Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- πάντας γὰρ πισῆας ἐπικλύζων ποταμὸς ὣς
- λῖς ἄμοτον κεράιζε, μάλιστα δὲ Βεμβιναίους,
- οἵ ἑθεν ἀγχόμοροι ναῖον πασχόντες ἄτλητα.
- τὸν μὲν ἐμοὶ πρώτιστα τελεῖν ἐπέταξεν ἄεθλον
- Εὐρυσθεύς, κτεῖναι δέ μʼ ἐφίετο θηρίον αἰνόν.
- αὐτὰρ ἐγὼ κέρας ὑγρὸν ἑλὼν κοίλην τε φαρέτρην
- ἰῶν ἐμπλείην νεόμην, ἑτέρηφι δὲ βάκτρον
- εὐπαγὲς αὐτόφλοιον ἐπηρεφέος κοτίνοιο
- ἔμμητρον, τὸ μὲν αὐτὸς ὑπὸ ζαθέῳ Ἑλικῶνι
- εὑρὼν σὺν πυκινῇσιν ὁλοσχερὲς ἔσπασα ῥίζαις.
- αὐτὰρ ἐπεὶ τὸν χῶρον, ὅθι λῖς ἦεν, ἵκανον,
- δὴ τότε τόξον ἑλὼν στρεπτὴν ἐπέλασσα κορώνῃ
- νευρειήν, περὶ δʼ ἰὸν ἐχέστονον εἶθαρ ἔβησα.
- πάντῃ δʼ ὄσσε φέρων ὀλοὸν τέρας ἐσκοπίαζον,
- εἴ μιν ἐσαθρήσαιμι, πάρος γʼ ἐμὲ κεῖνον ἰδέσθαι.
- ἤματος ἦν τὸ μεσηγύ, καὶ οὐδέ πῃ ἴχνια τοῖο
- φρασθῆναι δυνάμην οὐδʼ ὠρυγμοῖο πυθέσθαι.
- οὐδὲ μὲν ἀνθρώπων τις ἔην ἐπὶ βουσὶ καὶ ἔργοις
- φαινόμενος σπορίμοιο διʼ αὔλακος, ὅντινʼ ἐροίμην·
- ἀλλὰ κατὰ σταθμοὺς χλωρὸν δέος εἶχεν ἕκαστον.
164