Anonymi In Analyticorum Posteriorum Librum Alterum Commentarium
Anonymi In Aristotelis Librum Alterum Analyticorum Posteriorum
Anonymi In Aristotelis Librum Alterum Analyticorum Posteriorum, Anonymi In Analyticorum Posteriorum Librum Alterum Commentarium, Commentaria in Aristotelem Graeca, Vol 13.3, Wallies, Reimer, 1909
p. 891b23 Τὰ ζητούμενά ἐστιν ἴσα τὸν ἀριθμὸν ὅσαπερ ἐπιστάμεθα.
Ὅτι φυσει τροτερον το εἰ ἔστι· του ὅτι ἔστιν· ὁ γὰρ τὸ ὅτι χει τόδε τῷδε ζητῶν, ὡς ὁμολογούμενον ἤδη εἶναι τὸ ὑποκείμενον περὶ οὖ ζητεῖ, <ζητεῖ> εἰ ὑπάρχει αὐτῷ τι ἢ μή. τὸ δὲ ὅσαπερ ἐπιστάμεθα ἀντὶ τοῦ ὅσων ἐπιστήμην λαμβάνομεν᾿· οὐ γὰρ ἃ ἐπιστάμεθα ζητοῦμεν, ἀλλ᾿ ἅ γνῶναι θέλομεν.
p. 89b25 ὅταν μὶν γὰρ πότερον τόδε ἥ τόδε ζητῶμεν εἰς ἀριθμὸν μὸν θέντες, οἰον τότετρον ἐκλείπει ὁ ἥλιος ἢ οὔ, τὸ ὅτι ζητοδμεν.
Ὅτι τέτταρα τὰ ζητούμενα, ἃ εὑρόντες γενώσκομεν εἰ ἔστι, τί ἐστιν. ὅτι ἔστι, διότι ἐστίν. ἢ γὰρ τὴν ὕπαρξιν καὶ τὴν οὐσίαν ζητοῦμέν τινος ἁπλῶς, εἰ ἔστιν ἢ μή· γνόντες δ᾿ ὅτι τὸ τί ἐστι ζητοῦμεν. ἢ τὸ ὑπάρχον τινὶ καὶ κατηγορούμενον, τουτέστι πότερον τόδε ἢ τόδε, ζητοῦμεν, οἶον πότερον ἐκγείπει ὁ ἥλιος ἢ οὕ· μαθόντες δὲ τὸ ὅτι τὸ διότι τότε ζητοῦμεν καὶ τὴν αἰτίαν. τούτων οὖν τῶν τεσσάρων τὸ μὲν εἰ ἔστι καὶ τὸ τί ἐστιν ἐν τοῖς ἀπλοῖς καὶ ἀσυμπλόκοις ζητοῦμεν, τὸ δὲ ὅτι καὶ τὸ διότι ἐν τοῖς συμπεπλεγμένοις, τουτέστιν ὅτι ὐπάρχει τί τινι ἢ μὴ ὑπάρχει [*](Inscripsi ex L: ante ἐξήγησις add. Ἁνώνυμος, post ἀναλυτικῶν add. τοῦ Ἀριστοτέλους a: τοῦ αὐτοῦ φιλοπόνου εἰς τὸ δεύτερον τῆς ἀποδεικτικῆς R: ἀριστοτέλους ἀναλυτικῶν ὑστέρων δεύτερον U 6.7 περὶ οὖ Ua: ὄ οὐ R 7 ζητεῖ alt. addidi ante εἰ add. ἀλλ᾿ R τὸ γε δὲ LR: om. Ua 8 post ot add. ἤδη Ua: om. LR post ἐπιστάμεθα add. ταῦτα Ua: om. LR 9 θέλωμεν B 12 γινώσκομεν om. R 13 ἢ LR: εἰ Ua τὴν ὕπαρξιν—τινος LR: τὴν οὐσίαν καὶ τὴν ὕπαρξίν τινος ζητοῦμεν Ua 15 καὶ R: om. Ua 16 post οὔ add. τὸ ὅτι ἔστι ζητοῦντες (ζητοῦμεν a) Ua: om. LR τὸ διότι τότε LR: inv. ord. Ua 19 ὅτι L: εἰ RUa τί om. R: τόδε L)
p. 89 b 31 Ἕνια δ’ ἄλλον τρόπον ζητοῦνμεν, οἶον εἰ ἔστιν ἢ μὴ ἔστι κένταυρος ἢ θεός.
0 μὲν γὰρ ζητῶν, εἰ κένταυρος ἔστιν, ἁπλῶς ζητεῖ περὶ τῆς τοῦ κενταύρου ὑπάρξεως, καὶ τοῦτό ἐστι τὸ εἰ ἔστιν· ὁ δὲ ζητῶν, εἰ λευκὸς ὁ κένταυρος, οὐκέτι ἀπλῶς τοῦ πράγματος ποιεῖται τὴν ζήτησιν, ἀλλὰ τὸ ὅτι ζητεῖ ἀριθμόν τινα τῶν ζητουμένων ἔχων.
p. 89 b 33 Τὸ δὲ εἰ ἔστιν ἢ μὴ ἀπλως λέγω.
εἰπὼν τὸ εἰ ἔστι τὸ ἁπλῶς προσέθηκε δεικνὺς αὐτοῦ τὴν διαφορὰν τὴν πρὸς τὸ ὅτι ἔστιν, ὃ εἶπεν ‘ἐν ἀριθμῷ’ ’οὐχ ἁπλῶς’.
p. 89 b 38 Ἇρ’ ἔστι μέσον αὐτοῦ ἢ οὐκ ἔστιν.
Ὅτι τὸ μὶν ὅτι ἔστι καὶ εἰ ἔστι ζητοῦντες εἰ ἔστι μέσον ζητοῦμεν, τὸ δὲ διότι ἐστὶ καὶ τί ἔστι τί τὸ μέσον ζητοῦμεν.
p. 89 b 38 Ὅταν δὲ γνόντες ἢ τὸ ὄτι ἢ εἰ ἔστιν.
Πάλιν τὴν διαφορὰν τοῦ ὅτι ἔστι καὶ τοῦ εἰ ἔστιν ἐσήγωσεν ἐν] τῇ προσθέσει τοῦ ἐπὶ μέρους ἢ ἁπλῶς. ὁ μὲν γὰρ ζητῶν περὶ τῆς οὐσίας τινός, οἶον ἆρα ἔστι κενόν, ἁπλῶς περὶ τοῦ ὑποκειμένου ἐνὸς ὄντος τὴν ζήτησιν ποιεῖται· ὁ δὲ τὸ ὄτι ζητῶν μεμερισμένην εἰς πλείω τὴν ζήτησιν ἔχει. ἤτοι οὖν ἐπὶ μέρους εἶπε τὸ μεμερισμένον, ὃ [*](1 καὶ — μὴ ὐπάρχει L: om. RUa τὸ RUa: καὶ L 2 ἤτοι — 4 ζητεῖται LR: om. Ua 2. 3 τῶ—τῶ L 3 εἰ om. R τί alt. om. L post μέσον alt. add. ὁμολογουμένως L 4 δὲ L: om. RUa 6 ὑπὸ R 7 πάντων bis U 8.9 εἰ— ζητοῦμεν LR: om. Ua 9 οὕτω scripsi: οὐ LR cf. p. 549,26 555,1 ὅδε LR: τόδε Ua 10 ante ἔνια add. ταῦτα μὲν οὖν οὕτως Ua 13. 14 λευκὸς 6 κένταυρος LR: κένταυρος λευκός ἐστιν Ua 14 τοῦ L: οὐδενὸς RUa 17 αὐτῶ R 19 μέσον αὐτοῦ BUa Arist.: inv. ord. R 20 ὅτι τὸ LR: ὅταν Ua ζητοῦντες LRU: ζητῶμεν a εὶ ἔστι καὶ τούτων ζητοῦμεν L 21 ante ti alt. add. τότε Ua τί alt. om. R 22 ante εἰ add. τὸ Ua (D) 23 εἰ— ὅτι R ἐν delevi 24 προθέσει R 26 εἰ U 27 post οὖν add. τὸ RUa: om. L τὸ μεμερισμένον εἰς πλείω λέγει L)
p. 90 α 2 Λέγω δὲ τὸ ὅτι ἢ εἰ ἔστιν ἐπὶ μέρους καὶ ἁπλῶς.
Ὁτι τὸ ὅτι ἢ <εἰ ἔστιν ᾔ> ἐπὶ μέρους ἢ ἁπλῶς. καὶ. τὸ μὲν ἐπὶ 10 μέρους τὸ ὅτι ἔστι ζητεῖ, τὸ δὲ ἁπλῶς τὸ εἰ ἔστιν.
p. 90 a 5 Συμβαίνει ἅρα ἐν ἁπάσαις ταῖς ζτηήσεσι.
Ὅτι ἐν ταῖς τέσσαρσι ζητήσεσι τὸ αἴτιον ζητεῖται, ὅπερ μέσον ἐστίν· ἀλλ’ ἐπὶ μὲν τοῦ ὅτι ἔστι καὶ εἰ ἔστι τὸ εἰ ἔστιν αἴτιον ζητεῖται, ἐπὶ δὲ του τι εστι και οια τι εστι τί τὸ αιτιον.
p. α 9 Τὸ γὰρ αἴτιον τοῦ εἶναι μὴ τοδὶ ἢ τοδί.
[*](102v)Ὄτι καὶ ἐπὶ τοῦ τί ἐστιν, ὃ ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸ γὰρ αἴτιον τοῦ εἶναι μὴ τοδὶ ἢ τοδὶ ἀλλ’ ἁπλῶς τὴν οὐσίαν, καὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ διἀ τί ἐστιν, ὃ καὶ αὐτὸ ἐδήλωδε διὰ τοῦ εἰπεῖν ἢ τὸ μὴ ἁπλῶς ἀλλά τι τῶν καθ’ αὑτὸ ἢ κατὰ συμβεβηκός, τὸ τί ἐστι τὸ αἴτιον ζητεῖται ἢ του εἰναι απλῶς τὸ πράγμα ἢ τοῦ ὑπάρχειν τὸ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ. δὲ λέγει τὸ ὑποκείμενον, οὐχ ἁπλῶς δὲ ἀλλὰ τινὰ ὅντα τὰ συμβεβγκότα τε καὶ κατηγορούμενα.
p. 90 α 14 Ἐν ἅπασι γὰρ τούτοις φανερόν.
Ev ἄπασί φησι τούτοις, ἃ ἦν οὐ τῶν καθ’ αὑτὸ ὄντων ἀλλὰ τῶν ἄλλοις ὑπαρχόντων, φανερὸν εἶναι ὅτι ταὐτόν ἐστιν ἐστιν ἐπ’ αὐτῶν τὸ τί ἐστι καὶ διὰ τί ἐστι. καὶ δείκνυσιν αὐτὸ οὕτως ἔχον τῷ ὁρισμῷ τῷ ἑκάστου αύτῶν ποτὲ μὲν τὸ τί ἐστι ποτὲ δὲ τὸ διὰ τί ἐστι προστιθεὶς καὶ δεικνὺς [*](1 φησὶν L: om. RUa 2 τοῦτο τούτου Ua: inv. ord. LR τί om. L ὁ alt. LUa: om. R 3 ἐστί LUa: om. R 4 post ζητῶν add. φέρε εἰπεῖν Ua: oin. LR ζητεῖ post 5 ἐστι colloc. L 5 τι BUa: post εἰ colloc. L: om. R τὸ prius om. a 5. 6 ἐστιν ὦ συμβέβηκεν L: om. RUa 6 εἴ Ua: om. LR 7 ἡ LR, superscr. Β: ἐστὶν Ua εἰ γὰρ Ua: εἰ R: τοῦτεστιν εἰ L 8 post ὅτι add. ἐστὶν R ἢ om. U post ἢ add. τὸ a 9 εἰ ἔστιν ἢ addidi 11 σημαίνει 12 ἔτι L 13 εἰ ἔστιν om. a ζητοῦμεν L 18 τοῦ (ante μὴ) L 22 τε om. BL 24 φησι τούτοις Ua: τοῦτεστιν LR αὐτὸ LR: αὑτὰ Ua 25 αὐτῶ U 26 post καὶ prius add. τὸ Ua: om. LR Arist. αὐτὸ BUa: αὐτῶ LR οὔτως LR: οὐκ Ua τῶ alt. om. L)