Orestes
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- [*](τὰ τοῦ δράματος πρόσωπαἨλέκτραἙλένηΧορόςὈρέστηςΜενέλαοςΤυνδάρεωςΠυλάδηςἌγγελοςἙρμιόνηΦρύξἈπόλλων)
Ἠλέκτρα - Οὐκ ἔστιν οὐδὲν δεινὸν ὧδʼ εἰπεῖν ἔπος
- οὐδὲ πάθος οὐδὲ ξυμφορὰ θεήλατος,
- ἧς οὐκ ἂν ἄραιτʼ ἄχθος ἀνθρώπου φύσις.
- ὁ γὰρ μακάριος — κοὐκ ὀνειδίζω τύχας —
- Διὸς πεφυκώς, ὡς λέγουσι, Τάνταλος
- κορυφῆς ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον
- ἀέρι ποτᾶται· καὶ τίνει ταύτην δίκην,
- ὡς μὲν λέγουσιν, ὅτι θεοῖς ἄνθρωπος ὢν
- κοινῆς τραπέζης ἀξίωμʼ ἔχων ἴσον,
- ἀκόλαστον ἔσχε γλῶσσαν, αἰσχίστην νόσον.
- οὗτος φυτεύει Πέλοπα, τοῦ δʼ Ἀτρεὺς ἔφυ,
- ᾧ στέμματα ξήνασʼ ἐπέκλωσεν θεὰ
- ἔριν, Θυέστῃ πόλεμον ὄντι συγγόνῳ
- θέσθαι. τί τἄρρητʼ ἀναμετρήσασθαί με δεῖ;
- ἔδαισε δʼ οὖν νιν τέκνʼ ἀποκτείνας Ἀτρεύς.
- Ἀτρέως δέ· τὰς γὰρ ἐν μέσῳ σιγῶ τύχας·
- ὁ κλεινός, εἰ δὴ κλεινός, Ἀγαμέμνων ἔφυ
- Μενέλεώς τε Κρήσσης μητρὸς Ἀερόπης ἄπο.
- γαμεῖ δʼ ὃ μὲν δὴ τὴν θεοῖς στυγουμένην