Alcestis
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ὃ μὲν γὰρ ᾖδε, τῶν ἐν Ἀδμήτου κακῶν
- οὐδὲν προτιμῶν, οἰκέται δ’ ἐκλαίομεν
- δέσποιναν· ὄμμα δ’ οὐκ ἐδείκνυμεν ξένῳ
- τέγγοντες· Ἄδμητος γὰρ ὧδ’ ἐφίετο.
- καὶ νῦν ἐγὼ μὲν ἐν δόμοισιν ἑστιῶ
- ξένον, πανοῦργον κλῶπα καὶ λῃστήν τινα,
- ἣ δ’ ἐκ δόμων βέβηκεν, οὐδ’ ἐφεσπόμην
- οὐδ’ ἐξέτεινα χεῖρʼ, ἀποιμώζων ἐμὴν
- δέσποιναν, ἣ ’μοὶ πᾶσί τ’ οἰκέταισιν ἦν
- μήτηρ· κακῶν γὰρ μυρίων ἐρρύετο,
- ὀργὰς μαλάσσουσ’ ἀνδρός. ἆρα τὸν ξένον
- στυγῶ δικαίως, ἐν κακοῖς ἀφιγμένον;
- οὗτος, τί σεμνὸν καὶ πεφροντικὸς βλέπεις;
- οὐ χρὴ σκυθρωπὸν τοῖς ξένοις τὸν πρόσπολον
- εἶναι, δέχεσθαι δ’ εὐπροσηγόρῳ φρενί.