Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- εἴπʼ, εἴ τι καινὸν ὑπογράφῃ τὠμῷ βίῳ.
- εἰ μηκέθʼ Ἅιδου βάκχος εἶ, φράσαιμεν ἄν.
- παπαῖ, τόδʼ ὡς ὕποπτον ᾐνίξω πάλιν.
- καί σʼ εἰ βεβαίως εὖ φρονεῖς ἤδη σκοπῶ.
- οὐ γάρ τι βακχεύσας γε μέμνημαι φρένας.
- λύσω, γέροντες, δεσμὰ παιδός; ἢ τί δρῶ;
- καὶ τόν γε δήσαντʼ εἴπʼ· ἀναινόμεσθα γάρ.
- τοσοῦτον ἴσθι τῶν κακῶν· τὰ δʼ ἄλλʼ ἔα.
- ἀρκεῖ σιωπὴ γὰρ μαθεῖν ὃ βούλομαι;
- ὦ Ζεῦ, παρʼ Ἥρας ἆρʼ ὁρᾷς θρόνων τάδε;
- ἀλλʼ ἦ τι κεῖθεν πολέμιον πεπόνθαμεν;
- τὴν θεὸν ἐάσας τὰ σὰ περιστέλλου κακά.
- ἀπωλόμεσθα· συμφορὰν λέξεις τινά.
- ἰδού, θέασαι τάδε τέκνων πεσήματα.
- οἴμοι· τίνʼ ὄψιν τήνδε δέρκομαι τάλας;
- ἀπόλεμον, ὦ παῖ, πόλεμον ἔσπευσας τέκνοις.
- τί πόλεμον εἶπας; τούσδε τίς διώλεσε;
- σὺ καὶ σὰ τόξα καὶ θεῶν ὃς αἴτιος.
- τί φῄς; τί δράσας; ὦ κάκʼ ἀγγέλλων πάτερ.
- μανείς· ἐρωτᾷς δʼ ἄθλιʼ ἑρμηνεύματα.
- ἦ καὶ δάμαρτός εἰμʼ ἐγὼ φονεὺς ἐμῆς;