Heracles

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. δοκεῖς ἀπειλῶν σῶν μέλειν τι δαίμοσιν;
Ἡρακλῆς
  1. αὔθαδες ὁ θεός, πρὸς δὲ τοὺς θεοὺς ἐγώ.
Θησεύς
  1. ἴσχε στόμʼ, ὡς μὴ μέγα λέγων μεῖζον πάθῃς.
Ἡρακλῆς
  1. γέμω κακῶν δή, κοὐκέτʼ ἔσθʼ ὅπῃ τεθῇ.
Θησεύς
  1. δράσεις δὲ δὴ τί; ποῖ φέρῃ θυμούμενος;
Ἡρακλῆς
  1. θανών, ὅθενπερ ἦλθον, εἶμι γῆς ὕπο.
Θησεύς
  1. εἴρηκας ἐπιτυχόντος ἀνθρώπου λόγους.
Ἡρακλῆς
  1. σὺ δʼ ἐκτὸς ὤν γε συμφορᾶς με νουθετεῖς.
Θησεύς
  1. ὁ πολλὰ δὴ τλὰς Ἡρακλῆς λέγει τάδε;
Ἡρακλῆς
  1. οὐκ οὖν τοσαῦτά γʼ, εἰ μέτρῳ μοχθητέον.
Θησεύς
  1. εὐεργέτης βροτοῖσι καὶ μέγας φίλος;
Ἡρακλῆς
  1. οἱ δʼ οὐδὲν ὠφελοῦσί μʼ, ἀλλʼ Ἥρα κρατεῖ.
Θησεύς
  1. οὐκ ἄν σʼ ἀνάσχοιθʼ Ἑλλὰς ἀμαθίᾳ θανεῖν.