Scholia in Pindarum Olympian Odes
Scholia in Pindarum
Scholia in Pindarum. Scholia Vetera in Pindari Carmina, Volume 1. Drachmann, A.B., editor. Leipzig: Teubner, 1903.
[*]()a. αἰπειναί: δυσέφικτοι.
[*]()b. σοφίαι μὲν αἰπειναί: τουτέστιν ἐφ᾿ ὑψηλοῦ καὶ προβάσεως κεῖνται αἱ σοφίαι, ὥστε εἶναι τὴν ἐπ᾿ αὐτὰς
c. ἢ οὕτως· ὑψηλόν ἐστι καὶ ἐν μετεώρῳ [*]() κείμενον τὸ ἀρετὴν ἔχειν. ὡς Ἡσίοδος (Op. 289)·
τῆς δ᾿ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν.
a. προσφέρων ἄεθλον: προσφέρων τῇ σοφίᾳ τὸν [*]() ἆθλον.
b. ἢ πρὸς τοῦτον φέρων τὸν ἆθλον, αὐτὴν τὴν σοφίαν. τὸν ὕμνον δὲ λέγει, ἔπαθλον τοῦ νικηφόρου.
d. τοῦτο δὲ προσφέρων ἄεθλον: ἑαυτῷ ὁ Πίνδαρος [*]() παρακελεύεται καί φησιν· ὅμως δὲ τοῦτο τὸ ἀπὸ τῆς σοφίας ἆθλον προσφέρων καὶ ἐκπληρῶν, τὸν ὕμνον, μέγα καὶ ὑπερφυὲς ἀναβόησον μετὰ εὐθαρσίας· τί δὲ ἀναβόησον; τοῦτον δαιμονίᾳ (λείπει μοίρᾳ) γεγενῆσθαι δυνατὸν ἐν ταῖς χερσὶ καὶ παντὶ τῷ σώματι ἐπιδέξιον κατὰ πᾶν μέλος· ἵνα κοῦφος ᾖ καὶ εὔστροφος καὶ ὁ λεγόμενος ὑγρὸς παλαιστής· ὃς καὶ τῷ βλέμματι ἀλκὴν καὶ δύναμιν ἐμφαίνει.
a. ὄρθιον ὤρουσαι: ὀξὺ καὶ μέγα. Ὅμηρος [*]() (Λ 11)· ὄρθι᾿, Ἀχαιοῖσιν δὲ μέγα σθένος.
b. λέγει δὲ πρὸς τὸν χορὸν περὶ τοῦ νενικηκότος· βόησον ἀνατεταμένον θαρσῶν ὅτι θείᾳ μοίρᾳ ἐγένετο πρὸς ἄθλησιν οὗτος ὁ ἀνήρ.
c. ἢ πρὸς ἑαυτὸν λέγει ὅτι ὥρμησα ὀξέως.
d. θαρσέων: θαρρῶν φώνησον ἀνατεινάμενος, ὦ [*]() θυμὲ, ὅτι θείᾳ μοίρᾳ ἐγένετο πρὸς ἄθλησιν οὗτος ὁ ἀνήρ. περὶ δὲ τοῦ νενικηκότος ὁ λόγος.
δαιμονίᾳ γεγάμεν: ἀντὶ τοῦ θείᾳ μοίρᾳ [*]() γεγονέναι.