Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- ὥστʼ ἐκ προνοίας κρύφιος εἰσῆλθον χθόνα.
- καλῶς· παρελθὼν νῦν πρόσειπέ θʼ ἑστίαν
- καὶ δὸς πατρῴοις δώμασιν σὸν ὄμμʼ ἰδεῖν.
- ἥξει γὰρ αὐτὸς σὴν δάμαρτα καὶ τέκνα
- ἕλξων φονεύσων κἄμʼ ἐπισφάξων ἄναξ·
- μένοντι δʼ αὐτοῦ πάντα σοι γενήσεται
- τῇ τʼ ἀσφαλείᾳ κερδανεῖς· πόλιν δὲ σὴν
- μὴ πρὶν ταράξῃς πρὶν τόδʼ εὖ θέσθαι, τέκνον.
- δράσω τάδʼ· εὖ γὰρ εἶπας· εἶμʼ ἔσω δόμων.
- χρόνῳ δʼ ἀνελθὼν ἐξ ἀνηλίων μυχῶν
- Ἅιδου Κόρης τʼ ἔνερθεν, οὐκ ἀτιμάσω
- θεοὺς προσειπεῖν πρῶτα τοὺς κατὰ στέγας.
- ἦλθες γὰρ ὄντως δώματʼ εἰς Ἅιδου, τέκνον;
- καὶ θῆρά γʼ ἐς φῶς τὸν τρίκρανον ἤγαγον.
- μάχῃ κρατήσας ἢ θεᾶς δωρήμασιν;
- μάχῃ· τὰ μυστῶν δʼ ὄργιʼ εὐτύχησʼ ἰδών.
- ἦ καὶ κατʼ οἴκους ἐστὶν Εὐρυσθέως ὁ θήρ;
- Χθονίας νιν ἄλσος Ἑρμιών τʼ ἔχει πόλις.
- οὐδʼ οἶδεν Εὐρυσθεύς σε γῆς ἥκοντʼ ἄνω;
- οὐκ οἶδʼ· ἵνʼ ἐλθὼν τἀνθάδʼ εἰδείην πάρος.
- χρόνον δὲ πῶς τοσοῦτον ἦσθʼ ὑπὸ χθονί;