Hippolytus

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. προσῆγον ἄν σε δεῦρο· νῦν δ’ ἀγὼν μέγας
  2. σῶσαι βίον σόν, κοὐκ ἐπίφθονον τόδε.
Φαίδρα
  1. ὦ δεινὰ λέξασ’, οὐχὶ συγκλῄσεις στόμα
  2. καὶ μὴ μεθήσεις αὖθις αἰσχίστους λόγους;
Τροφός
  1. αἴσχρ’, ἀλλ’ ἀμείνω τῶν καλῶν τάδ’ ἐστί σοι.
  2. κρεῖσσον δὲ τοὔργον, εἴπερ ἐκσώσει γέ σε,
  3. ἢ τοὔνομ’, ᾧ σὺ κατθανῇ γαυρουμένη.
Φαίδρα
  1. καὶ μή σε πρὸς θεῶν — εὖ λέγεις γάρ, αἰσχρὰ δέ —
  2. πέρα προβῇς τῶνδ’· ὡς ὑπείργασμαι μὲν εὖ
  3. ψυχὴν ἔρωτι, τᾀσχρὰ δ’ ἢν λέγῃς καλῶς,
  4. ἐς τοῦθ’ ὃ φεύγω νῦν ἀναλωθήσομαι.
Τροφός
  1. εἴ τοι δοκεῖ σοι, χρῆν μὲν οὔ σ’ ἁμαρτάνειν·
  2. εἰ δ’ οὖν, πιθοῦ μοι· δευτέρα γὰρ ἡ χάρις.
  3. ἔστιν κατ’ οἴκους φίλτρα μοι θελκτήρια
  4. ἔρωτος, ἦλθε δ’ ἄρτι μοι γνώμης ἔσω,
  5. ἅ σ’ οὔτ’ ἐπ’ αἰσχροῖς οὔτ’ ἐπὶ βλάβῃ φρενῶν
  6. παύσει νόσου τῆσδ’, ἢν σὺ μὴ γένῃ κακή.
  7. δεῖ δ’ ἐξ ἐκείνου δή τι τοῦ ποθουμένου
  8. σημεῖον, ἢ λόγον τιν’ ἢ πέπλων ἄπο
  9. λαβεῖν, συνάψαι τ’ ἐκ δυοῖν μίαν χάριν.