εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντεςμάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι·χθιζά τε καὶ πρωΐζʼ ὅτʼ ἐς Αὐλίδα νῆες Ἀχαιῶνἠγερέθοντο κακὰ Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ φέρουσαι,ἡμεῖς δʼ ἀμφὶ περὶ κρήνην ἱεροὺς κατὰ βωμοὺςἕρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβαςκαλῇ ὑπὸ πλατανίστῳ ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ·ἔνθʼ ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινὸςσμερδαλέος, τόν ῥʼ αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόως δέ,βωμοῦ ὑπαΐξας πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν.ἔνθα δʼ ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα,ὄζῳ ἐπʼ ἀκροτάτῳ πετάλοις ὑποπεπτηῶτεςὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα·ἔνθʼ ὅ γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας·μήτηρ δʼ ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα·τὴν δʼ ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν ἀμφιαχυῖαν.αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν,τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε·λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·ἡμεῖς δʼ ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη.