Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. νηῶν καὶ ποταμοῦ καὶ τείχεος ὑψηλοῖο
  2. κτεῖνε μεταΐσσων, πολέων δʼ ἀπετίνυτο ποινήν.
  3. ἔνθʼ ἤτοι Πρόνοον πρῶτον βάλε δουρὶ φαεινῷ
  4. στέρνον γυμνωθέντα παρʼ ἀσπίδα, λῦσε δὲ γυῖα·
  5. δούπησεν δὲ πεσών· ὃ δὲ Θέστορα Ἤνοπος υἱὸν
  6. δεύτερον ὁρμηθείς· ὃ μὲν εὐξέστῳ ἐνὶ δίφρῳ
  7. ἧστο ἀλείς· ἐκ γὰρ πλήγη φρένας, ἐκ δʼ ἄρα χειρῶν
  8. ἡνία ἠΐχθησαν· ὃ δʼ ἔγχεϊ νύξε παραστὰς
  9. γναθμὸν δεξιτερόν, διὰ δʼ αὐτοῦ πεῖρεν ὀδόντων,
  10. ἕλκε δὲ δουρὸς ἑλὼν ὑπὲρ ἄντυγος, ὡς ὅτε τις φὼς
  11. πέτρῃ ἔπι προβλῆτι καθήμενος ἱερὸν ἰχθὺν
  12. ἐκ πόντοιο θύραζε λίνῳ καὶ ἤνοπι χαλκῷ·
  13. ὣς ἕλκʼ ἐκ δίφροιο κεχηνότα δουρὶ φαεινῷ,
  14. κὰδ δʼ ἄρʼ ἐπὶ στόμʼ ἔωσε· πεσόντα δέ μιν λίπε θυμός.
  15. αὐτὰρ ἔπειτʼ Ἐρύλαον ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ
  16. μέσσην κὰκ κεφαλήν· ἣ δʼ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη
  17. ἐν κόρυθι βριαρῇ· ὃ δʼ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ
  18. κάππεσεν, ἀμφὶ δέ μιν θάνατος χύτο θυμοραϊστής.
  19. αὐτὰρ ἔπειτʼ Ἐρύμαντα καὶ Ἀμφοτερὸν καὶ Ἐπάλτην
  20. Τληπόλεμόν τε Δαμαστορίδην Ἐχίον τε Πύριν τε
  21. Ἰφέα τʼ Εὔιππόν τε καὶ Ἀργεάδην Πολύμηλον
  22. πάντας ἐπασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρῃ.
  23. Σαρπηδὼν δʼ ὡς οὖν ἴδʼ ἀμιτροχίτωνας ἑταίρους
  24. χέρσʼ ὕπο Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμέντας,
  25. κέκλετʼ ἄρʼ ἀντιθέοισι καθαπτόμενος Λυκίοισιν·
  26. αἰδὼς ὦ Λύκιοι· πόσε φεύγετε; νῦν θοοὶ ἔστε.
  27. ἀντήσω γὰρ ἐγὼ τοῦδʼ ἀνέρος, ὄφρα δαείω
  28. ὅς τις ὅδε κρατέει καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε
  29. Τρῶας, ἐπεὶ πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν γούνατʼ ἔλυσεν.
  30. ἦ ῥα, καὶ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε.
  31. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἐπεὶ ἴδεν ἔκθορε δίφρου.
  32. οἳ δʼ ὥς τʼ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες ἀγκυλοχεῖλαι
  33. πέτρῃ ἐφʼ ὑψηλῇ μεγάλα κλάζοντε μάχωνται,
  34. ὣς οἳ κεκλήγοντες ἐπʼ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν.
  35. τοὺς δὲ ἰδὼν ἐλέησε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω,
  36. Ἥρην δὲ προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε·
  37. ὤ μοι ἐγών, ὅ τέ μοι Σαρπηδόνα φίλτατον ἀνδρῶν
  38. μοῖρʼ ὑπὸ Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμῆναι.
  39. διχθὰ δέ μοι κραδίη μέμονε φρεσὶν ὁρμαίνοντι,
  40. ἤ μιν ζωὸν ἐόντα μάχης ἄπο δακρυοέσσης
  41. θείω ἀναρπάξας Λυκίης ἐν πίονι δήμῳ,
  42. ἦ ἤδη ὑπὸ χερσὶ Μενοιτιάδαο δαμάσσω.
  43. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη·
  44. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  45. ἄνδρα θνητὸν ἐόντα πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ
  46. ἂψ ἐθέλεις θανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι;
  47. ἔρδʼ· ἀτὰρ οὔ τοι πάντες ἐπαινέομεν θεοὶ ἄλλοι.
  48. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
  49. αἴ κε ζὼν πέμψῃς Σαρπηδόνα ὃν δὲ δόμον δέ,
  50. φράζεο μή τις ἔπειτα θεῶν ἐθέλῃσι καὶ ἄλλος
  51. πέμπειν ὃν φίλον υἱὸν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης·
  52. πολλοὶ γὰρ περὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο μάχονται
  53. υἱέες ἀθανάτων, τοῖσιν κότον αἰνὸν ἐνήσεις.
  54. ἀλλʼ εἴ τοι φίλος ἐστί, τεὸν δʼ ὀλοφύρεται ἦτορ,
  55. ἤτοι μέν μιν ἔασον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
  56. χέρσʼ ὕπο Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμῆναι·
  57. αὐτὰρ ἐπὴν δὴ τόν γε λίπῃ ψυχή τε καὶ αἰών,
  58. πέμπειν μιν θάνατόν τε φέρειν καὶ νήδυμον ὕπνον
  59. εἰς ὅ κε δὴ Λυκίης εὐρείης δῆμον ἵκωνται,
  60. ἔνθά ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε
  61. τύμβῳ τε στήλῃ τε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.
  62. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  63. αἱματοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε
  64. παῖδα φίλον τιμῶν, τόν οἱ Πάτροκλος ἔμελλε
  65. φθίσειν ἐν Τροίῃ ἐριβώλακι τηλόθι πάτρης.
  66. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  67. ἔνθʼ ἤτοι Πάτροκλος ἀγακλειτὸν Θρασύμηλον,
  68. ὅς ῥʼ ἠῢς θεράπων Σαρπηδόνος ἦεν ἄνακτος,
  69. τὸν βάλε νείαιραν κατὰ γαστέρα, λῦσε δὲ γυῖα.
  70. Σαρπηδὼν δʼ αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ
  71. δεύτερον ὁρμηθείς, ὃ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον
  72. ἔγχεϊ δεξιὸν ὦμον· ὃ δʼ ἔβραχε θυμὸν ἀΐσθων,
  73. κὰδ δʼ ἔπεσʼ ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δʼ ἔπτατο θυμός.
  74. τὼ δὲ διαστήτην, κρίκε δὲ ζυγόν, ἡνία δέ σφι
  75. σύγχυτʼ, ἐπεὶ δὴ κεῖτο παρήορος ἐν κονίῃσι.
  76. τοῖο μὲν Αὐτομέδων δουρικλυτὸς εὕρετο τέκμωρ·
  77. σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ
  78. ἀΐξας ἀπέκοψε παρήορον οὐδʼ ἐμάτησε·
  79. τὼ δʼ ἰθυνθήτην, ἐν δὲ ῥυτῆρσι τάνυσθεν·
  80. τὼ δʼ αὖτις συνίτην ἔριδος πέρι θυμοβόροιο.
  81. ἔνθʼ αὖ Σαρπηδὼν μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ,
  82. Πατρόκλου δʼ ὑπὲρ ὦμον ἀριστερὸν ἤλυθʼ ἀκωκὴ
  83. ἔγχεος, οὐδʼ ἔβαλʼ αὐτόν· ὃ δʼ ὕστερος ὄρνυτο χαλκῷ
  84. Πάτροκλος· τοῦ δʼ οὐχ ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός,
  85. ἀλλʼ ἔβαλʼ ἔνθʼ ἄρα τε φρένες ἔρχαται ἀμφʼ ἁδινὸν κῆρ.
  86. ἤριπε δʼ ὡς ὅτε τις δρῦς ἤριπεν ἢ ἀχερωῒς
  87. ἠὲ πίτυς βλωθρή, τήν τʼ οὔρεσι τέκτονες ἄνδρες
  88. ἐξέταμον πελέκεσσι νεήκεσι νήϊον εἶναι·
  89. ὣς ὃ πρόσθʼ ἵππων καὶ δίφρου κεῖτο τανυσθεὶς
  90. βεβρυχὼς κόνιος δεδραγμένος αἱματοέσσης.
  91. ἠΰτε ταῦρον ἔπεφνε λέων ἀγέληφι μετελθὼν
  92. αἴθωνα μεγάθυμον ἐν εἰλιπόδεσσι βόεσσι,
  93. ὤλετό τε στενάχων ὑπὸ γαμφηλῇσι λέοντος,
  94. ὣς ὑπὸ Πατρόκλῳ Λυκίων ἀγὸς ἀσπιστάων
  95. κτεινόμενος μενέαινε, φίλον δʼ ὀνόμηνεν ἑταῖρον·
  96. Γλαῦκε πέπον πολεμιστὰ μετʼ ἀνδράσι νῦν σε μάλα χρὴ
  97. αἰχμητήν τʼ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν·
  98. νῦν τοι ἐελδέσθω πόλεμος κακός, εἰ θοός ἐσσι.
  99. πρῶτα μὲν ὄτρυνον Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας
  100. πάντῃ ἐποιχόμενος Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι·
  101. αὐτὰρ ἔπειτα καὶ αὐτὸς ἐμεῦ πέρι μάρναο χαλκῷ.
  102. σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα κατηφείη καὶ ὄνειδος
  103. ἔσσομαι ἤματα πάντα διαμπερές, εἴ κέ μʼ Ἀχαιοὶ
  104. τεύχεα συλήσωσι νεῶν ἐν ἀγῶνι πεσόντα.
  105. ἀλλʼ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.
  106. ὣς ἄρα μιν εἰπόντα τέλος θανάτοιο κάλυψεν
  107. ὀφθαλμοὺς ῥῖνάς θʼ· ὃ δὲ λὰξ ἐν στήθεσι βαίνων
  108. ἐκ χροὸς ἕλκε δόρυ, προτὶ δὲ φρένες αὐτῷ ἕποντο·
  109. τοῖο δʼ ἅμα ψυχήν τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυσʼ αἰχμήν.
  110. Μυρμιδόνες δʼ αὐτοῦ σχέθον ἵππους φυσιόωντας
  111. ἱεμένους φοβέεσθαι, ἐπεὶ λίπον ἅρματʼ ἀνάκτων.
  112. Γλαύκῳ δʼ αἰνὸν ἄχος γένετο φθογγῆς ἀΐοντι·
  113. ὠρίνθη δέ οἱ ἦτορ ὅ τʼ οὐ δύνατο προσαμῦναι.
  114. χειρὶ δʼ ἑλὼν ἐπίεζε βραχίονα· τεῖρε γὰρ αὐτὸν
  115. ἕλκος, ὃ δή μιν Τεῦκρος ἐπεσσύμενον βάλεν ἰῷ
  116. τείχεος ὑψηλοῖο, ἀρὴν ἑτάροισιν ἀμύνων.
  117. εὐχόμενος δʼ ἄρα εἶπεν ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι·
  118. κλῦθι ἄναξ ὅς που Λυκίης ἐν πίονι δήμῳ
  119. εἲς ἢ ἐνὶ Τροίῃ· δύνασαι δὲ σὺ πάντοσʼ ἀκούειν
  120. ἀνέρι κηδομένῳ, ὡς νῦν ἐμὲ κῆδος ἱκάνει.
  121. ἕλκος μὲν γὰρ ἔχω τόδε καρτερόν, ἀμφὶ δέ μοι χεὶρ
  122. ὀξείῃς ὀδύνῃσιν ἐλήλαται, οὐδέ μοι αἷμα
  123. τερσῆναι δύναται, βαρύθει δέ μοι ὦμος ὑπʼ αὐτοῦ·
  124. ἔγχος δʼ οὐ δύναμαι σχεῖν ἔμπεδον, οὐδὲ μάχεσθαι
  125. ἐλθὼν δυσμενέεσσιν. ἀνὴρ δʼ ὤριστος ὄλωλε
  126. Σαρπηδὼν Διὸς υἱός· ὃ δʼ οὐ οὗ παιδὸς ἀμύνει.
  127. ἀλλὰ σύ πέρ μοι ἄναξ τόδε καρτερὸν ἕλκος ἄκεσσαι,
  128. κοίμησον δʼ ὀδύνας, δὸς δὲ κράτος, ὄφρʼ ἑτάροισι
  129. κεκλόμενος Λυκίοισιν ἐποτρύνω πολεμίζειν,
  130. αὐτός τʼ ἀμφὶ νέκυι κατατεθνηῶτι μάχωμαι.
  131. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, τοῦ δʼ ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων.
  132. αὐτίκα παῦσʼ ὀδύνας ἀπὸ δʼ ἕλκεος ἀργαλέοιο
  133. αἷμα μέλαν τέρσηνε, μένος δέ οἱ ἔμβαλε θυμῷ.
  134. Γλαῦκος δʼ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ γήθησέν τε
  135. ὅττί οἱ ὦκʼ ἤκουσε μέγας θεὸς εὐξαμένοιο.
  136. πρῶτα μὲν ὄτρυνεν Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας
  137. πάντῃ ἐποιχόμενος Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι·
  138. αὐτὰρ ἔπειτα μετὰ Τρῶας κίε μακρὰ βιβάσθων
  139. Πουλυδάμαντʼ ἔπι Πανθοΐδην καὶ Ἀγήνορα δῖον,
  140. βῆ δὲ μετʼ Αἰνείαν τε καὶ Ἕκτορα χαλκοκορυστήν,
  141. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  142. Ἕκτορ νῦν δὴ πάγχυ λελασμένος εἰς ἐπικούρων,
  143. οἳ σέθεν εἵνεκα τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης
  144. θυμὸν ἀποφθινύθουσι· σὺ δʼ οὐκ ἐθέλεις ἐπαμύνειν.
  145. κεῖται Σαρπηδὼν Λυκίων ἀγὸς ἀσπιστάων,
  146. ὃς Λυκίην εἴρυτο δίκῃσί τε καὶ σθένεϊ ᾧ·
  147. τὸν δʼ ὑπὸ Πατρόκλῳ δάμασʼ ἔγχεϊ χάλκεος Ἄρης.
  148. ἀλλὰ φίλοι πάρστητε, νεμεσσήθητε δὲ θυμῷ,
  149. μὴ ἀπὸ τεύχεʼ ἕλωνται, ἀεικίσσωσι δὲ νεκρὸν
  150. Μυρμιδόνες, Δαναῶν κεχολωμένοι ὅσσοι ὄλοντο,
  151. τοὺς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἐπέφνομεν ἐγχείῃσιν.
  152. ὣς ἔφατο, Τρῶας δὲ κατὰ κρῆθεν λάβε πένθος
  153. ἄσχετον, οὐκ ἐπιεικτόν, ἐπεί σφισιν ἕρμα πόληος
  154. ἔσκε καὶ ἀλλοδαπός περ ἐών· πολέες γὰρ ἅμʼ αὐτῷ
  155. λαοὶ ἕποντʼ, ἐν δʼ αὐτὸς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι·
  156. βὰν δʼ ἰθὺς Δαναῶν λελιημένοι· ἦρχε δʼ ἄρά σφιν
  157. Ἕκτωρ χωόμενος Σαρπηδόνος. αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  158. ὦρσε Μενοιτιάδεω Πατροκλῆος λάσιον κῆρ·
  159. Αἴαντε πρώτω προσέφη μεμαῶτε καὶ αὐτώ·
  160. Αἴαντε νῦν σφῶϊν ἀμύνεσθαι φίλον ἔστω,
  161. οἷοί περ πάρος ἦτε μετʼ ἀνδράσιν ἢ καὶ ἀρείους.
  162. κεῖται ἀνὴρ ὃς πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν
  163. Σαρπηδών· ἀλλʼ εἴ μιν ἀεικισσαίμεθʼ ἑλόντες,
  164. τεύχεά τʼ ὤμοιιν ἀφελοίμεθα, καί τινʼ ἑταίρων
  165. αὐτοῦ ἀμυνομένων δαμασαίμεθα νηλέϊ χαλκῷ.
  166. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ καὶ αὐτοὶ ἀλέξασθαι μενέαινον.
  167. οἳ δʼ ἐπεὶ ἀμφοτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγας
  168. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Μυρμιδόνες καὶ Ἀχαιοί,
  169. σύμβαλον ἀμφὶ νέκυι κατατεθνηῶτι μάχεσθαι
  170. δεινὸν ἀΰσαντες· μέγα δʼ ἔβραχε τεύχεα φωτῶν.
  171. Ζεὺς δʼ ἐπὶ νύκτʼ ὀλοὴν τάνυσε κρατερῇ ὑσμίνῃ,
  172. ὄφρα φίλῳ περὶ παιδὶ μάχης ὀλοὸς πόνος εἴη.
  173. ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς·
  174. βλῆτο γὰρ οὔ τι κάκιστος ἀνὴρ μετὰ Μυρμιδόνεσσιν
  175. υἱὸς Ἀγακλῆος μεγαθύμου δῖος Ἐπειγεύς,
  176. ὅς ῥʼ ἐν Βουδείῳ εὖ ναιομένῳ ἤνασσε
  177. τὸ πρίν· ἀτὰρ τότε γʼ ἐσθλὸν ἀνεψιὸν ἐξεναρίξας
  178. ἐς Πηλῆʼ ἱκέτευσε καὶ ἐς Θέτιν ἀργυρόπεζαν·
  179. οἳ δʼ ἅμʼ Ἀχιλλῆϊ ῥηξήνορι πέμπον ἕπεσθαι
  180. Ἴλιον εἰς εὔπωλον, ἵνα Τρώεσσι μάχοιτο.
  181. τόν ῥα τόθʼ ἁπτόμενον νέκυος βάλε φαίδιμος Ἕκτωρ
  182. χερμαδίῳ κεφαλήν· ἣ δʼ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη
  183. ἐν κόρυθι βριαρῇ· ὃ δʼ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ
  184. κάππεσεν, ἀμφὶ δέ μιν θάνατος χύτο θυμοραϊστής.
  185. Πατρόκλῳ δʼ ἄρʼ ἄχος γένετο φθιμένου ἑτάροιο,
  186. ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων ἴρηκι ἐοικὼς
  187. ὠκέϊ, ὅς τʼ ἐφόβησε κολοιούς τε ψῆράς τε·
  188. ὣς ἰθὺς Λυκίων Πατρόκλεες ἱπποκέλευθε
  189. ἔσσυο καὶ Τρώων, κεχόλωσο δὲ κῆρ ἑτάροιο.
  190. καί ῥʼ ἔβαλε Σθενέλαον Ἰθαιμένεος φίλον υἱὸν
  191. αὐχένα χερμαδίῳ, ῥῆξεν δʼ ἀπὸ τοῖο τένοντας.
  192. χώρησαν δʼ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ.
  193. ὅσση δʼ αἰγανέης ῥιπὴ ταναοῖο τέτυκται,
  194. ἥν ῥά τʼ ἀνὴρ ἀφέῃ πειρώμενος ἢ ἐν ἀέθλῳ
  195. ἠὲ καὶ ἐν πολέμῳ δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων,
  196. τόσσον ἐχώρησαν Τρῶες, ὤσαντο δʼ Ἀχαιοί.
  197. Γλαῦκος δὲ πρῶτος Λυκίων ἀγὸς ἀσπιστάων
  198. ἐτράπετʼ, ἔκτεινεν δὲ Βαθυκλῆα μεγάθυμον
  199. Χάλκωνος φίλον υἱόν, ὃς Ἑλλάδι οἰκία ναίων
  200. ὄλβῳ τε πλούτῳ τε μετέπρεπε Μυρμιδόνεσσι.
  201. τὸν μὲν ἄρα Γλαῦκος στῆθος μέσον οὔτασε δουρὶ
  202. στρεφθεὶς ἐξαπίνης, ὅτε μιν κατέμαρπτε διώκων·
  203. δούπησεν δὲ πεσών· πυκινὸν δʼ ἄχος ἔλλαβʼ Ἀχαιούς,
  204. ὡς ἔπεσʼ ἐσθλὸς ἀνήρ· μέγα δὲ Τρῶες κεχάροντο,
  205. στὰν δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἰόντες ἀολλέες· οὐδʼ ἄρʼ Ἀχαιοὶ
  206. ἀλκῆς ἐξελάθοντο, μένος δʼ ἰθὺς φέρον αὐτῶν.
  207. ἔνθʼ αὖ Μηριόνης Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν
  208. Λαόγονον θρασὺν υἱὸν Ὀνήτορος, ὃς Διὸς ἱρεὺς
  209. Ἰδαίου ἐτέτυκτο, θεὸς δʼ ὣς τίετο δήμῳ.
  210. τὸν βάλʼ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος· ὦκα δὲ θυμὸς
  211. ᾤχετʼ ἀπὸ μελέων, στυγερὸς δʼ ἄρα μιν σκότος εἷλεν.
  212. Αἰνείας δʼ ἐπὶ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον ἧκεν·
  213. ἔλπετο γὰρ τεύξεσθαι ὑπασπίδια προβιβῶντος.
  214. ἀλλʼ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος·
  215. πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δʼ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν
  216. οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δʼ οὐρίαχος πελεμίχθη
  217. ἔγχεος· ἔνθα δʼ ἔπειτʼ ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης.
  218. αἰχμὴ δʼ Αἰνείαο κραδαινομένη κατὰ γαίης
  219. ᾤχετʼ, ἐπεί ῥʼ ἅλιον στιβαρῆς ἀπὸ χειρὸς ὄρουσεν.
  220. Αἰνείας δʼ ἄρα θυμὸν ἐχώσατο φώνησέν τε·
  221. Μηριόνη τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ ἐόντα
  222. ἔγχος ἐμὸν κατέπαυσε διαμπερές, εἴ σʼ ἔβαλόν περ.
  223. τὸν δʼ αὖ Μηριόνης δουρικλυτὸς ἀντίον ηὔδα·
  224. Αἰνεία χαλεπόν σε καὶ ἴφθιμόν περ ἐόντα
  225. πάντων ἀνθρώπων σβέσσαι μένος, ὅς κέ σευ ἄντα
  226. ἔλθῃ ἀμυνόμενος· θνητὸς δέ νυ καὶ σὺ τέτυξαι.
  227. εἰ καὶ ἐγώ σε βάλοιμι τυχὼν μέσον ὀξέϊ χαλκῷ,
  228. αἶψά κε καὶ κρατερός περ ἐὼν καὶ χερσὶ πεποιθὼς
  229. εὖχος ἐμοὶ δοίης, ψυχὴν δʼ Ἄϊδι κλυτοπώλῳ.
  230. ὣς φάτο, τὸν δʼ ἐνένιπε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός·
  231. Μηριόνη τί σὺ ταῦτα καὶ ἐσθλὸς ἐὼν ἀγορεύεις;
  232. ὦ πέπον οὔ τοι Τρῶες ὀνειδείοις ἐπέεσσι
  233. νεκροῦ χωρήσουσι· πάρος τινὰ γαῖα καθέξει.
  234. ἐν γὰρ χερσὶ τέλος πολέμου, ἐπέων δʼ ἐνὶ βουλῇ·
  235. τὼ οὔ τι χρὴ μῦθον ὀφέλλειν, ἀλλὰ μάχεσθαι.
  236. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχʼ, ὃ δʼ ἅμʼ ἕσπετο ἰσόθεος φώς.
  237. τῶν δʼ ὥς τε δρυτόμων ἀνδρῶν ὀρυμαγδὸς ὀρώρει
  238. οὔρεος ἐν βήσσῃς, ἕκαθεν δέ τε γίγνετʼ ἀκουή,
  239. ὣς τῶν ὄρνυτο δοῦπος ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης
  240. χαλκοῦ τε ῥινοῦ τε βοῶν τʼ εὐποιητάων,
  241. νυσσομένων ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν.
  242. οὐδʼ ἂν ἔτι φράδμων περ ἀνὴρ Σαρπηδόνα δῖον
  243. ἔγνω, ἐπεὶ βελέεσσι καὶ αἵματι καὶ κονίῃσιν
  244. ἐκ κεφαλῆς εἴλυτο διαμπερὲς ἐς πόδας ἄκρους.
  245. οἳ δʼ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ὁμίλεον, ὡς ὅτε μυῖαι
  246. σταθμῷ ἔνι βρομέωσι περιγλαγέας κατὰ πέλλας
  247. ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τε γλάγος ἄγγεα δεύει·
  248. ὣς ἄρα τοὶ περὶ νεκρὸν ὁμίλεον, οὐδέ ποτε Ζεὺς
  249. τρέψεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης ὄσσε φαεινώ,
  250. ἀλλὰ κατʼ αὐτοὺς αἰὲν ὅρα καὶ φράζετο θυμῷ,
  251. πολλὰ μάλʼ ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων,
  252. ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
  253. αὐτοῦ ἐπʼ ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος Ἕκτωρ
  254. χαλκῷ δῃώσῃ, ἀπό τʼ ὤμων τεύχεʼ ἕληται,
  255. ἦ ἔτι καὶ πλεόνεσσιν ὀφέλλειεν πόνον αἰπύν.
  256. ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι
  257. ὄφρʼ ἠῢς θεράπων Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
  258. ἐξαῦτις Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα χαλκοκορυστὴν
  259. ὤσαιτο προτὶ ἄστυ, πολέων δʼ ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
  260. Ἕκτορι δὲ πρωτίστῳ ἀνάλκιδα θυμὸν ἐνῆκεν·
  261. ἐς δίφρον δʼ ἀναβὰς φύγαδʼ ἔτραπε, κέκλετο δʼ ἄλλους
  262. Τρῶας φευγέμεναι· γνῶ γὰρ Διὸς ἱρὰ τάλαντα.
  263. ἔνθʼ οὐδʼ ἴφθιμοι Λύκιοι μένον, ἀλλὰ φόβηθεν
  264. πάντες, ἐπεὶ βασιλῆα ἴδον βεβλαμμένον ἦτορ
  265. κείμενον ἐν νεκύων ἀγύρει· πολέες γὰρ ἐπʼ αὐτῷ
  266. κάππεσον, εὖτʼ ἔριδα κρατερὴν ἐτάνυσσε Κρονίων.
  267. οἳ δʼ ἄρʼ ἀπʼ ὤμοιιν Σαρπηδόνος ἔντεʼ ἕλοντο
  268. χάλκεα μαρμαίροντα, τὰ μὲν κοίλας ἐπὶ νῆας
  269. δῶκε φέρειν ἑτάροισι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός.
  270. καὶ τότʼ Ἀπόλλωνα προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  271. εἰ δʼ ἄγε νῦν φίλε Φοῖβε, κελαινεφὲς αἷμα κάθηρον
  272. ἐλθὼν ἐκ βελέων Σαρπηδόνα, καί μιν ἔπειτα
  273. πολλὸν ἀπὸ πρὸ φέρων λοῦσον ποταμοῖο ῥοῇσι
  274. χρῖσόν τʼ ἀμβροσίῃ, περὶ δʼ ἄμβροτα εἵματα ἕσσον·
  275. πέμπε δέ μιν πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι
  276. ὕπνῳ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν, οἵ ῥά μιν ὦκα
  277. θήσουσʼ ἐν Λυκίης εὐρείης πίονι δήμῳ,
  278. ἔνθά ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε
  279. τύμβῳ τε στήλῃ τε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.
  280. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων.
  281. βῆ δὲ κατʼ Ἰδαίων ὀρέων ἐς φύλοπιν αἰνήν,
  282. αὐτίκα δʼ ἐκ βελέων Σαρπηδόνα δῖον ἀείρας
  283. πολλὸν ἀπὸ πρὸ φέρων λοῦσεν ποταμοῖο ῥοῇσι
  284. χρῖσέν τʼ ἀμβροσίῃ, περὶ δʼ ἄμβροτα εἵματα ἕσσε·
  285. πέμπε δέ μιν πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι,
  286. ὕπνῳ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν, οἵ ῥά μιν ὦκα
  287. κάτθεσαν ἐν Λυκίης εὐρείης πίονι δήμῳ.
  288. Πάτροκλος δʼ ἵπποισι καὶ Αὐτομέδοντι κελεύσας
  289. Τρῶας καὶ Λυκίους μετεκίαθε, καὶ μέγʼ ἀάσθη
  290. νήπιος· εἰ δὲ ἔπος Πηληϊάδαο φύλαξεν
  291. ἦ τʼ ἂν ὑπέκφυγε κῆρα κακὴν μέλανος θανάτοιο.
  292. ἀλλʼ αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος ἠέ περ ἀνδρῶν·
  293. ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην
  294. ῥηϊδίως, ὅτε δʼ αὐτὸς ἐποτρύνῃσι μάχεσθαι·
  295. ὅς οἱ καὶ τότε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἀνῆκεν.
  296. ἔνθα τίνα πρῶτον τίνα δʼ ὕστατον ἐξενάριξας
  297. Πατρόκλεις, ὅτε δή σε θεοὶ θάνατον δὲ κάλεσσαν;
  298. Ἄδρηστον μὲν πρῶτα καὶ Αὐτόνοον καὶ Ἔχεκλον
  299. καὶ Πέριμον Μεγάδην καὶ Ἐπίστορα καὶ Μελάνιππον,
  300. αὐτὰρ ἔπειτʼ Ἔλασον καὶ Μούλιον ἠδὲ Πυλάρτην·
  301. τοὺς ἕλεν· οἳ δʼ ἄλλοι φύγαδε μνώοντο ἕκαστος.
  302. ἔνθά κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἷες Ἀχαιῶν
  303. Πατρόκλου ὑπὸ χερσί, περὶ πρὸ γὰρ ἔγχεϊ θῦεν,
  304. εἰ μὴ Ἀπόλλων Φοῖβος ἐϋδμήτου ἐπὶ πύργου
  305. ἔστη τῷ ὀλοὰ φρονέων, Τρώεσσι δʼ ἀρήγων.
  306. τρὶς μὲν ἐπʼ ἀγκῶνος βῆ τείχεος ὑψηλοῖο
  307. Πάτροκλος, τρὶς δʼ αὐτὸν ἀπεστυφέλιξεν Ἀπόλλων
  308. χείρεσσʼ ἀθανάτῃσι φαεινὴν ἀσπίδα νύσσων.
  309. ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος,
  310. δεινὰ δʼ ὁμοκλήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  311. χάζεο διογενὲς Πατρόκλεες· οὔ νύ τοι αἶσα
  312. σῷ ὑπὸ δουρὶ πόλιν πέρθαι Τρώων ἀγερώχων,
  313. οὐδʼ ὑπʼ Ἀχιλλῆος, ὅς περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
  314. ὣς φάτο, Πάτροκλος δʼ ἀνεχάζετο πολλὸν ὀπίσσω
  315. μῆνιν ἀλευάμενος ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος.
  316. Ἕκτωρ δʼ ἐν Σκαιῇσι πύλῃς ἔχε μώνυχας ἵππους·
  317. δίζε γὰρ ἠὲ μάχοιτο κατὰ κλόνον αὖτις ἐλάσσας,
  318. ἦ λαοὺς ἐς τεῖχος ὁμοκλήσειεν ἀλῆναι.
  319. ταῦτʼ ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖβος Ἀπόλλων
  320. ἀνέρι εἰσάμενος αἰζηῷ τε κρατερῷ τε
  321. Ἀσίῳ, ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο
  322. αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης, υἱὸς δὲ Δύμαντος,
  323. ὃς Φρυγίῃ ναίεσκε ῥοῇς ἔπι Σαγγαρίοιο·
  324. τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
  325. Ἕκτορ τίπτε μάχης ἀποπαύεαι; οὐδέ τί σε χρή.
  326. αἴθʼ ὅσον ἥσσων εἰμί, τόσον σέο φέρτερος εἴην·
  327. τώ κε τάχα στυγερῶς πολέμου ἀπερωήσειας.
  328. ἀλλʼ ἄγε Πατρόκλῳ ἔφεπε κρατερώνυχας ἵππους,
  329. αἴ κέν πώς μιν ἕλῃς, δώῃ δέ τοι εὖχος Ἀπόλλων.
  330. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν,
  331. Κεβριόνῃ δʼ ἐκέλευσε δαΐφρονι φαίδιμος Ἕκτωρ
  332. ἵππους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν. αὐτὰρ Ἀπόλλων
  333. δύσεθʼ ὅμιλον ἰών, ἐν δὲ κλόνον Ἀργείοισιν
  334. ἧκε κακόν, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζεν.
  335. Ἕκτωρ δʼ ἄλλους μὲν Δαναοὺς ἔα οὐδʼ ἐνάριζεν·
  336. αὐτὰρ ὃ Πατρόκλῳ ἔφεπε κρατερώνυχας ἵππους.
  337. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἀφʼ ἵππων ἆλτο χαμᾶζε
  338. σκαιῇ ἔγχος ἔχων· ἑτέρηφι δὲ λάζετο πέτρον
  339. μάρμαρον ὀκριόεντα τόν οἱ περὶ χεὶρ ἐκάλυψεν,
  340. ἧκε δʼ ἐρεισάμενος, οὐδὲ δὴν χάζετο φωτός,
  341. οὐδʼ ἁλίωσε βέλος, βάλε δʼ Ἕκτορος ἡνιοχῆα
  342. Κεβριόνην νόθον υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο
  343. ἵππων ἡνίʼ ἔχοντα μετώπιον ὀξέϊ λᾶϊ.
  344. ἀμφοτέρας δʼ ὀφρῦς σύνελεν λίθος, οὐδέ οἱ ἔσχεν
  345. ὀστέον, ὀφθαλμοὶ δὲ χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν
  346. αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν· ὃ δʼ ἄρʼ ἀρνευτῆρι ἐοικὼς
  347. κάππεσʼ ἀπʼ εὐεργέος δίφρου, λίπε δʼ ὀστέα θυμός.
  348. τὸν δʼ ἐπικερτομέων προσέφης Πατρόκλεες ἱππεῦ·
  349. ὢ πόποι ἦ μάλʼ ἐλαφρὸς ἀνήρ, ὡς ῥεῖα κυβιστᾷ.
  350. εἰ δή που καὶ πόντῳ ἐν ἰχθυόεντι γένοιτο,
  351. πολλοὺς ἂν κορέσειεν ἀνὴρ ὅδε τήθεα διφῶν
  352. νηὸς ἀποθρῴσκων, εἰ καὶ δυσπέμφελος εἴη,
  353. ὡς νῦν ἐν πεδίῳ ἐξ ἵππων ῥεῖα κυβιστᾷ.
  354. ἦ ῥα καὶ ἐν Τρώεσσι κυβιστητῆρες ἔασιν.
  355. ὣς εἰπὼν ἐπὶ Κεβριόνῃ ἥρωϊ βεβήκει
  356. οἶμα λέοντος ἔχων, ὅς τε σταθμοὺς κεραΐζων
  357. ἔβλητο πρὸς στῆθος, ἑή τέ μιν ὤλεσεν ἀλκή·
  358. ὣς ἐπὶ Κεβριόνῃ Πατρόκλεες ἆλσο μεμαώς.
  359. Ἕκτωρ δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἀφʼ ἵππων ἆλτο χαμᾶζε.
  360. τὼ περὶ Κεβριόναο λέονθʼ ὣς δηρινθήτην,
  361. ὥ τʼ ὄρεος κορυφῇσι περὶ κταμένης ἐλάφοιο
  362. ἄμφω πεινάοντε μέγα φρονέοντε μάχεσθον·
  363. ὣς περὶ Κεβριόναο δύω μήστωρες ἀϋτῆς
  364. Πάτροκλός τε Μενοιτιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ
  365. ἵεντʼ ἀλλήλων ταμέειν χρόα νηλέϊ χαλκῷ.
  366. Ἕκτωρ μὲν κεφαλῆφιν ἐπεὶ λάβεν οὐχὶ μεθίει·
  367. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἔχεν ποδός· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι
  368. Τρῶες καὶ Δαναοὶ σύναγον κρατερὴν ὑσμίνην.
  369. ὡς δʼ Εὖρός τε Νότος τʼ ἐριδαίνετον ἀλλήλοιιν
  370. οὔρεος ἐν βήσσῃς βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην
  371. φηγόν τε μελίην τε τανύφλοιόν τε κράνειαν,
  372. αἵ τε πρὸς ἀλλήλας ἔβαλον τανυήκεας ὄζους
  373. ἠχῇ θεσπεσίῃ, πάταγος δέ τε ἀγνυμενάων,
  374. ὣς Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ ἐπʼ ἀλλήλοισι θορόντες
  375. δῄουν, οὐδʼ ἕτεροι μνώοντʼ ὀλοοῖο φόβοιο.
  376. πολλὰ δὲ Κεβριόνην ἀμφʼ ὀξέα δοῦρα πεπήγει
  377. ἰοί τε πτερόεντες ἀπὸ νευρῆφι θορόντες,
  378. πολλὰ δὲ χερμάδια μεγάλʼ ἀσπίδας ἐστυφέλιξαν
  379. μαρναμένων ἀμφʼ αὐτόν· ὃ δʼ ἐν στροφάλιγγι κονίης
  380. κεῖτο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ἱπποσυνάων.
  381. ὄφρα μὲν Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει,
  382. τόφρα μάλʼ ἀμφοτέρων βέλεʼ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός·
  383. ἦμος δʼ Ἠέλιος μετενίσετο βουλυτὸν δέ,
  384. καὶ τότε δή ῥʼ ὑπὲρ αἶσαν Ἀχαιοὶ φέρτεροι ἦσαν.
  385. ἐκ μὲν Κεβριόνην βελέων ἥρωα ἔρυσσαν
  386. Τρώων ἐξ ἐνοπῆς, καὶ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἕλοντο,
  387. Πάτροκλος δὲ Τρωσὶ κακὰ φρονέων ἐνόρουσε.
  388. τρὶς μὲν ἔπειτʼ ἐπόρουσε θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
  389. σμερδαλέα ἰάχων, τρὶς δʼ ἐννέα φῶτας ἔπεφνεν.
  390. ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος,
  391. ἔνθʼ ἄρα τοι Πάτροκλε φάνη βιότοιο τελευτή·
  392. ἤντετο γάρ τοι Φοῖβος ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
  393. δεινός· ὃ μὲν τὸν ἰόντα κατὰ κλόνον οὐκ ἐνόησεν,
  394. ἠέρι γὰρ πολλῇ κεκαλυμμένος ἀντεβόλησε·
  395. στῆ δʼ ὄπιθεν, πλῆξεν δὲ μετάφρενον εὐρέε τʼ ὤμω
  396. χειρὶ καταπρηνεῖ, στρεφεδίνηθεν δέ οἱ ὄσσε.
  397. τοῦ δʼ ἀπὸ μὲν κρατὸς κυνέην βάλε Φοῖβος Ἀπόλλων·
  398. ἣ δὲ κυλινδομένη καναχὴν ἔχε ποσσὶν ὑφʼ ἵππων
  399. αὐλῶπις τρυφάλεια, μιάνθησαν δὲ ἔθειραι
  400. αἵματι καὶ κονίῃσι· πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν
  401. ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν,
  402. ἀλλʼ ἀνδρὸς θείοιο κάρη χαρίεν τε μέτωπον
  403. ῥύετʼ Ἀχιλλῆος· τότε δὲ Ζεὺς Ἕκτορι δῶκεν
  404. ᾗ κεφαλῇ φορέειν, σχεδόθεν δέ οἱ ἦεν ὄλεθρος.
  405. πᾶν δέ οἱ ἐν χείρεσσιν ἄγη δολιχόσκιον ἔγχος
  406. βριθὺ μέγα στιβαρὸν κεκορυθμένον· αὐτὰρ ἀπʼ ὤμων
  407. ἀσπὶς σὺν τελαμῶνι χαμαὶ πέσε τερμιόεσσα.
  408. λῦσε δέ οἱ θώρηκα ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων.
  409. τὸν δʼ ἄτη φρένας εἷλε, λύθεν δʼ ὑπὸ φαίδιμα γυῖα,
  410. στῆ δὲ ταφών· ὄπιθεν δὲ μετάφρενον ὀξέϊ δουρὶ
  411. ὤμων μεσσηγὺς σχεδόθεν βάλε Δάρδανος ἀνὴρ
  412. Πανθοΐδης Εὔφορβος, ὃς ἡλικίην ἐκέκαστο
  413. ἔγχεΐ θʼ ἱπποσύνῃ τε πόδεσσί τε καρπαλίμοισι·
  414. καὶ γὰρ δὴ τότε φῶτας ἐείκοσι βῆσεν ἀφʼ ἵππων
  415. πρῶτʼ ἐλθὼν σὺν ὄχεσφι διδασκόμενος πολέμοιο·
  416. ὅς τοι πρῶτος ἐφῆκε βέλος Πατρόκλεες ἱππεῦ
  417. οὐδὲ δάμασσʼ· ὃ μὲν αὖτις ἀνέδραμε, μίκτο δʼ ὁμίλῳ,
  418. ἐκ χροὸς ἁρπάξας δόρυ μείλινον, οὐδʼ ὑπέμεινε
  419. Πάτροκλον γυμνόν περ ἐόντʼ ἐν δηϊοτῆτι.
  420. Πάτροκλος δὲ θεοῦ πληγῇ καὶ δουρὶ δαμασθεὶς
  421. ἂψ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρʼ ἀλεείνων.
  422. Ἕκτωρ δʼ ὡς εἶδεν Πατροκλῆα μεγάθυμον
  423. ἂψ ἀναχαζόμενον βεβλημένον ὀξέϊ χαλκῷ,
  424. ἀγχίμολόν ῥά οἱ ἦλθε κατὰ στίχας, οὖτα δὲ δουρὶ
  425. νείατον ἐς κενεῶνα, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε·
  426. δούπησεν δὲ πεσών, μέγα δʼ ἤκαχε λαὸν Ἀχαιῶν·
  427. ὡς δʼ ὅτε σῦν ἀκάμαντα λέων ἐβιήσατο χάρμῃ,
  428. ὥ τʼ ὄρεος κορυφῇσι μέγα φρονέοντε μάχεσθον
  429. πίδακος ἀμφʼ ὀλίγης· ἐθέλουσι δὲ πιέμεν ἄμφω·
  430. πολλὰ δέ τʼ ἀσθμαίνοντα λέων ἐδάμασσε βίηφιν·
  431. ὣς πολέας πεφνόντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν
  432. Ἕκτωρ Πριαμίδης σχεδὸν ἔγχεϊ θυμὸν ἀπηύρα,
  433. καί οἱ ἐπευχόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  434. Πάτροκλʼ ἦ που ἔφησθα πόλιν κεραϊξέμεν ἁμήν,
  435. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας
  436. ἄξειν ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  437. νήπιε· τάων δὲ πρόσθʼ Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι
  438. ποσσὶν ὀρωρέχαται πολεμίζειν· ἔγχεϊ δʼ αὐτὸς
  439. Τρωσὶ φιλοπτολέμοισι μεταπρέπω, ὅ σφιν ἀμύνω
  440. ἦμαρ ἀναγκαῖον· σὲ δέ τʼ ἐνθάδε γῦπες ἔδονται.
  441. ἆ δείλʼ, οὐδέ τοι ἐσθλὸς ἐὼν χραίσμησεν Ἀχιλλεύς,
  442. ὅς πού τοι μάλα πολλὰ μένων ἐπετέλλετʼ ἰόντι·
  443. μή μοι πρὶν ἰέναι Πατρόκλεες ἱπποκέλευθε
  444. νῆας ἔπι γλαφυρὰς πρὶν Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
  445. αἱματόεντα χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαΐξαι.
  446. ὥς πού σε προσέφη, σοὶ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθε.
  447. τὸν δʼ ὀλιγοδρανέων προσέφης Πατρόκλεες ἱππεῦ·
  448. ἤδη νῦν Ἕκτορ μεγάλʼ εὔχεο· σοὶ γὰρ ἔδωκε
  449. νίκην Ζεὺς Κρονίδης καὶ Ἀπόλλων, οἵ με δάμασσαν
  450. ῥηιδίως· αὐτοὶ γὰρ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἕλοντο.
  451. τοιοῦτοι δʼ εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν,
  452. πάντές κʼ αὐτόθʼ ὄλοντο ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ δαμέντες.
  453. ἀλλά με μοῖρʼ ὀλοὴ καὶ Λητοῦς ἔκτανεν υἱός,
  454. ἀνδρῶν δʼ Εὔφορβος· σὺ δέ με τρίτος ἐξεναρίζεις.
  455. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
  456. οὔ θην οὐδʼ αὐτὸς δηρὸν βέῃ, ἀλλά τοι ἤδη
  457. ἄγχι παρέστηκεν θάνατος καὶ μοῖρα κραταιὴ
  458. χερσὶ δαμέντʼ Ἀχιλῆος ἀμύμονος Αἰακίδαο.
  459. ὣς ἄρα μιν εἰπόντα τέλος θανάτοιο κάλυψε·
  460. ψυχὴ δʼ ἐκ ῥεθέων πταμένη Ἄϊδος δὲ βεβήκει
  461. ὃν πότμον γοόωσα λιποῦσʼ ἀνδροτῆτα καὶ ἥβην.
  462. τὸν καὶ τεθνηῶτα προσηύδα φαίδιμος Ἕκτωρ·
  463. Πατρόκλεις τί νύ μοι μαντεύεαι αἰπὺν ὄλεθρον;
  464. τίς δʼ οἶδʼ εἴ κʼ Ἀχιλεὺς Θέτιδος πάϊς ἠϋκόμοιο
  465. φθήῃ ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσαι;
  466. ὣς ἄρα φωνήσας δόρυ χάλκεον ἐξ ὠτειλῆς
  467. εἴρυσε λὰξ προσβάς, τὸν δʼ ὕπτιον ὦσʼ ἀπὸ δουρός.
  468. αὐτίκα δὲ ξὺν δουρὶ μετʼ Αὐτομέδοντα βεβήκει
  469. ἀντίθεον θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο·
  470. ἵετο γὰρ βαλέειν· τὸν δʼ ἔκφερον ὠκέες ἵπποι
  471. ἄμβροτοι, οὓς Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
  1. οὐδʼ ἔλαθʼ Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον
  2. Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι.
  3. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
  4. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ βαῖνʼ ὥς τις περὶ πόρτακι μήτηρ
  5. πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο·
  6. ὣς περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος.
  7. πρόσθε δέ οἱ δόρυ τʼ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην,
  8. τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γʼ ἀντίος ἔλθοι.
  9. οὐδʼ ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε
  10. Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι δʼ ἄρʼ αὐτοῦ
  11. ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον·
  12. Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν
  13. χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν, ἔα δʼ ἔναρα βροτόεντα·
  14. οὐ γάρ τις πρότερος Τρώων κλειτῶν τʼ ἐπικούρων
  15. Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην·
  16. τώ με ἔα κλέος ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι,
  17. μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι.
  18. τὸν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  19. Ζεῦ πάτερ οὐ μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι.
  20. οὔτʼ οὖν παρδάλιος τόσσον μένος οὔτε λέοντος
  21. οὔτε συὸς κάπρου ὀλοόφρονος, οὗ τε μέγιστος
  22. θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι περὶ σθένεϊ βλεμεαίνει,
  23. ὅσσον Πάνθου υἷες ἐϋμμελίαι φρονέουσιν.
  24. οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίη Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο
  25. ἧς ἥβης ἀπόνηθʼ, ὅτε μʼ ὤνατο καί μʼ ὑπέμεινε
  26. καί μʼ ἔφατʼ ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν
  27. ἔμμεναι· οὐδέ ἕ φημι πόδεσσί γε οἷσι κιόντα
  28. εὐφρῆναι ἄλοχόν τε φίλην κεδνούς τε τοκῆας.
  29. ὥς θην καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος εἴ κέ μευ ἄντα
  30. στήῃς· ἀλλά σʼ ἔγωγʼ ἀναχωρήσαντα κελεύω
  31. ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδʼ ἀντίος ἵστασʼ ἐμεῖο
  32. πρίν τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.
  33. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὐ πεῖθεν· ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα·
  34. νῦν μὲν δὴ Μενέλαε διοτρεφὲς ἦ μάλα τείσεις
  35. γνωτὸν ἐμὸν τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δʼ ἀγορεύεις,
  36. χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο,
  37. ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας.
  38. ἦ κέ σφιν δειλοῖσι γόου κατάπαυμα γενοίμην
  39. εἴ κεν ἐγὼ κεφαλήν τε τεὴν καὶ τεύχεʼ ἐνείκας
  40. Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ.
  41. ἀλλʼ οὐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος πόνος ἔσται
  42. οὐδʼ ἔτʼ ἀδήριτος ἤτʼ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο.
  43. ὣς εἰπὼν οὔτησε κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην·
  44. οὐδʼ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
  45. ἀσπίδʼ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ
  46. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
  47. ἂψ δʼ ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο θέμεθλα
  48. νύξʼ, ἐπὶ δʼ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας·
  49. ἀντικρὺ δʼ ἁπαλοῖο διʼ αὐχένος ἤλυθʼ ἀκωκή,
  50. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  51. αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι
  52. πλοχμοί θʼ, οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο.
  53. οἷον δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης
  54. χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθʼ ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ,
  55. καλὸν τηλεθάον· τὸ δέ τε πνοιαὶ δονέουσι
  56. παντοίων ἀνέμων, καί τε βρύει ἄνθεϊ λευκῷ·
  57. ἐλθὼν δʼ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν λαίλαπι πολλῇ
  58. βόθρου τʼ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσʼ ἐπὶ γαίῃ·
  59. τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον
  60. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχεʼ ἐσύλα.
  61. ὡς δʼ ὅτε τίς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ πεποιθὼς
  62. βοσκομένης ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ ἥ τις ἀρίστη·
  63. τῆς δʼ ἐξ αὐχένʼ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι
  64. πρῶτον, ἔπειτα δέ θʼ αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει
  65. δῃῶν· ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες τʼ ἄνδρές τε νομῆες
  66. πολλὰ μάλʼ ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδʼ ἐθέλουσιν
  67. ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ·
  68. ὣς τῶν οὔ τινι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα
  69. ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο.
  70. ἔνθά κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο
  71. Ἀτρεΐδης, εἰ μή οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
  72. ὅς ῥά οἱ Ἕκτορʼ ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ
  73. ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ·
  74. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  75. Ἕκτορ νῦν σὺ μὲν ὧδε θέεις ἀκίχητα διώκων
  76. ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δʼ ἀλεγεινοὶ
  77. ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδʼ ὀχέεσθαι
  78. ἄλλῳ γʼ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ.
  79. τόφρα δέ τοι Μενέλαος ἀρήϊος Ἀτρέος υἱὸς
  80. Πατρόκλῳ περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε
  81. Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
  82. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν,
  83. Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας·
  84. πάπτηνεν δʼ ἄρʼ ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα δʼ ἔγνω
  85. τὸν μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα, τὸν δʼ ἐπὶ γαίῃ
  86. κείμενον· ἔρρει δʼ αἷμα κατʼ οὐταμένην ὠτειλήν.
  87. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ
  88. ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο
  89. ἀσβέστῳ· οὐδʼ υἱὸν λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ βοήσας·
  90. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  91. ὤ μοι ἐγὼν εἰ μέν κε λίπω κάτα τεύχεα καλὰ
  92. Πάτροκλόν θʼ, ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκʼ ἐνθάδε τιμῆς,
  93. μή τίς μοι Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται.
  94. εἰ δέ κεν Ἕκτορι μοῦνος ἐὼν καὶ Τρωσὶ μάχωμαι
  95. αἰδεσθείς, μή πώς με περιστήωσʼ ἕνα πολλοί·
  96. Τρῶας δʼ ἐνθάδε πάντας ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  97. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  98. ὁππότʼ ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι
  99. ὅν κε θεὸς τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα πῆμα κυλίσθη.
  100. τώ μʼ οὔ τις Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται
  101. Ἕκτορι χωρήσαντʼ, ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει.
  102. εἰ δέ που Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην,
  103. ἄμφω κʼ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης
  104. καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν
  105. Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε φέρτατον εἴη.
  106. εἷος ὁ ταῦθʼ ὅρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν
  107. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον· ἦρχε δʼ ἄρʼ Ἕκτωρ.
  108. αὐτὰρ ὅ γʼ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ νεκρὸν
  109. ἐντροπαλιζόμενος ὥς τε λὶς ἠϋγένειος,
  110. ὅν ῥα κύνες τε καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται
  111. ἔγχεσι καὶ φωνῇ· τοῦ δʼ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ
  112. παχνοῦται, ἀέκων δέ τʼ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο·
  113. ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος.
  114. στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων
  115. παπταίνων Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν.
  116. τὸν δὲ μάλʼ αἶψʼ ἐνόησε μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ πάσης
  117. θαρσύνονθʼ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι·
  118. θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων·
  119. βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα.
  120. Αἶαν δεῦρο πέπον, περὶ Πατρόκλοιο θανόντος
  121. σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν
  122. γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχεʼ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  123. ὣς ἔφατʼ, Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε·
  124. βῆ δὲ διὰ προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸς Μενέλαος.
  125. Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχεʼ ἀπηύρα,
  126. ἕλχʼ ἵνʼ ἀπʼ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ,
  127. τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη.
  128. Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον·
  129. Ἕκτωρ δʼ ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθʼ ἑταίρων,
  130. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε· δίδου δʼ ὅ γε τεύχεα καλὰ
  131. Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.
  132. Αἴας δʼ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας
  133. ἑστήκει ὥς τίς τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν,
  134. ᾧ ῥά τε νήπιʼ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ
  135. ἄνδρες ἐπακτῆρες· ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει,
  136. πᾶν δέ τʼ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·
  137. ὣς Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει.
  138. Ἀτρεΐδης δʼ ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  139. ἑστήκει, μέγα πένθος ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων.
  140. Γλαῦκος δʼ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν
  141. Ἕκτορʼ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·
  142. Ἕκτορ εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο.
  143. ἦ σʼ αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν ἐόντα.
  144. φράζεο νῦν ὅππως κε πόλιν καὶ ἄστυ σαώσῃς
  145. οἶος σὺν λαοῖς τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν·
  146. οὐ γάρ τις Λυκίων γε μαχησόμενος Δαναοῖσιν
  147. εἶσι περὶ πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
  148. μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
  149. πῶς κε σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας μεθʼ ὅμιλον
  150. σχέτλιʼ, ἐπεὶ Σαρπηδόνʼ ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον
  151. κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι,
  152. ὅς τοι πόλλʼ ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ αὐτῷ
  153. ζωὸς ἐών· νῦν δʼ οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης.
  154. τὼ νῦν εἴ τις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν
  155. οἴκαδʼ ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  156. εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς ἐνείη
  157. ἄτρομον, οἷόν τʼ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης
  158. ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο,
  159. αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω.
  160. εἰ δʼ οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
  161. ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης,
  162. αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ
  163. λύσειαν, καί κʼ αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω·
  164. τοίου γὰρ θεράπων πέφατʼ ἀνέρος, ὃς μέγʼ ἄριστος
  165. Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες.
  166. ἀλλὰ σύ γʼ Αἴαντος μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας
  167. στήμεναι ἄντα κατʼ ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ,
  168. οὐδʼ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο φέρτερός ἐστι.
  169. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  170. Γλαῦκε τί ἢ δὲ σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες;
  171. ὢ πόποι ἦ τʼ ἐφάμην σὲ περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων
  172. τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι·
  173. νῦν δέ σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας οἷον ἔειπες,
  174. ὅς τέ με φῂς Αἴαντα πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι.
  175. οὔ τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων·
  176. ἀλλʼ αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος αἰγιόχοιο,
  177. ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην
  178. ῥηϊδίως, ὁτὲ δʼ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι.
  179. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο πέπον, παρʼ ἔμʼ ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον,
  180. ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις,
  181. ἦ τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα
  182. σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντος.
  183. ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  184. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί,
  185. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,
  186. ὄφρʼ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα δύω
  187. καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς.
  188. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ
  189. δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων δʼ ἐκίχανεν ἑταίρους
  190. ὦκα μάλʼ οὔ πω τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών,
  191. οἳ προτὶ ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
  192. στὰς δʼ ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου ἔντεʼ ἄμειβεν·
  193. ἤτοι ὃ μὲν τὰ ἃ δῶκε φέρειν προτὶ Ἴλιον ἱρὴν
  194. Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, ὃ δʼ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε
  195. Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες
  196. πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ δʼ ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε
  197. γηράς· ἀλλʼ οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα.
  198. τὸν δʼ ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς
  199. τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο,
  200. κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·
  201. ἆ δείλʼ οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν
  202. ὃς δή τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δʼ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις
  203. ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι·
  204. τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν τε,
  205. τεύχεα δʼ οὐ κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων
  206. εἵλευ· ἀτάρ τοι νῦν γε μέγα κράτος ἐγγυαλίξω,
  207. τῶν ποινὴν ὅ τοι οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι
  208. δέξεται Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
  209. ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων.
  210. Ἕκτορι δʼ ἥρμοσε τεύχεʼ ἐπὶ χροΐ, δῦ δέ μιν Ἄρης
  211. δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν δʼ ἄρα οἱ μέλεʼ ἐντὸς
  212. ἀλκῆς καὶ σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς ἐπικούρους
  213. βῆ ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι
  214. τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος.
  215. ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι
  216. Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά τε Θερσίλοχόν τε
  217. Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θʼ Ἱππόθοόν τε
  218. Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν·
  219. τοὺς ὅ γʼ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  220. κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων·
  221. οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων
  222. ἐνθάδʼ ἀφʼ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον,
  223. ἀλλʼ ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα
  224. προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπʼ Ἀχαιῶν.
  225. τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ
  226. λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν ἀέξω.
  227. τώ τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος ἢ ἀπολέσθω
  228. ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς.
  229. ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης
  230. Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ Αἴας,
  231. ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δʼ αὐτὸς
  232. ἕξω ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ.
  233. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν
  234. δούρατʼ ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  235. νεκρὸν ὑπʼ Αἴαντος ἐρύειν Τελαμωνιάδαο
  236. νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν ἐπʼ αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα.
  237. καὶ τότʼ ἄρʼ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
  238. ὦ πέπον ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ
  239. ἔλπομαι αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο.
  240. οὔ τι τόσον νέκυος περιδείδια Πατρόκλοιο,
  241. ὅς κε τάχα Τρώων κορέει κύνας ἠδʼ οἰωνούς,
  242. ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι,
  243. καὶ σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ πάντα καλύπτει
  244. Ἕκτωρ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  245. ἀλλʼ ἄγʼ ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ.
  246. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
  247. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  248. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  249. οἵ τε παρʼ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  250. δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος
  251. λαοῖς· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
  252. ἀργαλέον δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον
  253. ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δέδηεν·
  254. ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δʼ ἐνὶ θυμῷ
  255. Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.
  256. ὣς ἔφατʼ, ὀξὺ δʼ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·
  257. πρῶτος δʼ ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα,
  258. τὸν δὲ μετʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
  259. Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ.
  260. τῶν δʼ ἄλλων τίς κεν ᾗσι φρεσὶν οὐνόματʼ εἴποι,
  261. ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν;
  262. Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε δʼ ἄρʼ Ἕκτωρ.
  263. ὡς δʼ ὅτʼ ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο
  264. βέβρυχεν μέγα κῦμα ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ δέ τʼ ἄκραι
  265. ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω,
  266. τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  267. ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες
  268. φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δʼ ἄρά σφι
  269. λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν
  270. χεῦʼ, ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος γε,
  271. ὄφρα ζωὸς ἐὼν θεράπων ἦν Αἰακίδαο·
  272. μίσησεν δʼ ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι
  273. Τρῳῇσιν· τὼ καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους.
  274. ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς·
  275. νεκρὸν δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν, οὐδέ τινʼ αὐτῶν
  276. Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν ἱέμενοί περ,
  277. ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ καὶ τοῦ Ἀχαιοὶ
  278. μέλλον ἀπέσσεσθαι· μάλα γάρ σφεας ὦκʼ ἐλέλιξεν
  279. Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ δʼ ἔργα τέτυκτο
  280. τῶν ἄλλων Δαναῶν μετʼ ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
  281. ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν
  282. καπρίῳ, ὅς τʼ ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς τʼ αἰζηοὺς
  283. ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος διὰ βήσσας·
  284. ὣς υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ φαίδιμος Αἴας
  285. ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας
  286. οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα
  287. ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
  288. ἤτοι τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος υἱὸς
  289. Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην
  290. δησάμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας
  291. Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δʼ αὐτῷ
  292. ἦλθε κακόν, τό οἱ οὔ τις ἐρύκακεν ἱεμένων περ.
  293. τὸν δʼ υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας διʼ ὁμίλου
  294. πλῆξʼ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου·
  295. ἤρικε δʼ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ
  296. πληγεῖσʼ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ,
  297. ἐγκέφαλος δὲ παρʼ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς
  298. αἱματόεις· τοῦ δʼ αὖθι λύθη μένος, ἐκ δʼ ἄρα χειρῶν
  299. Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε
  300. κεῖσθαι· ὃ δʼ ἄγχʼ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ
  301. τῆλʼ ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι
  302. θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
  303. ἔπλεθʼ ὑπʼ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
  304. Ἕκτωρ δʼ αὖτʼ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
  305. ἀλλʼ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος
  306. τυτθόν· ὃ δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν
  307. Φωκήων ὄχʼ ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ
  308. οἰκία ναιετάασκε πολέσσʼ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων,
  309. τὸν βάλʼ ὑπὸ κληῗδα μέσην· διὰ δʼ ἀμπερὲς ἄκρη
  310. αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε·
  311. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  312. Αἴας δʼ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν
  313. Ἱπποθόῳ περιβάντα μέσην κατὰ γαστέρα τύψε·
  314. ῥῆξε δὲ θώρηκος γύαλον, διὰ δʼ ἔντερα χαλκὸς
  315. ἤφυσʼ· ὃ δʼ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
  316. χώρησαν δʼ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ·
  317. Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς
  318. Φόρκυν θʼ Ἱππόθοόν τε, λύοντο δὲ τεύχεʼ ἀπʼ ὤμων.
  319. ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  320. Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες,
  321. Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν
  322. κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλʼ αὐτὸς Ἀπόλλων
  323. Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς
  324. κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι
  325. κηρύσσων γήρασκε φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδώς·
  326. τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
  327. Αἰνεία πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε
  328. Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας ἄλλους
  329. κάρτεΐ τε σθένεΐ τε πεποιθότας ἠνορέῃ τε
  330. πλήθεΐ τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας·
  331. ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσι
  332. νίκην· ἀλλʼ αὐτοὶ τρεῖτʼ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε.
  333. ὣς ἔφατʼ, Αἰνείας δʼ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα
  334. ἔγνω ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δʼ Ἕκτορα εἶπε βοήσας·
  335. Ἕκτόρ τʼ ἠδʼ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδʼ ἐπικούρων
  336. αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε γʼ ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  337. Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας.
  338. ἀλλʼ ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν ἐμοὶ ἄγχι παραστὰς
  339. Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρροθον εἶναι·
  340. τώ ῥʼ ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν, μηδʼ οἵ γε ἕκηλοι
  341. Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα.
  342. ὣς φάτο, καί ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος ἔστη·
  343. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν.
  344. ἔνθʼ αὖτʼ Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ
  345. υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον.
  346. τὸν δὲ πεσόντʼ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης,
  347. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
  348. καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν
  349. ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δʼ ὑπὸ γούνατʼ ἔλυσεν,
  350. ὅς ῥʼ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει,
  351. καὶ δὲ μετʼ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι.
  352. τὸν δὲ πεσόντʼ ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος,
  353. ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι·
  354. ἀλλʼ οὔ πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ
  355. ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατʼ ἔχοντο.
  356. Αἴας γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων·
  357. οὔτέ τινʼ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει
  358. οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων,
  359. ἀλλὰ μάλʼ ἀμφʼ αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι.
  360. ὣς Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν
  361. δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δʼ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον
  362. νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων
  363. καὶ Δαναῶν· οὐδʼ οἳ γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο,
  364. παυρότεροι δὲ πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ
  365. ἀλλήλοις ἀνʼ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν.
  366. ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρός, οὐδέ κε φαίης
  367. οὔτέ ποτʼ ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην·
  368. ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θʼ ὅσσον ἄριστοι
  369. ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι.
  370. οἳ δʼ ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  371. εὔκηλοι πολέμιζον ὑπʼ αἰθέρι, πέπτατο δʼ αὐγὴ
  372. ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δʼ οὐ φαίνετο πάσης
  373. γαίης οὐδʼ ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο
  374. ἀλλήλων ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα
  375. πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ δʼ ἐν μέσῳ ἄλγεʼ ἔπασχον
  376. ἠέρι καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ
  377. ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δʼ οὔ πω φῶτε πεπύσθην
  378. ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε
  379. Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλʼ ἔτʼ ἔφαντο
  380. ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι.
  381. τὼ δʼ ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων
  382. νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ
  383. ὀτρύνων πόλεμον δὲ μελαινάων ἀπὸ νηῶν.
  384. τοῖς δὲ πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει
  385. ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ
  386. γούνατά τε κνῆμαί τε πόδες θʼ ὑπένερθεν ἑκάστου
  387. χεῖρές τʼ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν
  388. ἀμφʼ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο.
  389. ὡς δʼ ὅτʼ ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην
  390. λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ·
  391. δεξάμενοι δʼ ἄρα τοί γε διαστάντες τανύουσι
  392. κυκλόσʼ, ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ τʼ ἀλοιφὴ
  393. πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε πᾶσα διὰ πρό·
  394. ὣς οἵ γʼ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ
  395. εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  396. Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς
  397. νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ δʼ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει
  398. ἄγριος· οὐδέ κʼ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κʼ Ἀθήνη
  399. τόν γε ἰδοῦσʼ ὀνόσαιτʼ, οὐδʼ εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι·
  400. τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων
  401. ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδʼ ἄρα πώ τι
  402. ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος Ἀχιλλεύς·
  403. πολλὸν γὰρ ῥʼ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο θοάων
  404. τείχει ὕπο Τρώων· τό μιν οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ
  405. τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν
  406. ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν
  407. ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ·
  408. πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸς ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων,
  409. ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα.
  410. δὴ τότε γʼ οὔ οἱ ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη
  411. μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  412. οἳ δʼ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατʼ ἔχοντες
  413. νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον·
  414. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
  415. ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι
  416. νῆας ἔπι γλαφυράς, ἀλλʼ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα
  417. πᾶσι χάνοι· τό κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον εἴη
  418. εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν
  419. ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
  420. ὣς δέ τις αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν·
  421. ὦ φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα παρʼ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι
  422. πάντας ὁμῶς, μή πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο.
  423. ὣς ἄρα τις εἴπεσκε, μένος δʼ ὄρσασκεν ἑκάστου.
  424. ὣς οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος δʼ ὀρυμαγδὸς
  425. χάλκεον οὐρανὸν ἷκε διʼ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο·
  426. ἵπποι δʼ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες
  427. κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο
  428. ἐν κονίῃσι πεσόντος ὑφʼ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.
  429. ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς
  430. πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων,
  431. πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δʼ ἀρειῇ·
  432. τὼ δʼ οὔτʼ ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
  433. ἠθελέτην ἰέναι οὔτʼ ἐς πόλεμον μετʼ Ἀχαιούς,
  434. ἀλλʼ ὥς τε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ τʼ ἐπὶ τύμβῳ
  435. ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός,
  436. ὣς μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον ἔχοντες
  437. οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ σφι
  438. θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν
  439. ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δʼ ἐμιαίνετο χαίτη
  440. ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.
  441. μυρομένω δʼ ἄρα τώ γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων,
  442. κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·
  443. ἆ δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι
  444. θνητῷ, ὑμεῖς δʼ ἐστὸν ἀγήρω τʼ ἀθανάτω τε;
  445. ἦ ἵνα δυστήνοισι μετʼ ἀνδράσιν ἄλγεʼ ἔχητον;
  446. οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς
  447. πάντων, ὅσσά τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.
  448. ἀλλʼ οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν
  449. Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω.
  450. ἦ οὐχ ἅλις ὡς καὶ τεύχεʼ ἔχει καὶ ἐπεύχεται αὔτως;
  451. σφῶϊν δʼ ἐν γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδʼ ἐνὶ θυμῷ,
  452. ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ πολέμοιο
  453. νῆας ἔπι γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι κῦδος ὀρέξω
  454. κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται
  455. δύῃ τʼ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ·
  456. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ.
  457. τὼ δʼ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας δὲ βαλόντε
  458. ῥίμφα φέρον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.
  459. τοῖσι δʼ ἐπʼ Αὐτομέδων μάχετʼ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
  460. ἵπποις ἀΐσσων ὥς τʼ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας·
  461. ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν ὑπʼ ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ,
  462. ῥεῖα δʼ ἐπαΐξασκε πολὺν καθʼ ὅμιλον ὀπάζων.
  463. ἀλλʼ οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο διώκειν·
  464. οὐ γάρ πως ἦν οἶον ἐόνθʼ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ
  465. ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους.
  466. ὀψὲ δὲ δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
  467. Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο·
  468. στῆ δʼ ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα·
  469. Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ θεῶν νηκερδέα βουλὴν
  470. ἐν στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς;
  471. οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ
  472. μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα δʼ Ἕκτωρ
  473. αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο.
  474. τὸν δʼ αὖτʼ Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός·
  475. Ἀλκίμεδον τίς γάρ τοι Ἀχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος
  476. ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν δμῆσίν τε μένος τε,
  477. εἰ μὴ Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος
  478. ζωὸς ἐών; νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
  479. ἀλλὰ σὺ μὲν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα
  480. δέξαι, ἐγὼ δʼ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι.
  481. ὣς ἔφατʼ, Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμʼ ἐπορούσας
  482. καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
  483. Αὐτομέδων δʼ ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ,
  484. αὐτίκα δʼ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  485. Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων
  486. ἵππω τώδʼ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο
  487. ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι·
  488. τώ κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ γε θυμῷ
  489. σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐφορμηθέντε γε νῶϊ
  490. τλαῖεν ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ.
  491. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο.
  492. τὼ δʼ ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω ὤμους
  493. αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δʼ ἐπελήλατο χαλκός.
  494. τοῖσι δʼ ἅμα Χρομίος τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς
  495. ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  496. αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν τʼ ἐριαύχενας ἵππους
  497. νήπιοι, οὐδʼ ἄρʼ ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι
  498. αὖτις ἀπʼ Αὐτομέδοντος. ὃ δʼ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ
  499. ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφὶ μελαίνας·
  500. αὐτίκα δʼ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον·
  501. Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους,
  502. ἀλλὰ μάλʼ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε
  503. Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὀΐω,
  504. πρίν γʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι ἵππω
  505. νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας ἀνδρῶν
  506. Ἀργείων, ἤ κʼ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη.
  507. ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον·
  508. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε καὶ Μενέλαε
  509. ἤτοι μὲν τὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθʼ οἵ περ ἄριστοι
  510. ἀμφʼ αὐτῷ βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν,
  511. νῶϊν δὲ ζωοῖσιν ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ·
  512. τῇδε γὰρ ἔβρισαν πόλεμον κάτα δακρυόεντα
  513. Ἕκτωρ Αἰνείας θʼ, οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.
  514. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται·
  515. ἥσω γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ δέ κεν Διὶ πάντα μελήσει.
  516. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  517. καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην·
  518. ἣ δʼ οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός,
  519. νειαίρῃ δʼ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν.
  520. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ
  521. κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο
  522. ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν,
  523. ὣς ἄρʼ ὅ γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος· ἐν δέ οἱ ἔγχος
  524. νηδυίοισι μάλʼ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα.
  525. Ἕκτωρ δʼ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
  526. ἀλλʼ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος·
  527. πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δʼ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν
  528. οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δʼ οὐρίαχος πελεμίχθη
  529. ἔγχεος· ἔνθα δʼ ἔπειτʼ ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης.
  530. καί νύ κε δὴ ξιφέεσσʼ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην
  531. εἰ μή σφωʼ Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε,
  532. οἵ ῥʼ ἦλθον καθʼ ὅμιλον ἑταίρου κικλήσκοντος·
  533. τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις
  534. Ἕκτωρ Αἰνείας τʼ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής,
  535. Ἄρητον δὲ κατʼ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ
  536. κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
  537. τεύχεά τʼ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  538. ἦ δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος
  539. κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων.
  540. ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα
  541. θῆκʼ, ἂν δʼ αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
  542. αἱματόεις ὥς τίς τε λέων κατὰ ταῦρον ἐδηδώς.
  543. ἂψ δʼ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη
  544. ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη
  545. οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς
  546. ὀρνύμεναι Δαναούς· δὴ γὰρ νόος ἐτράπετʼ αὐτοῦ.
  547. ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ
  548. Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι ἢ πολέμοιο
  549. ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε ἔργων
  550. ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει,
  551. ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν
  552. δύσετʼ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον.
  553. πρῶτον δʼ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα
  554. ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν·
  555. εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν·
  556. σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος
  557. ἔσσεται εἴ κʼ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον
  558. τείχει ὕπο Τρώων ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν.
  559. ἀλλʼ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.
  560. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
  561. Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη
  562. δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων δʼ ἀπερύκοι ἐρωήν·
  563. τώ κεν ἔγωγʼ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν
  564. Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν.
  565. ἀλλʼ Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδʼ ἀπολήγει
  566. χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.
  567. ὣς φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  568. ὅττί ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο πάντων.
  569. ἐν δὲ βίην ὤμοισι καὶ ἐν γούνεσσιν ἔθηκε,
  570. καί οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν,
  571. ἥ τε καὶ ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο
  572. ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ οἱ αἷμʼ ἀνθρώπου·
  573. τοίου μιν θάρσευς πλῆσε φρένας ἀμφὶ μελαίνας,
  574. βῆ δʼ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
  575. ἔσκε δʼ ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος
  576. ἀφνειός τʼ ἀγαθός τε· μάλιστα δέ μιν τίεν Ἕκτωρ
  577. δήμου, ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος εἰλαπιναστής·
  578. τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος
  579. ἀΐξαντα φόβον δέ, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε·
  580. δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος
  581. νεκρὸν ὑπʼ ἐκ Τρώων ἔρυσεν μετὰ ἔθνος ἑταίρων.
  582. Ἕκτορα δʼ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων
  583. Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων
  584. ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία ναίων·
  585. τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων·
  586. Ἕκτορ τίς κέ σʼ ἔτʼ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν;
  587. οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ πάρος γε
  588. μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν δʼ οἴχεται οἶος ἀείρας
  589. νεκρὸν ὑπʼ ἐκ Τρώων, σὸν δʼ ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον
  590. ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος.
  591. ὣς φάτο, τὸν δʼ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα,
  592. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.
  593. καὶ τότʼ ἄρα Κρονίδης ἕλετʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
  594. μαρμαρέην, Ἴδην δὲ κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν,
  595. ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλʼ ἔκτυπε, τὴν δὲ τίναξε,
  596. νίκην δὲ Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε δʼ Ἀχαιούς.
  597. πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο.
  598. βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ πρόσω τετραμμένος αἰεὶ
  599. ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις
  600. αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ ῥʼ ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών.
  601. Λήϊτον αὖθʼ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρʼ ἐπὶ καρπῷ
  602. υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης·
  603. τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ
  604. ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν.
  605. Ἕκτορα δʼ Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα
  606. βεβλήκει θώρηκα κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν·
  607. ἐν καυλῷ δʼ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν
  608. Τρῶες· ὃ δʼ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο
  609. δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥʼ ἀπὸ τυτθὸν ἅμαρτεν·
  610. αὐτὰρ ὃ Μηριόναο ὀπάονά θʼ ἡνίοχόν τε
  611. Κοίρανον, ὅς ῥʼ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετʼ αὐτῷ·
  612. πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν νέας ἀμφιελίσσας
  613. ἤλυθε, καί κε Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν,
  614. εἰ μὴ Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους·
  615. καὶ τῷ μὲν φάος ἦλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ,
  616. αὐτὸς δʼ ὤλεσε θυμὸν ὑφʼ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο·
  617. τὸν βάλʼ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος, ἐκ δʼ ἄρʼ ὀδόντας
  618. ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην.
  619. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, κατὰ δʼ ἡνία χεῦεν ἔραζε.
  620. καὶ τά γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι
  621. κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα·
  622. μάστιε νῦν εἷός κε θοὰς ἐπὶ νῆας ἵκηαι·
  623. γιγνώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς ὅ τʼ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν.
  624. ὣς ἔφατʼ, Ἰδομενεὺς δʼ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  625. νῆας ἔπι γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ.
  626. οὐδʼ ἔλαθʼ Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον
  627. Ζεύς, ὅτε δὴ Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην.
  628. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  629. ὢ πόποι ἤδη μέν κε καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστι
  630. γνοίη ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς αὐτὸς ἀρήγει.
  631. τῶν μὲν γὰρ πάντων βέλεʼ ἅπτεται ὅς τις ἀφήῃ
  632. ἢ κακὸς ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δʼ ἔμπης πάντʼ ἰθύνει·
  633. ἡμῖν δʼ αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε.
  634. ἀλλʼ ἄγετʼ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
  635. ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
  636. χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες,
  637. οἵ που δεῦρʼ ὁρόωντες ἀκηχέδατʼ, οὐδʼ ἔτι φασὶν
  638. Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους
  639. σχήσεσθʼ, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
  640. εἴη δʼ ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα
  641. Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι
  642. λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ φίλος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  643. ἀλλʼ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν·
  644. ἠέρι γὰρ κατέχονται ὁμῶς αὐτοί τε καὶ ἵπποι.
  645. Ζεῦ πάτερ ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι ὑπʼ ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν,
  646. ποίησον δʼ αἴθρην, δὸς δʼ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι·
  647. ἐν δὲ φάει καὶ ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν οὕτως.
  648. ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα·
  649. αὐτίκα δʼ ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ ἀπῶσεν ὀμίχλην,
  650. ἠέλιος δʼ ἐπέλαμψε, μάχη δʼ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη·
  651. καὶ τότʼ ἄρʼ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
  652. σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι
  653. ζωὸν ἔτʼ Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν,
  654. ὄτρυνον δʼ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα
  655. εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  656. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
  657. βῆ δʼ ἰέναι ὥς τίς τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο,
  658. ὅς τʼ ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι κύνας τʼ ἄνδρας τʼ ἐρεθίζων,
  659. οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι
  660. πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων
  661. ἰθύει, ἀλλʼ οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες
  662. ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν,
  663. καιόμεναί τε δεταί, τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ·
  664. ἠῶθεν δʼ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ·
  665. ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
  666. ἤϊε πόλλʼ ἀέκων· περὶ γὰρ δίε μή μιν Ἀχαιοὶ
  667. ἀργαλέου πρὸ φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν.
  668. πολλὰ δὲ Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσʼ ἐπέτελλεν·
  669. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη τε
  670. νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος δειλοῖο
  671. μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι
  672. ζωὸς ἐών· νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
  673. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος,
  674. πάντοσε παπταίνων ὥς τʼ αἰετός, ὅν ῥά τέ φασιν
  675. ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν,
  676. ὅν τε καὶ ὑψόθʼ ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ
  677. θάμνῳ ὑπʼ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τʼ ἐπʼ αὐτῷ
  678. ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν.
  679. ὣς τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ
  680. πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων,
  681. εἴ που Νέστορος υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο.