβησάν τε.
  882. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης πελέκεας δέκα πάντας ἄειρε,
  883. Τεῦκρος δʼ ἡμιπέλεκκα φέρεν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  884. αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος,
  885. κὰδ δὲ λέβητʼ ἄπυρον βοὸς ἄξιον ἀνθεμόεντα
  886. θῆκʼ ἐς ἀγῶνα φέρων· καί ῥʼ ἥμονες ἄνδρες ἀνέσταν·
  887. ἂν μὲν ἄρʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  888. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης, θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος.
  889. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  890. Ἀτρεΐδη· ἴδμεν γὰρ ὅσον προβέβηκας ἁπάντων
  891. ἠδʼ ὅσσον δυνάμει τε καὶ ἥμασιν ἔπλευ ἄριστος·
  892. ἀλλὰ σὺ μὲν τόδʼ ἄεθλον ἔχων κοίλας ἐπὶ νῆας
  893. ἔρχευ, ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν,
  894. εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις· κέλομαι γὰρ ἔγωγε.
  895. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  896. δῶκε δὲ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  897. Ταλθυβίῳ κήρυκι δίδου περικαλλὲς ἄεθλον.
  1. λῦτο δʼ ἀγών, λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι
  2. ἐσκίδναντʼ ἰέναι. τοὶ μὲν δόρποιο μέδοντο
  3. ὕπνου τε γλυκεροῦ ταρπήμεναι· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  4. κλαῖε φίλου ἑτάρου μεμνημένος, οὐδέ μιν ὕπνος
  5. ᾕρει πανδαμάτωρ, ἀλλʼ ἐστρέφετʼ ἔνθα καὶ ἔνθα
  6. Πατρόκλου ποθέων ἀνδροτῆτά τε καὶ μένος ἠΰ,
  7. ἠδʼ ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα
  8. ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων·
  9. τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν,
  10. ἄλλοτʼ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δʼ αὖτε
  11. ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής· τοτὲ δʼ ὀρθὸς ἀναστὰς
  12. δινεύεσκʼ ἀλύων παρὰ θῖνʼ ἁλός· οὐδέ μιν ἠὼς
  13. φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τʼ ἠϊόνας τε.
  14. ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  15. Ἕκτορα δʼ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν,
  16. τρὶς δʼ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος
  17. αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο, τὸν δέ τʼ ἔασκεν
  18. ἐν κόνι ἐκτανύσας προπρηνέα· τοῖο δʼ Ἀπόλλων
  19. πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτʼ ἐλεαίρων
  20. καὶ τεθνηότα περ· περὶ δʼ αἰγίδι πάντα κάλυπτε
  21. χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.
  22. ὣς ὃ μὲν Ἕκτορα δῖον ἀείκιζεν μενεαίνων·
  23. τὸν δʼ ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες,
  24. κλέψαι δʼ ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην.
  25. ἔνθʼ ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν, οὐδέ ποθʼ Ἥρῃ
  26. οὐδὲ Ποσειδάωνʼ οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ,
  27. ἀλλʼ ἔχον ὥς σφιν πρῶτον ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ
  28. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἄτης,
  29. ὃς νείκεσσε θεὰς ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο,
  30. τὴν δʼ ᾔνησʼ ἥ οἱ πόρε μαχλοσύνην ἀλεγεινήν.
  31. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετʼ ἠώς,
  32. καὶ τότʼ ἄρʼ ἀθανάτοισι μετηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων·
  33. σχέτλιοί ἐστε θεοί, δηλήμονες· οὔ νύ ποθʼ ὑμῖν
  34. Ἕκτωρ μηρίʼ ἔκηε βοῶν αἰγῶν τε τελείων;
  35. τὸν νῦν οὐκ ἔτλητε νέκυν περ ἐόντα σαῶσαι
  36. ᾗ τʼ ἀλόχῳ ἰδέειν καὶ μητέρι καὶ τέκεϊ ᾧ
  37. καὶ πατέρι Πριάμῳ λαοῖσί τε, τοί κέ μιν ὦκα
  38. ἐν πυρὶ κήαιεν καὶ ἐπὶ κτέρεα κτερίσαιεν.
  39. ἀλλʼ ὀλοῷ Ἀχιλῆϊ θεοὶ βούλεσθʼ ἐπαρήγειν,
  40. ᾧ οὔτʼ ἂρ φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὔτε νόημα
  41. γναμπτὸν ἐνὶ στήθεσσι, λέων δʼ ὣς ἄγρια οἶδεν,
  42. ὅς τʼ ἐπεὶ ἂρ μεγάλῃ τε βίῃ καὶ ἀγήνορι θυμῷ
  43. εἴξας εἶσʼ ἐπὶ μῆλα βροτῶν ἵνα δαῖτα λάβῃσιν·
  44. ὣς Ἀχιλεὺς ἔλεον μὲν ἀπώλεσεν, οὐδέ οἱ αἰδὼς
  45. γίγνεται, ἥ τʼ ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδʼ ὀνίνησι.
  46. μέλλει μέν πού τις καὶ φίλτερον ἄλλον ὀλέσσαι
  47. ἠὲ κασίγνητον ὁμογάστριον ἠὲ καὶ υἱόν·
  48. ἀλλʼ ἤτοι κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε·
  49. τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν.
  50. αὐτὰρ ὅ γʼ Ἕκτορα δῖον, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
  51. ἵππων ἐξάπτων περὶ σῆμʼ ἑτάροιο φίλοιο
  52. ἕλκει· οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τʼ ἄμεινον.
  53. μὴ ἀγαθῷ περ ἐόντι νεμεσσηθέωμέν οἱ ἡμεῖς·
  54. κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μενεαίνων.
  55. τὸν δὲ χολωσαμένη προσέφη λευκώλενος Ἥρη·
  56. εἴη κεν καὶ τοῦτο τεὸν ἔπος ἀργυρότοξε
  57. εἰ δὴ ὁμὴν Ἀχιλῆϊ καὶ Ἕκτορι θήσετε τιμήν.
  58. Ἕκτωρ μὲν θνητός τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν·
  59. αὐτὰρ Ἀχιλλεύς ἐστι θεᾶς γόνος, ἣν ἐγὼ αὐτὴ
  60. θρέψά τε καὶ ἀτίτηλα καὶ ἀνδρὶ πόρον παράκοιτιν
  61. Πηλέϊ, ὃς περὶ κῆρι φίλος γένετʼ ἀθανάτοισι.
  62. πάντες δʼ ἀντιάασθε θεοὶ γάμου· ἐν δὲ σὺ τοῖσι
  63. δαίνυʼ ἔχων φόρμιγγα κακῶν ἕταρʼ, αἰὲν ἄπιστε.
  64. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  65. Ἥρη μὴ δὴ πάμπαν ἀποσκύδμαινε θεοῖσιν·
  66. οὐ μὲν γὰρ τιμή γε μίʼ ἔσσεται· ἀλλὰ καὶ Ἕκτωρ
  67. φίλτατος ἔσκε θεοῖσι βροτῶν οἳ ἐν Ἰλίῳ εἰσίν·
  68. ὣς γὰρ ἔμοιγʼ, ἐπεὶ οὔ τι φίλων ἡμάρτανε δώρων.
  69. οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης
  70. λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
  71. ἀλλʼ ἤτοι κλέψαι μὲν ἐάσομεν, οὐδέ πῃ ἔστι,
  72. λάθρῃ Ἀχιλλῆος θρασὺν Ἕκτορα· ἦ γάρ οἱ αἰεὶ
  73. μήτηρ παρμέμβλωκεν ὁμῶς νύκτάς τε καὶ ἦμαρ.
  74. ἀλλʼ εἴ τις καλέσειε θεῶν Θέτιν ἆσσον ἐμεῖο,
  75. ὄφρά τί οἱ εἴπω πυκινὸν ἔπος, ὥς κεν Ἀχιλλεὺς
  76. δώρων ἐκ Πριάμοιο λάχῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  77. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα,
  78. μεσσηγὺς δὲ Σάμου τε καὶ Ἴμβρου παιπαλοέσσης
  79. ἔνθορε μείλανι πόντῳ· ἐπεστονάχησε δὲ λίμνη.
  80. ἣ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐς βυσσὸν ὄρουσεν,
  81. ἥ τε κατʼ ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἐμβεβαυῖα
  82. ἔρχεται ὠμηστῇσιν ἐπʼ ἰχθύσι κῆρα φέρουσα.
  83. εὗρε δʼ ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ἄλλαι
  84. εἵαθʼ ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί· ἣ δʼ ἐνὶ μέσσῃς
  85. κλαῖε μόρον οὗ παιδὸς ἀμύμονος, ὅς οἱ ἔμελλε
  86. φθίσεσθʼ ἐν Τροίῃ ἐριβώλακι τηλόθι πάτρης.
  87. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  88. ὄρσο Θέτι· καλέει Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς.
  89. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα·
  90. τίπτέ με κεῖνος ἄνωγε μέγας θεός; αἰδέομαι δὲ
  91. μίσγεσθʼ ἀθανάτοισιν, ἔχω δʼ ἄχεʼ ἄκριτα θυμῷ.
  92. εἶμι μέν, οὐδʼ ἅλιον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπῃ.
  93. ὣς ἄρα φωνήσασα κάλυμμʼ ἕλε δῖα θεάων
  94. κυάνεον, τοῦ δʼ οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος.
  95. βῆ δʼ ἰέναι, πρόσθεν δὲ ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  96. ἡγεῖτʼ· ἀμφὶ δʼ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα θαλάσσης.
  97. ἀκτὴν δʼ ἐξαναβᾶσαι ἐς οὐρανὸν ἀϊχθήτην,
  98. εὗρον δʼ εὐρύοπα Κρονίδην, περὶ δʼ ἄλλοι ἅπαντες
  99. εἵαθʼ ὁμηγερέες μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες.
  100. ἣ δʼ ἄρα πὰρ Διὶ πατρὶ καθέζετο, εἶξε δʼ Ἀθήνη.
  101. Ἥρη δὲ χρύσεον καλὸν δέπας ἐν χερὶ θῆκε
  102. καί ῥʼ εὔφρηνʼ ἐπέεσσι· Θέτις δʼ ὤρεξε πιοῦσα.
  103. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  104. ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι κηδομένη περ,
  105. πένθος ἄλαστον ἔχουσα μετὰ φρεσίν· οἶδα καὶ αὐτός·
  106. ἀλλὰ καὶ ὧς ἐρέω τοῦ σʼ εἵνεκα δεῦρο κάλεσσα.
  107. ἐννῆμαρ δὴ νεῖκος ἐν ἀθανάτοισιν ὄρωρεν
  108. Ἕκτορος ἀμφὶ νέκυι καὶ Ἀχιλλῆϊ πτολιπόρθῳ·
  109. κλέψαι δʼ ὀτρύνουσιν ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην·
  110. αὐτὰρ ἐγὼ τόδε κῦδος Ἀχιλλῆϊ προτιάπτω
  111. αἰδῶ καὶ φιλότητα τεὴν μετόπισθε φυλάσσων.
  112. αἶψα μάλʼ ἐς στρατὸν ἐλθὲ καὶ υἱέϊ σῷ ἐπίτειλον·
  113. σκύζεσθαί οἱ εἰπὲ θεούς, ἐμὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  114. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  115. Ἕκτορʼ ἔχει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσεν,
  116. αἴ κέν πως ἐμέ τε δείσῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  117. αὐτὰρ ἐγὼ Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἶριν ἐφήσω
  118. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  119. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν, τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  120. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα,
  121. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα,
  122. ἷξεν δʼ ἐς κλισίην οὗ υἱέος· ἔνθʼ ἄρα τόν γε
  123. εὗρʼ ἁδινὰ στενάχοντα· φίλοι δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἑταῖροι
  124. ἐσσυμένως ἐπένοντο καὶ ἐντύνοντο ἄριστον·
  125. τοῖσι δʼ ὄϊς λάσιος μέγας ἐν κλισίῃ ἱέρευτο.
  126. ἣ δὲ μάλʼ ἄγχʼ αὐτοῖο καθέζετο πότνια μήτηρ,
  127. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  128. τέκνον ἐμὸν τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
  129. σὴν ἔδεαι κραδίην μεμνημένος οὔτέ τι σίτου
  130. οὔτʼ εὐνῆς; ἀγαθὸν δὲ γυναικί περ ἐν φιλότητι
  131. μίσγεσθʼ· οὐ γάρ μοι δηρὸν βέῃ, ἀλλά τοι ἤδη
  132. ἄγχι παρέστηκεν θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
  133. ἀλλʼ ἐμέθεν ξύνες ὦκα, Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι·
  134. σκύζεσθαι σοί φησι θεούς, ἑὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  135. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  136. Ἕκτορʼ ἔχεις παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσας.
  137. ἀλλʼ ἄγε δὴ λῦσον, νεκροῖο δὲ δέξαι ἄποινα.
  138. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  139. τῇδʼ εἴη· ὃς ἄποινα φέροι καὶ νεκρὸν ἄγοιτο,
  140. εἰ δὴ πρόφρονι θυμῷ Ὀλύμπιος αὐτὸς ἀνώγει.
  141. ὣς οἵ γʼ ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς
  142. πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον.
  143. Ἶριν δʼ ὄτρυνε Κρονίδης εἰς Ἴλιον ἱρήν·
  144. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα λιποῦσʼ ἕδος Οὐλύμποιο
  145. ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω
  146. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  147. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  148. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  149. κῆρύξ τίς οἱ ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  150. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  151. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  152. μὴ δέ τί οἱ θάνατος μελέτω φρεσὶ μὴ δέ τι τάρβος·
  153. τοῖον γάρ οἱ πομπὸν ὀπάσσομεν ἀργεϊφόντην,
  154. ὃς ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  155. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  156. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  157. οὔτε γάρ ἐστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  158. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  159. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα.
  160. ἷξεν δʼ ἐς Πριάμοιο, κίχεν δʼ ἐνοπήν τε γόον τε.
  161. παῖδες μὲν πατέρʼ ἀμφὶ καθήμενοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  162. δάκρυσιν εἵματʼ ἔφυρον, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι γεραιὸς
  163. ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος· ἀμφὶ δὲ πολλὴ
  164. κόπρος ἔην κεφαλῇ τε καὶ αὐχένι τοῖο γέροντος
  165. τήν ῥα κυλινδόμενος καταμήσατο χερσὶν ἑῇσι.
  166. θυγατέρες δʼ ἀνὰ δώματʼ ἰδὲ νυοὶ ὠδύροντο
  167. τῶν μιμνησκόμεναι οἳ δὴ πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
  168. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες.
  169. στῆ δὲ παρὰ Πρίαμον Διὸς ἄγγελος, ἠδὲ προσηύδα
  170. τυτθὸν φθεγξαμένη· τὸν δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα·
  171. θάρσει Δαρδανίδη Πρίαμε φρεσί, μὴ δέ τι τάρβει·
  172. οὐ μὲν γάρ τοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη τόδʼ ἱκάνω
  173. ἀλλʼ ἀγαθὰ φρονέουσα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,
  174. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδʼ ἐλεαίρει.
  175. λύσασθαί σʼ ἐκέλευσεν Ὀλύμπιος Ἕκτορα δῖον,
  176. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  177. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  178. κῆρύξ τίς τοι ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  179. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  180. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  181. μὴ δέ τί τοι θάνατος μελέτω φρεσὶ μηδέ τι τάρβος·
  182. τοῖος γάρ τοι πομπὸς ἅμʼ ἕψεται ἀργεϊφόντης,
  183. ὅς σʼ ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  184. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  185. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  186. οὔτε γάρ ἔστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  187. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  188. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  189. αὐτὰρ ὅ γʼ υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  190. ὁπλίσαι ἠνώγει, πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπʼ αὐτῆς.
  191. αὐτὸς δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα
  192. κέδρινον ὑψόροφον, ὃς γλήνεα πολλὰ κεχάνδει·
  193. ἐς δʼ ἄλοχον Ἑκάβην ἐκαλέσσατο φώνησέν τε·
  194. δαιμονίη Διόθεν μοι Ὀλύμπιος ἄγγελος ἦλθε
  195. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  196. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  197. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ τί τοι φρεσὶν εἴδεται εἶναι;
  198. αἰνῶς γάρ μʼ αὐτόν γε μένος καὶ θυμὸς ἄνωγε
  199. κεῖσʼ ἰέναι ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  200. ὣς φάτο, κώκυσεν δὲ γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  201. ὤ μοι πῇ δή τοι φρένες οἴχονθʼ, ᾗς τὸ πάρος περ
  202. ἔκλεʼ ἐπʼ ἀνθρώπους ξείνους ἠδʼ οἷσιν ἀνάσσεις;
  203. πῶς ἐθέλεις ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος
  204. ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  205. υἱέας ἐξενάριξε· σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ.
  206. εἰ γάρ σʼ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν
  207. ὠμηστὴς καὶ ἄπιστος ἀνὴρ ὅ γε οὔ σʼ ἐλεήσει,
  208. οὐδέ τί σʼ αἰδέσεται. νῦν δὲ κλαίωμεν ἄνευθεν
  209. ἥμενοι ἐν μεγάρῳ· τῷ δʼ ὥς ποθι Μοῖρα κραταιὴ
  210. γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκον αὐτή,
  211. ἀργίποδας κύνας ἆσαι ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων
  212. ἀνδρὶ πάρα κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι
  213. ἐσθέμεναι προσφῦσα· τότʼ ἄντιτα ἔργα γένοιτο
  214. παιδὸς ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα,
  215. ἀλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων
  216. ἑσταότʼ οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτʼ ἀλεωρῆς.
  217. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  218. μή μʼ ἐθέλοντʼ ἰέναι κατερύκανε, μὴ δέ μοι αὐτὴ
  219. ὄρνις ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ· οὐδέ με πείσεις.
  220. εἰ μὲν γάρ τίς μʼ ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν,
  221. ἢ οἳ μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες,
  222. ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·
  223. νῦν δʼ, αὐτὸς γὰρ ἄκουσα θεοῦ καὶ ἐσέδρακον ἄντην,
  224. εἶμι καὶ οὐχ ἅλιον ἔπος ἔσσεται. εἰ δέ μοι αἶσα
  225. τεθνάμεναι παρὰ νηυσὶν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  226. βούλομαι· αὐτίκα γάρ με κατακτείνειεν Ἀχιλλεὺς
  227. ἀγκὰς ἑλόντʼ ἐμὸν υἱόν, ἐπὴν γόου ἐξ ἔρον εἵην.
  228. ἦ καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλʼ ἀνέῳγεν·
  229. ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέας ἔξελε πέπλους,
  230. δώδεκα δʼ ἁπλοΐδας χλαίνας, τόσσους δὲ τάπητας,
  231. τόσσα δὲ φάρεα λευκά, τόσους δʼ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας.
  232. χρυσοῦ δὲ στήσας ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα,
  233. ἐκ δὲ δύʼ αἴθωνας τρίποδας, πίσυρας δὲ λέβητας,
  234. ἐκ δὲ δέπας περικαλλές, ὅ οἱ Θρῇκες πόρον ἄνδρες
  235. ἐξεσίην ἐλθόντι μέγα κτέρας· οὐδέ νυ τοῦ περ
  236. φείσατʼ ἐνὶ μεγάροις ὃ γέρων, περὶ δʼ ἤθελε θυμῷ
  237. λύσασθαι φίλον υἱόν. ὃ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας
  238. αἰθούσης ἀπέεργεν ἔπεσσʼ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων·
  239. ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες· οὔ νυ καὶ ὑμῖν
  240. οἴκοι ἔνεστι γόος, ὅτι μʼ ἤλθετε κηδήσοντες;
  241. ἦ ὀνόσασθʼ ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς ἄλγεʼ ἔδωκε
  242. παῖδʼ ὀλέσαι τὸν ἄριστον; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ὔμμες·
  243. ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε
  244. κείνου τεθνηῶτος ἐναιρέμεν. αὐτὰρ ἔγωγε
  245. πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν κεραϊζομένην τε
  246. ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν βαίην δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  247. ἦ καὶ σκηπανίῳ δίεπʼ ἀνέρας· οἳ δʼ ἴσαν ἔξω
  248. σπερχομένοιο γέροντος· ὃ δʼ υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα
  249. νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τʼ Ἀγάθωνά τε δῖον
  250. Πάμμονά τʼ Ἀντίφονόν τε βοὴν ἀγαθόν τε Πολίτην
  251. Δηΐφοβόν τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν·
  252. ἐννέα τοῖς ὃ γεραιὸς ὁμοκλήσας ἐκέλευε·
  253. σπεύσατέ μοι κακὰ τέκνα κατηφόνες· αἴθʼ ἅμα πάντες
  254. Ἕκτορος ὠφέλετʼ ἀντὶ θοῇς ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι.
  255. ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους
  256. Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, τῶν δʼ οὔ τινά φημι λελεῖφθαι,
  257. Μήστορά τʼ ἀντίθεον καὶ Τρωΐλον ἱππιοχάρμην
  258. Ἕκτορά θʼ, ὃς θεὸς ἔσκε μετʼ ἀνδράσιν, οὐδὲ ἐῴκει
  259. ἀνδρός γε θνητοῦ πάϊς ἔμμεναι ἀλλὰ θεοῖο.
  260. τοὺς μὲν ἀπώλεσʼ Ἄρης, τὰ δʼ ἐλέγχεα πάντα λέλειπται
  261. ψεῦσταί τʼ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι
  262. ἀρνῶν ἠδʼ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες.
  263. οὐκ ἂν δή μοι ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα,
  264. ταῦτά τε πάντʼ ἐπιθεῖτε, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο;
  265. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πατρὸς ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  266. ἐκ μὲν ἄμαξαν ἄειραν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  267. καλὴν πρωτοπαγέα, πείρινθα δὲ δῆσαν ἐπʼ αὐτῆς,
  268. κὰδ δʼ ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον ἡμιόνειον
  269. πύξινον ὀμφαλόεν εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρός·
  270. ἐκ δʼ ἔφερον ζυγόδεσμον ἅμα ζυγῷ ἐννεάπηχυ.
  271. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκαν ἐϋξέστῳ ἐπὶ ῥυμῷ
  272. πέζῃ ἔπι πρώτῃ, ἐπὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον,
  273. τρὶς δʼ ἑκάτερθεν ἔδησαν ἐπʼ ὀμφαλόν, αὐτὰρ ἔπειτα
  274. ἑξείης κατέδησαν, ὑπὸ γλωχῖνα δʼ ἔκαμψαν.
  275. ἐκ θαλάμου δὲ φέροντες ἐϋξέστης ἐπʼ ἀπήνης
  276. νήεον Ἑκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  277. ζεῦξαν δʼ ἡμιόνους κρατερώνυχας ἐντεσιεργούς,
  278. τούς ῥά ποτε Πριάμῳ Μυσοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
  279. ἵππους δὲ Πριάμῳ ὕπαγον ζυγόν, οὓς ὃ γεραιὸς
  280. αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν ἐϋξέστῃ ἐπὶ φάτνῃ.
  281. τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι
  282. κῆρυξ καὶ Πρίαμος πυκινὰ φρεσὶ μήδεʼ ἔχοντες·
  283. ἀγχίμολον δέ σφʼ ἦλθʼ Ἑκάβη τετιηότι θυμῷ
  284. οἶνον ἔχουσʼ ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι
  285. χρυσέῳ ἐν δέπαϊ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην·
  286. στῆ δʼ ἵππων προπάροιθεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  287. τῆ σπεῖσον Διὶ πατρί, καὶ εὔχεο οἴκαδʼ ἱκέσθαι
  288. ἂψ ἐκ δυσμενέων ἀνδρῶν, ἐπεὶ ἂρ σέ γε θυμὸς
  289. ὀτρύνει ἐπὶ νῆας ἐμεῖο μὲν οὐκ ἐθελούσης.
  290. ἀλλʼ εὔχεο σύ γʼ ἔπειτα κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  291. Ἰδαίῳ, ὅς τε Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται,
  292. αἴτει δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τέ οἱ αὐτῷ
  293. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  294. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  295. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴῃς Δαναῶν ταχυπώλων.
  296. εἰ δέ τοι οὐ δώσει ἑὸν ἄγγελον εὐρύοπα Ζεύς,
  297. οὐκ ἂν ἔγωγέ σʼ ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην
  298. νῆας ἐπʼ Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα.
  299. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη Πρίαμος θεοειδής·
  300. ὦ γύναι οὐ μέν τοι τόδʼ ἐφιεμένῃ ἀπιθήσω.
  301. ἐσθλὸν γὰρ Διὶ χεῖρας ἀνασχέμεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  302. ἦ ῥα καὶ ἀμφίπολον ταμίην ὄτρυνʼ ὃ γεραιὸς
  303. χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι ἀκήρατον· ἣ δὲ παρέστη
  304. χέρνιβον ἀμφίπολος πρόχοόν θʼ ἅμα χερσὶν ἔχουσα.
  305. νιψάμενος δὲ κύπελλον ἐδέξατο ἧς ἀλόχοιο·
  306. εὔχετʼ ἔπειτα στὰς μέσῳ ἕρκεϊ, λεῖβε δὲ οἶνον
  307. οὐρανὸν εἰσανιδών, καὶ φωνήσας ἔπος ηὔδα·
  308. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  309. δός μʼ ἐς Ἀχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν ἠδʼ ἐλεεινόν,
  310. πέμψον δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τε σοὶ αὐτῷ
  311. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  312. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  313. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴω Δαναῶν ταχυπώλων.
  314. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, τοῦ δʼ ἔκλυε μητίετα Ζεὺς
  315. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν
  316. μόρφνον θηρητῆρʼ ὃν καὶ περκνὸν καλέουσιν.
  317. ὅσση δʼ ὑψορόφοιο θύρη θαλάμοιο τέτυκται
  318. ἀνέρος ἀφνειοῖο ἐῢ κληῗσʼ ἀραρυῖα,
  319. τόσσʼ ἄρα τοῦ ἑκάτερθεν ἔσαν πτερά· εἴσατο δέ σφι
  320. δεξιὸς ἀΐξας διὰ ἄστεος· οἳ δὲ ἰδόντες
  321. γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  322. σπερχόμενος δʼ ὃ γεραιὸς ἑοῦ ἐπεβήσετο δίφρου,
  323. ἐκ δʼ ἔλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
  324. πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην,
  325. τὰς Ἰδαῖος ἔλαυνε δαΐφρων· αὐτὰρ ὄπισθεν
  326. ἵπποι, τοὺς ὃ γέρων ἐφέπων μάστιγι κέλευε
  327. καρπαλίμως κατὰ ἄστυ· φίλοι δʼ ἅμα πάντες ἕποντο
  328. πόλλʼ ὀλοφυρόμενοι ὡς εἰ θάνατον δὲ κιόντα.
  329. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν πόλιος κατέβαν, πεδίον δʼ ἀφίκοντο,
  330. οἳ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο
  331. παῖδες καὶ γαμβροί, τὼ δʼ οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν
  332. ἐς πεδίον προφανέντε· ἰδὼν δʼ ἐλέησε γέροντα,
  333. αἶψα δʼ ἄρʼ Ἑρμείαν υἱὸν φίλον ἀντίον ηὔδα·
  334. Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν
  335. ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι, καί τʼ ἔκλυες ᾧ κʼ ἐθέλῃσθα,
  336. βάσκʼ ἴθι καὶ Πρίαμον κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  337. ὣς ἄγαγʼ, ὡς μήτʼ ἄρ τις ἴδῃ μήτʼ ἄρ τε νοήσῃ
  338. τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Πηλεΐωνα δʼ ἱκέσθαι.
  339. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
  340. αὐτίκʼ ἔπειθʼ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα
  341. ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφʼ ὑγρὴν
  342. ἠδʼ ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο·
  343. εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει
  344. ὧν ἐθέλει, τοὺς δʼ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
  345. τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ἀργεϊφόντης.
  346. αἶψα δʼ ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε,
  347. βῆ δʼ ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς
  348. πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.
  349. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν μέγα σῆμα παρὲξ Ἴλοιο ἔλασσαν,
  350. στῆσαν ἄρʼ ἡμιόνους τε καὶ ἵππους ὄφρα πίοιεν
  351. ἐν ποταμῷ· δὴ γὰρ καὶ ἐπὶ κνέφας ἤλυθε γαῖαν.
  352. τὸν δʼ ἐξ ἀγχιμόλοιο ἰδὼν ἐφράσσατο κῆρυξ
  353. Ἑρμείαν, ποτὶ δὲ Πρίαμον φάτο φώνησέν τε·
  354. φράζεο Δαρδανίδη· φραδέος νόου ἔργα τέτυκται.
  355. ἄνδρʼ ὁρόω, τάχα δʼ ἄμμε διαρραίσεσθαι ὀΐω.